Amnestia

Amnestii , której grecki „  ἀμνηστία  ” oznacza „zapomnienie” to pojęcie prawa karnego , które mogą być zdefiniowane jako „czyn, który stanowi, że przeszłe błędy zostaną zapomniane, a osoba ta powinna ich szukać lub wywołać je pod karą sankcje ”.

Historia

Klauzule amnestii znajdowały się od czasów starożytnych we wszystkich traktatach pokojowych kończących wojnę zagraniczną (pierwsze prawo amnestii , z Trasybule , datowane jest na rok 405 p.n.e. podczas wojny peloponeskiej ), a od średniowiecza we wszystkich edyktach pacyfikacji, które zakończyć wojnę domową . Ich celem, po rozwiązaniu konfliktu, jest zapobieganie ponownemu rozpalaniu wrogości między walczącymi stronami w poszukiwaniu nowych żalów. Amnestia nigdy nie obejmuje sankcjonowania regularnych wojsk przez władze wojskowe, od których one zależą. To środek uspokajający na koniec konfliktu.

Pierwsza francuska ustawa o amnestii, która w ten sposób sprzeciwia się prawu łaski królewskiej , zniosła5 czerwca 1791, jest dekret z 14 września 1791który ustanawia powszechną amnestię dla rewolucjonistów , kontrrewolucjonistów , a także króla na jego ucieczkę w dniach 20-21 czerwca . Ma na celu zachowanie Konstytucji z 1791 roku  :13 września, Ludwik XVI pisze do Zgromadzenia, że jest gotowy do przyjęcia konstytucji, ale że chciałby ogólne pojednania; markiz de La Fayette sporządził dekret w trzech artykułach odpowiedzieć na tę prośbę. W XIX th  wieku , prawo do ułaskawienia jest prerogatywą prezydenta Republiki Francuskiej , a amnestia jest to, że w Zgromadzeniu Narodowym . Według Léona Gambetty amnestia komunardów prowadzi do powstania Republiki na łagodzeniu konfliktów poprzez położenie kresu konfliktowi, demokrację polityczną, powszechne (męskie) prawa wyborcze i edukację ( prawo Julesa Ferry'ego ), czyniąc, jego zdaniem, bezprawnym przemoc .

Ostatnio, w celu złamania omertà lub usunięcia obaw przed postępowaniem sądowym, zaoferowano skruszonym gwarancje amnestii (status „  współpracownika wymiaru sprawiedliwości  ” w prawie włoskim) w ramach walki z handlem narkotykami i działalnością mafii ( Cosa Nostra , 'Ndrangheta , Camorra ,  itp. ) i innych form przestępczości zorganizowanej lub w ramach dochodzeń wewnętrznych prowadzonych przez przemysłowców przez niektóre grupy w obliczu skandalu finansowego lub przemysłowego , na przykład w Siemens w latach 2007-2008 , kiedy grupa była w obliczu sprawy korupcyjnej (dochodzenie wewnętrzne zostało odebrane jako przejaw chęci rozwiązania problemu, co skłoniło władze amerykańskie do zdecydowanego obniżenia wysokości planowanej grzywny). Obietnicę amnestii w zamian za informacje i zeznania pracowników lub ochronę sygnalistów skutecznie wykorzystał w 2012 roku Thyssenkrupp, który wówczas omal nie zbankrutował z powodu seryjnych awarii (ok. dziesięciu pracowników skorzystało wówczas z możliwości zabrania głosu). Ostatnio (2015) procedura została podjęta podczas afery Volkswagena przez kilka tygodni przez samą firmę.

W innym kontekście rządy wydały ustawy o amnestii podatkowej, próbując przywrócić do kraju „mniej lub bardziej brudny kapitał” .

We Francji

Uwagi i referencje

  1. Gallo Blandine Koudou, „  Amnestia i bezkarność za zbrodnie międzynarodowe  ”, 2004
  2. Jean Baptiste Denisart, Jean Baptiste, François Bayard, L. Calenge, Armand-Gaston Camus, Zbiór nowych decyzji i koncepcji związanych z orzecznictwem , Veuve Desaint,1805, s.  582
  3. Sophie Wahnich , Polityczna historia amnestii , PUF ,2007, 264  pkt.
  4. Stéphane Gacon, "Na początku była wojna domowa" , i pomysły , November 16, 2009. przegląd Jean-Claude Caron , Blood Brothers - wojny domowej we Francji w XIX th  century , Seyssel, Champ Vallon 2009 .
  5. des Roziers PB (1988) Brudna wojna w Kolumbii Narkotyki, mafia i polityka . Duch (1940-), 14-24.
  6. Rayner H (2006) Crossed Vetoes: drażliwa kwestia amnestii we Włoszech. Man and Society, 159 (1), 150-164 ( podsumowanie ).
  7. Cécile Boutelet (2015), artykuł zatytułowany Volkswagen chce informatorów, ale nie za dużo  ; opublikowane w gazecie Le Monde Économie | 30.11.2015 (Aktualizacja 01.12.2015) konsultowane 05.12.2015 2015
  8. Capeller, W. de Lemos Socjologia „autonomicznych pól działania przestępczego ” .

Zobacz również

Powiązane artykuły

Bibliografia