W30 był amerykański atomowy głowica . Został zastosowany w pociskach ziemia-powietrze RIM-8 Talos oraz jako taktyczna amunicja do wyburzania atomów (TADM).
W30 miał 22 cale średnicy i 48 cali długości. Jego waga wynosiła 438, 450 lub 490 funtów w zależności od modelu.
Ładunki przenoszone przez pociski Talos były produkowane od 1959 do 1965 roku i służyły do 1979 roku. Modele Mod 1, Mod 2 i Mod 3 pocisku Talos miały moc 5 kiloton (niektóre źródła podają 4,7 kt). W sumie wyprodukowano 300 sztuk tych pocisków.
Ładunek dla MATD był produkowany od 1961 roku i służył do 1966 roku. Istniały również dwa inne warianty: Mod 4 Y1 miał moc 0,3 kiloton, a Mod 4 Y2 miał moc 0,5 kiloton. Wyprodukowano 300 sztuk, dzielonych między te dwa modele.
W niektórych publikacjach podawana jest czasami moc 19 kiloton, ale ta broń nigdy nie została użyta.
Według badacza Chucka Hansena, W30 wykorzystywał zasady rozszczepienia znalezione w pierwotnym Boa . Mówi, że jego zasady zastosowano również w W52 , bombie o mocy 200 kiloton.
W30 i W31 były uzbrojone w trzycyfrową kombinację i nie mogły być nieaktywne przez czujniki ze względu na ich środowisko pracy.