Przewodniczący Komitetu Maurice-Audin | |
---|---|
1960-1963 | |
Albert Chatelet |
Narodziny |
5 marca 1915 16. dzielnica Paryża |
---|---|
Śmierć |
4 lipca 2002 r.(w wieku 87) 14. dzielnica Paryża |
Pogrzeb | Yvelines |
Narodowość | Francuski |
Szkolenie | École normale supérieure (Paryż) |
Zajęcia | Matematyk , profesor uniwersytecki , entomolog |
Ojciec | Anselme Schwartz ( d ) |
Rodzeństwo |
Bertrand Schwartz Daniel Schwartz |
Wspólny | Marie-Helene Schwartz |
Dzieci |
Marc-André Schwartz ( d ) Claudine Schwartz ( d ) |
Pokrewieństwo | Paul Lévy (teść) |
Pracował dla | Uniwersytet Paryski , Uniwersytet Grenoble-Alpes |
---|---|
Domena | Matematyka |
Członkiem |
Komitet Akademii Nauk Maurice-Audin Komitet Narodowy Wietnamu |
Konflikt | Wojna algierska |
Kierownik | Georges valiron |
Nagrody |
Medal Fieldsa (1950) |
Laurent Schwartz jest francuskim matematykiem , urodzonym dnia5 marca 1915w Paryżu, gdzie zmarł4 lipca 2002 r..
Był pierwszym Francuzem, który otrzymał Medal Fieldsa w 1950 roku za pracę nad teorią dystrybucji . Emblematyczny profesor École Polytechnique w latach 1959-1980, członek Akademii Nauk i zaangażowany intelektualista, wyróżniał się licznymi walkami politycznymi.
Laurent Schwartz pochodzi z żydowskiej rodziny pochodzenia alzackiego , przesiąkniętej kulturą naukową. Jego dziadkiem był rabin Simon Debré i rabin Mathieu Wolf jako jego wujek . Jego ojciec, Anselme, jest znanym chirurgiem . Jego młodszy brat Daniel Schwartz jest znanym statystykem. Inny młodszy brat, Bertrand Schwartz , jest założycielem lokalnych misji integracyjnych . Jej wujem ze strony matki jest pediatra Robert Debré . Jego stryjeczny dziadek z małżeństwa, Jacques Hadamard , jest znanym matematykiem.
W 1938 ożenił się z Marie-Hélène Lévy , córką matematyka Paula Lévy, a ona sama matematykiem. Mają dwoje dzieci, Marc-André i Claudine. wLuty 1962, gdy nie miał jeszcze dwudziestu lat, Marc-André został porwany przez komandos OAS i spędził dwa dni w niewoli. Szok jest tym straszniejszy dla młodego człowieka, że tuż po uwolnieniu krążą plotki, że sam zorganizował porwanie. Po kilku nieudanych próbach samobójczych zabił się z broni palnej w 1971 roku. Claudine, podobnie jak jej rodzice, była matematykiem, była profesorem na Uniwersytecie Josepha-Fouriera w Grenoble .
Laurent Schwartz został pochowany na cmentarzu Autouillet ( Yvelines ), w grobowcu, gdzie spoczywają również jego syn Marc-André, jego brat Daniel i wuj Jacques Debré .
W opinii jego nauczycieli wykształcenie Laurenta Schwartza jest znakomite. Uczeń Liceum Janson-de-Sailly , wyróżniał się łaciną, greką i matematyką. Jego nauczyciel z piątej klasy powiedział do rodziców: „Strzeż się, powiedzą, że twój syn jest uzdolniony do języków, a interesuje go tylko naukowy i matematyczny aspekt języków: zostaje matematykiem”. Jego jedynym konkurentem, równie genialnym jak on, jest Anatole Abragam , który zostanie fizykiem, a którego Laurent później znajdzie w Akademii Nauk. Jego zainteresowanie matematyką przejawia się w rzeczywistości, kiedy wchodzi do podstawowej klasy matematyki, po ukończeniu pierwszej klasy łacińsko-greckiej.
