Guillaume d'Auvergne

Strona pomocy dotyczca ujednoznaczniania
Artykuy o tej samej nazwie mona znale w artykule Guillaume de Paris (ujednoznacznienie) .
Ten artyku jest szkicem dotyczcym chrzecijastwa .

Moesz podzieli si swoj wiedz, ulepszajc j ( jak ) Zgodnie z zaleceniami odpowiednich projektów .

Zapoznaj si z list zada do wykonania na stronie dyskusji .

Guillaume d'Auvergne
Przykadowe zdjcie artykuu Guillaume d'Auvergne
Guillaume d'Auvergne reprezentowany na przle nr 11 kocioa Saint-Godard w Rouen
Biografia
Narodziny okoo 1190
Aurillac
mier
Pary
Biskup Kocioa katolickiego
Konsekracja biskupia przez papiea Grzegorza IX
Biskup Parya
-
Poprzedni Bartomiej Gauthier II z Château-Thierry nastpujcy
Inne funkcje
Funkcja religijna
Teolog
Funkcja wiecka
Doradca i Wyznawca Saint Louis
(en) Uwaga na www.catholic-hierarchy.org
edytowa Zapoznaj si z dokumentacj modelu
Opera omnia , 1674

Guillaume d'Auvergne ( 1190 - 1249 ), czasami nazywany Guillaume de Paris , by teologiem, doradca i spowiednik z Saint Louis , biskup Parya . Bra udzia w 1241 r. W Paryu w procesie Talmudu .

ycie

Urodzony w Aurillac okoo 1190 roku , Guillaume d'Auvergne by synem Astorga V, pana Conrosa i Marie de Bénavent-Rodez, a take wujem trubadura Astora d'Orlhaca ,

By pierwszym kanonikiem Saint-Julien du Mans w latach 1216-1217, nastpnie Notre-Dame de Paris w 1223 i profesorem teologii w 1225 . Papie Honoriusz III powierzy mu kilka wanych misji.

Zaoy klasztor Filles-Dieu w Paryu w 1226 r. W celu usunicia grzeszników, którzy przez cae ycie zncali si nad ich ciaami, a na kocu ebrali .

Kiedy w 1227 r. Zmar paryski biskup Bartholomew , Guillaume zaprotestowa przeciwko wyborowi swojego nastpcy, który uwaa za antykanoniczne i zaapelowa do Stolicy Apostolskiej. Papie Grzegorz IX przerywa wybory, zastrzegajc sobie prawo do mianowania siebie nowym biskupem Parya . Nastpnie wyznaczy Guillaume d'Auvergne, thei samego konsekrowanego biskupa.

W pierwszych latach swego biskupstwa Guillaume d'Auvergne musia upora si z licznymi konfliktami z mistrzami uniwersytetu, kanonikami i oficerami królewskimi. Póniej, cakowicie w zgodzie z Saint Louis , on pobonie reguluje swoj diecezj, powierzy duchowy kierunek klasztorze Port-Royal do w Thibault de Marly i chronione zakonów ebraczych cae ycie .

Duchowo

Pod wpywem zarówno Awicenny, jak i w. Augustyna , jego zasady teologiczne wydaj si osiga: syntez - z pewnoci now, ale wci intuicyjn i niejednoznaczn - koncepcji chrzecijaskich i ontologii arystotelesowskiej, zauwaalnie znieksztacon przez rozproszony neoplatonizm. W De legibus uwaa, e znak sakramentalny jest symetri znaku magicznego , ten ostatni funkcjonuje dziki paktowi z diabem , pierwszy dziki paktowi z Chrystusem. Magia i religia s zatem kojarzone jako przeciwiestwa, a nie postrzegane jako dwie radykalnie heterogeniczne domeny.

Dziea Guillaume d'Auvergne

  • De legibus (Des lois, 1228-1230), w Opera omnia , Pary, Ludovicus Billaine, 1674, repr. Frankfurt nad Menem, 1963, t. JA.
  • De primio principio (Od pierwszej zasady lub De Trinitate , De la Trinité) ( 1228 ), De Trinitate. Wydanie tekstu aciskiego ze wstpem , Toronto, Papieski Instytut, 1976. Trad. rok. : Trinity, czyli pierwsza zasada , Milwaukee, Marquette University Press, 1989.
  • De anima (From the soul, 1230 ), w Opera omnia , t. 2, Supplementum, s.  65-228 . Trad. czciowe (VI, 1-9) J.-B. Brenet: From the soul , Vrin, 1998.
  • De universo creaturarum (O wszechwiecie stworze, 1231): wydanie norymberskie w 1496 i wydanie orleaskie (Pary) (1674, 2 tomy. In-fol.); w Opera omnia , t. I, str.  593-1074 . Trad. czciowe: Wszechwiat stworze , Marquette University Press, 1998.

Uwagi i odniesienia

  1. Baron Delzons
  2. Historia Parya od czasów Galów do 1850 r. T. 2 / Théophile Lavallée (1804-1865) ( s.  163)
  3. Administracyjny i historyczny sownik ulic i zabytków Parya Félix Lazare, LC Lazare ( str.  243)

Zaczniki

Bibliografia

  • Jacques-Antoine Dulaure , Historia Parya , 1839, Furne, Pary, (8 tomów).
  • Sownik teologii katolickiej (DTC), tom 6-2, art. coll. 1970. Guillaume d'Auvergne
  • Sownik nauk filozoficznych na spotkaniu naukowców i filozofów, Imprimerie Pankouck, rue des Poitevins , Hachette. Ksigarnia Imprimerie Royale de France, 1845, tom II, s.  612 . [1]
  • Noël Valois , Guillaume d'Auvergne, biskup Parya (1228-1249) , Librairie Alphonse Picard, Pary 1880 ( czytaj online ) .
  • Sownik filozofów , Encyklopedia Universalis / Albin Michel, 1998: Guillaume d'Auvergne (Olivier Juillard)
  • Lynn Thorndike , A History of Magic and Experimental Science , Nowy Jork, Columbia University Press, 1923-1941, t. II. [2]
  • F. Morenzoni i J.-Y. Tilliette (red.), Autour de Guillaume d'Auvergne (+ 1249). Badania czone, Turnhout, Brepols, 2005.
  • SP Marrone, William of Auvergne i Robert Grosseteste. New Ideas of Truth in the Early Thirteenth Century , Princeton 1983.
  • RJ Teske, Studies in the Philosophy of William of Auvergne, Bishop of Paris (1228-1249) Milwaukee, Wis. : Marquette University Press, 2006.

Powizane artykuy

Linki zewntrzne