Gustav Jenner

Gustav Jenner Opis tego obrazu, również skomentowany poniżej Portret Gustava Jennera, około 1900 r.

Kluczowe dane
Narodziny 3 grudnia 1865
Keitum , Księstwo Szlezwiku
Śmierć 29 sierpnia 1920
Marburg , Republika Weimarska
Podstawowa działalność Kompozytor , dyrygent
Mistrzowie Eduard Marxsen , Eusebius Mandyczevski , Johannes Brahms

Gustav Jenner to niemiecki kompozytor i dyrygent urodzony w Keitum the3 grudnia 1865i zmarł w Marburgu dnia29 sierpnia 1920.

Biografia

Jeszcze w szkole w Kilonii Jenner zaczął samodzielnie uczyć się muzyki, potem pobierał lekcje u Hermanna Stange i Th. Gänge, po czym studiował w Hamburgu u Arnolda Kruga.

Po tym, jak jego ojciec popełnił samobójstwo w 1884 r. (Lekarz, oskarżono go o znęcanie się nad niektórymi pacjentami), zaprzyjaźnił się i pomógł mu poeta Klaus Groth , który zorganizował mu studia w Hamburgu u Eduarda Marxsena , byłego profesora od Brahmsa . Marxsen przekonał Brahmsa do przyjęcia Jennera na ucznia w latach 1888–1895 w Wiedniu, gdzie pracował również z Euzebiuszem Mandyczewskim .

Brahms, bezwzględny krytyk wczesnych prób kompozytorskich Jennera, zaopiekował się swoim uczniem, zapewniając mu stanowisko sekretarza Tonkünstlerverein w Wiedniu . Po nauczaniu gry na fortepianie w Baden w latach 1889–1891, Jenner został mianowany dyrektorem muzycznym i dyrygentem na Uniwersytecie w Marburgu, gdzie pozostał do końca życia pomimo zaproszeń na bardziej prestiżowe stanowiska we Wrocławiu i Berlinie.

Jenner był jedynym uczniem Johannesa Brahmsa .

Pracuje

Muzyka

Jako kompozytor Jenner poświęcił się głównie muzyce kameralnej i fortepianowi . Chociaż jego prace, jak na razie dość konserwatywne, wykazują silny braminowski ślad, ujawniają one osobistą ekspresję i kunsztownie wykonany styl; „W swoim czasie byli bardzo poważani przez poważnych muzyków”.

Muzyka kameralna Fortepian

Pisma

Jenner opublikował dwutomową pracę zatytułowaną „Brahms als Mensch, Lehrer und Künstler” (Brahms jako człowiek, nauczyciel i artysta; wydana w Marburgu w 1905 r.).

Bibliografia

Nagrania

Linki zewnętrzne

Uwagi i odniesienia

  1. Die Musik in Geschichte und Gegenwart , wyd. Bärenreiter, Kassel, 1989, t. 6, s. 1881.
  2. Die Musik in Geschichte und Gegenwart, op. cit., tamże.
  3. Encyklopedyczny słownik muzyki kameralnej, wyd. R. Laffont, 1999, t. 1, str. 785.