Absolwent w 1932, studiował w Lycée Louis-le-Grand z matematyki wyższej, a następnie matematyki specjalnej . W 1934 roku został przyjęty do École normale supérieure , gdzie pobierał lekcje u Georgesa Valirona , René Garniera , Josepha Pérèsa , Francisa Perrina i Georgesa Darmoisa . Jednocześnie, otrzymał na Wydziale Nauk o Uniwersytecie Paryskim nauczanie Arnaud Denjoy (różniczkowy i całkowy), Élie Cartan (wyższa geometria), Paul Montel (teorii funkcji i transformacji), Émile Borel (rachunku prawdopodobieństw) i Jean Chazy (mechanika racjonalna) i uzyskał licencję z nauk matematycznych, a także licencję z nauk fizycznych.
Otrzymał drugie miejsce w agregacji matematyki w 1937, za Gustavem Choquetem , ukończył służbę wojskową wPaździernik 1937 W celu sierpień 1939jako oficer. Służba ta jest przedłużona o czynną służbę trwającą rok w czasie wojny (1939-1940). Następnie został oficerem rezerwy. Zdemobilizowany wsierpień 1940Schwartz jedzie do Tuluzy , gdzie mieszkają jego rodzice. Jego ojciec, wówczas pułkownik rezerwy w wojskowej służbie zdrowia, pracował w szpitalu jako chirurg. Schwartz rozpoczyna pracę dla doktora jako pracownik naukowy w Narodowym Centrum Badań Naukowych z dniawrzesień 1940 W celu grudzień 1942. Szczęście interweniuje, by uratować go przed naukową pustynią, na której żyje: Jean Delsarte i Henri Cartan przyjeżdżają do Tuluzy, aby zdać ustne egzaminy do egzaminu wstępnego do École normale supérieure. Żona Schwartza, Marie-Hélène Lévy , która kilka lat wcześniej tłumaczyła dzieła Cartana, podjęła inicjatywę spotkania się z nim. Ten ostatni gorąco zachęca ich do przeniesienia się do Clermont-Ferrand , gdzie mieści się Uniwersytet Strasburski . Zmiana była bardzo korzystna. Laurent Schwartz spotyka grupę matematyków „ Nicolas Bourbaki ”; należy do tej grupy aż do przymusowej emerytury w wieku 50 lat. To na tyle go pobudziło, że mógł skończyć pracę magisterską w dwa lata. Doktorat z nauk matematycznych uzyskał w dniu9 stycznia 1943przed Wydziałem Nauk w Strasburgu (w Clermont-Ferrand) z pracą magisterską pt. „Badania sum wykładniczych rzeczywistych” oraz pracę uzupełniającą z topologii algebraicznej. W jury zasiadali Georges Valiron (przewodniczący), Charles Ehresmann i André Roussel . Laurent Schwartz został następnie stypendystą programu „Scientific Research Assistance”, założonego przez firmę Michelin , odStyczeń 1943 W celu wrzesień 1944.
Życie Schwartza w czasie II wojny światowej jest bardzo „urozmaicone”. Żydowska i trockistowska para Schwartzów musiała się ukrywać i zmienić tożsamość, aby uniknąć deportacji . Podczas gdy jego badania w Clermont posuwają się naprzód, wojna trwa w najlepsze. Jego kruche zdrowie uniemożliwiło mu dołączenie do Ruchu Oporu. Nieskuteczność ruchu trockistowskiego napełnia go frustracją. Dwóch żydowskich studentów jest jednocześnie z nim w Clermont: Jacques Feldbau , uczeń Ehresmanna i Gorny, uchodźca polityczny, który przygotował pracę doktorską z Szolem Mandelbrojtem . Jacques Feldbau został deportowany do Auschwitz wListopad 1943 i Górny w wrzesień 1942. Nigdy więcej ich nie zobaczył.
