| Imię i nazwisko | André Albert Auguste Delvaux |
|---|---|
| Narodziny |
21 marca 1926 Heverlee Belgia |
| Narodowość | belgijski |
| Śmierć |
4 października 2002 r.(w wieku 76 lat) Walencja Hiszpania |
| Zawód | Dyrektor |
André Albert Auguste, baron Delvaux , ur21 marca 1926w Heverlee i zmarł dnia4 października 2002 r.w Walencji w Hiszpanii , to belgijski filmowiec , uważany za symbol współczesnego kina belgijskiego.
Zanim został filmowcem, André Delvaux uzyskał licencjat z filologii germańskiej i prawa na Wolnym Uniwersytecie Brukselskim . Znany z Cinémathèque royale de Belgique , akompaniował filmom niemym na fortepianie, od 1952 do 1958 w L'Écran w Seminarium Sztuki, przodka Muzeum Kina w Brukseli . Następnie został profesorem języka i literatury niderlandzkiej w Athénée Fernand Blum w Schaerbeek , gdzie założył klasę filmową. W międzyczasie wyreżyserował kilka krótkometrażowych filmów dokumentalnych dla telewizji belgijskiej od 1956 do 1962 roku , zwłaszcza w Jean Rouch i Federico Felliniego . Następnie zwrócił się do fikcji w Le Temps des écoliers w 1962 roku, w którym był współzałożycielem INSAS . Delvaux jest symbolem współczesnego kina belgijskiego, ponieważ jeśli istniało przed nim kino belgijskie, jego pierwszy film fabularny, L'Homme au crâne rasé , w 1966 roku wprowadził kinematografię belgijską do współczesności. Według Dominique Nasta, dyrektora Mistrzów sztuk performatywnych, orientacji kinowej w ULB , „miał ogromne szczęście, ponieważ nakręcił, od Człowieka z ogoloną głową do Benvenuty , w samym środku szacunku dla koncepcji. autorstwa autora . Dziś jego kino nie byłoby już tak łatwo akceptowane ”.
André Delvaux zmarł na atak serca w 2002 roku w Hiszpanii , gdzie uczestniczył w drugiej edycji Światowych Spotkań Sztuk w Walencji.
Według reżysera Jaco Van Dormaela („ Toto bohater” ) „To on otworzył drzwi do belgijskiego kina, do którego weszliśmy. ”.
Jego filmy to głównie adaptacje literackie ( Johan Daisne , Julien Gracq , Marguerite Yourcenar , Suzanne Lilar ...) i często osadzone są w specyficznie belgijskich ramach: Delvaux odwraca się obojętnie po francusku i niderlandzku . Jego kreacje wyróżnia niesklasyfikowany i ambitny styl, naznaczony fantazją i tajemniczością. Człowiek z ogoloną głową ujawnia swoje surrealistyczne inspiracje, a Un soir, un train , z Yves Montandem i Anouk Aimée , jest częścią cyklu „ magicznego realizmu ”. Według reżysera, wykorzystywany przez niego realizm magiczny to przede wszystkim gra estetyczna, duchowa i filozoficzna, połączona z metafizycznym i ontologicznym zakwestionowaniem . Mimo to jego filmy pozostają zakorzenione w przyziemnej rzeczywistości, postrzeganej jako tajemnicza i irracjonalna. Granica między rzeczywistością a wyobrażeniem zostaje zniesiona wokół tematów śmierci i pożądania. Niepokojąca i dziwna atmosfera rodzi się zarówno dzięki historii, jak i krajobrazom. Rendezvous in Bray , który ujawnia bardziej intymny ton jego twórczości, przyniósł mu nagrodę Louis-Delluc w 1971 roku, a Benvenuta , grany przez Fanny Ardant i Vittorio Gassman , opowiada historię młodego scenarzysty, który odszedł na potrzeby filmu , aby spotkać powieściopisarz, który przeżywa każdą ze swoich historii miłosnych jako mistyczne doświadczenie.
Od 2010 roku większość filmów André Delvaux jest wydawanych na DVD przez Cinémathèque royale de Belgique .
Został podniesiony do rangi barona przez króla Belgii Alberta II w 1996 roku . Jej motto brzmi Unus Ego Multi in Me („Jestem jeden, a wielu jest we mnie”).
André Delvaux zdobył kilka nagród w swojej karierze filmowej: