Chorier-Berriat

Chorier-Berriat
Kurs Berriat latem 2019 roku.
Administracja
Kraj	Francja
Region	Owernia-Rodan-Alpy
Departament	Isere
Miasto	Grenoble
Kod pocztowy	38000
Geografia
Informacje kontaktowe	45° 11 ′ 11 ″ północ, 5° 42 ′ 37 ″ wschód
Transport
Tramwajowy	Linie tramwajowe Grenoble A i B
Lokalizacja
Geolokalizacja na mapie: Francja Chorier-Berriat Geolokalizacja na mapie: Grenoble Chorier-Berriat

Chorier-Berriat to dzielnica Grenoble . Dzielnica ta jest również wymieniana pod nazwą Berriat-Saint-Bruno , nawet pod prostą nazwą Berriat , tylko na poziomie lokalnym, w odniesieniu do nazwy kościoła powiatowego i nazwy dwóch przystanków tramwajowych obsługujących tę dzielnicę na zachód od Grenoble.

W pobliżu dworca i mostu kolejowego znajduje się pierwsza obsługująca dzielnicę stacja tramwajowa „Saint-Bruno”; a druga stacja, położona niedaleko mostu Drac i A480 , nosi nazwę „Berriat-Le Magasin”.

Pochodzenie nazwy

Nazwa „Berriat” nawiązuje do Cours Berriat , głównej drogi obsługującej dzielnicę, drogi nazwanej na cześć burmistrza Honoré-Hugues Berriat (1778-1854), który ją zainaugurował.

Nazwa „Chorier” nawiązuje do rue Nicolas-Chorier, kolejnej ważnej arterii komunikacyjnej dzielnicy, położonej dalej na południe. To bierze swoją nazwę od prawnika i historyka z XVII -tego  wieku Nicolas Chorier , autora Historii Ogólnej Dauphine , pierwszej książki o historii tej prowincji.

Historia

Aby przeprawić się przez Drac, oddano do użytku żelazny most łańcuchowy w dniu 7 lutego 1826pod kierunkiem inżyniera drogowego Louisa Crozeta . W 1831 r. powstał projekt pod zarządem Vincenta Riviera, aby przekształcić krętą ścieżkę łączącą Cours Saint-André z mostem w żelaznych łańcuchach na Drac, w linię prostą, tworząc w ten sposób pierwszy układ przyszłego Cours Berriat .

30 maja 1860 r, terytorium około 500  hektarów oderwane od gmin Seyssins , Pariset , Fontaine i Saint-Martin-le-Vinoux zostało przyłączone do Grenoble dzięki gminie Eugène Gaillard, prawo zatwierdzające tę aneksję zostało uchwalone w 1862 roku, w wyniku czego przyłączenie przyszłej dzielnicy do gminy Grenoble.

W 1866 r. projekt budowy sąsiedniego kościoła, przyszłego kościoła Saint-Bruno w Grenoble , dziś znajdującego się na Place Saint-Bruno , wygrał architekt Charles Laisné. Ten, zbudowany pod egidą architektów z Grenoble Eugène Péronnet, a następnie Alfreda Berruyera, został ukończony w następnym roku.

W 1875 r. firma ARaymond kupiła duży magazyn rzemieślniczy przy 113, cours Berriat, nadając tym samym sektorowi bardziej przemysłowy aspekt.

W 1889 roku most Vercors , znajdujący się na końcu rue Diderot, został otwarty dla ruchu i zapewnił dostęp do miasta Fontaine Fontaine. Od stycznia 1895 roku most ten korzystał z przejazdu linii tramwajowej.

Hippolyte Bouchayer, trzeci syn przemysłowca Joseph Bouchayer kupiony na początku XX th  wieku hala 3000  m 2 zbudowany w 1900 roku w Paryżu przez warsztatach Gustave Eiffel przy okazji na Wystawie Powszechnej w Paryżu . Zdemontowany i przewieziony do Grenoble przez zakłady Bouchayer-Viallet, przyjmuje nazwę fabryki A grupy i przez sześćdziesiąt lat będzie służył jako warsztat kotlarski. Po zamknięciu fabryki w latach 80. przekształcono ją w przestrzeń wystawienniczą zwaną „Sklepem”.

