Theodor Zwinger (Starszy)

Strona pomocy ujednoznacznienia
Artykuy o tej samej nazwie znajduj si w Zwinger (ujednoznacznienie) .
Teodor Zwinger
Opis tego obrazu, równie skomentowany poniej
Zwinger Starszy.
Narodziny
Bazylea ( Szwajcaria )
mier
Bazylea ( Szwajcaria )
Narodowo Flaga Szwajcarii
Obszary lekarstwo
Instytucje Uniwersytet w Bazylei
Uniwersytet w Lyonie
Uniwersytet Sorbony
Uniwersytet w Padwie

Theodor Zwinger Starszy , urodzony w Bazylei dnia, zmar w tym samym miecie dnia jest szwajcarskim filozofem , lekarzem i humanist . Jest pierwszym znanym czonkiem rodziny, która wyrónia si w nauce.

Biografia

Matka Zwingera, Christina Herbster (lub Herbst), jest córk malarza i siostr drukarza Jeana Herbsta (lub Herbstera) dit Oporinus (po francusku Oporin) . Jego ojciec Leonard by kunierzem , pochodzcy z Bischofszell w Turgowia , uhonorowany w 1492 r. przez cesarza Maksymiliana I pierwszymi listami szlacheckimi.

W wieku piciu lat Theodor Zwinger traci ojca, ale znajduje ukojenie w czuoci Oporina i Conrada Lycostenesa , z którym jego matka ponownie wysza za m. Jzyków staroytnych uczy si w klasach Thomasa Plattera , lekarza, botanika i uczonego. W przedstawieniach teatralnych, które zwyczajowo kocz rok szkolny, Theodor wciela si w posta Mioci.

Zosta przyjty do akademii w 1548 roku, a nastpnie podróowa; wyjecha do Lyonu, którego poetycka sawa go pocigaa. Po przybyciu zosta przyjty jako protegowany w warsztacie typografii Beringa; przebywa tam przez trzy lata.

Wyjecha do Parya, gdzie uczszcza na zajcia m.in. u Petrusa Ramusa (Pierre de La Ramée). W 1553 roku, po piciu latach nieobecnoci, wróci do Bazylei, ale za rad drukarza Pietro Perny z Lukki , emigranta protestanckiego, niemal natychmiast wyjecha do Woch.

Zwinger poda kursami akademii w Padwie , a nastpnie jedzie do poprawy w Wenecji . Jego te, ju chory, który zaproponowa zaangaowanie go w pisanie swoich dzie, namawia go do powrotu do Bazylei. Zosta lekarzem w Padwie, zanim opuci Wochy.

W 1559 roku jego przyjaciele, aby go osiedli w Bazylei, zmusili go do polubienia wdowy po zamonym kupcu. Zwinger dzieli swój wolny czas midzy kultur pisma a praktyk medyczn. Zosta nastpnie powoany na przewodniczcego jzyka greckiego w akademii. Przeszed z tej katedry w 1571 r. na katedr etyki; nastpnie zosta mianowany profesorem medycyny teoretycznej. Znajduje czas na komponowanie duej iloci utworów. Wród jego uczniów: Heinrich Khunrath , Johann Arndt i Jean de Sponde .

Zwinger za darmo opiekowa si biednymi . Kiedy w Bazylei wybucha epidemia, walczy z ni z caych si, ale sam pad jej ofiar.. Nie tylko bdzie mia pociech w przewidywaniu, wykorzystujc swoj wiedz medyczn, dokadny dzie swojej mierci; w rzeczywistoci skomponowa dzie wczeniej imitacj Psalmu 122 w aciskim wierszu .

W swoich Uwielbieniu , Jacques-Auguste de Thou pisa o nim: Bdc w Bazylei I cieszy si przyjemn rozmow z ekstremalnej przyjemnoci, i zauwayem w nim taki umys grzeczny, tak wielk wiedz i tyle szczeroci, e I jestem przekonany e gdyby podj prac bardziej dla niego godn, odniósby zdumiewajcy sukces. Ale on [ sic ] nie mia tyle szacunku dla wasnej chway, co chway swego tecia .

