Alexander McQueen

Alexander McQueen Obraz w Infobox. Alexander McQueen w 2009 roku Biografia
Narodziny 17 marca 1969
Lewisham ( Anglia )
Śmierć 11 lutego 2010(w wieku 40 lat)
Mayfair
Pogrzeb Kilmuir ( w )
Imię urodzenia Lee Alexander McQueen
Narodowość brytyjski
Trening Central Saint Martins College of Art and Design
Zajęcia Projektant , modelarz , artysta
Okres aktywności Od 1992
Inne informacje
Pracował dla Gucci , Alexander McQueen ( en ) , Gieves & Hawkes ( en ) , Givenchy (1996-2001)
Pole Stylizacja
Stronie internetowej www.alexandermcqueen.com
Nagrody

Alexander McQueen , jego pełne imię i nazwisko Lee Alexander McQueen , urodził się dnia17 marca 1969w Lewisham w Londynie i zmarł dnia11 lutego 2010w Mayfair , to brytyjski projektant mody . Nazywa się go, ze względu na czasami prowokacyjną stronę niektórych jego kolekcji, „Enfant terrible” i podobnie jak inni projektanci, jak Stella McCartney czy Raf Simons , jedna z największych nadziei mody w jego karierze.

Biografia

Trasa

Ze skromnej rodziny w Londynie jej matka była nauczycielką, a ojciec taksówkarzem. Praca od szesnastu lat jako frez praktykant i krawca w Anderson & Sheppard, krawców Savile Row od księcia Karola , a następnie w innych krawców ulicy Londynu, a także Milan w Romeo Gigli , integruje się bezpośrednio trzeci cykl prestiżowej Central Saint Martins szkoła w Londynie. W 1992 roku Alexander McQueen została zauważona przez Isabella Blow, która kupiła, a następnie opublikowała swoją pierwszą kolekcję na łamach brytyjskiego Vogue ; zachęca go do zmiany imienia z „Lee” na „Alexander”. Blow, który bierze go pod swoje skrzydła, pozostanie mu wierny do śmierci, mimo różnic: Blow naprawdę „budował” karierę twórcy od samego początku, ale ten coraz mniej wspiera to dziedzictwo. WMarzec 1995 Jego pierwszy skandal miał miejsce z jego kolekcją „The Rape of Scotland”, w której jego modelki noszą podarte ubrania i rany.

Zastępując wschodzącą gwiazdę Johna Galliano, który wyjechał do Diora , Alexander McQueen dołączył do Givenchy w 1996 roku, gdzie służył do 2001 roku; w tym samym 1996 roku otrzymał nagrodę „British Designer of the Year”; Jednak jego pierwsza kolekcja dla domu mody została „zmasakrowana przez krytyków” . „Wiem, że to było złe” - powiedział Vogue pod koniec 1997 roku. Podczas swoich lat w Givenchy wyróżniał się także kontrowersyjnymi wypowiedziami, krytykując swoich rodaków Galliano i Vivienne Westwood oraz prezentując bardzo szanowanego Huberta de Givenchy jako „ Drobny ” projektant .

W 1997 roku poznał Anne Ray, która została jego przyjaciółką i fotografowała go do 2010 roku.

To pod własną marką Alexander McQueen wyróżni się i odnajdzie swobodę tworzenia i ekspresji, której zawsze oczekiwał, w przeciwieństwie do swoich kreacji w Givenchy. „Musimy dać im ekstrawagancję! On powiedział. Jej kolekcje naznaczone są skandalami, a każda z nich ma bardzo specyficzny temat, jak na przykład nieoczekiwane spotkanie rozbitków piratów i tubylców ( SS 2003 , Irere ), czy hołd dla filmu Alfreda Hitchcocka i Kim Novak ( FW 2005 , Zawroty głowy ). Wyróżnia się także inscenizacją parad, wydarzeń teatralnych, gdzie modele mogą ewoluować na przemian jak na parkiecie ( SS 2004 , Deliverance ) lub jak pionki w szachach ( SS 2005 , It's Only A Game ). Ale to jego reinterpretacja śmierci Swan przez Shalom Harlow podczas wiosenno-letniej kolekcji 1999, która jest kulminacją tych wybiegach projektanta angielskiego, którzy regularnie stał się dla swoich często kontrowersyjnych pokazach. Również w 1999 roku, stworzył suknię ślubną z Kate Winslet , która pozostanie w annałach .