W 1901 r. druga linia zwana „linią cours Berriat” należącą do SGTE, firmy dawnego tramwaju w Grenoble, połączyła rue Félix-Poulat z Pont du Drac na zachodnim krańcu cours Berriat. Ta linia przestaje krążyć dalej31 sierpnia 1952 r.do zastąpienia przez autobusy. Od października 1952 zastąpiły je trolejbusy. Trzydzieści pięć lat po zniknięciu tramwaj powrócił do Grenoble w 1987 roku i ponownie przejeżdża przez dzielnicę Berriat.

Podczas II wojny światowej Grenoble i okolice były okupowane przez jedenaście miesięcy przez armię niemiecką. Ten okres pozostaje najtrudniejszy dla mieszkańców. 14 sierpnia 1944Niemcy rozstrzelali dwudziestu młodych bojowników ruchu oporu z Vercors na skrzyżowaniu cours Berriat i rue Ampère, w odwecie za egzekucję trzy dni wcześniej dwóch niemieckich żołnierzy przed budynkiem na 153 cours Berriat. Ta sama ziemia, która służyła fabrykom Bouchayer-Viallet, stała się po wyzwoleniu Grenoble 22 sierpnia miejscem egzekucji milicjantów i kolaborantów z okupantem.

Geografia

Sytuacja

Ta dzielnica, położona na zachód od terytorium gminy, graniczy od zachodu z rzeką Drac, a od wschodu z cours Jean Jaurès. Od ścisłego centrum Grenoble oddziela go linia kolejowa. Cours Berriat, jako trasa miejska, rozciąga się na wschód do Boulevard Gambetta w tej samej dzielnicy hipercentrum

Ta dzielnica graniczy z miastem Fontaine, z którym jest połączona mostem Pont du Drac. A480 miejska autostrada w tym Grenoble aglomeracji biegnie również wzdłuż tej dzielnicy.

Planowanie i organizacja miasta

Urbanizacja tej dawnej dzielnicy robotniczej, położonej na zachód od miasta, rozpoczęła się na początku lat 60. XIX wieku, po utworzeniu dworca kolejowego w Grenoble i stopniowym przybyciu przemysłowców, którzy często nazywają swoją ulicę. , Bouchayer, Terray, Marliave ...). Od południa graniczy z Boulevard Joseph-Vallier ( dystrykt Eaux-Claires ), cours Jean-Jaurès i linią kolejową na wschodzie, cours Berriat na północy (dystrykt Europole ) i rzeką Drac na zachodzie.

Transport publiczny

Berriat kurs , który przecina dzielnicę przecina linii A i krótko przez linię B w Grenoble tramwajowych (tylko stacji wspólnego) od skrzyżowania pomiędzy bieżącym Berriat i Abbot Gregory Street.

Główne budynki

Kościół św. Brunona

Kościół Św. Brunona , znajdujący się na Placu Św. Brunona , od którego pochodzi nazwa dzielnicy, jest neogotycki z elementami romańskimi lub mauretańskimi. Został konsekrowany w 1878 roku. Jego architektami są Eugène Péronnet i Alfred Berruyer . Drugim kościołem dzielnicy jest kościół Saint-Jean, który został zbudowany w latach 1963-1965 przez architekta Maurice Blanca na planie koła, a następnie odrestaurowany w 1979 roku. Od kilku lat w dzielnicy znajduje się również ewangelicki kościół ewangelicki. ...

Sklep

W tej dzielnicy znajduje się Magasin des Horizons, dawny budynek przemysłowy fabryki Bouchayer-Viallet, przekształcony w 1986 roku w Narodowe Centrum Sztuki Współczesnej (CNAC), w którym regularnie odbywają się wystawy.

