W-League

W-League Opis obrazu Wleague.jpg. Generał
Sport Piłka nożna kobiet
kreacja 1995
Zanik 2015
Organizatorzy Piłka nożna Stanów Zjednoczonych
Miejsca) Stany Zjednoczone Kanada
Uczestnicy 18 klubów
Status uczestników Półprofesjonalny
amator
Oficjalna strona internetowa wleague.uslsoccer.com
Hierarchia
Hierarchia  Poziom 2 e
Wyższy poziom NWSL
Niższy poziom SIC NCAA Super League-20 Super Y-League

Nagrody
Posiadacz tytułu Pali Blues
Więcej tytułów Pali Blues (3 tytuły)

W-League to kobieca piłka nożna mistrzostwa w Stanach Zjednoczonych i Kanadzie , który istniał w latach 1995 i 2015. Jest to część Zjednoczonych piłkarskie lig (USL), organizacji skupiającej kilka lig piłkarskich takich jak USL Pro i Premier Rozwoju Liga .

W 2012 roku, po upadku Women's Professional Soccer (WPS), Liga W jest uważana za najwyższy poziom w piramidzie piłki nożnej kobiet w Ameryce Północnej, obok WPSL Elite League . Po zawieszeniu działalności WPS, W-League (poprzez swoje 30 lokalnych drużyn) zawiera kontrakty z wieloma byłymi zawodowymi graczami WPS na sezon 2012. Liga zakończyła swoją działalność w 2015 roku i została zastąpiona przez United Women's Soccer .

Historia ligi

Początki W-League sięgają 1995 roku , jako Międzyregionalnej Ligi Kobiet Stanów Zjednoczonych . To sprawia, że ​​jest to najstarsza kobieca liga piłki nożnej w Ameryce Północnej. W latach 1995-1997 W-League miała jeden poziom rankingowy (wszystkie drużyny były sklasyfikowane w tej samej lidze). Ten typ rankingu zmienił się w sezonie 1998: Liga W stała się organizacją dwu-ligową ze spadkiem i awansem (podobnie jak ligi europejskie), zanim powróciła do formatu jednej ligi w sezonie 2002, w którym nie było degradacji-awansu. system.

W sezonie 2012 mistrzostwa W-League kobiet mają 30 drużyn, podzielonych na trzy konferencje, z których osiem to kanadyjskie.

Na innym poziomie, W-League utrzymuje ścisłą współpracę z niższymi ligami piłkarskimi, jeśli chodzi o rozwój młodych dziewcząt: Super Y-League (chłopcy i dziewczęta U-13, U-14, U-15, U-16 i U-17) oraz Super League-20 (chłopcy i dziewczęta U18, U19 i U20). Ta piramida pozwala na rozwój zawodników, od ich startu w Super-Y-League, przez Super-20, aż po W-League. Kilka klubów w United Soccer Leagues ma zespoły rezerwowe w Super Y-League i Super League-20 .

Operacja

Sezon W-League jest krótki: zaczyna się w kwietniu przedsezonowymi zgrupowaniami, a kończy na początku sierpnia podczas długiego weekendu, podczas którego odbywają się finały mistrzostw. Ponadto ten krótki letni sezon dopełnia doświadczenia zawodników w National Collegiate Athletic Association oraz w kanadyjskim sporcie międzyuczelnianym . Dwa stowarzyszenia (NCAA i CIS-SIC) przebywają na przerwach szkolnych w sezonie letnim. Ponadto krótki letni sezon W-League daje graczom z innych krajów możliwość przyjazdu i grania przez kilka miesięcy w Stanach Zjednoczonych i Kanadzie .

