Fundacja | 1863 |
---|
Rodzaj | Organizacja , zgromadzenie dyskusyjne |
---|---|
Siedzenie | Konstantynopol |
Kraj | Imperium Osmańskie |
Ormiański Zgromadzenie Narodowe był organem zarządzającym ormiańskiego Millet ustanowionego przez armeńskie konstytucji z 17 marca 1863 roku w Imperium Osmańskim .
W 1863 roku Wzniosła Porte zatwierdziła Ormiańską Konstytucję Narodową , inspirowaną Konstytucją Francji z 1848 roku . Jak zauważyli historycy Annie i Jean-Pierre Mahé , „rozkłada ona na rusztowaniach fikcję monarchii konstytucyjnej , której suwerenem jest ormiański patriarcha Konstantynopola”. W tym symulakrum monarchii, gdzie istnieje podział władzy , władza wykonawcza powierzona jest patriarsze.
Władza ustawodawcza jest z kolei przekazana Zgromadzeniu Narodowemu 140 deputowanych ( jerespochan ), świeckich i duchownych, z listy 220 deputowanych wybieranych w powszechnych wyborach przez wiernych Kościoła. Zgromadzenie to powołuje patriarchę i nadzoruje jego działalność zgodnie z koncepcją odpowiedzialności wykonawczej. Ponadto wybiera ze swego grona 12-osobowe zgromadzenie religijne, które zajmuje się klasztorami , darowiznami, zapisami i szpitalami. Wybiera także 20-osobowe zgromadzenie polityczne, które z kolei powołuje dwie rady narodowe: radę sądowniczą, której przewodniczy wikariusz patriarchalny, oraz radę do spraw szkół. Powołuje się inne komisje w dziedzinach finansów, wydatków i podatków, sporów społecznych itp. Ormianie są zobowiązani do udziału w wyborach patriarchy i rad gmin za pośrednictwem jego przedstawicieli, a także do płacenia podatków w celu zachowania i obrony ich prawa.
Zgromadzenie sprawia, że jego priorytetem Poprawa warunków życia Ormian, nazywając na przykład w 1871 roku komisja z 8 członków, 4 i 4 leżał religijne, pod przewodnictwem arcybiskupa Nikomedii M gr Nerses i odpowiedzialny za poszukiwanie i zgłosić nadużycia i exactions którego ofiarami padają chrześcijańskie społeczności Armenii, i zaproponować środki niezbędne do położenia kresu temu stanowi rzeczy.
Reformy te dają Ormianom z Konstantynopola pewne gwarancje, a Ormianom z Imperium prawdziwą autonomię religijną i kulturową, ale ogólnie mają niewielki wpływ na wschodnią Anatolię , gdzie Ormianie nadal są ofiarami nadużyć.
Trudno znaleźć źródła pozwalające dobrze zrozumieć funkcjonowanie i do kiedy to zgromadzenie istniało. Zresztą nadal spotykała się w latach 1910., na przykład przedstawiając w 1913 r. pamiętnik wielkiemu wezyrowi Mahmoudowi Chevketowi Paszy o bardzo trudnej sytuacji Ormian w Imperium.
4 lipca 1914 r odbywa się ostatnie posiedzenie Zgromadzenia.