Skadki

Stoy

W tytule komentarzy Zwingera do Etyki Nikomachejskiej znajdujemy nastpujcy tekst (który nieco upraszczamy):   libri tabulis, quæ commentariorum loco esse queant, explicati et illustrati   , czyli e tabele chcc zastpuj komentarze, maj na celu wyjanienie i zilustrowanie tekstu. Dzi jednak uywalibymy terminu drzewo w sensie komputerowym lub matematycznym . Publikacje Zwingera zawieraj wiele przykadów tych struktur, które na najbardziej zoonym poziomie ilustruj rozumowanie, a na najprostszym s ontologi, znowu w sensie obliczeniowym , jak w poniszym przykadzie.

Przykad

Animowane instrumenty rolnictwa

Ilustracja Methodvs rustica: Catonis atq [ue] Varronis præceptis aphoristicis per locos communes digestis , 1576, s.  52 .

  • instrumenty:
    • animowani, którzy wykonuj:
      • prace orkowe lub pocigowe:
        • ogólny;
        • konkretny:
          • przez woy puga:
            • materia;
              • wiek ;
              • ksztat;
              • odporno;
              • wycigi ;
            • cel, powód;
            • ruch ;
              • ogólny;
              • konkretny:
                • w kole;
                • miadcy;
                • hodowla ;
                • opieka;
                • posugiwa si ;
          • przez konie;
      • nadzór: psy;
    • nieanimowana (patrz F, strona 53)
  1. Gównie woy, ale take krowy, konie i osy (tekst Zwingera).
  2. Musimy rozumie rodzajowe i specyficzne, poniewa Arystoteles rozrónia rodzaj i gatunek.
 

Sztuka podróowania

Apodemica ars  (de) , sztuka podróowania, jest to gatunek, który bdzie si rozwija wkrótce po Zwinger. Uczy nie tylko podróowania, ale take porzdkowania wiedzy zdobytej podczas podróy. Ksika Zwinger (1577) to szczyt w tym gatunku, e jej autor bdzie dla twórcy: [n] ie jest jeszcze w XVIII th  century uznawany za twórc metody naukowej do podróy, nawet jeli mogoby to polega na poprzedników, takich jak Turler, Pyrckmair i Blothius, jak sam rozpoznaje. " Wród poprzedników, warto równie wspomnie, Pierre de la Ramée , byego profesora Zwinger w Paryu, który doczy Bazylea podczas wygnania, a kto zaprojektowa zasady tego rodzaju pracy.

Paracelsus

Ta sekcja jest pusta, niewystarczajco szczegóowa lub niekompletna. Twoja pomoc jest mile widziana! Jak zrobi

Publikacje

Jako autor

Theatrum vitæ humanæ , 1565

Jako redaktor

Uzupenienia

Bibliografia

Bibliografia ogólna
Zwinger i sztuka podróowania
Listy bibliograficzne

Ikonografia

  • W Icones aliquot virorum clarorum autorstwa Nicolasa Reusnera , Bazylea, w ósmym znajdujemy wyryty w drewnie portret Theodora Zwingera, z du liczb fragmentów zebranych przez Valentina Thiloligiusa, jednego z jego uczniów .

