Alexandre Brasseur
Alexandre Brasseur
Alexandre Brasseur w 2017 roku podczas
Tour Auto Optic 2000 .
Alexandre Espinasse , znany jako Alexandre Brasseur , jest francuskim aktorem urodzonym29 marca 1971w Neuilly-sur-Seine . Pochodzi z dynastii aktorów , jest synem Claude'a Brasseura i Michele Cambon oraz wnukiem Pierre'a Brasseura i Odette Joyeux .
Biografia
Życie prywatne
Alexandre Brasseur urodził się w Neuilly-sur-Seine jako syn aktora Claude'a Brasseura i Michèle Cambon. Jego dziadkami ze strony ojca są Pierre Brasseur i Odette Joyeux . Jego wujem jest senator Christian Cambon . Podąża za lekcjami szkoły cyrkowej Annie Fratellini .
Miał dwoje dzieci z żoną Juliette Brasseur, Louisem i Jeanne.
Kariera
Gra w kilku serialach telewizyjnych, grając inspektora Lachenala w Maigret i porucznika Guéranda w Sędzia jest kobietą . Wyróżnił się w teatrze z powodzeniem, zwłaszcza w La Locandiera przez Carlo Goldoni , obok Cristiana Reali .
Brał udział w serii Canal + Le Bureau des Légendes w sezonach 1, 2 i 5, w latach 2015-2020.
Od lipca 2017 gra w serialu Tomorrow należy do nas na TF1 z Ingrid Chauvin .
Filmografia
O ile nie wskazano inaczej lub nie wskazano dalej, informacje wymienione w tej sekcji można potwierdzić w bazie danych IMDb .
Filmy fabularne
Krótkie filmy
Telewizja i filmy
programy telewizyjne
Teatr
-
1995 : Chodź do domu, mieszkam z przyjacielem z Didier Kaminka i Luis Rego , w reżyserii Jean-Luc Moreau , Théâtre Rive Gauche
-
1996 : Zbrodnia i kara wg Fiodora Dostojewskiego w reżyserii Jean-Claude Idée , Théâtre Mouffetard
-
1997 : Cyrano de Bergerac przez Edmond Rostand , kierowany przez Jérôme Savary , Théâtre de Chaillot krajowego
-
1999 : La Cerisaie przez Antona Tchekhov reżyserii Georges Wilson , Espace Pierre Cardin
-
2000 : Happy Easter przez Jean Poireta reżyserii Bernarda Murata , Théâtre des Variétés
-
2005 : La Locandiera przez Carlo Goldoniego w reżyserii Alaina Sachs , Théâtre Antoine
-
2007-2008 : Mój ojciec miał rację do Sacha Guitry , wystawił Bernard Murat , teatr Edward VII ( 300 th koniec prezentacjaczerwiec 2008)
-
2011 : Od dziewczyn w Needles przez Robin Hawdon reżyserii Jacques'a Décombe , Théâtre de la Michodière
-
2013 : Wszystkie daty urodzin i śmierci Régis de Martrin-Donos, inscenizacja Gilberta Désveaux, trasa
- 2013: Zbrodnia bez recepty , William Link i Richard Levinson , reżyseria Didier Caron , touron
-
2014 : Georges i Georges przez Erica-Emmanuela Schmitta w reżyserii Steve'a Suissa , Théâtre Rive Gauche
-
2016 : Brasseur et les Enfants du paradis w reżyserii Daniela Colasa , Festiwal Figeac i trasa koncertowa, a następnie Théâtre du Petit-Saint-Martin w Paryżu
-
2019 : Les Funambules w reżyserii Daniela Colasa , festiwal off d'Avignon
Nagrody
-
2007 : Nagroda Raimu za objawienie teatralne.
Uwagi i referencje
-
Laurence Gallois , " Alexandre Brasseur (Tomorrow należy do nas): " Relacja Alexa i Lucie jest dość pikantna " ( WIDEO ) " , na www.programme-tv.net ,9 października 2017(dostęp 22 grudnia 2020 r. )
-
Zobacz na gedeonpicot.com (1) i (2).
Linki zewnętrzne