Gubernator Île de France | |
---|---|
23 sierpnia 1772 -02 grudnia 1776 |
Narodziny |
27 stycznia 1723 W Angers |
---|---|
Śmierć |
15 grudnia 1780 lub 19 grudnia 1780 W Newport na pokładzie księcia Burgundii |
Przezwisko | Rycerz Ternay |
Wierność | Królestwo Francji |
Czynność | Oficer marynarki |
Rodzeństwo | Gabriel d'Arsac de Ternay |
Pokrewieństwo |
Charles-François Lefebvre de Laubrière (wujek) Charles-Gabriel d'Arsac de Ternay (siostrzeniec) |
Uzbrojony | Francuska Królewska Marynarka Wojenna |
---|---|
Stopień wojskowy | Dowódca eskadry |
Konflikty |
Wojna siedmioletnia Wojna o niepodległość Stanów Zjednoczonych |
Różnica | Dowódca Królewskiego i Wojskowego Orderu Saint-Louis |
Charles-Henri-Louis d'Arsac de Ternay , znany jako „Chevalier de Ternay”, urodzony dnia27 stycznia 1723w Angers i zmarł 15-go lub19 grudnia 1780W wieku 57 lat, w Newport, na statku flagowym Duc-de-Bourgogne , ofiara epidemii gnilnej gorączki ( tyfusu ), jest francuskim oficerem marynarki wojennej. Wyróżnił się podczas wojny siedmioletniej i wojny o niepodległość Stanów Zjednoczonych . Karierę zakończył w randze dowódcy eskadry armii morskich pod panowaniem Ludwika XVI .
Urodził się Charles-Henri-Louis d'Arsac 27 stycznia 1723prawdopodobnie w Angers ze związku Charlesa-François d'Arsaca, markiza de Ternay i Louise Lefebvre de Laubrière, siostry Charles-François Lefebvre de Laubrière . Jego starszy brat Gabriel (urodzony w 1721 r.) Wstąpił do wojska i miał zostać wybrany zastępcą szlachty do stanu generalnego w 1789 r . Podobnie jak wielu młodszych synów z rodzin szlacheckich, młody Charles-Henri miał wstąpić na zakony lub podążać za karierą wojskową.
Plik 12 grudnia 1737, jest przedstawiany jako mniejszość w zakonie św. Jana Jerozolimskiego , jest stroną wielkiego mistrza w wieku 14 lat. Rok później opuścił Zakon, aby wejść30 października 1738W Royal Navy i obejmuje kompanię strażników z Marynarki Wojennej do Departamentu Tulonu . W tym korpusie będzie służył przez całe życie, wspinając się kolejno po szczeblach, aż do stopnia kapitana w 1761 roku.
Plik 10 stycznia 1761, został mianowany kapitanem i objął dowództwo Le Robuste w Brześciu . Kieruje flotą francuską, która schroniła się w zatoce Vilaine po bitwie kardynałów .
W 1762 roku książę Choiseul wyznaczył go jako odpowiedzialnego za tajną wyprawę, podczas której był odpowiedzialny za spustoszenie wybrzeża Nowej Fundlandii , zajęcie Saint-Jean i osłabienie brytyjskiej floty stacjonującej w tym regionie. Te różne manewry miały na celu potwierdzenie francuskiej obecności w Ameryce Północnej i ostatecznie zaatakowanie Kanady rok później, w 1763 roku.
Dowodzi flotą złożoną z pięciu statków, na pokładzie których znajduje się 750 żołnierzy, w tym 161 Irlandczyków rekrutowanych w Nowej Fundlandii. Ternay wyjeżdża z Brześcia dalej8 maja 1762z dwoma statkami liniowymi, fregatą i dwoma serpentynami . W czerwcu dołączył do miasta Saint-Jean , schwytanego przez oddziały piechoty pułkownika Josepha-Louisa-Bernarda Clérona de d'Haussonville i uczynił z niego swoją tylną bazę.
Wykonuje tę misję, systematycznie niszcząc wszystkie łowiska wroga i przechwytując lub zatapiając 460 łodzi różnej wielkości.