Po wyzwoleniu Laurent Schwartz został na krótko badaczem CNRS (od wrzesień W celu grudzień 1944), następnie wykładowca (certyfikat matematyki ogólnej) przez rok na Wydziale Nauk Uniwersytetu w Grenoble, zastępując Jeana Kützmanna, więźnia w Niemczech. Jest również odpowiedzialny za przygotowanie lekcji agregacji dla uczniów École normale supérieure de jeunes filles w Sèvres . Następnie wstąpił na Uniwersytet w Nancy , z inicjatywy Jeana Delsarte (dziekana) i Jeana Dieudonné (profesora rachunku różniczkowego i całkowego), jako wykładowca (wpaździernik oraz listopad 1945) (Matematyka ogólna) i wykłada ( 3 p klasa) (mechanika teoretycznej) (rozporządzenie29 kwietnia 1946). Prowadzi również kurs Peccot w Collège de France ingrudzień 1945 W celu maj 1946 i tymczasowy wykładowca w École polytechnique d'Październik 1945 W celu wrzesień 1948. Przebywał w Nancy przez siedem lat, awansując na wykładowcę drugiej klasy wStyczeń 1949, a następnie profesor zwyczajny rachunku różniczkowego i całkowego in Październik 1949w wieku 34 lat (dekret z26 września 1949). W ten sposób przyciąga studentów takich jak Bernard Malgrange , Jacques-Louis Lions , François Bruhat i Alexandre Grothendieck . Z inicjatywy Arnaud Denjoy , przeniósł się z Nancy na Wydziale Nauk o Uniwersytecie w Paryżu wStyczeń 1952( Roger Godement zastępuje go Nancy). Jest przede wszystkim wykładowcą rachunku prawdopodobieństwa (rozporządzenie ministra4 marca 1952), a następnie uzyskał w 1955 r. katedrę rachunku różniczkowego i całkowego (następcą po nim magisterium na konferencjach rachunku prawdopodobieństwa był Karol Pisot). Od 1952 do 1962 brał udział w kursie maturalnym z matematycznych metod fizyki i w ten sposób wprowadził pojęcie dystrybucji we francuskim szkolnictwie wyższym. W 1958 został również profesorem w École Polytechnique (na okres pięciu lat z możliwością odnowienia), zastępując swojego teścia Paula Lévy'ego . Ponieważ początkowo odmówił ubiegania się o to stanowisko, w ostatniej chwili zmienił zdanie, motywowany chęcią zreformowania edukacji matematycznej w Polytechnique. Zakazano jej jednak nauczania w latach 1961-1963, po podpisaniu manifestu 121 , gestu mało docenianego przez personel wojskowy placówki. Zmodernizował tam programy i zaprojektował ośrodek badań matematycznych. Został wybrany korespondentem Académie des sciences on2 maja 1973, następnie członek włączony 24 lutego 1975 r., w sekcji matematyki. W 1969 wystąpił do ministerstwa odpowiedzialnego za szkolnictwo wyższe o oddelegowanie na etat profesora w École Polytechnique. Opuścił École Polytechnique w 1980 roku i wstąpił na Uniwersytet Paris VII przed przejściem na emeryturę w 1983 roku.
Laurent Schwartz publikuje autobiografię, matematyk zmaga się z wieku , wMarzec 1997, wydane przez Odile Jacob . Autor przytacza swoje odkrycia matematyczne, ale także swoje zaangażowanie polityczne, zwłaszcza w stosunku do Algierii, Wietnamu, matematyków sowieckich i konfliktów z francuskim systemem uniwersyteckim.
Książka została w porównaniu z innymi biografie matematyków, zwłaszcza tych, Stanisława Ulama i Norberta Wienera , a także do bardziej znanego eseju przeprosin od matematykiem , przez GH Hardy .
Jego zamiłowanie do entomologii przekazała mu matka, pasjonująca się naukami przyrodniczymi : pasję tę pielęgnował przez całe życie i szczególnie interesował się motylami . Jego osobista kolekcja, przekazana Narodowemu Muzeum Historii Naturalnej , Muzeum Lyonu, Muzeum Tuluzy i Muzeum Cochabamba (Boliwia), liczyła blisko 20 000 okazów, zebranych podczas różnych podróży. Kilka gatunków zostało mu poświęconych i nosi jego imię.
Clanis schwartzi ParaType Muzeum Toulouse .
Xylophanes schwartzi ParaType Muzeum Toulouse .
Eurykle Protambulyx , Muzeum Tuluzy.
