Gwiazda Afryki Północnej | ||||||||
Oficjalny logotyp. | ||||||||
Prezentacja | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Prezydent | Messali Hajj | |||||||
Fundacja | 1926 | |||||||
Zanik | 1937 | |||||||
Połączył się | Algierska Partia Ludowa | |||||||
Oficjalne rozwiązanie | 1937 | |||||||
Ideologia | Algierski nacjonalizm , socjaldemokracja , niepodległość | |||||||
Zabarwienie | Zielony , czerwony , biały | |||||||
| ||||||||
Afryki Gwiazda Północna ( ENA ) to stowarzyszenie założone w Francji w 1926 roku przez jądra pracowników-imigrantów, która później stała się partią polityczną, której najbardziej znanymi członkami są: Salah Bouchafa , Messali Hadj , Amar Imache , Hadj Ali Abdelkader , Mohammed Djefel , Si Djilani Mohammed , Belkacem Radjef , Ahmed Belghoul , Mohammed Marouf, którzy grali główne role. Honorowym prezydentem był Emir Khaled El-Hassani Ben El-Hachemi , wnuk emira Abd El-Kadera , zesłanego do Egiptu .
Zdecydowano się na stworzenie ENA 2 marca 1926 urodzony w Czerwiec 1926w Paryżu. Jest to sekcja unii międzykolonialnej (socjalistyczna grupa pomysłodawców z kolonii), masowe stowarzyszenie zewnętrznej korony Francuskiej Partii Komunistycznej. Stowarzyszenie założone w 1921 roku przez Gwadelupczyka, w skład którego wchodził Ho Chi Minh i dwóch Algierczyków: Hadj Ali Abdelkader i Hamouche Akli. Abdelkader Hadj-Ali był członkiem komitetu sterującego Francuskiej Partii Komunistycznej (PCF), kiedy Komintern zażądał rozwinięcia akcji partii wśród robotników z Afryki Północnej. W tym celu Abdelkader założył wtedy North African Star. Organizacja ta, zgodnie z wolą Abdelkadera Hadż-Alego, jest zasadniczo świecka i zamierza walczyć w pełnej współpracy z francuską klasą robotniczą. Większość swoich bojowników rekrutuje na algierskiej emigracji robotniczej , a aktywiści są pod obserwacją Departamentu Spraw Rdzennych w Afryce Północnej w prefekturze paryskiej policji . Celem tego stowarzyszenia jest „obrona interesów społecznych, materialnych i moralnych” pracowników tego regionu.
W 1927 roku powitała Messali Hadja . Ten młody Tlemcenien ma punkty widzenia odbiegające od poglądów Hadj ali abdel-Kader. mniej zainteresowany sekularyzmem i wyrażaniem nacjonalistycznych punktów widzenia, chce zaangażować ruch na polu politycznym, będąc rzecznikiem żądania niezależności od Afryki Północnej ( Maroka , Algierii i Tunezji w ramach grupy narodowej, którą byłaby Algieria). Jest członkiem i stałym członkiem Partii Komunistycznej oraz członkiem i działaczem CGTU . W 1924 r Partia liczyła 4000 członków .
Komunistyczny prawnik Robert-Jean Longuet , syn Jeana Longueta , który bronił Marokańczyków w Paryżu i był współzałożycielem w 1932 r. Magazynu Maghreb w Paryżu, uczestniczy w imieniu Międzynarodowego Stowarzyszenia Prawniczego (AJI) w obronie bojowników północy African Star, postawiony w stan oskarżenia po masakrach w Konstantynie .
Komunistyczna Partia przygotowuje antykolonialnych kongresie w Brukseli od 10 do15 lutego 1927 i bardzo liczy na to wydarzenie.
Messali Hadj przygotowuje przemówienie, w którym zapowiada, że chce potępić „ohydny kodeks Indigénata ”.
Mówi 10 lutego, skradziono mu tekst, podsumuje swoje uwagi piętnastominutową interwencją. To przemówienie przypieczętuje jego zaangażowanie, stanie się punktem odniesienia w walce antykolonialnej w Afryce Północnej. Przemówienie jest podzielone na dwie części tworzące podwójny program, deklaruje na wstępie: „Naród algierski, który od stulecia znajduje się pod francuską dominacją, nie może oczekiwać niczego więcej od dobrej woli francuskiego imperializmu, aby poprawić nasz los. "
Przemówienie i rozrzutność jego autora uderza publiczność, młody Tlémcénien wychodzi z cienia, właśnie zdał egzamin, od razu stał się liderem politycznym, którego główna rola zostanie zrozumiana.
W 1928 roku Północnoafrykańska Gwiazda oddzieliła się od Francuskiej Partii Komunistycznej (PCF), której „ bolszewizacja ”, której domagał się Komintern , odsunęła ją od tego, co miało być jej głównym żądaniem, czyli samostanowienia.
Władze francuskie potępiają „zagrożenie dla władzy państwa”. ENA rozpuszcza się20 listopada 1929.
Plik 28 maja 1933odbywa się tajne zgromadzenie ogólne i wybiera Messali Hadja, prezesa, Amara Imache , sekretarza generalnego, Belkacema Radjefa , skarbnika generalnego i wyznacza Si-Djilaniego na dyrektora czasopisma El-Ouma ("Naród"), którego Imache będzie redaktor naczelny. Podwójne członkostwo na komputerze jest zabronione.
Podczas strajków Frontu Ludowego ENA przestrzega żądań ruchów społecznych i solidaryzuje się z robotnikami.
ENA sprzeciwia się projektowi Blum-Viollette, który przewiduje nadanie obywatelstwa francuskiego mniejszości Algierczyków.
Ludowy Front ponownie rozpuszcza ENA wStyczeń 1937i pozywa swoich liderów o odtworzenie rozwiązanej ligi. Jej przywódcy są potępieni, a następnie amnestio. Według raportów policyjnych ENA liczyła wówczas 5000 członków.
To rozwiązanie doprowadzi Messali Hadja do konstytucji Algierskiej Partii Ludowej (PPA) w Nanterre wMarzec 1937, która dąży do tych samych celów, co ENA, domagając się emancypacji i całkowitej autonomii Algierii w Republice Francuskiej. Ale Messali nie twierdzi już, że jest niezależny.