Drużyna rugby Stanów Zjednoczonych
Stany Zjednoczone
| Przezwisko | The Eagles |
|---|
|
|
||||||||||||||||||||||||
| Wejście do zarządu | 1987 |
|---|---|
| Hodowca | Gary Gold (en) |
| Kapitan | Blaine scully |
| Rejestr wyborów | Todd Clever (76) |
| Rekord punktów | Mike Hercus (465) |
| Rekord testu | Vaea Anitoni (en) (26) |
16 listopada 1912
USA 8 - 12 Australia
Największe zwycięstwo
1 st lipiec 2.006
Stany Zjednoczone 91-0 Barbados
Większa porażka
21 sierpnia 1999
Anglia 106 - 8 Stany Zjednoczone
| Mistrzostwa Świata | |
|---|---|
| · Inwestycje | 8/9 |
| · Najlepsze dopasowanie | 3 rd basen (1987) |
Drużyna rugby Stanów Zjednoczonych to drużyna reprezentująca Stany Zjednoczone w najważniejszych międzynarodowych zawodach związku rugby .
Zrzesza najlepszych zawodników rugby w Stanach Zjednoczonych pod patronatem American Rugby Union Federation lub USA Rugby od 1975 roku . The Eagles grać w granatowe i białe koszulki z czerwonym paskiem, białe spodenki, granatowe pończochy. Ma na swoim koncie dwa złote medale olimpijskie zdobyte w 1920 roku w Antwerpii iw 1924 roku w Paryżu.
Od 2018 roku zespół trenuje Gary Gold (en) .
W 26 listopada 2018 r, zajmuje dwunaste miejsce w Światowym Rankingu Rugby z 73,66 punktami, najwyższym poziomem w historii.
Historyczny
Pochodzenie
Rugby został wprowadzony do Stanów Zjednoczonych przez imigrantów w Wielkiej Brytanii w połowie XIX -go wieku. W 1872 roku w rejonie zatoki San Francisco istniały dobrze prosperujące kluby rugby , składające się głównie z brytyjskich emigrantów. Plik2 grudnia 1882, kalifornijska drużyna rugby, California Golden Bears , grała przeciwko grupie złożonej z byłych Brytyjczyków, którzy nazywali siebie Phoenix Rugby Club z San Francisco. Zespół Kalifornii przegrał z klubem Phoenix 7-4. To był początek kalifornijskiej tradycji rugby.
Sport rugby w Stanach Zjednoczonych zawsze miał bliskie związki z futbolem amerykańskim . Sporty takie jak rugby, piłka nożna i sporty hybrydowe były zawsze uprawiane między amerykańskimi uniwersytetami . Pierwsze zarejestrowane spotkanie odbyło się w maju 1874 roku między Harvard University i McGill University w Cambridge . McGill wygrał mecz, a gra wzbudziła zainteresowanie na kampusach uniwersyteckich w całym kraju.
W 1876 roku Yale University , Harvard University , Princeton University i Columbia University utworzyły Międzyuczelniany Związek Piłki Nożnej , który stosował kodeks rugby, z wyjątkiem niewielkiej różnicy w punktacji. Współczesny futbol amerykański jest następcą tych zasad. W 1886 roku Harvard Oscar Shafter Howard wprowadził te zasady do kampusu Berkeley.
Futbol amerykański był brutalny iz biegiem czasu kontuzje narastały. W związku z tym opinia publiczna została zaniepokojona brutalnością tego sportu. Prezydent Theodore Roosevelt zagroził, że zabroni uprawiania sportu, chyba że komitet narodowy wprowadzi zmiany, które zadowalają szkoły we wschodniej części kraju. Począwszy od sezonu 1906 rugby stało się głównym sportem na Uniwersytecie Stanforda , Uniwersytecie Kalifornijskim i kilku innych uczelniach w Kalifornii, ale sport ten popadł w zapomnienie wraz z wybuchem I wojny światowej.
Rozegrano pierwszy międzynarodowy mecz Stanów Zjednoczonych 16 listopada 1912w Berkeley przeciwko Wallabies . Goście wygrali mecz 12-8. Rok później Stany Zjednoczone gościły Nową Zelandię w tym samym miejscu, ale wynik nie był tak blisko, a Nowozelandczycy wygrali z wynikiem 51-3.
