Z tamburynem
Informacje, które udało nam się zgromadzić na temat Z tamburynem, zostały starannie sprawdzone i uporządkowane, aby były jak najbardziej przydatne. Prawdopodobnie trafiłeś tutaj, aby dowiedzieć się więcej na temat Z tamburynem. W Internecie łatwo zgubić się w gąszczu stron, które mówią o Z tamburynem, a jednocześnie nie podają tego, co chcemy wiedzieć o Z tamburynem. Mamy nadzieję, że dasz nam znać w komentarzach, czy podoba Ci się to, co przeczytałeś o Z tamburynem poniżej. Jeśli informacje o Z tamburynem, które podajemy, nie są tym, czego szukałeś, daj nam znać, abyśmy mogli codziennie ulepszać tę stronę.
.
| Z tamburynem | |||
| Prezentacja | |||
|---|---|---|---|
| Informacje kontaktowe | 48 ° 53 ′ 01 ″ północ, 2 ° 20 ′ 05 ″ wschód | ||
| Kraj |  Francja |
||
| Miasto | Paryż | ||
| Adres | 62, boulevard de Clichy , Paryż | ||
| Fundacja | |||
| Zamknięcie | 1893 | ||
| Informacja | |||
| Szef kuchni | Agostina Segatori | ||
| Specjalność (e) | Włoski, w tym kotły bolońskie | ||
| Geolokalizacja na mapie: Francja
| |||
Au Tambourin , zwana także Café du Tambourin , to nazwa paryskiej kawiarni - restauracji ,będącejrównież miejscem wystaw artystycznych, otwartej w 1885 roku przezbyłą włoską modelkę Agostinę Segatori .
Historyczny
Modelka Agostina Segatori pozowała paryskim malarzom, takim jak Jean-Baptiste Corot w 1873 roku, Édouard Dantan , którego poznała w 1873 roku iz którym miała dziecko, ich burzliwy związek zakończył się w 1875 roku, Vincent van Gogh w 1887 roku, Édouard Manet w 1860 roku lub Jean-Léon Gérôme .
Około 1882 roku kupiła restaurację przy rue de Richelieu 27 w Paryżu, którą nazwała Au Tambourin . Zamknęła to miejsce w 1885 roku, ponieważ nie było to miejsce, które najlepiej pasowało do gatunku jej lokalu. W marcu tego samego roku kupiła restaurację Le Cabaret de la Butte , przy boulevard de Clichy 62 na Montmartre 62 , którą zmieniła jako pierwszą na Au Tambourin .
Oryginalność tej drugiej restauracji polega na wystroju złożonym z prac malarzy, w tym Édouarda Dantana, który w 1882 roku podarował mu kozę namalowaną na tamburynie do dekoracji swojej pierwszej restauracji. Vincent van Gogh, który zostanie jej kochankiem, w zamian za darmowe posiłki wystawi własne obrazy martwej natury w swoim drugim lokalu. Stoły, siedziska i wystrój baru mają kształt tamburynów, które każdy malarz odwiedzający lokal ozdabia małym tematem. Paul Gauguin wspomina, że Van Gogh „urządził tę kawiarnię całkowicie za darmo” . Szefowa i jej kelnerki przyjmują klientów w strojach swojego kraju. Następuje inauguracja.
Henri Pille jest jednym z lojalnych klientów malarzy, którzy często odwiedzają tę restaurację. Henri de Toulouse-Lautrec namalował tam w 1887 roku Portret Vincenta van Gogha. Są też Alphonse Allais i Théophile Alexandre Steinlen .
- Boulevard de Clichy widziany przez malarzy w latach osiemdziesiątych XIX wieku
Paul Signac , Le Boulevard de Clichy, la neige (1886), Minneapolis Institute of Arts .
Vincent van Gogh , Boulevard de Clichy (1887), Amsterdam , Muzeum Van Gogha .
Osobliwością tego miejsca jest to, że amatorzy mogą nabyć wybrane przez siebie obrazy. W marcu 1887 van Gogh i Agostina Segatori zaprezentowali wspólnie wystawę kolekcji japońskich grafik , które nabył od handlarza Siegfrieda Binga . W lipcu 1887 r. Przywiózł z okazji wystawy swoich prac Ojca Tanguy'ego oraz jego przyjaciół Paula Gauguina , Louisa Anquetina i Émile Bernarda . Tylko dwaj ostatni artyści będą sprzedawać dzieło po raz pierwszy, Van Gogh i Gauguin będą zadowoleni z wymiany prac. Według Suzy Lévy rodzi się tam syntetyzm . August Hagborg , szwedzki malarz, również bywa w tym lokalu i mieszka obok, pod adresem 45, boulevard de Rochechouart . Będzie też kochankiem Segatori i namaluje ją.
