Środkowe Apeniny

Środkowe Apeniny
Lokalizacja środkowych Apeninów w łańcuchu Apeninów we Włoszech .
Geografia
Wysokość	2 912  m , Corno Grande
Masywny	Apeniny
Administracja
Kraj	Włochy
Regiony	Marche , Umbria , Lazio , Abruzja , Molise

Centralne Apeniny jest podział na łańcuchu z Apeninów w samym sercu półwyspu w środkowych Włoszech . Jest połączony z północnymi Apeninami, od których jest oddzielony od północy przełęczami Bocca Serriola i Bocca Trabaria oraz z południowymi Apeninami  , które rozciąga się na południe przez przełęcz Bocca di Forlì  (it) .

Sama jest dalej podzielona na Apeniny Umbro-Marchii, położone w dwóch regionach , od których pochodzi jej nazwa, Umbria i Marche , oraz Apeniny Abruzzo, położone w regionie Abruzja . Górzyste terytoria Lacjum są podzielone między te dwa podrejony, podczas gdy tereny Molise są dzielone między Apeniny Abruzzo i Apeniny Południowe.

Apeniny Umbro-Marchii

Apeniny Umbro- Marchii rozciągają się od przełęczy Bocca Trabaria lub Bocca Serriola do Passo di Montereale lub Passo della Torrita  (it) , między Rieti i Ascoli Piceno , która łączy dolinę Tronto i Velino .

Nie składa się z jednego łańcucha, z którego zostałyby odłączone przypory, ale raczej z wiązki łańcuchów rozciągających się z północnego zachodu na południowy wschód, z których pięć głównych to:

• zachodni łańcuch: zaczyna się na południowy wschód od przełęczy Bocca Trabaria i kieruje się na południe do Città di Castello , pozostając bardzo regularnym; stamtąd zaczyna się obniżać i rozszerzać, tworząc płaskowyż Gubbio . Ponownie wznosi się z górą Subasio (1290  m ) i dalej na południe z górą Maggiore (1488  m ) i kończy się na rzece Nera za szczytami Martani  ;
• łańcuch centralny lub Góra Catria  : podąża w kierunku poprzedniego, wznosząc się w wielu punktach powyżej 1500  m (Góra Catria, 1702  m ), stanowiąc w ten sposób najwyższą wysokość między Sybillią a Skalą Corno alle  (it) . Te dwa łańcuchy są połączone małym płaskowyżem, którego kulminacją jest Passo della Scheggia  (it)  ;
• wschodni łańcuch lub góra San Vicino  : zaczyna się na lewym brzegu Metaura i biegnie w kierunku południowo-wschodnim, równolegle do grzbietu. Na górze San Vicino wznosi się na 1486  m npm i zatrzymuje się w kilku punktach na poziomie biegu rzek, które zrodzone z centralnego łańcucha wpływają do Adriatyku . Na Górze San Vicino łańcuch skierowany jest bezpośrednio na południe, a po opuszczeniu się w biegu Chienti wznosi się ponownie z Górami Sybillińskimi osłaniającymi górę Vettore (2476  m ), która stanowi najwyższy punkt Apenin Umbro-Marchii. Od przełęczy Forca Canapine  (it) , na południe od płaskowyżu Castelluccio , który łączy dolinę Norcia w dolinie Tronto , łańcuch rozciąga się na południowy zachód, najpierw definiując dolinę Tronto i dolinę od Velino , w kierunku góry Terminillo (2216  m ), główny szczyt Gór Reatins  (it)  ;
• elipsoida Cingoli: jeszcze dalej na wschód znajduje się nowa fałda apenińska zwana ze względu na swój kształt „elipsoidą Cingoli”, która wyróżnia się w panoramie wzgórza Marchii i na której wznosi się Cingoli , trafnie nazwany „Balkonem Marchii”;
• Mount Conero: ostatnia fałda Apeninów na wschodzie, Mount Conero lub Mount Ancona, dociera do morza, tworząc homonimiczny cypel. Północne zbocza Conero chronią port w Ankonie  (it) .

Ze względu na swój kształt Apeniny Umbro-Marchii przeplatają się podłużnymi dolinami (podążającymi w kierunku łańcuchów), z których najważniejszymi są Valtiberina (wysoka dolina Tybru ), dorzecze Gubbio, dolina Umbrii, Leonessa płaskowyż , dorzecze Terni i równina Reatine  (it) .

Jego skały wapienne zawierają liczne skamieniałości bezkręgowców morskich , w tym amonity .