Po klęsce francuskiej piechoty w bitwie pod Signal Hill i stawieniu czoła większej flocie brytyjskiej zdecydował się opuścić Nową Fundlandię i dołączyć do Europy swoimi statkami; porzucając Haussonville i część jego żołnierzy walczących z Anglikami, którzy będą musieli skapitulować. Po uratowaniu swojej floty Ternay nie zostanie ukarany.
Ścigany na Atlantyku przez dwa brytyjskie statki, dotarł do Brześcia dopiero dalej28 stycznia 1763po schronieniu się w porcie La Coruña w Hiszpanii.
Gubernator na Oceanie Indyjskim w czasie pokoju (1764-1775)Od 1764 do 1769 dowodził różnymi statkami.
Plik 16 sierpnia 1771, został gubernatorem Isle de France i Bourbon oraz22 grudniaw tym samym roku osiągnął stopień brygady armii morskiej. W 1776 roku został podniesiony do stopnia dowódcy eskadry armii morskich .
Wojna o niepodległość Stanów ZjednoczonychW 1779 r. Otrzymał od Ducha Świętego rozkaz 80 armat i pozostał w Europie. Wstąpił do francusko-hiszpańskiej armii morskiej składającej się z 66 okrętów, które prowadziły kampanię w okresielato 1779przy wejściu do kanału La Manche, bezskutecznie usiłując walczyć z flotą angielską, aby pokryć nową próbę lądowania . Ternay jest rozczarowany, wolą La Motte-Picquet, aby pomóc d'Estaing .
Pod koniec roku we Francji brakuje statków transportowych. Sartine zaapelował do prywatnych armatorów, więc Jean-Joseph Carrier de Montieu polecił Jeanowi Peltierowi Dudoyerowi kupić 9 statków, które udostępnił ministrowi. Statkiem kupionym w La Rochelle łodzie te docierają do Brześcia bez ubezpieczenia i bez znajomości warunków kontraktu! Przy wyjściu z Loary popłynie, król obejmie ubezpieczenie. Przybywają do zatopionego portu, na szczęście hiszpańska eskadra Cordova , składająca się z 15 statków, opuszcza doki. 13 stycznia hiszpański admirał Gaston opuścił Brześć z kolei z 20 okrętami.
W 1780 roku port w Brześciu był nadal zatłoczony, 4 lutego Guichen wyruszył do Indii Zachodnich z konwojem 83 łodzi transportowych. Ternay dowiaduje się w Paryżu, że jest mu powierzony towarzyszenie konwoju, który przetransportuje wojska hrabiego Rochambeau do Nowego Świata, aby pomóc Amerykanom w walce z Anglikami. Udał się do Brześcia i objął dowództwo nad szwadronem:
Książę Burgundii , 80 pistoletów, dowodzone przez de MEDINE, Le Neptune , 74 karabinów, kapitanie Destouches, Le Conquerant , 74 karabinów, kapitan Lagrandière, La Provence , 64 karabinów, kapitan Lombard, L ' Ardent , 64 pistoletów, kapitan ch st Charles Rene Bernard de Marigny's Jason , 64 pistolety, kapitan Chadeau Clocheterie, The Enlightened One , 64 pistolety, kapitan Le Gardeur de Tilly, kapryśny uzbrojony flet, 64 pistolety, kapitan Vaudoré 1200 beczek, służący jako szpital i zdolny do transport 150 ludzi, La Surveillante , flet, kapitan Cillarda, L ' Amazone , flet, kapitan La Pérouse i fregata la Bellone , La Guêpe , kuter, kapitan Maulevrier.
Siły ekspedycyjne reprezentują wiele osób, z którymi trudno sobie poradzić, na szczęście Rochambeau jest ugodowy. 2 maja konwój około trzydziestu transportów, które nie znały swojego przeznaczenia, opuścił port w Brześciu, pogoda dopisała. Ternay wybiera trasę południową, która jest mniej ryzykowna. Dopiero 21 maja oficerowie dowiedzieli się o swoim prawdziwym przeznaczeniu. Podczas wyprawy unikną walk, ich prawdziwą misją jest transport posiłków do Amerykanów. Po 69 dniach przybyli z Rhode Island, odnieśli sukces.
