Narodziny |
11 kwietnia 1591 Breslau |
---|---|
Śmierć |
Po 1650 r. Toruń |
Czynność | obraz |
Mistrz | Bartholomeus Strobel Starszy |
Miejsca pracy | Wrocław , Elbląg , Gdańsk , Toruń |
Ruch | Malarstwo barokowe |
Wpływem | Bartholomeus Spranger , Bartholomeus Spranger |
Bartholomeus Strobel Młodszy, czyli Bartholomäus po niemiecku i Bartłomiej po polsku, ur.11 kwietnia 1591we Wrocławiu, zmarł po 1650 r., malarz barokowy ze Śląska, który pracował w Pradze , potem w Polsce , gdzie wyemigrował, uciekając przed zarazą i niepokojami wojny trzydziestoletniej .
Malował portrety i tematy religijne dla klasy rządzącej regionem i zakonów religijnych. Jego największy i najbardziej imponujący obraz Ścięcie św.Jana Chrzciciela i uczta Heroda , który można znaleźć w Muzeum Prado , łączy domniemany temat religijny z wystawnym przedstawieniem współczesnego bankietu dworskiego i wieloma portretami przywódców z Centralnej Europa, której tożsamość pozostaje niepewna.
Strobel urodził się w protestanckiej rodzinie niemieckiej w mieście obecnie zwanym Wrocław , Polska, które będzie znał pod niemiecką nazwą Breslau, która była wówczas częścią Korony Czeskiej pod Świętym Germańskim Cesarstwem Rzymskim i należała do katolickich Habsburgów. Monarchia , chociaż większość arystokracji i wyższej klasy średniej stanowili luteranie . Jego dziadek, który był swego rodzaju rzemieślnikiem, przeniósł się z Saksonii do Wrocławia. W następnym pokoleniu Bartholomäus Starszy był między innymi malarzem. W 1586 roku ożenił się z córką miejscowego malarza Andreasa Ruhla Starszego (zm. 1567) i prowadził warsztat, w którym kształcił się jego syn Bartholomeus Młodszy. Ten ostatni ukończył pięcioletnie szkolenie jako czeladnik w 1602 roku, kiedy warsztat liczył dziewięciu uczniów.
W 1610 r. Bartholomeus Strobel Młodszy pracował w Pradze i najprawdopodobniej odwiedził Wiedeń , ale żaden znany dokument o nim nie wspomina. Gdy jego ojciec zmarł w 1612 r., Odziedziczył 20 talarów i przedmioty, w tym obraz Bartholomeusa Sprangera , nadwornego malarza Rudolfa II Świętego Cesarstwa Rzymskiego w Pradze , głównym ośrodku artystycznym regionu. Jego styl w malarstwie historycznym pozostaje późną, jeśli nie raczej archaiczną, kontynuacją północnego manieryzmu Sprangera i innych nadwornych artystów Rudolfa.
W 1618 roku, w Gdańsku (Gdańsk), cesarz Matthias 1 st on przyznaje przywilej gdziekolwiek w pracy cesarstwa bez zgody z gildii lokalnym; Ferdynand II upoważnił go do przyjmowania rozkazów we wszystkich krajach rządzonych przez Habsburgów w 1624 r. Początek jego kariery jest znany tylko fragmentarycznie, pozostało niewiele dzieł, ale arcyksiążę Karol Austrii, książę-biskup Wrocławia i, od 1625 r. jego następca, książę Karol Ferdynand Waza , syn króla Zygmunta III, zachował usługi Strobla jako artysty nadwornego. W połowie 1620s, on raczej oczywisty sukces i klienci to Jean-Georges I er , elektor Saksonii ; Król Polski Zygmunt III ; i Ferdynand II , następca Macieja I, najpierw jako głowa Świętego Cesarstwa Rzymskiego.
Pierwsze lata wojny trzydziestoletniej spowodowały niestabilność Śląska, a seria najazdów obu stron spowodowała zniszczenia i ucieczkę ludności. W 1624 r. Strobel spotkał tego, który miał być królem Władysławem IV Wazą Polski i wykonał dla niego rysunek, gdy ten odwiedził Wrocław podczas europejskiej trasy koncertowej. W 1632 roku Stobel namalował portret najeźdźcy księcia Ulrika z Danii (w) , ale nie otrzyma zapłaty, ponieważ Ulrik został zamordowany w następnym roku. Gdy do rozpaczliwej sytuacji we Wrocławiu dołączyła epidemia dżumy, Strobel postanowił wyjechać ze Śląska do Polski i osiedlił się w Gdańsku w 1634 r. Tam i w innych miastach otrzymał liczne rozkazy zrobienia tak wielu portretów mieszczańskich i arystokratów, jak malarstwa dla kościoły, m.in. toruński w 1634 r. i królewską kaplicę św. Kazimierza w Wilnie w latach 1635–1636. Później historia mówi, że „jeździ między Gdańskiem, Thornem i Elbingiem”, czyli Gdańskiem, Toruniem i Elblągiem .
W 1639 r. Król Władysław IV Waza mianował go malarzem nadwornym i prawdopodobnie zlecił wówczas Ścięcie Świętego Jana Chrzciciela i Bankiet Heroda , chociaż Muzeum Prado pochodzi z lat 1630–1633. Namalował już znacznie mniejszą wersję tematu, płótno datowane na około 1625 r., Które znajduje się obecnie w Alte Pinakothek w Monachium i które ma podobny fantastyczny styl. W rzeczywistości królewskie bankiety biblijne były jedną z jego specjalności; kilka wersji Święta Baltazara przypisuje się Strobelowi lub jego kręgowi. Oprócz Ścięcia i Święta Stroga, większość jego ważnych dzieł znajduje się w muzeach czy kościołach w Polsce.
Według Arnolda Houbrakena Strobel przyjął holenderskiego malarza Gillisa Schagena (en) w Elbing w 1637 roku i był wówczas nadwornym malarzem cesarza.
W 1624 r. Poślubił Magdalenę Mitwentz, córkę kupca, aw następnym roku zamieszkał w dobrym domu we Wrocławiu. Zaprzyjaźnia się z pierwszym niemieckim poetą swoich czasów, Martinem Opitzem , który przybył na Śląsk w 1624 roku: Opitz chwali twórczość malarza wierszem, a obaj mężczyźni mają wielu klientów.
W 1643 r. Po ciężkiej chorobie przeszedł na katolicyzm dzięki toruńskim jezuitom. Data jego śmierci jest niepewna, ale w miarę postępów badań trwała ona od 1644 r. (Katalog Prado z 1996 r.) Do 1647 r. (Jagiełło, 2011 r.) I 1650 r. (Poradnik Prado z 2012 r.), Kiedy to malarz miał 58 lat. Przypuszcza się, że zmarł w okolicach tej daty, prawdopodobnie w Toruniu.