| Narodziny |
9 marca 1813 Lons-le-Saunier , Jura |
|---|---|
| Śmierć |
1 st luty 1851 Paryż |
| Narodowość | Francuski |
| Trening | Normalna szkoła |
| Czynność | Historyk |
| Pracował dla | Liceum Henri-IV |
|---|---|
| Członkiem | Społeczeństwo bibliofilsko-historyczne ( d ) (do1839) |
Jean Yanoski ( 1813–1851 ) to francuski historyk , najbardziej znany ze swoich badań nad niewolnictwem w średniowieczu .
Urodzony 9 marca 1813w Lons-le-Saunier od polskiego ojca i francuskiej matki, Jean Yanoski studiował w Lycée de Versailles , następnie wstąpił do szkoły normalnej w 1833 r. , a w 1836 r . uzyskał tytuł agrégation z historii i geografii . Profesor historii w Dijon, następnie w college'u Henri-IV w Paryżu, współpracował nad Słownikiem encyklopedycznym , redagowanym przez Philippe'a Le Bas'a w Firmin Didot , który ukazał się w dwunastu tomach od 1840 do 1845 roku, a następnie w 1850 roku z Victorem Duruy'em , Auguste Filon (en) i Louis Lacroix , do dwutomowej pracy o starożytnych Włoszech. W latach 1846–1848 kierował także encyklopedią Nouvelle Revue . Po rewolucji lutowej 1848 r. Jean Yanoski bezskutecznie próbował zostać wybrany w wyborach parlamentarnych 23 i 24 kwietnia 1848 r. , Zorganizowanych w celu utworzenia Narodowego Zgromadzenia Ustawodawczego .
W słabym zdrowiu Jean Yanoski zmarł przedwcześnie w wieku 37 lat 1 st lutego 1851, w Paryżu. Na jego pogrzebie weźmie udział wiele osobistości, w tym Jules Michelet (którego był uczniem w École normale), Amédée Thierry , Edgar Quinet , Étienne Vacherot , Henri Wallon i Charles Lagrange .