Prowincje iliryjskie

Prowincje iliryjskie

1809  -  1813 ( 1814 )

Herb
Opis tego obrazu, również skomentowany poniżej Prowincje iliryjskie w 1813 roku. Ogólne informacje
Status Terytorium przyłączone do Cesarstwa Francuskiego 
Stolica Laibach (obecnie Ljubljana w Słowenii )
Język Francuski (urzędowy), kranje i włoski  ; po 1825 roku chorwacki , włoski i niemiecki
Historia i wydarzenia
14 października 1809 Traktat Schönbrunn i cesja austriacka
Sierpień 1813 - Grudzień 1814 Austriacka inwazja
9 czerwca 1815 Kongres wiedeński i formalna aneksja przez Austrię

Poprzednie podmioty:

Następujące podmioty:

W Prowincje Iliryjskie składały się z terytoriów okupowanych od 1805 roku i 1806 roku , a następnie włączona do Cesarstwa Francuskiego w 1809 roku , który przyniósł ze sobą obszary zachodniej Karyntii i Tyrolu Wschodnim , Istria , Triest i Gorizia , Kraina , Chorwacja południu Sawy , Dalmacji i Ragusa . Odbili je wojska Cesarstwa Austriackiego w 1813 roku .

Historia

Prowincje iliryjskie zostały założone dekretem z 14 października 1809kiedy Cesarstwo Austriackie , w następstwie bitwy pod Wagram i traktatem Schönbrunn , odstąpiło Górną Karyntię wokół Villach , Księstwa Krainy , austriackie wybrzeże z Gorizą , Triestem i dawnym Marszem Istrii , a także wybrzeże Adriatyku z Królestwa Chorwacja do Cesarstwa Francuskiego .

Terytoria te znajdują się w prowincjach iliryjskich. Ich stolica znajduje się w Laybach (obecnie Lublana , stolica Słowenii ). Terytorium Republiki Ragusa (obecnie Dubrownik ), zaanektowanej przez Francję w 1808 r. I Dalmacji , włączonej do Królestwa Włoch od 1805 r. , Są również włączone do prowincji iliryjskich.

British Navy nakłada blokadę na Adriatyku z Traktatem z Tylży wCzerwiec 1807. Francusko-włoska próba zajęcia wyspy Vis (Lissa), będącej w posiadaniu wojsk brytyjskich, kończy się niepowodzeniem ( Bitwa pod Lissą ,13 marca 1811).

W Sierpień 1813The Cesarstwo Austriackie wypowiada wojnę imperium francuskiego. Wojska austriackie generała Franjo Tomašića  (hr) najeżdżają (z francuskiego punktu widzenia) lub wyzwalają (z austriackiego punktu widzenia) prowincje iliryjskie. Lokalne oddziały chorwackie zwerbowane przez armię francuską gromadzą się w obozie austriackim. W Dubrowniku powstanie wypędza Francuzów i powstaje lokalna administracja w nadziei na przywrócenie Republiki Raguzy, ale miasto jest okupowane przez wojska austriackie na20 września 1813. Zadar (Zara) poddaje się6 grudnia 1813po 34-dniowym oblężeniu. Kotor (Cattaro) i jego okolice zostały zajęte w 1813 roku przez siły z Czarnogóry, które stawiały opór do11 czerwca 1814, data, w której książę Czarnogóry scedował terytorium na Cesarstwo Austriackie po pojawieniu się armii austriackiej. Wojska brytyjskie wycofują się z wysp wybrzeża Dalmacji w rLipiec 1815po bitwie pod Waterloo .

Kongresie Wiedeńskim potwierdza austriackiej zwierzchnictwo nad wszystkimi prowincjami iliryjskich, bez względu na ich przynależność przed 1809. W 1816 roku , królestwo Ilirii powstała na ich terytorium (z wyjątkiem Dalmacji ). Okręgi chorwackie zostały przekształcone w hrabstwa węgierskie w 1822 roku, a królestwo Ilirii zostało formalnie zniesione w 1849 roku .

Administracja

Gubernatorzy generalni

Prowincje iliryjskie były administrowane przez „generalnego gubernatora”. Pierwsza to Auguste de Marmont z8 października 1809 aż do Styczeń 1811. Plik9 kwietnia 1811, Henri Gratien Bertrand udało mu aż21 lutego 1812, a następnie Jean-Andoche Junot . Ale w 1813 roku książę Abrantès popadł w szaleństwo, co zmusiło Napoleona do zastąpienia go. To Joseph Fouché , były minister policji ogólnej, zastępuje go po kolejnej hańbie.

Kodeks cywilny i język

Administracja cesarska narzuca francuski kodeks cywilny na prowincjach, które wcześniej znajdowały się pod austriacką administracją wojskową. Dekret emancypuje Żydów i znosi prawo zabraniające im osiedlania się w Krainie . Przepisy prawa zostały ogłoszone w języku francuskim , włoskim , niemieckim (w Karyntii ) i „  Kranje  ”: To elewacji z języka słowiańskiego do rangi języka urzędowego, za namową uczonego Bartholome Kopitar , ma określony wpływ na rozwój z. Nowoczesny Słoweński .

Departamentalizacja

Iliryjski prowincje zostały zaanektowane przez Francję, a następnie organizowane pomiędzy 1809 i 1811 na 11 wydziałach , w całym Imperium francuskiego, ale to departamentalizacja nigdy nie została zakończona:

Nazwisko Główne miasto
Adelsberg Adelsberg ( Postoïna )
Bouches-du-Cattaro Cattaro ( Kotor )
Chorwacja Karlstadt ( Karlovatz )
Dalmacja Zara ( Zadar )
Fiume Fiume ( Rieka )
Gorice Gorice ( Goritz )
Laybach Laibach ( Laybach )
Neustadt Neustadt ( Novomeste )
Ragusa Ragusa ( Doubrovnik )
Trieste Trieste
Willach Willach ( Villach )

W 1811 roku prowincje iliryjskie zostały zreorganizowane i podzielone na 4 ( Laybach , Karlstadt , Triest , Zara ), a następnie siedem intencji, w tym subdelegacje  :

Nazwisko Główne miasto Subdelegacje
Karyntia Willach ( Villach ) Willach
Lienz
Carniola Laybach Adelsberg
Laybach
Kraimbourg
Neustadt ( Novomeste )
Cywilna Chorwacja Karlstadt ( Karlovatz ) Karlstadt
Fiume ( Rieka )
Lussinpiccolo ( Petit-Lussin )
Chorwacja wojskowa Segna ( Segne )
Dalmacja Zara Zara
Spalato
Lesina
Sebenico
Maccarie
Istria Trieste Trieste
Gorice ( Goritz )
Capodistria ( Cap d'Istria )
Rovigne
Ragusa Ragusa ( Doubrovnik ) Ragusa
Cattaro
Curzola ( Corzola )

Uwagi i odniesienia

  1. „  Joseph Fouché - Biography / Napopedia  ” , na www.napopedia.fr

Zobacz też

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne

Bibliografia