Alphonse d'Ornano
Alphonse d'Ornano.jpg)
Alphonse d'Ornano
| Burmistrz Bordeaux |
|---|
| Narodziny |
1548 W Bastelica w Corse-du-Sud |
|---|---|
| Śmierć |
21 stycznia 1610 r W Paryżu |
| Pogrzeb | Cmentarz Chartreuseuse |
| Wierność | Królestwo Francji |
| Czynność | Oficer |
| Rodzina | Rodzina Ornano |
| Stopień wojskowy | Marszałek Francji |
|---|---|
| Konflikt | Wojny religijne |
| Stopień | Marszałek Francji |
| Nagrody | Rycerz Ducha Świętego |
Widok na grób.
Alphonse (Alfonso Gieronimo) d'Ornano , urodzony w 1548 w Bastelica na Corse-du-Sud i zmarły21 stycznia 1610 r w Paryżu jest marszałkiem Francji, który wyróżnił się zwłaszcza podczas wojen religijnych . Był synem Sampiero da Bastelica (1498-1567) zwanego Sampiero Corso , kapitana ówczesnego pułkownika w służbie Henryka II i Vanniny d'Ornano (1516-1563).
Wojny na Korsyce
Alphonse d'Ornano spędził młodość we Francji ze swoją matką Vanniną. W 1566 przybył na Korsykę, aby pomóc ojcu w walce z Genueńczykami. Ten mianuje go pułkownikiem i generałem kapitanem swojej kawalerii. W 1567 r. był z ojcem, kiedy ten wpadł w zasadzkę zastawioną przez Genueńczyków przy współudziale jednego z jego poruczników, Vittolo, którego nazwisko przez długi czas było na Korsyce piętnowane, co było synonimem zdrajcy , pod nieustannymi ciosami zgromadzonych Korsykanów i kuzynów jego żony Vanniny, którą zamordował w 1563 r., gdy przygotowywała się do dotarcia do Genui z dużą częścią małżeńskiej fortuny.
Osiemnastoletni Alfonso d'Ornano – przyjął imię swojej matki – wznowił zapasy na dwa lata po tym, jak został ogłoszony przywódcą. Kampania zostaje przerwana. Alfonso szuka sposobu na wynegocjowanie pokoju z Genuą i wycofanie się do Francji ze swoimi towarzyszami. Dzięki pośrednictwu Francji opuścił Korsykę definitywnie w 1569 r. z trzystoma wiernymi, by służyć Koronie i założył w jego imieniu pułk .
Kariera we Francji
Alphonse d'Ornano osiedlił się w królestwie, gdzie uzyskał naturalizację i prawo do pozostania we Francji wszystkich Korsykanów, którzy chcieli się tam osiedlić. W 1574 r. Genueńczycy przywrócili mu warownię. Otrzymuje od Senatu Genui zezwolenie na wychowanie tysiąca ludzi na wyspie; oddaje ten pułk na służbę Francji.
On bierze ślub 2 czerwca 1576 rw Marsylii z Marguerite Louise de Pontevès z rodziny hrabiów Carcès. Z tego związku miało się urodzić siedmioro dzieci.
Na początku Wojny Ligi był jednym z niewielu oficerów, którzy pozostali lojalni wobec Henryka III . Kiedy król zmarł, walczył podczas kłopotów Ligi w Lyonnais i Dauphiné (1588-1598) z Ligą i księciem Sabaudii .
Stając się pułkownik, Alphonse d'Ornano został mianowany gubernatorem z Aix-en-Provence w 1578 roku, gubernator wyspy Porquerolles, w 1580 roku.
W 1584 został mianowany generałem pułkownikiem Korsykanów i wojownikiem w Prowansji. W 1587 interweniował w Dauphiné przeciwko reformowanym dowodzonym przez Lesdiguièresa i pokonał ich w bitwie pod Jarrie . Kiedy Maugiron zmarł , został mianowany generałem porucznikiem króla prowincji Dauphiné (1589). Następnie sprzymierzy się z Lesdiguièresem, by walczyć z księciem Nemours , gubernatorem Lyonu i przychylnym Lidze.
Za swoje czyny został wyniesiony w 1595 r. do godności marszałka Francji przez Henryka IV ; następnie zostaje pasowany na rycerza przez Ducha Świętego w dniu5 stycznia 1597. W 1597 r. przekazał swoją funkcję pułkownika generalnego Korsykanów swojemu synowi, Jean-Baptiste d'Ornano . Lesdiguières zastąpił go jako generał porucznik króla w prowincji Dauphiné.
Prowadził kampanię w Katalonii w 1596 roku. W nocy 18 sierpnia 1597próbuje przejąć Perpignan z zaskoczenia, ale mu się nie udaje.
Następnie został mianowany porucznikiem króla w Guyenne po marszałku de Matignon (1599).
Zostaje wybrany na burmistrza Bordeaux . W 1604 roku objął kierownictwo budowy świątyni protestanckiej w Bègles i wyróżnił się w walce z zarazą .
Zmarł w Paryżu dnia21 stycznia 1610 rPo infekcji umownej podczas działania na choroby kamienia ( kamieni żółciowych ).
Potomstwo
- Jean-Baptiste (1581-1626), także marszałek Francji
- François Henri Alphonse (1590-1622) Pan Mazargues płk Regiment d'Ornano , pierwszy dziedzic Gaston d'Orléans , mestre de Camp w pułku Highness , poślubił w 1615 roku do Małgorzaty z Modeny z Montlor pani Aubenas i de Maubec : ich córka Anne wyjdzie za mąż za François-Louis de Lorraine-Elbeuf hrabiego d'Harcourt ; znany jest również, poprzez swoją córkę Małgorzatę d'Ornano, dziadka hrabiego Grignan , męża Franciszki, córki markizy de Sévigné . Zginął przed Montpellier w 1622 roku.
- Pierre (1593-1649), żona Hilaire, córka Hectora de Lupé, baron de Tingros
- Joseph-Charles (1592-1670), żona Charlotte Perdriel, pani Baubigny
- Anna żona Antoine de Beauvoir, Pana Saint-Just
- Louise żona Thomasa de Lenche (Linche), Lord of Moissac
- Madeleine żona Pierre'a d'Esparbès, lorda Lussan.
Mimo że pochodzi drogą żeńską, jego imię wymarło w 1674 roku.
Herb
| Postać | Imię i herb księcia |
 
|
Kwartalnik: 1 i 4, Gules, do wieży zachowany Lub murowane Sable; 2 i 3, Albo lew Gules, główny lazur oskarżony o fleur-de-lis Or. |
Uwagi i referencje
- Jean CHARRAY (opat), Alphonse D'Ornano Marszałek Francji , Aubenas en Vivarais, Lienhart,1975, 349 s. , „Zatrzymał się w Hôtel de Balagny, rue du Louvre” . 184
- Miasto Begles, protestantyzm XVII th wieku w Bordeaux , miasto Begles, 24 str. ( przeczytaj online ).
- Jean CHARAY , op. cyt. ( przeczytaj online )
- Louis Susane : Historia byłej francuskiej piechoty , tom 8 , strona 33
- Michel Popoff i przedmowa Hervé Pinoteau , Herbarz z Order Ducha Świętego : z pracy ks Anselme i jego zwolenników , Paryż, Le Leopard d'Or,1996, 204 s. ( ISBN 2-86377-140-X )
Zobacz również
Bibliografia
opat Jean Charay , marszałek Alphonse d'Ornano (1548-1610) , Imprimerie Lienhart et Cie - Aubenas-en-Vivarais -24 czerwca 1975 r.