Linki zewntrzne

Uwagi i referencje

  1. ródo . Bayerische Staatsbibliothek , Monachium, urna: nbn: de: bvb: 12-bsb00033227-3 .
  2. Czasami napisany z dwoma g , Zuingger , a na pocztku tego powicajcej listu z De Humani Corporis medendis ...
  3. Lekarza i filozofa, to jak on definiuje si (na przykad na stronie tytuowej Theatrum ) i e jego syn w Definiuje e z Analiz . Do nazwy dodaje Basiliensis (z Bazylei), jak to byo w zwyczaju. Zwinger by take poet.
  4.   [P] rimus ex gente Zuingeriana   ( Herzog ). Herzog ma omiu nauczycieli, szeciu pastorów, piciu lekarzy. Wspomina Jakoba Zwingera .
  5. Teisssier dodaje jednak, e rodzina bya biedna i w kiepskim stanie.
  6. "  Ut erat natura Festivus, statura mediocri, corpore Agili, w dramate SCENICO præceptore Publice Exposito Cupidinis personam gratiosa gestuum varietate, actionis decentia, pronunciationis elegantia ita sustinuit ut omnium oculos ora atue Animos w to converterit Majorum imo maximarum uywek Rerum Presagia  "  : wdziczny, redniego wzrostu, mówicy dobrze, Zwinger otrzyma rol Kupidyna ( Herzoga ).
  7. "  Petro Perna , Lucensi typographo  " ("Pietro Perna, drukarz [urodzony] Lucca"): Herzog .
  8. jaumann .
  9.   [P] auperibus nempe non tantum medicinam gratis faciebat, sed    : Herzog .
  10. Ty .
  11. Stagl , s.  106 ( Er ist bis ins 18. Jahrhundert hinein ).
  12. wiadectwo sukcesu ksiki, Montaigne , przejedajc przez Bazyle, mówi, e spotka tego, który stworzy Theatrum   ( Journal du voyage de Michel de Montaigne en Italie , t.  1 , 1774, s.  41 ); to Zwinger, poniewa Likostenes ju wtedy nie y. Montaigne wspomina równie Plattera, mistrza Zwingera.
  13.   Lycosthenis Rubeacensis    : Lycosthene z Rouffach  ; "  Zwinger Basiliensis  "  : Zwinger z Bazylei.
  14. metoda podobiestw przywouje Michel Foucault i Sowa i rzeczy . Na ten temat zob. Dirk Sacré i Jan Papy, Syntagmatia: Essays on neo-Latin Literature na cze Monique Mund-Dopchie i Gilberta Tournoya , Leuven University Press, 2009, s.  483 i passim . Autorzy zwracaj uwag na definicj metody Zwingera: bada nieznane rzeczy czym bardziej znanym, a zilustrowa niejasne rzeczy czym bardziej oczywistym : s.  7 .
  15. W-8; przedruki: 1595, 1602.
  16. Zwinger (Theod.) , W Skarbie rzadkich i cennych ksig , t.  6, N O  2, str.  522 .
  17. Conradus Lycosthenes theatri hujus vitæ humanæ appellari meretur auctor, Zwingerus enim ejus opus recognovit atque in justa capita i sectiones divisit. " Burkhard Gotthelf Struve i Ludwig Martin Kahle, Bibliothecæ philosophicæ Struvianæ ... , 1740, s.  80 , przyp.  g . (Tytu autora odnosi si do Lycostenes, ale Zwinger rozpozna warto pracy i podzieli j na rozdziay i sekcje.)
  18. Tibor Klaniczay, Eva Kushner i Paul Chavy , s.  290 .
  19. Friedrich Tiedemann , Zupeny traktat o fizjologii czowieka , trad. AJL Jourdan, cz pierwsza, J.-B. Baillière, 1831, s.  63 .
  20. Weiss ( s.  520 ) pisze: Niektórzy biografowie uwaaj go za prawdziwego autora , ale nie podaje nazwisk.
  21. Jacques Boulogne i Daniel Delattre proponuj przetumaczenie tytuu pracy Galena, De constitutione artis medicæ , przez Systematization of Medicine . Zobacz ich prace: Galien - Systematyzacja medycyny , coll.  Histoire des sciences, Septentrion, 2003, s.  19 (fragment online, w Google Books) ( ISBN  285939804X ) .
  22. Zwinger zainteresowa si tekstem De constitutione artis medicæ , aby jeszcze raz powróci do kwestii doktryn tres, które byy przedmiotem szerokiej debaty, któr nowa interpretacja otworzya na pocztku wiek od samego pocztku Ars medica zaproponowana przez Nicolasa Leoniceno    : Jacques Boulogne (re.) i Daniel Delattre (re.), Galien - Systematization of Medicine , coll.  Histoire des sciences, Septentrion, 2003, s.  121 (fragment online, w Ksikach Google).
  23. Almasi , s.  179 , przyp.  135 .
  24. Alexandro duci Slucensi et Copeliensi: do ksicia Sucka i Kopila.
  25. Wedug Weissa artyku Éloy o Zwingerze, skopiowany przez wszystkich biografów , nie jest ani bardzo dokadny, ani wystarczajco szczegóowy.
  26. Wedug Weissa artyku Zeltnera o Zwingerze jest lepszy od artykuu Eloya, ale nie tak dobry, jak ten, który czyta si w Herzogu .
  27. Thiloligius jest wymieniany przez Weissa jako ucze; pojawia si take w Johann-Andreas Fabricius, Abriß einer allgemeinen Historie der Gelehrsamkeit , t.  3, s.  265 , w Catalogus auctorum qui librorum catalogos, indices, bibliecas, virorum litteratorum elogia, vitas, aut orationes funebres, scriptis consignarunt , 1686, s.  310 (jako autor, z Zwinger, of Icones) oraz w La France protestante des frères Haag , t.  2, 1847, s.  38 .