| Clearstream | |
|
Logo Clearstream | |
| kreacja | 1970 |
|---|---|
| Forma prawna | Spółka akcyjna ( d ) |
| Siedziba firmy | Luksemburg Luksemburg |
| Kierunek | Reto Francioni |
| Akcjonariusze | Deutsche Börse |
| Czynność | Międzynarodowy centralny depozyt papierów wartościowych (ICSD), centralny depozyt papierów wartościowych (CSD) |
| Przedsiębiorstwo macierzyste | Deutsche Börse |
| Stronie internetowej | http://www.clearstream.com/ |
| Poprzednia firma | Cedel International |
Clearstream (po angielsku „klarowny prąd”) to międzynarodowa izba rozliczeniowa z siedzibą w Luksemburgu , specjalizująca się w wymianie papierów wartościowych, połączona z bankiem Clearstream Banking SA z siedzibą w Niemczech i Luksemburgu. To są teraz oddziały Deutsche Börse .
Od 2001 r. Jest ośrodkiem biznesu finansowego, przemysłowego i międzynarodowego, afery Clearstream 1 , aw 2006 r. Sercem sprawy polityczno-finansowej - Clearstream 2 .
Clearstream to ICSD, Międzynarodowy Centralny Depozyt Papierów Wartościowych lub Międzynarodowy Centralny Depozyt . Zajmuje się rozrachunkiem i dostawą na rynku euroobligacji (ponad 80% działalności), a także rozrachunkiem i dostawą papierów wartościowych i udziałów w funduszach inwestycyjnych . Od 2002 roku jest w 100% spółką zależną grupy Deutsche Boerse AG.
Clearstream powstał w 1970 roku pod nazwą CEDEL. Cedel International specjalizuje się w rozrachunku i dostawie obligacji euro ( euroobligacji ) i został utworzony przez konsorcjum banków, aby nie pozostawić monopolu w tej działalności Euroclear , należącemu wówczas do amerykańskiego banku JPMorgan . To izba rozrachunkowa ( izba rozrachunkowa ). Euroclear to druga centralna izba rozliczeniowa dla euroobligacji .
Klienci Clearstream, którymi są banki lub instytucje finansowe oraz kilka firm (4 w 2006 r.), Otwierają rachunek Clearstream, za pośrednictwem którego ich transakcje będą rozliczane / dostarczane z ich odpowiednikiem, który sam jest bankiem lub instytucją finansową. Żadna osoba nie może otworzyć konta w Clearstream. Na życzenie klientów, rachunki mogą zostać opublikowane lub cofnięte w celu ułatwienia rozliczeń między ich odrębnymi spółkami zależnymi . Wszystkie konta podlegają tym samym kontrolom. W 1996 roku Clearstream uzyskał licencję bankową.
W styczniu 2000 r. Stała się Clearstream poprzez połączenie Cedel International i Deutsche Börse Clearing , spółki zależnej Grupy Deutsche Börse , właściciela frankfurckiej giełdy, która posiada 50% udziałów. W lipcu 2002 roku Deutsche Börse kupiło pozostałe 50% Clearstream International za 1,6 miliarda euro . W 2004 roku Clearstream wniósł 114 milionów euro do wyniku Deutsche Börse. W tym samym roku przeprowadził 50 mln transakcji.
W 2013 roku Clearstream musi zapłacić Stanom Zjednoczonym grzywnę w wysokości 152 milionów dolarów za naruszenie embarga nałożonego na Iran .
Dochodzenie wszczęte przez luksemburskie sądy w sprawie prania pieniędzy i oszustw podatkowych przeciwko Clearstream zakończyło się w 2004 r. Zwolnieniem z powodu niewystarczających dowodów dotyczących prania pieniędzy i niedziałania prawa wstecz (Luksemburg przyjął przepisy dotyczące przeciwdziałania praniu pieniędzy dopiero pod koniec Lata 90.), podwójna rachunkowość i zasiedzenie niektórych drobnych wykroczeń.
W listopadzie 2004 r. Prokuratura Wielkiego Księcia zamknęła główne śledztwo w sprawie prania pieniędzy.
Clearstream 2 to przypadek oszczerczego potępienia, fałszerstwa, zatajenia naruszenia zaufania i kradzieży sfałszowanych przez dwóch dyrektorów firmy EADS, którzy sfałszowali listę zawierającą rachunki bankowe otwarte w Clearstream i dodali nazwiska osobistości ze świata politycznego i politycznego. gospodarczy. Śledztwo z 2005 roku skupiało się na realizacji tych fałszerstw i zakończyło się przekonaniem dwóch głównych bohaterów.
W lutym 2011 roku, po 10 latach postępowania, Clearstream przegrał wszystkie procesy przeciwko Denisowi Robertowi . Opierając się na Artykule 10 Europejskiego Trybunału Praw Człowieka, Sąd Kasacyjny wyraźnie uznał „ogólny interes podmiotu” oraz „wagę śledztwa” Denisa Roberta. Te procesy sądowe dotyczyły Revelation $ , The Black Box i The Dissimulators , a te trzy książki były głównymi przedmiotami sporu.