Florence weber

Florence weber Biografia

Narodziny	31 stycznia 1958
Narodowość	Francuski
Trening	Uniwersytet Paris-VIII Wyższa Szkoła Podstawowa Wyższej Szkoły Nauk Społecznych Uniwersytetu Paris-Descartes
Zajęcia	Antropolog , socjolog

Inne informacje

Pracował dla	École normale supérieure , Centre Maurice-Halbwachs
Stronie internetowej	www.cmh.ens.fr/Weber-Florence
Różnica	Sygnet Legii Honorowej

Florence Weber , urodzona dnia31 stycznia 1958jest socjologiem i antropologiem francuskim, który pracował nad światem wiejskim i robotniczym .

Profesor uniwersytecki w École normale supérieure , gdzie kierowała wydziałem nauk społecznych , jest pracownikiem naukowym w Centrum Maurice-Halbwachsa .

Jego praca koncentruje się głównie na metodologii badań terenowych, na działalności gospodarczej analizowanej z socjologicznego punktu widzenia oraz na opiece rodzinnej, rynkowej i państwowej nad osobami niepełnosprawnymi i niesamodzielnymi. są opisane w kategoriach niedoborów poznawczych lub zaburzeń psychicznych. Niedawno zaangażowała się we współczesną praktykę fotograficzną uzbrojoną w nauki społeczne.

Studia

• Student École normale supérieure des jeunes filles (1977-1982)
• Agrégée de Sciences sociales (1981)
• DEA w antropologii społecznej od EHESS (1981)
• Teza o nowym reżimie EHESS (1986)
• Habilitacja nadzorująca badania naukowe w Paryżu VIII (2000)

Publikacje (książki)

• 1989. Pracuj razem. Badanie etnografii pracowników . Paryż: INRA / wyd. EHESS. Przedruk w zbior. „Przedruki”, wyd. EHESS, 2001.
• 1997 ze Stéphane Beaud, Przewodnik po badaniach terenowych. Produkcja i analiza danych etnograficznych , Paryż, La Découverte, coll. "Kompas Guides", 4 th  edition 2010, w języku portugalskim (2007, Guia para a Znajdź najlepsze ceny de campo , Vozes, Petropolis, RJ, Brasil) i serbski.

• 2003, z Agnès Gramain i Séverine Gojard. Obowiązki rodzinne. Zależność i pokrewieństwo we współczesnej Francji , Paryż, La Découverte, rozdz. „Teksty pomocnicze, badania terenowe”
• 2005, z Laurentem Fellerem i Agnès Gramain. Fortuna Karola. Rynek ziemi i powiązania osobiste w Abruzji we wczesnym średniowieczu , Rzym, Szkoła Francuska w Rzymie, „Collection of the French School of Rome, 347”

• 2005. Krew, imię, dziennik. Socjologia praktycznego pokrewieństwa. La Courneuve: W miejscu bycia, 264 s.
• 2007 z Caroline Dufy. Etnografia ekonomiczna . Paryż: La Découverte, pot. „Punkty orientacyjne”. Przetłumaczone na język hiszpański (2009, Más allá de la Gran División. Sociología, economicía y etnografía , Antropofagia, Buenos Aires)
• 2007. „ Wprowadzenie. Ku etnografii usług bez rynku  ”, Mauss Marcel, Essay on the gift, Paryż, PUF,„ Quadrige, Grands Textes ”
• 2008. Praca nierejestrowana: oszustwo czasami niezbędne? Paryż: Éditions rue d'Ulm.
• 2009. Podręcznik etnografa . Paryż: PUF, pot. „Podręczniki Quadrige”
• 2009. Pracuj razem. Etnografia spostrzeżeń . Paryż: Edycje EHESS. Coll. „W czasie i miejscach”. Nowe, ulepszone wydanie posłowia. Przetłumaczone na portugalski (2009, Trabalho fora do trabalho. Uma ethnografia das percepçoes , Garamond, „Cultura e economy”, Rio de Janeiro, Brasil)
• 2011. Niepełnosprawność i uzależnienie. Dramaty ludzkie, kwestie polityczne , Éditions Rue d'Ulm, coll. „CEPREMAP”, Paryż
• 2011. z Laurence Fontaine. Paradoksy gospodarki nieformalnej. Kto korzysta z przepisów? Karthala, Paryż
• 2013. Myślenie o pokrewieństwie dzisiaj. Siła życia codziennego , Éditions Rue d'Ulm, coll. „Nauki społeczne”, Paryż
• 2014. z Loïc Trabut i Solène Billaud. Wynagrodzenie za zaufanie. Pomoc domowa dzisiaj , Éditions Rue d'Ulm, coll. „Nauki społeczne”, Paryż
• 2014. z Ericem Brianem, Stephanem Moebiusem, Frithjofem Nungesserem. „ Przeczytaj jeszcze raz Marcela Maussa. Relektüren von Marcel Mauss  ”, Trivium. Francusko-niemieckie czasopismo nauk humanistycznych i społecznych, t. 17 bezpłatny dostęp
• 2015. Krótka historia antropologii , Flammarion, pot. "Champs", Paryż
• 2015. z Jean-Robertem Dantou. Ściany nic nie mówią. Trzy aparaty fotograficzne do badań w psychiatrii , Kehrer Verlag, Heidelberg.

Uwagi i odniesienia

1. „  Florence Weber  ” , na Babelio (dostęp 27 września 2015 )
2. Florence Weber
3. artykuł w magazynie Trivium

Linki zewnętrzne

• Dokumentacja urzędowa  :
  • Plik wirtualnego organu międzynarodowego
  • Międzynarodowy identyfikator nazwy normy
  • Biblioteka Narodowa Francji ( dane )
  • System dokumentacji uczelni
  • Biblioteka Kongresu
  • Gemeinsame Normdatei
  • Królewska Biblioteka Holenderska
  • Biblioteka Narodowa Izraela
  • Biblioteka Uniwersytecka w Polsce
  • Western Swiss Library Network
  • Watykańska Biblioteka Apostolska
  • Czeska Biblioteka Narodowa
  • WorldCat Id
  • WorldCat
• Zasoby badawcze  :
  • Academia (profile)
  • Rozpowszechnianie wiedzy o École normale supérieure
  • Perseusz