Era zawodowa
Profesjonalizm nie zyskuje na popularności w Stanach Zjednoczonych, gdzie rugby pozostaje sportem o mniejszym znaczeniu. Rzeczywiście, Amerykanie nadal oddają prawdziwy kult sportom zespołowym, takim jak futbol amerykański , koszykówka, a nawet baseball i hokej na lodzie . Na przykład rugby nie jest jeszcze uznawane przez National Collegiate Athletic Association za oficjalny sport uniwersytecki, chociaż uprawia się je na wielu uniwersytetach w całym kraju.
Mimo wszystko najlepszym amerykańskim reprezentantom udaje się wyeksportować na najtrudniejsze mistrzostwa Europy. Podczas gdy większość z nich gra głównie w Anglii , jak na przykład wszechstronny trzy ćwierćfinały Chris Wyles czy drugi rząd Hayden Smith , inni również idą na wygnanie we Francji , jak na przykład skrzydłowy Takudzwa Ngwenya czy skrzydłowy Scott LaValla z trzeciego rzędu . Todd Clever , pierwszy amerykański gracz, który grał w Super Rugby , pozostaje na razie wyjątkiem ekspatriacyjnym na półkuli południowej .
Drużyna zawsze kwalifikowała się do mistrzostw świata , z wyjątkiem tego z 1995 roku . Niemniej jednak od kilku lat poziom zespołu jest w stagnacji. Rzeczywiście, brak meczów na wysokim poziomie, ograniczone środki dostępne dla USA Rugby, a także niepopularność tego sportu w Stanach Zjednoczonych uniemożliwiają jakikolwiek wzrost poziomu gry w porównaniu z proponowanym w ciągu ostatniej dekady.
Zakwalifikowani do Mistrzostw Świata 2011 , Orły rozpoczynają rywalizację przegrywając 22-10 z wątpliwą drużyną irlandzką . Amerykanie pokonali wtedy rosyjską drużynę (6-13), a następnie osiągnęli swój główny cel w tych rozgrywkach, po czym mocno przegrali z australijską drużyną (67-5). Grozi im do włoskiego zespołu na ostatnim meczu i stracić honorowo na wynik 27-10, zajmując 4 th na kurę.
Nagrody
Kurs Pucharu Świata
Poniższa tabela podsumowuje wyniki Stanów Zjednoczonych w Pucharze Świata. Amerykanie dotarli do finałów siedem razy, brakuje im tylko jednego z 1995 roku.
| Redagowanie | Ranga | Bilans |
|---|---|---|
| Nowa Zelandia 1987 | Kura | 1 v, 0 n, 2 d |
| Anglia 1991 | Kura | 0 v, 0 n, 3 d |
| Republika Południowej Afryki 1995 | Niekwalifikowany | - |
| Walia 1999 | Kura | 0 v, 0 n, 3 d |
| Australia 2003 | Kura | 1 v, 0 n, 3 d |
| Francja 2007 | Kura | 0 v, 0 n, 4 d |
| Nowa Zelandia 2011 | Kura | 1 v, 0 n, 3 d |
| Anglia 2015 | Kura | 1 v, 0 n, 3 d |
| Japonia 2019 | Kura | 0 v, 0 n, 4 d |
| Całkowity | 4 v, 0 n, 25 d | |
Legenda: v = zwycięstwo; n = remis; d = porażka.
Igrzyska Olimpijskie
Drużyna amerykańska wygrała ostatnie dwa tytuły olimpijskie w rugby w 1920 i 1924 roku przeciwko drużynie Francji . Drużyna amerykańska składała się z rugby z college'u, a nie z futbolu amerykańskiego, jak sugerowała jedna dręcząca plotka.
Richard Hyland z Uniwersytetu Stanforda został uznany za najlepszego gracza w grze w 1924 roku jako prawicowy trzykrotny rozgrywający. Ośmiu Amerykanów było dwukrotnymi mistrzami olimpijskimi jako gracze, w tym:
- 4 przez bycie zatrudnionym w obu olimpiadach:
- Charlie Doe Jr ( Stanford University ), który został założony jako kapitan przeciwko Rumunii w 1924 roku na tylnym stanowisku. Zagrał zemstę przegraną w 1920 roku w Colombes jako trzecie skrzydło.
- Rudy Scholz ( Uniwersytet Santa Clara ), połowa scrumu w 1924 roku, zagrał zemstę przegraną w 1920 roku w Colombes jako 3/4 środkowy.
