Informacje kontaktowe | 42 ° 48 ′ 12 ″ N, 1 ° 21 ′ 54 ″ E |
---|---|
Kraj | Francja |
Departament | Ariege |
Podział administracyjny | Przystań |
Masywny | Lherz ( Pireneje ) |
Dolina | Arac |
Sąsiednie miasto | Przystań |
Droga dojazdowa | RD18 |
Wysokość wejścia | 1640 m (Gouffre A0: górne wejście) 1610 m (Gouffre Georges) 1440 m (Feuilles Mortes) i 1395 m (Le Tube) |
---|---|
Odkrycie | 1946 |
Sieć przepaści Georges (lub przepaść Mont Béas ) jest drugą przepaścią w Ariège pod względem głębokości ( -720 m) na długości 3490 m. Ma siedem wejść (A0, A5, A3, Gouffre Georges, A9, Gouffre des Feuilles Mortes i metro) i znajduje się w pobliżu stawu Lers , w mieście Le Port , w środkowych Pirenejach .
Zabudowa zagłębienia wynosi 3490 metrów na głębokość 720 m . Liczne eksploracje z Caving Club of Haut-Sabarthès zwiększyły rozwój sieci, która przekracza 4000 metrów.
4 i 5 sie 2018, badacze geologiczni z całego świata zeszli w otchłań z pomocą speleologów z Club du Haut Sabarthes , aby ocenić, jak powstały Pireneje, a poza tym, jak kontynenty poruszają się bez magmy, aby stopić skałę. Przepaść Georges to wyjątkowe miejsce na świecie, gdzie tego typu obserwacje są możliwe w dobrych warunkach, ponieważ widoczne są tam skały z płaszcza ziemskiego . Stawie Lers miał zatem biorąc pod uwagę jego nazwę na lherzolit zauważyłem tu w końcu XVIII -go wieku. Z tej okazji naukowcy z Instytutu Geografii Wydziału Nauk Uniwersytetu im. Pawła Jozefa Szafarika w Koszycach (Słowacja) przeprowadzili sondaż laserowy 3D od wejścia do Rury do Sali Głodu .
Woda z sieci wypływa u źródła Neuf Fontaines położonego kilometr na północny zachód od Aulus-les-Bains na wysokości 720 metrów.
Abbot Andre Chwała jest wejście A5 (wysokość 1624 m), 1946 i bada -40 m . Przepaść Georges lub A1 na wysokości 1585 m została ponownie odkryta w 1967 roku przez JP Clarię i G. Prince de la Cordée Spéléologique du Langwedocja . Osiąga się głębokość - 420 m . 1 st sierpień 1968poziom -726 m , obniżony od -686 m , osiągany jest na syfonie . Przepaść Martwych Liści została po raz pierwszy rozpoznana w 1960 r. przez Cordée speléologique du Langwedocja do -90 m. Inni speleolodzy kontynuują eksplorację, którą zakończy kurs instruktorski w 1983 roku. Znajduje się tam imponująca „ pokój głodu ”, tak zwana, ponieważ ludzie, którzy odkryli ją w 1968 roku, zablokowała tam trwająca pięć dni powódź . Jeden z wejść ułatwiających zwiedzanie galerii terminalu został otwarty w 1986 roku po wspinaczce z przepaści Martwych Liści. Nazywa się rurą, ponieważ pierwsze cztery metry opadania wykonuje się w rurze o średnicy jednego metra.
Imię Gouffre Georges zostało wybrane na cześć Georgesa Gramonta (1900-1986), prezesa Towarzystwa Speleologicznego Plantaurel, którego był współzałożycielem w 1947 roku.
Przepaść znajduje się blisko sieci podziemnej, zwanej siecią La Pique, również bardzo głęboką (-621m) i była przedmiotem ponad 130 eksploracji w latach 2002-2011.