| Biskup Verdun | |
|---|---|
| 1449-1456 | |
| William I Filastre Wilhelm II z Haraucourt | |
| Biskup Toul | |
| 15 września 1437-1449 | |
| Henri II z Ville-sur-Illon William I Filastre | |
| Biskup Verdun | |
| 1431-1437 | |
| Ludwik I z Baru William I Filastre | |
| Biskup katolicki | |
|
Biskup diecezjalny Verden ( d ) | |
| Johannes III. von Asel ( d ) Berthold II z Landsberg ( we ) | |
|
Biskup diecezjalny Była diecezja Toul | |
| Henri II z Ville-sur-Illon William I Filastre |
| Narodziny | Data i miejsce nieznane |
|---|---|
| Śmierć |
1456 Nieznana lokalizacja |
| Zajęcia | Biskup katolicki , ksiądz katolicki |
| Religia | Kościół katolicki |
|---|
Louis Haraucourt , który zmarł w 1456 roku , jest francuskim prałat, biskupa Verdun i Toul w XV -go wieku.
Louis jest synem Jean de Haraucourt, komornika Saint-Mihiel i regenta Księstwa Lotaryngii w mniejszości Karola II Lotaryngii i Isabelle de Lenoncourt. Był także chrześniakiem Louisa de Bar, swojego poprzednika.
Zostaje kanonikiem Toul i kantorem Verdun .
Louis de Haraucourt został wybrany na biskupa Verdun po śmierci Louisa de Bar w 1430 roku. Było bardzo nieregularne zachowanie i kapituła oskarżyła go papieżowi. Louis zemścił się, stosując przemoc w mieście Verdun, ale zrozumiał, że skandale te uniemożliwiły mu pozostanie w diecezji.
W Toul, po śmierci Henri de Ville, kapituła wybrała Frédérica de Clisentainesa, ale Papież odmówił potwierdzenia wyboru, uznając, że mianowanie biskupa leżało w jego kompetencji. Kanonicy najpierw chcieli bronić swojej sprawy w Rzymie, ale zrezygnowali z niej ze względu na potencjalny czas trwania pocès i koszty i zaproponowali papieżowi Louis de Haraucourt. Papież zgodził się, ponieważ nominacja uwolniła biskupstwo Verdun, gdzie papież mógł wyznaczyć Guillaume Fillâtre, aby zadowolić księcia Burgundii.
W Toul, dzięki mądrości swojego administratora, René d'Anjou , księcia Lotaryngii , zapomniał o swoim dotychczasowym postępowaniu , wysłał go jako ambasadora Rady Bazylejskiej do Papieża Eugeniusza IV . Książę cenił go i powierzał mu funkcje w zarządzie księstwa, a Ludwik rzadko bywał w swojej diecezji. Ale kłótnie między burżuazją a kanonikami Toul zostały wznowione, zmuszając tych ostatnich do schronienia się w Vaucouleurs. Nastąpiło wiele walk. W 1449 r. Podczas procesji biskup został znieważony przez burżuazję i wynegocjował z Guillaume Fillâtre wymianę ich diecezji, która została dokonana i zatwierdzona przez papieża w 1449 r.
Kiedy zmarł w 1456 r., Jego prawnuk bratanek Guillaume de Haraucourt zastąpił go jako biskup Verdun.