Rodzaj traktatu | granica |
---|---|
Języki | starofrancuski i staro-wysoko-niemiecki |
Znak |
Sierpień 843 (data nieznana na pewno: patrz sekcja strony poświęcona dniu traktatu ) Verdun ( Austrasia ) |
---|
Sygnatariusze | Karol II Łysy ( Zachodnia Francja ) | Lothar I st ( Middle Francia ) | Ludwik II Germania ( Wschodnia Francia ) |
---|
Przez Traktat z Verdun , zawartej wSierpnia 843trzej ocalali synowie Ludwika Pobożnego , wnukowie Karola Wielkiego , dzielą jego terytoria, Imperium Karolingów , na trzy królestwa. Często przedstawia się go jako początek rozpadu jednolitego imperium Karola Wielkiego, uświęcając w ten sposób jego podział, który faktycznie okaże się ostateczny (jeśli odłożymy na bok efemeryczne zjednoczenie za panowania Karola III Grubego ), a na jednocześnie jeden z głównych aktów założycielskich tego, co stanie się Francją . Traktat ten jest konsekwencją stosowania zwyczaju frankońskiego, który opiera się na podziale spadku pomiędzy wszystkich spadkobierców, a nie na przypisywaniu go tylko najstarszemu synowi , pomimo panującej u Rzymian reguły męskiego primogenitury (agnatic) .
Tekst traktatu, utracony, nie jest nam znany. The Annals of Saint-Bertin i Annals of Fulda dotyczą tego zdarzenia w lakonicznym i nieprecyzyjny sposób.
W następstwie tego traktatu obszar geograficzny zwany „ Galią ” od ponad tysiąca lat jest odtąd określany pod nazwą „ Zachodnia Francia ”, która później nada nazwę „ Francja ”.
Po śmierci Ludwika Pobożnego ,29 czerwca 840, jego najstarszy syn , Lothair , przywłaszcza sobie następstwo na mocy Ordinatio Imperii zLipiec 817. W 840 roku Lothaire miał w rzeczywistości silną pozycję w porównaniu ze swoimi dwoma rywalami, Louisem i Charlesem . Kiedy pierwszy musi zmierzyć się z wewnętrznymi niepokojami w swoim królestwie Bawarii , drugi musi odzyskać zaufanie wielkiego królestwa Akwitanii, którego uwiódł Pepin i odmówił uznania Karola. Lothaire bardzo dobrze to zrozumiał i wykorzystał sytuację, aby wysłać posłańców po całym Imperium, ale przede wszystkim w królestwie Akwitanii, w celu odzyskania zwolenników Pépina , który zmarł w 838 r. Ta strategia zadziałała od czasów syna Pepina , Pepin II z Akwitanii , stanął po stronie Lothaire'a. Ludwik Niemiec i jego przyrodni brat Karol Łysy szybko rozumieją, że muszą sprzymierzyć się, aby przeciwstawić się ambicjom Lothaire'a. Pobili ich starszy jak Pepin II w bitwie pod Fontenoy-en-Puisaye , The25 czerwca 841. W 842 r. Wzmocnili swój sojusz przysięgami strasburskimi . Lothaire ostatecznie scedował i zawarł z braćmi traktat z Verdun.
Rozszerzenie imperium Karolingów pod panowaniem Karola Wielkiego (768-814).
Traktat z Verdun (843) : Imperium Karolingów jest podzielony pomiędzy trzy syna Ludwika Pobożnego : Karol II Łysy ( Zachodnia Francia ) Lotar I st ( Bliski Francia ) i Ludwik II Niemiecki ( Eastern Francia ).
Prüm (855) : the Middle Francia jest podzielona między 3 syn Lotar I st : Lotar II , Karola Prowansji i Louis II Włoch .
Traktat z Meerssen (870) : Karol II Łysy ( Zachodnia Francia ) i Ludwik II Germański ( Wschodnia Francia ) dzielą królestwo swojego siostrzeńca Lothaire'a II : Lotharingia (północna środkowa Francia ).
Traktat Ribemont (880) : aby skuteczniej walczyć Boson de Provence , Ludwika III Francji i Karloman II przyznać cała Lotaryngii do Ludwika III Młodszego przed jego neutralność w konflikcie.
W sierpniu 843 r. , Na mocy tak zwanego traktatu z Verdun, trzech wnuków Karola Wielkiego od jego syna (prawo salickie) podzieliło terytoria imperium założonego przez tego ostatniego:
Nie ma oryginału ani kopii Traktatu z Verdun. Wszystkie informacje są dostarczane przez Nitharda , jednego z dwóch wnuków Karola Wielkiego od jego córki i wykluczonego z dziedziczenia (prawo salickie).
