Xalbador

Sortetxeari

Oi gure etxe maitea,
orroitzapenez betea,
zorionaren atea!
Zure altzoan iragana musiał
sortzetik orai artea.
Izanagatik pobrea,
bertzeak baino hobea
ni sortu nintzan etxea.

Amak, munduratekoan,
etxea, zure xokoan
hartu ninduen besoan.
Geroztik hunat eduki nauzu
zure geriza goxoan.
Nabilalarik kanpoan
ez naiz sosegó osoan,
beti etxea gogoan.

Dudalarik zerbait pena
zu zaitut lagun lehena,
ihes Leku hoberena.
Zure alderat inguratzen naiz
ahalik eta maizena.
Munduko Leku maitena,
zuri zor dautzut naizena:
izana eta izena.

Arbason eskutik jina,
o egoísta atsegina,
ez dakit zure adina.
Heiek lurpean estale ziren zutan
utzirik arima.
Hain amultsuki egina,
heientzat zer bihotz mina
zutaz gabetzen bagina!

W miejscu urodzenia

O, nasz ukochany dom,
pełen wspomnień,
przynosi szczęście!
Jestem na Twoich kolanach
od urodzenia do dnia dzisiejszego.
Chociaż biedny, dom, w którym się urodziłem,
lepszy od innych
.

W chwili moich narodzin
mama wzięła mnie w swoje ramiona,
w zagłębieniu Ciebie.
Od tamtej pory do dziś chroniliście mnie
swoją delikatną opieką.
Kiedy wychodzę na zewnątrz,
nie jestem całkowicie spokojny,
zawsze mając na uwadze eteks.

Kiedy odczuwam ból,
jesteś moim pierwszym wsparciem,
najlepszym schronieniem.
Wracam do Ciebie
tak często, jak to możliwe.
Najdroższe miejsce na świecie memu sercu,
Tobie zawdzięczam to, czym jestem:
moje istnienie i moje imię.

Otrzymane z rąk przodków,
o przyjemne mieszkanie,
nie znam twojego wieku.
Byli pokryci ziemią,
ale zostawili w tobie duszę.
Zbudowany z tak wielką miłością,
jaki byłby ich ból
, gdybyśmy musieli cię porzucić!

Etxetik hoinbertze gazte,
kanporat zorion eske
zoraturik bazoazte,
bizi-moduak behartuz edo
etxea ez aski maite?
Gure faltaz balezate
Arrotzek etxe hau bete,
hobendun haundi gintaizke.

Zutaz hainbertze entzuna,
aunitzentzat ezaguna,
o bizipide urruna!
Nik betidanik arbuiatu był winien
Zure aberastasuna.
Hau da guk deraukaguna,
zu baitan eskas duzuna:
etxeko goxotasuna.

Ene haur onak, badakit
Luzaro gabe engoitik
Joanen naizela mundutik.
Arbason ganik ukan dohaina
Ez utz sekula eskutik,
aldegitean hemendik
heier erraitea gatik:
Etxea han dago xutik!

Pertsu hauk bururatzean,
asken finez orroitzean,
emanen naiz otoitzean:
Etxea, noizbait utziko zaitut
Aunitz pena bihotzean;
Jaunak, zure babesean,
nola bainintzan sortzean,
naukala heriotzean.

Z domu tylu młodych ludzi
w poszukiwaniu szczęścia
wyjeżdża oszołomieni,
ponieważ życie tego teraz wymaga, czy też
dlatego, że nie kochają tej etxy dostatecznie?
Gdyby z naszej winy
cudzoziemcy wypełnili ten dom,
bylibyśmy głównymi winowajcami.

O, dalekie drogi życia,
tak wiele można usłyszeć o tobie
i tak wielu cię zna!
Przez cały czas
gardziłem twoim bogactwem.
Oto, co nam mamy
, a czego wam brakuje:
słodycz etxe.

Moje drogie dzieci, wiem,
że odtąd niedługo
opuszczę ten świat.
Dziedzictwo twoich przodków
nigdy nie opuściło twoich rąk,
opuszczając ten świat
, mogę im powiedzieć:
tam stoi dom!

Kończąc te wersety,
wspominając mój ostatni koniec,
modlę się:
Etxea, pewnego dnia zostawię cię z
sercem pełnym smutku;
niech Pan zachowa mnie pod twoją opieką
w chwili śmierci,
tak jak w chwili moich narodzin.