Od zimy 2002 roku aż do śmierci w 2010 roku Alexander McQueen projektował także kolekcje męskie. Wśród innych działań jego domu zauważamy również stworzenie dwóch kobiecych perfum: Kingdom i MyQueen . Zaprojektował również torbę, nazwaną Novak w hołdzie prostemu i skromnemu stylowi Kim Novak . Ta nazwa jest również ukłonem w stronę toreb domu Hermès ( Kelly i Birkin ) i ma na celu nadanie Novakowi statusu kultowego przedmiotu, a nie torby, która jest odnawiana co sezon. W 2003 roku otrzymał międzynarodową nagrodę Council of American Fashion Designers .

Plik 10 marca 2009jego spektakl „Róg obfitości ” („Róg obfitości”) rezonuje z ówczesnym kryzysem gospodarczym : „Alexander McQueen pokazuje w modzie, czym się stał: karykaturą skandalicznej kobiecości, odciętej od rzeczywistości, nazywanej konsumpcjonistycznymi nerwicami ” . Plik6 października 2009jego następna parada dotyczy Atlantydy („  Atlantydy Platona  ”). Jego najnowszy program , The Bone Collector („Grabarz”), odbywa się wstyczeń 2010.

Alexander McQueen popełnił samobójstwo przez powieszenie w swoim domu Mayfair na11 lutego 2010dzień przed pogrzebem matki. W hołdzie Aleksandrowi McQueenowi Laure Shang Wen Ji zadedykował mu piosenkę To McQueen . Lady Gaga, która jest mu bardzo bliska i która podziwia jego twórczość, oddaje mu hołd w 2010 roku podczas ceremonii rozdania Brit Awards, dedykując mu interpretację Telefonu .

Współpraca

Alexander McQueen współpracuje z innymi artystami, niezależnie od tego, czy są w świecie mody, czy nie. Możemy przytoczyć m.in. David Bowie, dla którego stworzył wiele kostiumy etapie modystka Philip Treacy  (in) lub niekonwencjonalne jubiler Shaun Leane jak również piosenkarka Lady Gaga , która nosi sukienkę i buty Alexander McQueen w jego zły Klip romantyczny , Vanessa Beecroft (z którą współpracuje przy VB47 , w Muzeum Peggy Guggenheim w Wenecji ). Współpracuje również z piosenkarką Björk , dla której reżyseruje klip do Alarm Call , oraz z wieloma sukienkami (zacytujmy: suknię ślubną Pagan Poetry , wysadzaną perłami, czerwoną ze strusimi piórami i szklanymi ostrzami. nosi podczas trasy koncertowej Vespertine i tę, którą nosi podczas ceremonii Fashion Rocks , lub sukienkę uszytą z łańcuchów, którą piosenkarka Celine Dion nosi w swoim programie A New Day w Las Vegas). Alexander McQueen współpracuje również z tancerką Sylvie Guillem , reżyserem Robertem Lepageem i choreografem Russelem Maliphantem przy tworzeniu kostiumów do spektaklu Eonnagata , którego premiera odbyła się w teatrze Sadlers Wells w Londynie wMarzec 2009. Film Guillem, sur le fil odtwarza powtórki spektaklu od jego początków do londyńskiej premiery. Widzimy, jak Alexander McQueen tworzy kostiumy trzech artystów, jakby rzeźbił ich ciała.

Alexander McQueen współpracuje z domem Boucheron, aby stworzyć wersję Haute Joaillerie swojej kultowej torby Novak , używając charakterystycznego motywu węża Boucheron jako zapięcia. Wreszcie Alexander McQueen podpisał również kontrakt z marką odzieży sportowej Puma na zaprojektowanie limitowanych kolekcji z wysokiej klasy liniami w 2010 roku.