To dzielenie się „czterema rzekami” ( Escaut , Moza , Rodan i Ren ) rodzi problemy z językami używanymi w różnych stanach: populacje romańskie znajdują się w bytach germańskich ( Walonach ) i, odwrotnie, we Flandrii. , z języka germańskiego , jest załączony do przyszłości Francji. To samo dotyczy podróży w obrębie stanów (podróż do Rzymu do Aix-la-Chapelle trwa prawie trzy tygodnie ).
Traktat był kompromisem, który znacznie osłabił zasięg idei imperialnej. Tożsamość, która istniała za czasów Karola Wielkiego i Ludwika Pobożnego między Cesarstwem a stanem Franków, zanikała. Jedność imperialna istniała tylko w teorii; jego uniwersalność przestała odpowiadać rzeczywistości, odkąd cesarz faktycznie nie rządził już więcej niż jedną trzecią zachodniego chrześcijaństwa.
„Ten traktat losowy przesądził o losach Europy . Rzeczywiście, w wyniku słabości naszych ostatnich Karolingów, a następnie naszych pierwszych Kapetyngów , królowie Germanii byli w stanie bez większych trudności zaanektować całą słynną strefę środkową, a mianowicie w 880 r. Lotharingię , a następnie w 1034 r. Królestwo Arles. . , nie wspominając o Włochach legalnie dostarczonych im przez przystąpienie do cesarskiego tronu "
Środkowa Francia szybko znika. Od śmierci Lothaire'a w 855 roku , na mocy traktatu z Prüm , dzieli go między jego trzech synów: najstarszy, Ludwik II, ma południową część, królestwo Włoch , i tytuł cesarski, Lothaire II ma Lotharingię na północy i Karola centrum, królestwo Prowansji. Cesarz był tylko drugorzędnym władcą, znacznie mniej potężnym niż jego wujowie Ludwik Germański i Karol Łysy .
Kiedy Charles de Provence zmarł w 863 roku , jego majątek został podzielony między jego dwóch braci. Po śmierci Lothaire'a II ( 869 ), Lotharingia została rozdzielona między jego wujów Ludwika Niemiec i Karola Łysego ( traktat z Meerssen , 870 ). W 875 roku Karol Łysy, król Zachodniej Francji, odzyskuje królestwo Włoch po śmierci swojego siostrzeńca Ludwika II. W 879 roku Karol Gruby , król wschodniej Francji, odzyskuje Włochy. W 880 r. Na mocy traktatu z Ribemont , Ludwika III i Karolaana II , wnukowie Karola Łysego porzucili Lotharingię na rzecz króla Germanii Ludwika II Młodszego . Na mocy tego traktatu West Francia w przybliżeniu odzyskuje granice ustalone w Traktacie z Verdun.
Wielu historyków uważało ten traktat za akt urodzenia narodów francuskiego i niemieckiego, ale w tamtym czasie ludy należące do różnych królestw nie miały poczucia przynależności do nich. Królestwa składają się z ludów, które nie posługują się tym samym językiem i tą samą kulturą, i które połączą się dopiero później. W rzeczywistości ta hipoteza jest częścią nacjonalistycznej historiografii Micheleta i Thierry'ego w czasie, gdy broniono idei Francji, która zawsze istniała.
Rzeczywiście, mali lordowie byli wciąż zbyt potężni, zbyt liczni i zbyt rozproszeni, by ludzie mogli poczuć się sprzymierzeńcami jednego i wielkiego władcy na rozległym obszarze.
Dokładny dzień zawarcia traktatu nie jest znany.
Jednakże 10 sierpnianiejaki Baudry, sprzedawca, i Erchambert, biskup Freising i sygnatariusz Notre-Dame de Freising, podpisują akt w Dugny (kilka kilometrów od Verdun), który wskazuje, że został wykonany „w miejscu noszącym nazwę Dugny w pobliżu miasta Verdun, gdzie doszło do porozumienia trzech braci, Lothaire'a, Louisa i Charlesa i gdzie nastąpił podział ich królestwa ”(po łacinie : in loco noncupante Dungeih quod est iuxta civitate Uiriduna ubi trium fratrum Hludharii, Hludouuici i Karoli facta est concordia et Division regni ipsorum ). Dlatego dla niektórych autorów traktat został zawarty nie później niż10 sierpnia : być 8 sierpnia gdzie 10 sierpnia. Mimo wszystko11 sierpniajest często cytowany, ponieważ jeśli traktat został uzgodniony w ogólnych zarysach przed dziesiątym, być może nie został jeszcze zawarty w szczegółach. Z mniejszą precyzją, traktat jest czasami datowany na „początek sierpnia”, a nawet „lipiec-sierpień”, przy czym najczęstsza pozostaje zwykła wzmianka o sierpniu.