Bitwa pod Kulmą

Bitwa pod Kulmą Opis tego obrazu, również skomentowany poniżej Bitwa pod Kulmem w sierpniu 1813 r.
Alexandre von Kotzebue Ogólne informacje
Przestarzały 30 sierpnia 1813 r.
Lokalizacja Kulm ( Królestwo Czech )
Wynik Zwycięstwo koalicji
Wojujący
Cesarstwo francuskie Królestwo Prus Monarchia Habsburgów Imperium Rosyjskie

Dowódcy
Dominique Vandamme
Auguste Marmont
Laurent de Gouvion-Saint-Cyr
Michel Barclay de Tolly
Pierre Wittgenstein
Hrabia Ostermann-Tolstoj
Friedrich Kleist von Nollendorf
Zaangażowane siły
32 000 mężczyzn 54 000 mężczyzn
Straty
5000 zabitych lub rannych od
7 do 13 000 więźniów
11 000 zabitych lub rannych

Szósta Koalicja

Bitwy

kampania rosyjska (1812)

Kampania niemiecka (1813)

Kampania Francji (1814)

Kampania sześciodniowa  :

Front włoski  : Współrzędne 50 ° 42 ′ 46 ″ północ, 13 ° 57 ′ 25 ″ wschód Geolokalizacja na mapie: Czechy
(Zobacz sytuację na mapie: Czechy) Bitwa pod Kulmą

Bitwa pod Kulm odbyła się30 sierpnia 1813 r.w pobliżu miasta Kulm ( Królestwo Czech ) za czasów VI koalicji . Przeciwstawiał się 32 000 ludzi pod dowództwem generała Cesarstwa Vandamme 54 000 żołnierzy sił koalicyjnych Austrii, Prus i Rosji pod dowództwem generała Barclay de Tolly z ciężkimi stratami.

Kontekst

Po francuskiej zwycięstwie w bitwie pod Dreźnie na 26 i 27 sierpnia , Vandamme kontynuuje sprzymierzone wojska w odwrocie. Napoleon nakazuje Gouvion-Saint-Cyr i Marmontowi wsparcie Vandamme . Ten spotyka armię AI Ostermanna-Tołstoja w pobliżu miasta Kulm (obecnie Chlumec, 8 km od Ústí nad Labem , w Czechach ).


Walka

W dniu 29 sierpnia, Vandamme, z 32-34,000 mężczyzn i 84 armat, zaatakowały siły Ostermann-Tołstoj, 13 - 14.000 żołnierzy. Stawka jest wysoka, francuskie zwycięstwo odcięłoby odwrót sojuszników. Oddziały Vandamme'a nie przebijają się.

30 sierpnia Kleist i jego Prusacy atakują pozycję Vandamme na jego tyłach, a austriacko-rosyjskie posiłki wzmacniają pozycję Ostermanna-Tołstoja. Niedoświadczone wojska francuskie muszą się wycofać.

Strata

Dla Francuzów zginęło lub zostało rannych 5000 żołnierzy, w tym generałowie Henri LXI z Reuss-Schleiz i Martin François Dunesme , od 7 do 13 000  schwytanych, w tym Vandamme i 80 dział. Alianci mieli 11 000 zabitych lub rannych żołnierzy.

W korpusie Vandamme'a znajdowały się dwa pułki polskich ułanów w dywizji Jeana Corbineau. Jednym dowodził pułkownik Maximilien Fredro, który bronił parady i musiał się poddać. Drugi pod dowództwem hrabiego Tomasza Lubieńskiego zdołał się wycofać.

Pamięć

Uczestnicy pruscy i rosyjscy zostali odznaczeni Krzyżem Kulmskim .

W 1817 r. powstał pierwszy pomnik ku czci pruskich żołnierzy z bitwy, uzupełniony w 1825 r. pomnikiem austriackim, aw 1835 r. pomnikiem rosyjskim. W 1913 r. postawiono pomnik stulecia bitwy oraz pomnik francuskich uczestników.

Małe słowa

Car Aleksander I st krytykowali Vandamme więźnia, jego zachowanie i jego miota. Ten ostatni podobno odpowiedział carowi: „Nie jestem ani rozbójnikiem, ani grabieżcą, ale ani historia, ani moi ludzie nie mogą mnie winić za śmierć mojego ojca”, przypominając w ten sposób sposób, w jaki car przybył na tron.

Uwagi i referencje

  1. „Wspomnienia generała barona de Marbota, 1891, tom II, strona 375.