W pobliżu, nowy 900-miejscowy, wzmocniony pokój muzyczny, zwany La Belle Électrique , otworzył swoje podwoje na10 stycznia 2015 r.. Naprzeciwko, w starym budynku na miejscu, w kwietniu 2019 r. powstaje browar.

Pozostałe budynki

Istnieje również Teatr 145 i Teatr Kieszonkowy, które są obiema salami miejskimi znajdującymi się na Cours Berriat; Association pour le Développement des Arts et Expressions Populaires, obecnie nazywanych l'Ampérage oraz biblioteka miejska Saint-Bruno, znajdująca się na placu o tej samej nazwie.

W 1979 roku, 12.000  m 2 byłego cemoi czekolady fabryka znajduje się na rue Ampère zostały przekształcone w hotelu biznesowego. Wraz z utworzeniem pobliskiego Zac Bouchayer-Viallet w 2004 roku, budynek został całkowicie odnowiony w 2011 roku i mieści wiele start-upów. W 2016 roku Apple ogłosiło swoją lokalizację w hotelu na powierzchni 800 m 2 . Ponadto na czternastu hektarach terenu Bouchayer-Viallet znajdują się inne budynki biznesowe, takie jak Reflets du Drac lub Reflets du Vercors.

W czerwcu 2018 r. główna siedziba dziennika Le Dauphiné libéré opuściła historyczny teren Avenue Alsace-Lorraine, aby przenieść się do tych pomieszczeń.

Na początku 2021 r. w miejscu o powierzchni 5500 m 2 znajdzie się miasto Alpes , alpejska siedziba Caisse d'Épargne Rhône-Alpes  .

Galeria zdjęć

• Kilka zdjęć dzielnicy Chorier-Berriat

• Kościół św. Brunona.

• Teatr 145, dawniej sala kinowa.

• Budynek zakładu świeckiego Isère.

• Most Drac i dzielnica Berriat.

• Pomnik zmarłych na placu des Fusillée .

Załączniki

Powiązany artykuł

• Mapa reliefowa Grenoble

Linki zewnętrzne

• Strona internetowa związku sąsiedzkiego

Uwagi i referencje

1. Paul Dreyfus , Ulice Grenoble, ilustruje historię 815 ulic.
2. Nicolas Chorier, Historia ogólna Dauphiné. lot. 1 , Valence, Chenevier i Chavet, 1661-1672 ( czytaj online )
3. Według prace serwisowe z siedzibą w XIX th  wieku
4. Michele Sarde, revenir du cisza, wersji Juillard, Paryż, 2016 ( ISBN  978-2-260-01746-2 ) (zauważ BNF n O  FRBNF45117650 )
5. CPI - Zabytki - Kościół św. Brunona
6. Kościół św. Jana
7. „  La Belle Électrique”, „pokój 2015  ” , na www.petit-bulletin.fr ,6 stycznia 2015(dostęp 24 listopada 2019 )
8. „  The Grenoble start-up” Une petite mousse „otwiera swój bar-restaurację  ” , na www.francebleu.fr ,28 marca 2019 r.(dostęp 24 listopada 2019 )
9. info-economique.com z 11 lipca 2011 r. Miasto Grenoble aktualizuje witrynę Cémoi.
10. ledauphine.com 14 lipca 2016 r. Apple rozpoczyna działalność w Grenoble.
11. www.lexpress.fr z 15 maja 2008, Bouchayer-Viallet: Wasteland w centrum uwagi.
12. www.lemoniteur.fr, Jacques Ferrier podsumowuje „Les reflets du Drac”.
13. www.bouygues-immobilier-corporate.com, Les Reflets du Vercors.
14. „  Relokacja i zmiana strategii Le Dauphiné libéré w Grenoble  ” , www.francebleu.fr ,18 czerwca 2018 r.(dostęp 24 listopada 2019 )
15. "  W Grenoble Caisse d'Épargne kładzie pierwszy kamień Alpes City  " , na www.ledauphine.com ,13 maja 2019 r.(dostęp 24 listopada 2019 )