Życie prywatne

McQueen jest otwarcie gejem. W 2000 roku zawarł związek cywilny ze swoim partnerem George'em Forsythem na Ibizie .

Filmy dokumentalne

Bibliografia

Filmografia

Uwagi i odniesienia

Uwagi

  1. Kolekcja zatytułowana „  Kuba Rozpruwacz tropi swoje ofiary  ”.
  2. Kolekcja „The Birds” wiosna / lato 1995, parada odbywa się w opuszczonym magazynie.

Bibliografia

  1. https://www.20minutes.fr , dostęp 11 lutego 2010.
  2. Linda Watson, Vogue - Fashion of the Century: The Style of Every Decade, 100 Years of Designers ["Vogue Twentieth Century Fashion - 100 years of style by decade and designer"], Wydania niezwiązane z kolekcją,2000, 255  str. ( ISBN  2-258-05491-5 ) , „Twórcy: McQueen, Alexander”, str.  187
  3. Jonathan Metcalf ( red. ), Et al. , Moda: moda przez historię [„Moda. Ostateczna księga kostiumów i stylu ”, DK ,Październik 2013, 480  pkt. ( ISBN  978-2-8104-0426-1 ) , „Alexander McQueen”, str.  418 do 419
  4. Stéphanie Chayet, „  The English first of the class  ” , na lepoint.fr , Le Point ,26 stycznia 2007
  5. „  Alexander McQueen  ” , w witrynie trendy-de-mode.com ,5 marca 2007(dostęp 2 marca 2014 )
  6. Clément Ghys, „  Blow the inspiring  ” , na liberation.fr ,17 lipca 2010(dostęp 28 lutego 2015 )
  7. Colin McDowell, „  Books: McQueen and Galliano or the Dark Side of Fashion  ” , Business of Fashion - lemonde.fr ,1 st lutego 2015(dostęp 26 lutego 2015 )
  8. Loïc Prigent "McQueen Księcia ciemności" Vanity Fair n ° 28, październik 2015, strony 136-143.
  9. „  Rencontres d'Arles: portret artysty jako człowieka-ptaka  ”, Le Monde ,3 sierpnia 2018( czytaj online )
  10. Théodora Aspart, „  7 pytań do Ann Ray, wystawiane w Rencontres d'Arles  ”, Vogue ,lipiec 2018( czytaj online )
  11. (en-US) „  Ann ray udostępnia swoje ogromne archiwum zdjęć Aleksandra McQueena  ” , Id ,29 czerwca 2018 r( czytaj online , sprawdzono 13 sierpnia 2018 r. )
  12. Paquita Paquin , „  Będzie sport  ” , Kultura , na liberation.fr ,10 marca 2003

    „Występ Alexandra McQueena pozostanie najbardziej zapierającym dech w piersiach w sezonie. Na wysokości dziesięciu metrów, w podwieszonej galerii, w której wieje śnieżyca, przechodzi sukienka spadochronu, przez którą pędzi wiatr. Anglik pozwala swojej kreatywności eksplodować w sercu ogromnej, zamarzniętej księżycowej przestrzeni. Pełen inspiracji, […] ”

  13. Cally Blackman ( tłum.  Hélène Tordo), 100 ans de mode [„100 lat mody”], Paryż, La Martinière ,kwiecień 2013, 399  pkt. ( ISBN  978-2-7324-5710-9 , prezentacja online ) , „Les conceptuels”, str.  346
  14. (w) Dana Thomas , „  David Bowie, Alexander McQueen, and the Making of That 90s-Era Iconic Union Jack Coat  ” , Vanities ,11 stycznia 2016 r( czytaj online )
  15. Biografia Alexandra Mac Queen
  16. (w) Alexander McQueen: enfant terrible i geniusz mody
  17. „  The Testament of Alexander McQueen” Loïc Prigent: inspirujący hołd  ”, Les Inrocks ,26 września 2015( czytaj online , sprawdzono 13 sierpnia 2018 r. )

Zobacz też

Linki zewnętrzne

Powiązane artykuły