Adhemarius donysa , Muzeum Tuluzy.
ten 30 sierpnia 1950, Harald Bohr prezenty Laurent Schwartz dla Fields Medal - najbardziej prestiżowe wyróżnienie dla matematyków poniżej 40 - Na Harvard Międzynarodowego Kongresu za pracę przy dystrybucji . Jest pierwszym Francuzem, który otrzymał tę nagrodę. Schwartz będzie miał wielkie trudności z podróżą do Stanów Zjednoczonych i otrzymaniem tego medalu, z powodu „zakazu podróżowania do Stanów Zjednoczonych po jego zaangażowaniu przeciwko amerykańskiej interwencji w Wietnamie i jego udziale w Stanach Zjednoczonych. Międzynarodowy Trybunał pod przewodnictwem Bertranda Russell” . Jego teoria rzuca światło na tajemnice funkcji Heaviside'a jak również tych z Diraca funkcji Æ . Otwiera drzwi do teorii przekształceń Fouriera i nabiera kapitalnego znaczenia dla badania równań różniczkowych cząstkowych . W analizie matematycznej , dystrybucje uogólniać funkcji i środków . Umożliwiają one pochodną (w pewnym sensie) funkcji, która w zwykłym sensie nie jest różniczkowalna. Dystrybucje umożliwiły ujednolicenie i rozwiązanie wielu problemów matematycznych , fizycznych , a nawet elektronicznych . Umożliwili na przykład nadanie znaczenia delcie „funkcyjnej” Diraca , null, z wyjątkiem 0, gdzie jest nieskończona, a jednak o całce równej 1 (w rzeczywistości działa jak miara) i wyjaśnili, dlaczego jest pochodną funkcji klatki schodowej-12 on] -∞, 0 [i 12 on] 0, + ∞ [, wyniki, które były do tej pory akceptowane w elektronice, ale nie były matematycznie rygorystyczne.
Rękopis „Invention of Distributions” jest przykładem umiejętności Schwartza w przedstawianiu matematyki. Schwartz słynie z modelu rozumienia i syntezy dotychczasowej pracy wszystkich swoich poprzedników w tej dziedzinie matematyki. Mówi, że odkrył główne twierdzenia o rozkładach w ciągu jednej nocy, która wraz z inną, w której uchwycił 450 interesujących motyli, była jednym z dwóch najpiękniejszych w jego życiu. Obraz odkrycia bardzo różni się od tego, jaki wyobraża sobie ogół społeczeństwa: według niego, od początku do końca postępuje się dzięki rygorystycznemu rozumowaniu, doskonale liniowemu, w dobrze określonym i niepowtarzalnym porządku, który odpowiada doskonałej logice.
Trzeba Laurent Schwartz innych prac matematycznych, zwłaszcza geometrii w przestrzeniach Banacha czy prawdopodobieństw . Laurent Schwartz był świetnym nauczycielem, reformującym nauczanie matematyki w École Polytechnique, gdzie był profesorem od 1959 do 1980 roku. Stworzył tam również renomowane laboratorium matematyczne, obecne centrum matematyczne Laurenta-Schwartza .
Schwartz sytuuje się w ramach moralnych, które bierze od swojego ojca, w słowie wyrytym w nim i które kieruje nim we wszystkich jego dorosłych działaniach politycznych:
„Jeśli w pewnych okolicznościach znajdziesz się sam przeciwko wszystkim innym, spróbuj ich wysłuchać, ponieważ może mają rację, a ty się mylisz. Ale jeśli po przemyśleniu zachowasz swoje zdanie, pozostając samemu, musisz to powiedzieć i głośno wykrzyczeć. "
Nazwisko Laurenta Schwartza przeszło do seraju specjalistów ze względu na jego działalność polityczną i humanitarną. Antykolonialista i internacjonalista , dogłębnie studiował geoekonomię . Polityka „nieingerencji” (1936-1938), praktykowane we Francji przez rząd z Léon Blum w obliczu powstania nazizmu , w stalinowskich czystkach The wojna domowa w Hiszpanii była w jego oczach „poważny błąd polityczny. ” . Co więcej, nie widział w kolonializmie niczego poza wyzyskiem i uciskiem narodów.
Szuka rozwiązań tych problemów w teoriach trockistowskich . Wierzył w tych pomysłów aż zdał sobie sprawę, że „rozwód między trockizmu i rzeczywistości stał wpatrując . ” Następnie uniezależnił się od jakiejkolwiek partii (z wyjątkiem kilku lat w latach 60 .; po kryzysie maja 1958 r., w wyniku którego do władzy powrócił De Gaulle , zasiadał w krajowym urzędzie kartelu Union des force democratiques , skupiającego - lewica komunistyczna i antygaullistowska w związku z wyborami parlamentarnymiListopad 1958). Chociaż jego zaangażowanie w ruch trockistowski było krótkotrwałe, Schwartz twierdził o tym przez całe życie.
