Narodziny |
22 czerwca 1910 Berlin ( Cesarstwo Niemieckie ) |
---|---|
Śmierć |
18 grudnia 1995 Hünfeld ( Niemcy ) |
Narodowość | Niemiecki |
Obszary | Informatyka |
Instytucje | Sté Henschel |
Dyplom | Instytut Techniczny Berlin-Charlottenburg |
Znany z | Cyfrowe
kalkulatory fizyczne w języku Z3 , Z4 Plankalkül |
Nagrody |
Werner von Siemens Ring (1964) Harry H. Goode Memorial Award (1965, z Georgem Stibitzem ) Order of Merit of the Federal Republic of Germany (1972) Medal of Honor od Computer History Museum (1999) |
Podpis
Konrad Zuse (22 czerwca 1910 - 18 grudnia 1995) to niemiecki inżynier, który był jednym z pionierów obliczeń programowalnych, które są zapowiedzią obliczeń . Uważany za twórcę pierwszego programowalnego komputera binarnego i zmiennoprzecinkowego, który naprawdę działał: Z3 w 1941 roku.
Opracował między 1936 i 1938 w Z1 , pierwszy komputer mechaniczną przy użyciu silnika elektrycznego, który nigdy nie pracował prawidłowo.
Jego wielkim osiągnięciem było stworzenie pierwszego elektromechanicznego programowalny binarnej zmiennoprzecinkową komputerze , na Z3 . Rozpoczęty w 1937 r., Zakończono w 1941 r.
Jeśli przyswoimy słowo „komputer” do jego angielskiego odpowiednika „komputer”, co oznacza zarówno „kalkulator”, jak i „komputer”, tytuł „ pierwszego komputera ” może być przypisywany wielu maszynom, w tym Z3. Ale słowo „ komputer ” zostało stworzone przez IBM w 1953 roku, aby precyzyjnie odróżnić „komputery” i ich maszyny łączące jednostkę obliczeniową na danych z jednostką sterującą kontrolującą obliczenia zgodnie z danymi, architekturę znaną jako Von Neumann. w 2020 roku. Trzy kroki oddzielają Z3 od komputera.
Z3 był używany głównie do wykonywania obliczeń poprawiających płaty, równolegle z innymi komputerami Konrada Zuse. Został zniszczony w 1944 roku przez alianckie bombardowania.
Konrad Zuse zaprojektował go w oparciu o system binarny wymyślony przez Gottfrieda Wilhelma Leibniza . Jest prawdopodobne, że Zuse znał prace George'a Boole'a nad algebrą binarną („boolowską”) i Claude'a Shannona , który zaproponował zastosowanie tej algebry do przekaźników telefonicznych w celu uzyskania maszyn logicznych. Zuse miał podobne wyniki do pracy Charlesa Babbage'a , chociaż nie znał (patrz dyskusja) swojej pracy aż do zakończenia wojny.
Konrad Zuse mógł być architektem ewolucji od kalkulatora do komputera, ale tak nie było. Nie był naukowcem szukającym postępu dla wszystkich, ale inżynierem logiki produkcji i zysków. Nie był zainteresowany publikowaniem w czasopismach naukowych ani komunikacją konferencyjną, a między 1936 a 1945 rokiem pracował w całkowitej izolacji intelektualnej. Nawet podczas wojny niemieckie środowisko naukowe ignorowało jego pracę. Jego logika handlowa znajduje potwierdzenie w całej jego karierze. Konrad Zuse był w procesie odwrotnym do procesu twórców komputera, takich jak Alan Turing czy John von Neumann , którzy konceptualizowali i publikowali przed przejściem do aplikacji.
Konsekwencją tego braku widoczności w środowisku naukowym i poufnego sukcesu jego produkcji nie był Konrad Zuse, w przeciwieństwie do większości wybitnych niemieckich naukowców, pod koniec wojny „silnie zapraszany” przez Rosjan czy Amerykanów. w 1945 roku.
Jego wkład w niemiecką machinę wojenną stanowiły przede wszystkim wyspecjalizowane komputery S1 i S2 opracowane dla Aerodynamische Versuchsanstalt (Instytutu Badań Aerodynamicznych). Były to kalkulatory specjalizujące się w korekcji aerodynamicznej skrzydeł bomb kierowanych Henschel Werke Hs 293 i Hs 294, opracowanych przez armię niemiecką w latach 1941-1945. Bomby te były prekursorami pocisków V1 .
Zaprojektował również pierwszy język wysokiego poziomu o nazwie Plankalkül , którego nie mógł używać z powodu braku precyzyjnych specyfikacji i maszyny zdolnej do jej obsługi. Język ten pozostawał ignorowany przez wszystkich aż do jego publikacji w 1972 roku , ponad dwadzieścia lat po wydaniu Fortrana ( 1950 ), znacznie potężniejszego i przede wszystkim efektywnie wykonalnego. Język ten działał dopiero w 2000 roku, kiedy zespół z Wolnego Uniwersytetu w Berlinie opracował historyczną implementację.
Według niego jego komputery S1 i S2 być może zostały odzyskane przez ZSRR w 1945 roku. Jest więc możliwe, że jego praca przyniosła korzyści pierwszym rosyjskim pociskom.
Ta dość pochlebna lista została pierwotnie sporządzona przez Horsta Zuse. Do tekstu dodano pozycje w nawiasach kwadratowych.