Maxime Lisbon , były skazany z Komuny Paryskiej , otworzył w 1885 roku Taverne du Bagne przy bulwarze de Clichy 2; stworzył tam również gazetę La Gazette du Bagne , czterostronicowy arkusz, który miał tylko pięć numerów. Mówi o tym w artykule w kawiarni-restauracji sąsiada: „Au Tambourin to nic innego jak karczma, której gołe ściany czynią kiepską oryginalność […] To właśnie pani Segatori, właścicielka, zgromadziła z artystycznym wyczuciem dzieła mistrzów, którzy przekształcili jego siedzibę w jedną z najciekawszych galerii obrazów, jakie można zobaczyć. Aby dodać uroku jej lokalu, dołączyła do najbardziej czarujących współpracowników, których można zobaczyć, świeżych kwiatów kwitnących we włoskim słońcu i kwitnących w ciepłym blasku naszej stolicy ” . Do jego powstania uczęszczają także pisarze i krytycy sztuki.
Potem moda minęła, jego biznes upadł, restauracja Au Tambourin została sprzedana po niskiej cenie w 1887 roku. Meble namalowane przez Gauguina Flowers, liście i owoce , Ludovic Némo , Norbert Gœneutte, zniknęły, z wyjątkiem tamburynu sygnowanego H. Tode w 1886 roku. W 1893 roku miejsce to przyjmuje nazwę Le Cabaret de la Butte , nazwa zakładu zakupionego przez Segatori, a po kilku latach staje się Cabaret des quat'z 'arts . Agostina Segatori przeżywa dzięki hojności ojca Tanguy, który by ją przyjął. Zmarła w 1910 roku.
Obecnie lokal jest zajęty przez sex shop .
- Dzieła przedstawiające Agostinę Segatori
Vincent van Gogh , Kobieta z tamburynem (1887), olej na płótnie, Amsterdam , Muzeum Van Gogha .
Vincent van Gogh , L'Italienne (1887), Paryż , Musée d'Orsay .
Uwagi i odniesienia
- bokklubben.no .
- Bernard Vassor, Les Montmartrois , Paryż, wyd. Roussard, 2004 .
- Plakat Julesa Chéreta .
- Sophie de Sauvigny, Édouard Dantan 1848-1897: Paryskie warsztaty z normańskimi marynarkami , Paryż, Somogny éditions d'art, 2002.
- Pełna korespondencja Vincenta Van Gogha , Paryż, 1960, listy 461 i 462.
- Paul Gauguin, Przed i po: z dwudziestoma siedmioma rysunkami oryginalnego rękopisu , Paryż, G. Crès, 1923, str. 177 ( tekst online ).
- André Roussard, Słownik malarzy na Montmartre , Paryż, Éd. Roussard, 1999, 640 s. ( ISBN 9782951360105 ) .
- Amsterdam , Muzeum Van Gogha .
- 'La Gazette de Montmartre , n o 55,, str. | 26.
- Bernard Vassor, op. cit.
- Suzy Levy, "kawiarni Montmartre XIX th century, miejsca komunikacji" w komunikacji i języków , n o 103, 1 st kwartał 1995 str. 68 ( tekst online ).
- Zofia Monneret "Impressionism a jego czasy", Bulletin bibliotek Francji (BBF) , n O 3, 1980, str. 144 ( online ) ( ISSN 1292-8399 ) .
- Archiwa rodzinne rodziny Segatori w archiwach miasta Paryża .
Załączniki
Bibliografia
- Émile Bernard, artykuł w Mercure de France , 16 grudnia 1908 .
- Marcel Cerf, Maxime Lisbon, the d'Artagnan de la Commune , Editions du Panorama, 1967.
- Bernard Vassor, Les Montmartrois , Paryż, Éd. Roussard, 2004.
- André Roussard, Słownik malarzy na Montmartre , Paryż, Éd. Roussard, 1999, 640 s. ( ISBN 9782951360105 ) .
- Sophie de Sauvigny, Édouard Dantan 1848-1897: paryskie warsztaty z normańskimi marynarkami , 2002, somogny éditions d'art, Paryż.
- Aurélie Dessain, The Female Figure in the Work of Vincent van Gogh , 2010, superwizja Claire Barbillon, University of Paris Ouest Nanterre-la Défense.
- F.Cachin (reż), Van Gogh w Paryżu , 1988, wydanie Musée d'orsay, Paryż.
- Vincent van Gogh, Pełna korespondencja Vincenta van Gogha , 1960, Paryż.
- Zofia Monneret "Impressionism a jego czasy", Bulletin bibliotek Francji (BBF) , n O 3, 1980, str. 144 ( online ) ( ISSN 1292-8399 ) .
Linki zewnętrzne
- „Le Tambourin” na terrainsdecrivains.com .
Mamy nadzieję, że informacje, które zgromadziliśmy na temat Z tamburynem, były dla Ciebie przydatne. Jeśli tak, nie zapomnij polecić nas swoim przyjaciołom i rodzinie oraz pamiętaj, że zawsze możesz się z nami skontaktować, jeśli będziesz nas potrzebować. Jeśli mimo naszych starań uznasz, że informacje podane na temat _title nie są całkowicie poprawne lub że powinniśmy coś dodać lub poprawić, będziemy wdzięczni za poinformowanie nas o tym. Dostarczanie najlepszych i najbardziej wyczerpujących informacji na temat Z tamburynem i każdego innego tematu jest istotą tej strony internetowej; kierujemy się tym samym duchem, który inspirował twórców Encyclopedia Project, i z tego powodu mamy nadzieję, że to, co znalazłeś o Z tamburynem na tej stronie pomogło Ci poszerzyć swoją wiedzę.