Podczas wojny algierskiej musiał poświęcić badania. W szczególności walczy z systematycznymi torturami w tym okresie. Był współzałożycielem w 1957 r., następnie prezesem w 1960 r. komitetu Maurice-Audin, który pytał o prawdę o okolicznościach śmierci młodego matematyka, aresztowanego i torturowanego przez armię francuską na rozkaz generała Massu . Laurent Schwartz napisał następnie słynny artykuł w L'Express na temat „buntu uniwersytetów przeciwko stosowaniu tortur przez rząd”. Jej zdjęcie pojawiło się na okładce, a artykuł przyciągnął uwagę szerokiej publiczności. Organizuje obronę pracy magisterskiej in absentia Maurice'a Audina w dużym amfiteatrze Sorbony wgrudzień 1957, podczas gdy naukowiec i działacz antykolonialistyczny od tego czasu zniknął Czerwiec 1957, a dowiadujemy się później, że zmarł w wyniku tortur podczas przetrzymywania w Algierze, w miesiącu jego zniknięcia.
Zaciekle wrogi wojnie algierskiej (a ogólnie rzecz biorąc zwolennik dekolonizacji ), podpisał „ Manifest 121 ”, który zalecał niesubordynację wojsku. Następnie został odwołany ze stanowiska w Politechnice przez ministra obrony Pierre'a Messmera za naruszenie honoru, ale jakiś czas później wznowił tam nauczanie. W liście odpowiedział ministrowi:
„Jeśli podpisałem deklarację 121, to częściowo za to, że widziałem przez kilka lat bezkarne tortury i nagradzanych oprawców. Mój uczeń Maurice Audin był torturowany i zamordowany wCzerwiec 1957I to ty, panie ministrze, który podpisał promocji kapitana CHARBONNIER do rangi Oficera Legii Honorowej na zasadzie wyjątku i że dowódcy Foulques do rangi dowódcy Legii Honorowej (mówię „cześć ”).
Pochodząc od pastora, który wziął na siebie takie obowiązki, względy honoru mogą mnie tylko oziębić. "
W nocy z 22 do 23 września 1961atakuje w szczególności jego dom, dom rodziców generała Jacquesa Pârisa de Bollardière , który w 1957 r. poprosił o zwolnienie z jego dowództwa w proteście przeciwko pewnym metodom represji w Algierii, oraz księgarnię antykolonialnego tygodnika Témoignage Chrétien .
Pod koniec wojny algierskiej Laurent Schwartz ubolewa nad tym, że ustawa o amnestii w szczególności „zapomniała” o członkach siatki Jeansona , buntownikach i dezerterach wciąż uwięzionych lub wygnanych:
„Oprawcy, którzy popełnili ohydne zbrodnie wojenne, potępione przez prawo krajowe i międzynarodowe, są całkowicie oczyszczeni; a młodzi ludzie, którzy odmówili tortur, którzy je potępili, którzy odmówili służby w nieludzkiej i niesprawiedliwej wojnie, podczas gdy tak wielu innych mężczyzn było tchórzliwych, pozostają ukarani. "
Kiedy powstała w 1963 roku była członkiem komitetu patronackiego Mouvement contre l'Armament Atomique .
Następnie aktywnie działał na rzecz niepodległości Wietnamu i był zaangażowany w pierwsze spotkania uwrażliwiające młodzież na sprawę wietnamską .
Kilkanaście lat później brał udział w proteście przeciwko inwazji Armii Radzieckiej na Afganistan . Prezydent Mitterrand powierzył mu ekspertyzę na francuskim uniwersytecie, co doprowadziło w 1984 r. do utworzenia Krajowej Komisji Oceniającej , której był od 1985 do 1989 r. pierwszym przewodniczącym. W 1983 roku założył stowarzyszenie Qualité de la science française .
Według Alaina Guichardeta Laurent Schwartz przywiązywał wielką wagę do „obrony ludzi, których uważał za ofiary niesprawiedliwości”. Wśród przytoczonych przez niego przykładów można przytoczyć relacje Laurenta Schwartza z Maurice Pagatem, założycielem w 1982 roku związku bezrobotnych :