Senator |
---|
Narodziny |
22 kwietnia 1854 r Bruksela |
---|---|
Śmierć |
14 maja 1943(w wieku 89 lat) Bruksela |
Narodowość | belgijski |
Trening | Wolny Uniwersytet w Brukseli |
Zajęcia | Polityk , prawnik , bibliograf , pacyfista , feministka |
Rodzeństwo | Leonie La Fontaine |
Różnica | Pokojowa Nagroda Nobla (1913) |
---|---|
Archiwum prowadzone przez | Mundaneum |
Henri-Marie La Fontaine , urodzony dnia22 kwietnia 1854 rw Brukseli i zmarł dnia14 maja 1943w tym samym mieście jest politykiem , pacyfistą i feministą Belgijką . Otrzymał Pokojową Nagrodę Nobla w 1913 roku za zaangażowanie w Międzynarodowe Biuro Pokojowe i wkład w organizację ruchu pacyfistycznego.
Urodzony w Brukseli, pochodzi z rodziny mieszczańskiej. Jest bratem feministki Léonie La Fontaine . Studiował na Athénée w Brukseli , a następnie na Wolnym Uniwersytecie Brukselskim , gdzie uzyskał tytuł doktora prawa. W 1877 roku rozpoczął karierę jako prawnik w sądzie apelacyjnym, a nie jego staż z Jules Bara (1835/00), Auguste Orts (1814-1880), a następnie z Edmond Picard ( 1836 - 1924 ), którego stał się sekretarz iz którym współpracuje z Pandectes Belges , zbiorem orzecznictwa w Belgii.
Tam poznał Paula Otleta (1868-1944), z którym odkrył wspólną pasję bibliograficzną. Spotkanie to zachęciło go do opublikowania w 1891 r. eseju o bibliografii pokoju . W 1895 wspólnie utworzyli Międzynarodowy Instytut Bibliografii , który później przekształcił się w Mundaneum . W ramach tej instytucji, której celem było zgromadzenie całej wiedzy o świecie, przyczynił się do rozwoju systemu Powszechnej Klasyfikacji Dziesiętnej (UDC).
Henri La Fontaine uczęszczał do Belgijskiej Partii Robotniczej od jej powstania w 1885 roku i oficjalnie dołączył do niej w 1894 roku. Wkrótce potem został jednym z pierwszych socjalistycznych senatorów w Belgii. Zasiądzie w Senacie najpierw jako senator prowincji Hainaut do 1898, następnie jako senator prowincji Liège od 1900 do 1932 i Brabant od 1935 do 1936. Będzie jej wiceprzewodniczącym od 1907 do 1932. Tam broni mocno ją trzymaj poglądy na edukację, status kobiet i pokój.
W 1889 r. Henri La Fontaine, specjalista w zakresie prawa międzynarodowego i polityki międzynarodowej, pomógł stworzyć, pod wpływem Hodgsona Pratta , Belgijskie Towarzystwo Arbitrażu i Pokoju. Towarzystwo to zorganizowało Międzynarodowy Kongres Pokojowy w Antwerpii w 1894 roku i uczestniczyło w założeniu Międzynarodowego Biura Pokojowego , któremu La Fontaine przewodniczył od 1907 roku aż do śmierci w 1943 roku.
Jest członkiem Unii Międzyparlamentarnej , którą postrzega jako zalążek międzynarodowego parlamentu. Jest tam bardzo aktywny i bierze udział we wszystkich konferencjach. Jego praca na rzecz pokoju uczyniła go kluczową postacią w ruchu pacyfistycznym tamtych czasów, aw 1913 został odznaczony Pokojową Nagrodą Nobla .
Do końca życia Henri La Fontaine interesował się problemami związanymi z pokojem. W czasie I wojny światowej , przebywając na emigracji w Stanach Zjednoczonych, opublikował w 1916 r . Wielkie rozwiązanie: magnissima charta . W tej pracy broni idei Ligi Narodów i współpracy międzynarodowej. W 1919 był delegatem Belgii na Paryską Konferencję Pokojową, a następnie do Zgromadzenia Ligi Narodów . Pomógł w zorganizowaniu Kongresu Panafrykańskiego w 1921 roku.
Zainicjował masona w brukselskiej loży „ Filantropijni Przyjaciele ” Wielkiego Wschodu Belgii , której był Czcigodnym Mistrzem, był jednym z założycieli pierwszej mieszanej loży Praw Człowieka w Belgii.
Zmarł w Brukseli dnia 14 maja 1943.
Został pochowany na brukselskim cmentarzu w Evere .
Fundacja Henri La Fontaine, utworzona w 2011 roku ku jego pamięci, ma na celu przekazywanie i aktualizowanie wartości, których broniła na rzecz wiedzy powszechnej, prawa międzynarodowego i demokracji.