Narodziny |
14 kwietnia 1965 Neuilly-sur-Seine ( Francja ) |
---|---|
Narodowość | Francuski |
Trening |
Paryski Instytut Studiów Politycznych Szkoła Alzacka |
Czynność | Powieściopisarz , reżyser |
Okres działalności | Od 1985 |
Tata | Ogród Pascal |
Rodzeństwo | Frédéric Jardin |
Gatunek artystyczny | Powieść |
---|---|
Nagrody |
Nagroda za pierwszą powieść Nagroda Fémina |
Alexandre Jardin , ur.14 kwietnia 1965w Neuilly-sur-Seine , jest pisarzem , filmowcem i francuskim autorem broszur .
Założyciel w 2015 roku ruchu obywatelskiego Bleu Blanc Zèbre, ogłosił in grudzień 2016jego kandydatura we francuskich wyborach prezydenckich w 2017 roku, ale nie udało się zebrać wymaganych 500 sponsorów.
Alexandre Jardin jest synem Pascala Jardina (1934-1980), pisarza i scenarzysty , znanego jako Zubial; sam syn Jeana Jardina (1904-1976), znanego jako Nain Jaune, polityka, dyrektora gabinetu Pierre'a Lavala za kolaboracyjnego reżimu Vichy i Stéphane'a Sauvage (matka trójki dzieci, z których jedno było z innym mężczyzną niż ona). mąż). Ma dwóch braci, w tym reżysera Frédérica Jardina i przyrodnią siostrę. Jest kuzynem Stéphane'a Delajoux . Alexandre Jardin jest ojcem pięciorga dzieci z dwóch małżeństw.
Był uczniem szkoły alzackiej i Sciences Po Paris .
Pisał 20 głowica kulowa ( 1985 , swoją pierwszą powieść, zwycięzcy 1 st powieść w 1986 roku ). Absolwent Instytutu Studiów Politycznych w Paryżu (sekcja Ekonomia i Finanse, klasa 1986 ), felietonista Le Figaro , wyreżyserował także kilka filmów, m.in. Fanfan i Oui .
W 1988 roku otrzymał Prix Femina do swojej książki Le zèbre , utworu, który został przystosowany do kina przez Jean Poiret , w 1992 roku.
Był felietonistą literackim Canal + w spektaklu Nulle part autre (z Philippem Gildasem i Antoine de Caunes ).
Jako pisarz, jego głównymi tematami są miłość à la Feydeau i pedagogika . Odnosi się do lęku przed monotonią i odrodzenia pierwszego miłosnego płomienia. Zdziwione dzieci są często inscenizowane.
W 2004 roku napisał serię książek dla młodzieży Les Coloriés . Wmaj 2004, Philippe Muray poświęca mu w Spiritual Exorcisms - Modern versus Modern artykuł zatytułowany „Straszny ogród”.
1 st kwiecień 2008, opublikował Każda kobieta to powieść , seria portretów kobiet.
W 2011 brał udział w festiwalu literackim Metropolis bleu . W tym samym roku ukazało się Des gens très bien , w którym Alexandre Jardin kwestionuje przeszłość Vichy swojego dziadka i zaprzeczenie rodziny. Zastanawia się w szczególności nad swoją rolą podczas obławy Vélodrome d'Hiver inlipiec 1942. Zapotrzebowanie na niego rzucić światło na tej „tajemnicy rodzinnej” i „zdjąć maskę” wywołała poruszenie w jego rodzinnym gronie, ale on twierdzi, że pojawiły się głęboko regeneruje się z tego psychologicznego procesu ekspozycji że potwierdza. W Merry Christmas , książki inspirowany jego spotkaniami z czytelnikami, którzy mu się zwierzali po jego poprzednim dziele.
W 1999 roku z dziennikarzem Pascalem Guénée założył stowarzyszenie Lire et faire lire .
W 2002 roku kontynuował swoje zaangażowanie w tworzenie stowarzyszenia Mille mots, dla którego w więzieniu pracują emerytowani wolontariusze. Jest także sponsorem stowarzyszenia Unis-Cité , które oferuje wolontariat cywilny młodym ludziom w wieku od 18 do 25 lat. Publikuje 1 + 1 + 1, czyli podręcznik do innego uprawiania polityki.
W 2007 roku, wraz ze zbliżającym się wyborami prezydenckimi , stworzył stronę Comment on fait , aby odwołać się do zdrowego rozsądku Francuzów w celu rozwiązania ich problemów. Ideą jest przekazanie najlepszych propozycji zwycięzcy wyborów prezydenckich. Powiedział, że głosował na Nicolasa Sarkozy'ego , wybór, który powiedział, że był „przerażony” w 2016 roku.
W 2012 roku podczas wyborów prezydenckich skrytykował François Hollande'a za ilościową wizję polityki edukacyjnej i brak wizji jakościowej. Wskazuje, że głosował na ślepo .
Jego wezwanie „Do działania, obywatele!” »Podpisany przez Stowarzyszenie Burmistrzów Francji (AMF), Stowarzyszenie Burmistrzów Dużych Miast Francji (AMGVF), Federację Miast Średnich (FVM) oraz Stowarzyszenie Burmistrzów Wiejskich Francji (AMRF) podczas konferencji zorganizowanej w dniu28 maja 2014w Radzie Gospodarczej, Społecznej i Środowiskowej (CESE).
W 2015 roku założył stowarzyszenie Bleu Blanc Zèbre (BBZ), które jest początkiem kolaboracyjnego ruchu obywatelskiego o tej samej nazwie. Ruch ten „ma na celu federację i zjednoczenie społeczeństwa obywatelskiego w konkretnych działaniach na rzecz ludności. Każda Zebra jest częścią rozwiązania i każda bierze udział w sukcesie tej wspólnej przygody ” . Zainicjował ogólnokrajową petycję, manifest „Faizeux”, a16 kwietnia 2015 r., publikuje Zostaw to nam! Już rozpoczęliśmy .
W lipiec 2016, uczestniczy w spotkaniu Emmanuela Macrona w La Mutualité : precyzuje, że „nie ma go wspierać”, a później powiedział, że był rozczarowany jego działaniami komunikacyjnymi. Ten odcinek, który początkowo miał zarejestrować jego rajd, stawia go więc w niełasce w kręgu kandydata En Marche!, którego kilkakrotnie spotykał już wcześniej w Bercy.
Alexandre Jardin mówi, że chce pociągnąć swoich rodaków w górę i ma nadzieję na rozwiązanie ruchu w 2017 roku, po wygranej walce, a następnie „powrót do literatury” . Według niego, jego walka zostanie wygrana, gdy politycy („mówiący”) powierzą społeczeństwu obywatelskiemu („faizeux”) „umowy o misję publiczną”. Chce zjednoczyć obywateli w ruchu zwanym Domem Obywateli. 3 grudnia 2016, deklaruje na France Info , że jest kandydatem do francuskich wyborów prezydenckich w 2017 roku, ale ostatecznie zebrał tylko 165 sponsorów z wymaganych 500.
Jako przedmowa