- Jack Patrick (Stanford University), w drugim rzędzie w 1924 roku, zagrał zemstę przegraną w 1920 na rzecz Colombesa jako środek 3/4.
- John O'Neil (Uniwersytet Santa Clara), prostytutka z 1924 roku, odegrała przegraną zemstę 1920 roku w Colombes jako filar.
- 3 przez wybranie do dwóch igrzysk olimpijskich:
-
Colby Slater ustanowiony jako kapitan przeciwko Francji w 1924 roku na pozycji trzeciej linii. Zagrał zemstę przegraną w 1920 roku w Colombes jako drugą linię.
- Charles Mehan (założony w 1920 roku; pierwszy rząd) - zagrał zemstę przegraną w 1920 roku w Colombes jako dziwka
- Charles Tilden Jr został kapitanem w 1920 roku na pozycji drugiej linii. Był także dyrektorem generalnym zespołu. Zagrał zemstę przegraną w 1920 roku w Colombes, nadal jako kapitan.
-
Colby Slater ustanowiony jako kapitan przeciwko Francji w 1924 roku na pozycji trzeciej linii. Zagrał zemstę przegraną w 1920 roku w Colombes jako drugą linię.
- 1 Amerykanin był dwukrotnym mistrzem olimpijskim jako trener: Daniel Carroll
Inne zawody
-
Mistrzostwa Ameryki w rugby :
- Zwycięzca: 2017 .
Stadiony Orłów
W przeciwieństwie do europejskich drużyn narodowych, Orły , podobnie jak Nowa Zelandia, Australia i RPA, nie mają preferowanego stadionu macierzystego. Grają na większości głównych stadionów w USA, na których odbywają się mecze Major League Soccer . Kilkakrotnie korzystali już z Infinity Park, stadionu zlokalizowanego w Glendale w mieście Denver .
Skład Orłów
Grupa amerykańska
Wymienieni poniżej gracze zostali wybrani przez Gary'ego Golda do udziału w Mistrzostwach Świata 2019 .
Liczba wyborów i zdobytych punktów została zaktualizowana w dniu 10 września 2019 r.
Napastnicy Upośledzeni faceciKultowi gracze
- Matt Alexander
- Charlie doe
- Mike Hercus
- Rudy Scholz
- Vaea Anitoni
- Daniel Carroll
- Paul Emerick
- Richard hyland
- Ray Nelson
- Takudzwa Ngwenya
- Mike Palefau
- Jack Patrick
- Kevin swiryn
- Chris Wyles
Znani Trenerzy Orłów
| Trener | Okres aktywności |
|---|---|
| Duncan Hall | 2000 - 2001 |
| Tom bili się | 2001 - 2006 |
| Peter Thorburn | 2006 - 2007 |
| Scott Johnson | 2008 - 2009 |
| Eddie O'Sullivan | 2009 - 2011 |
| Mike Tolkin | 2012 - 2015 |
| John Mitchell | 2016 - 2017 |
| Gary Gold (en) | 2018 - |
Statystyka
Statystyki meczowe
Poniższa tabela zawiera podsumowanie meczów przeciwko wszystkim głównym przeciwnikom drużyny Stanów Zjednoczonych, jest aktualizowana pod adresem 02 listopada 2014.
| Przeciwnik | mecze | Zwycięstwa | rysuje | Porażki | Oznaczone punkty | Punkty spieniężone | % zwycięstw |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Afryka Południowa | 3 | 0 | 0 | 3 | 42 | 145 | 0,00 |
| Anglia | 5 | 0 | 0 | 5 | 52 | 253 | 0,00 |
| Argentyna | 9 | 0 | 0 | 9 | 149 | 281 | 0,00 |
| Australia | 7 | 0 | 0 | 7 | 68 | 321 | 0,00 |
| Kanada | 51 | 12 | 1 | 38 | 716 | 1,191 | 23,52 |
| Szkocja | 4 | 0 | 0 | 4 | 50 | 181 | 0,00 |
| Fidżi | 5 | 1 | 0 | 4 | 83 | 123 | 20.00 |
| Francja | 8 | 2 | 0 | 6 | 93 | 181 | 14.29 |
| Walia | 7 | 0 | 0 | 7 | 86 | 305 | 0,00 |
| Irlandia | 8 | 0 | 0 | 8 | 82 | 306 | 0,00 |
| Włochy | 3 | 0 | 0 | 3 | 44 | 100 | 0,00 |
| Japonia | 20 | 12 | 1 | 7 | 585 | 443 | 60,00 |
| Nowa Zelandia | 3 | 0 | 0 | 3 | 15 | 171 | 0,00 |
 Maorysi N lle Zelandia
|
3 | 0 | 0 | 3 | 56 | 172 | 0,00 |
| Rumunia | 6 | 5 | 0 | 1 | 158 | 59 | 83,33 |
| Samoa | 3 | 0 | 0 | 3 | 53 | 71 | 0,00 |
| Tonga | 6 | 1 | 0 | 5 | 86 | 148 | 16.66 |
| Całkowity | 150 | 32 | 2 | 116 | 2,418 | 4451 | 21.33 |
Statystyki graczy
Nazwy pogrubione wskazują graczy, którzy są nadal aktywni (zaktualizowano w dniu 17 października 2019 r).
Rejestr wyborówPoniższa lista przedstawia rekordy selekcyjne do drużyny rugby Stanów Zjednoczonych, przedstawia graczy z ostatnich 25 lat, należy zauważyć, że ranking według liczby selekcji zależy nie tylko od jakości gracza, ale także liczba meczów międzynarodowych. Narodziny mistrzostw świata w 1987 r., Obecnie półroczna częstotliwość wycieczek mają wpływ na tę klasyfikację i dlatego należy o nich przypomnieć.
| # | Gracz | Daty aktywności | Liczba wyborów |
|---|---|---|---|
| 1 | Todd mądry | 2003-2017 | 76 |
| 2 | Mike MacDonald | 2000-2012 | 67 |
| 3 | Luke Gross | 1996-2003 | 62 |
| 4 | Alec Parker | 1996-2009 | 58 |
| 5 | Mike Petri | 2007-2015 | 57 |
| 6 | Louis Stanfill | 2005-2015 | 56 |
| 7 | Chris Wyles | 2007-2015 | 54 |
| Blaine scully | 2011-2019 | ||
| 9 | Dave hodges | 1996-2004 | 53 |
| Paul Emerick | 2003-2012 |
| # | Gracz | Daty aktywności | Liczba punktów |
|---|---|---|---|
| 1 | Mike Hercus | 2002-2009 | 465 |
| 2 | AJ MacGinty | 2015- | 293 |
| 3 | Matt Alexander | 1995-1998 | 286 |
| 4 | Chris Wyles | 2007-2015 | 222 |
| 5 | Chris O'Brien | 1988-1994 | 144 |
| # | Gracz | Daty aktywności | Testowanie |
|---|---|---|---|
| 1 | Vaea Anitoni | 1992-2000 | 26 |
| 2 | Joe taufete'e | 2015- | 20 |
| 3 | Paul Emerick | 2003-2012 | 17 |
| 4 | Chris Wyles | 2007-2015 | 16 |
| Todd mądry | 2003-2017 | ||
| Cam Dolan | 2013- | ||
| Mike Te'o | 2016- | ||
| 8 | Blaine scully | 2011- | 15 |
| 9 | Takudzwa Ngwenya | 2007-2016 | 13 |
Uwagi i odniesienia
- Maxime Gil, „ Dzień, w którym ... finał Igrzysk Olimpijskich między Francją a Stanami Zjednoczonymi zamienił się w walkę na pięści ” , na sport.francetvinfo.fr ,1 st październik 2019(dostęp 12 grudnia 2020 ) .
- Między finałem olimpijskim w Antwerpii w 1920 r. A zemstą przegraną w Colombes przeciwko Francuzom, Amerykanie pokonali trzy francuskie regionalne wybory z południowego wschodu, południa i południowego zachodu, w ciągu jednego tygodnia w trzech francuskich lokalizacjach.
- Zespół amerykański w 1924 roku
- „ Mistrzostwa Świata 2019: amerykański kapitan Scully w drodze na swoje trzecie Mistrzostwa Świata ” , na www.rugbyrama.fr ,9 września 2019 r.
- Pod uwagę brane są tylko drużyny z pierwszej i drugiej ligi według klasyfikacji IRB oraz nowozelandzcy Maorysi .
- (w) „ Statistics for United States ” na www.rugbydata.com (dostęp 2 listopada 2014 )
Załączniki
Powiązane artykuły
Link zewnętrzny
- (en) Oficjalna strona