Abruzzo Apeniny

Abruzzo Apeniny rozciąga się od Passo di Montereale lub Passo della Torrita  (it) do przełęczy Bocca di Forlì  (it) . Jest on utworzony przez nałożenie łańcuchy wapiennych często przypominające Dolomity na południowym wschodzie pre - Alpy , płaskowyże i umywalki równolegle do łańcucha:

• łańcuch wschodni: prawie w całości zlokalizowany w Abruzji , jest najwyższy i dzieli się na trzy grupy:
  • grupa północnej lub góry Laga pomiędzy Tronto i Vomano ze szczytami góry Gorzano (2458  m ), Cima Lepri (2445  m ), Pizzo di Sevo (2419  m ) i Pizzo di Moscio (2 411  m ), wzdłuż granicy Abruzja i Lacjum ,
  • grupa centralna lub Gran Sasso , między dolinami Vomano i Aterno-Pescara  ; Gran Sasso ze szczytem Corno Grande (2912  m ) to najwyższy punkt Apeninów,
  • południowa grupa Majella , między dolinami Aterno-Pescara i Sangro  ; ma również szczyty przekraczające 2500 metrów: Mount Amaro (2793  m ), Mount Acquaviva (2737  m ), Mount Focalone (  2676 m ), Mount Rotondo (2656  m ), Mount Macellaro (2646  m ), Pesco Falcone (2546  m ) ;
• centralny łańcuch: zaczyna się na terytorium Lazio od Velino ( mocowanie Pozzoni 1903  m ) w północno-wschodniej części masywu górze Terminillo ( antenowe Reatins  (it) ), rozdzielenie wód Velino na zachodzie i te z l” Aterno na wschód od Salto na południu; kontynuuje grupę gór Giano  (it) (1821  m ), Calvo  (it) , Nuria  (it) (1888  m ) i Duchess  (it) , wkraczając na terytorium Abruzji przez łańcuch Sirente-Velino, którego kulminacją jest góra Velino (2486  m ); na górze Sirente (  2347 m ) skręca w kierunku południowym i tworzy z ostatnimi zboczami Majella wąski i długi płaskowyż Cinquemiglia  (it), który kończy się w górnej dolinie Sangro w Castel di Sangro, gdzie nieco dalej na południu, w pobliżu Bocca di Forlì  (it) , zaczyna się południowe Apeniny  (it) (Apeniny Samnickie).
• zachodni łańcuch: zaczyna się na terytorium Lacjum i rozciąga się w dużej mierze wzdłuż regionalnej granicy między Lacjum i Abruzzo; jest podzielony na trzy części:
  • pierwsza część, która nosi nazwę gór Reatins  (it) , znajduje się między rzeką Nera a jej dopływem Velino , z górą Terminillo . Terminillo jest połączony z Mount Vettore ( Sybylline Mountains ) poprzecznym łańcuchem, który tworzy krawędź płaskowyżu Leonessa  (it) ,
  • drugą część tworzy długi i niezbyt wysoki łańcuch, który zaczyna się od Velino, zwykle biegnie w kierunku południowo-wschodnim, a następnie rozciąga się do Liri , przerwany dwukrotnie biegiem rzek Salto i Turano  (it) , dopływów rzeki Velino; na początku łańcuch jest niski, ale wznosi się z górami Carseolani  (it) do pasma górskiego Simbruins , z kulminacją w Castel Amato (1475  m ), Autore (1855  m ), Tarino (  1959 m ) i Cotento (2015  m ) m ); nadal z Càntari  (IT) górach , z Viglio  (IT) góry , że Hernic gór w środkowej Łacińskiej doliny a Serra Lunga  (IT) grupy , dopóki nie zostanie obniżony w kierunku gór Parku Narodowego Abruzzo, Lazio i Molise ( Grupa Mount Tranquillo ) łącząca się z przełęczą Forca d'Acero  (it) ,
  • trzecia część obejmuje górę Meta , wysoki i wąski grzbiet, który rozciąga się od Sangro do Volturno do grupy Mainarde  (it) na południowej granicy między Lazio , Abruzzo i Molise  ; ma wiele szczytów powyżej 2000 metrów, takich jak Mount Meta (2241  m ), Mount Petroso (2247  m ) i Mount Metuccia (  2105 m ); jest połączony w kierunku wnętrza terytorium Abruzji z grupą gór Marsicani  (it) .

Pomiędzy różnymi grzbietami otwórz trzy duże baseny lub makrozony piemonckie, które noszą nazwy miast, które starożytni mieszkańcy wznieśli w nich: dorzecze Aquila  (it) (z doliną Aterno  (it) i płaskowyż Navelli  ( it) ) i dorzecze Sulmona ( dolina Peligna  (it) ) między wschodnim a centralnym łańcuchem; kroplówki Avezzano ( Fucino lub miskę Marsica ) pomiędzy centralnym kanałem i zachodniego łańcucha, zajęte w dużej mierze z XVIII -tego  wieku rozległym jeziorem teraz odsączone. Na grzbietach górskich otwórz wiele płaskowyżów niższych wysokości, takich jak płaskowyż Leonessa  (it) , płaskowyż Cascina  (it) , płaskowyż Rascino  (it) , Campo Imperatore , Campo Felice  (it) , płaskowyż Rocche  (it) , Piani di Pezza  (it) i grupa dużych płaskowyżów Abruzzo  (it) .

Uwagi i odniesienia

• (it) Ten artykuł jest częściowo lub w całości zaczerpnięty z artykułu Wikipedii w języku włoskim zatytułowanego „  Central Appennino  ” ( patrz lista autorów ) .

1. (it) Romano Gasperroni, w Viaggio in Italia , rok II, tom 37, „  Appennino Umbro-Marchigiano  ”, Mediolan, Gruppo Editoriale Fabbri, 1983
2. (it) Questo Nostro Mondo - L'Italia , Istituto Geografico De Agostini, Novara