Xianbei ( chiński uproszczony :鲜卑 ; tradycyjne chińskie :鮮卑 ; pinyin : ; EFEO : Hsien-pei ) są reprezentantami proto plemienia tureckiego - mongolski przyszedł górną Miłość i powstała w Mongolii dziś w II th wieku . Ich przywódca Tanshihuai, który panował od 156 do 181 roku , dał im hegemonię nad wschodnią Mongolią ze szkodą dla północnego Xiongnu .
Niektórzy historycy uważają, że byli Proto-Mongołami , podczas gdy inni uważają, że byli Proto-Turkami .
Chińskie kroniki ich zejście z Donghu , o których mowa w VII -go wieku przed naszą erą. BC Pokonany przez Xiongnu z Chanyu Modu około 208 pne. J.-C , otrzymali nową nazwę (Xianbei) od góry Da Xianbei (lub Sien-pei, w Wielkim Khinganie ), gdzie osiedlili się.
W 93 roku zadali poważną klęskę osłabionemu Xiongnu Północy. Włączają w swoje szeregi sto tysięcy Xiongnu.
Około 156 roku Tanshihuai (Tanshikui, Tan Shihuai lub Tan Chi-houaï, 141-181), przywódca Xianbei, utworzył konfederację z tysiącami Xiongnu . Rozpadła się po śmierci w 181 roku . Jest wybierany przez zgromadzenie wodzów plemiennych, ale później jego godność stanie się dziedziczna. Zbudował sobie pałac, otoczył się armią jeźdźców i podporządkował wodzów plemiennych swojej woli. Niesie Imperium Xianbei od jeziora Bajkał do północnej granicy Chin . Po jego śmierci wodzowie plemienni bezskutecznie próbowali odzyskać autonomię.
Po śmierci jego syna w 235 roku zaatakowali centralną władzę. Imperium rozpadło się w środku III th wieku . Siła Xianbei odrodziła się w okresie szesnastu królestw , kiedy to założyli oni północną dynastię Wei (北魏), która dominowała w północnych Chinach od 386 do 534 roku .
Xianbei to koczowniczy pasterze zorganizowani w klany . Opanują metalurgię i złotnictwo , wykonują łuki na duże odległości z klejonych rogów . Noszą ubrania ze skóry i tkanin . Kobiety noszą spiczastą czapkę ozdobioną koralami i perłami .
Używają paszportów wykonanych z drewna, a panowie wysyłają swoje zamówienia wyryte w drewnie. Nie znaleziono śladów tego rodzaju pisma.
Grzebią zmarłych wraz z koniem i spalonym ubraniem. Składają ofiarę z psa obok zwłok, aby zachować duszę zmarłych. Przyszły zięć musi pracować przez dwa lata w jurcie rodziców swojej narzeczonej, zanim ją poślubi.