Mając tylko osiem okrętów liniowych, dwie fregaty i osiem galiotów bombowych, nie mógł nic zrobić, gdy przybył do Newport , w obliczu floty brytyjskiej, która liczyła trzynaście okrętów więcej niż jego własny i która nie miała nic do zablokowania. to. Jednak osiadł w tym miejscu z Rochambeau i jego eskadrą spędził tam zimę bez możliwości ich wyparcia przez Anglików. Bierze udział wWrzesień 1780, w Hartford ( Connecticut ) na pierwszym spotkaniu generała Waszyngtona z nowymi sojusznikami, jako dowódca francuskich sił morskich oraz w towarzystwie hrabiego Rochambeau, dba o umocnienie miasta.
To na pokładzie księcia Burgundii , w porcie Newport w stanie Rhode Island , ofiara zgnilizny , zmarł w 1780 roku po ośmiu dniach choroby. Został on zastąpiony przez lidera eskadra Destouches , w oczekiwaniu na przybycie Barras de Saint-Laurent wMaj 1781.
Chevalier de Ternay założył La Pérouse , został jego nauczycielem i przyjacielem. Wspólnie wypełnią powierzone im misje i będą żeglować po wszystkich morzach świata. Dowiedziawszy się o śmierci Kawalera de Ternay, La Pérouse powie ", że kochał go jak ojca" i na pamiątkę ich przyjaźni podczas wyprawy na Daleki Wschódlato 1787, ochrzcił nazwą zatoki Ternay miejsce, które zaobserwował na wybrzeżu Mandżurii, około 700 km na północ od Władywostoku, przed Cieśniną La Perugia .
Sto dwadzieścia lat później, w 1908 roku, w Rosji powstało miasto Terney, które do dziś czci pamięć tego człowieka.
W jego pamięci w miejscu śmierci iw zatoce Ternay wzniesiono dwie stele. Stela znajdująca się w Newport, wzniesiona na prośbę Ludwika XVI, zawiera tekst po łacinie, którego tłumaczenie na język francuski jest następujące:
„DOM
Leży pod tym marmurem
Charles Louis d'Arsac de Ternay
Non profex rycerz Zakonu św. Jana Jerozolimskiego, Ze szlachetnego i starożytnego Domu Bretanii. Dowódca eskadry Marynarki Wojennej Jego Najświętszej Mości. Obywatel Żołnierz. Generale, zasłużył sobie na króla i Ojczyznę przez czterdzieści dwa lata.
Po fatalnym dniu Le Croisic, statki króla zostały rozproszone w niebezpiecznych i nieprzekraczalnych cieśninach Vilaine, ożywione szczęśliwą zuchwałością i niestrudzoną pracą w latach 1760, 1761, w samej obecności wroga, który przeciwstawił się jego starał się wyrwać je z głębokich otchłani rzeki i zawrócić do przeznaczonych dla nich portów.
W 1762 roku zdobył Isle de Tereneuve w Ameryce.
W 1772 roku, mianowany gubernatorem Isles de France i Bourbon, przejął kontrolę nad dobrami Francji i szczęściem Kolonistów, którzy zostali mu powierzeni na siedem lat.
Wysłany w 1780 r. Przez samego chrześcijańskiego króla na pomoc walczącym o wolność Stanom Zjednoczonym, objął posadę na Rhode Island; przygotowując się do nowych prób, zginął w Newport na śmierć, która kosztowała wiele łez i żalu jego oficerów, załóg, Stanów Zjednoczonych, cnotliwych ludzi i bliskich mu osób 19 grudnia tego samego roku w wieku 58 lat.
Ten sam chrześcijański król, sędzia i bardzo sprawiedliwy wynagradzający cnotę, aby poświęcić potomności pamięć o tak szanowanym generale, nakazał wzniesienie tego pomnika.
M.DCCLXXXIII ”