Każda drużyna rozgrywa 14 meczów w sezonie zasadniczym w ramach swojej dywizji (lub konferencji dla drużyn Konferencji Zachodniej). Gracze grają średnio w dwie gry tygodniowo. Jest to sezon skompresowany do maja, czerwca i lipca. Sezon kończy się playoffami. O mistrzostwach ligi decyduje się podczas turnieju mistrzowskiego, który odbywa się pod koniec lipca lub na początku sierpnia, w którym uczestniczą cztery drużyny:

Drużyny

Zespół Kraj Miasto stadion Fundacja Trener
Konferencja północno-wschodnia
Komety Lavala MOGĄ Laval , Quebec Centrum sportowe Bois-de-Boulogne 2006 Cindy Walsh
Long Island Rough Riders USA South Huntington , Nowy Jork Stadion Cy Donnelly 1995 Steve Cadet
New Jersey Wildcats USA West Windsor , New Jersey Liceum św. Jana Vianneya 1996 Tommie Boykin
Magia Nowego Jorku USA New Rochelle , Nowy Jork Mazzella Field 1997 Nino DePasquale
North Jersey Valkyries USA Wayne , New Jersey DePaul Catholic High School 2009 Mark White
Dynamo z Quebecu MOGĄ Quebec , Quebec Wędrowny 2014 Marc Mounicot
Konferencja Południowo-Wschodnia
Atlanta Silverbacks Kobiety USA Chamblee , Georgia Atlanta Silverbacks Park 1998 Iggy Moleka
Braddock Road Stars Elite USA Fairfax w stanie Wirginia Stadion Samuela J. Coffeya 2014 Larry Best
Carolina Elite Cobras USA Greenville , Karolina Południowa Centrum społeczności Kroc 2010 Andrew Hyslop
Lady Eagles of Charlotte USA Charlotte , Karolina Północna Dickson Field 2003 Lee Horton
Dayton Dutch Lions WFC USA West Carrollton w stanie Ohio Stadion DOC 2011 Gavin MacLeod
Washington Spirit USA Waszyngton , DC Stone Ridge School of the Sacred Heart 2013 Kati jo spisak
Konferencja Zachodnia
Arizona Strikers FC USA Yuma w Arizonie Desert Sun Stadium 2013 Manny Arias
Colorado Pride USA Colorado Springs w stanie Kolorado Washburn Field 2013 Sian Hudson
Burza w Kolorado USA Parker w stanie Kolorado Stadion sportowy 2014 Mike Haas
Kobiety Colorado Rush USA Arvada w stanie Kolorado Kompleks lekkoatletyczny North Area 2010 Erik Bushey
Santa Clarita Blue Heat USA Santa Clarita w Kalifornii Master's College 2008 Gilherme Mitrovich
Seattle Sounders Women USA Tukwila , Waszyngton Kompleks sportowy Starfire 2001 Hubert Busby Jr.

Nowo przyjęte zespoły

W sezonie 2010 trzy nowe zespoły ekspansyjne: Colorado Rush, Valkyries New Jersey i New Jersey Rangers. W nadchodzącym sezonie 2011 nowe zespoły ekspansyjne to DC United Women, Dayton Dutch Lions FC, Fredericksburg Impact, Los Angeles Strikers i Victoria Highlanders. Nowicjusze w sezonie 2012 to FC Jax Destroyers, VSI Tampa Flames i Central SC Cobra.

Poprzednie zespoły

Wiele drużyn W-League zniknęło na przestrzeni lat. Na początku istnienia ligi, poza sezonem 1996-1997, kilka drużyn z Konferencji Zachodniej opuściło W-League i utworzyło kolejną ligę, Premierę Ligi Piłki Nożnej Kobiet (WPSL). Kilka z tych kobiecych drużyn było niezadowolonych z decyzji W-League. W ciągu ostatnich kilku lat było wiele drużyn W-League, które zostały zamknięte z powodu braku odpowiednich środków finansowych.

Ostatni kryzys gospodarczy w Stanach Zjednoczonych spowodował, że Liga W-League straciła ponad trzynaście drużyn poza sezonem 2009-2010. Kilka drużyn definitywnie zaprzestało działalności, ale kilka przestawiło swoją działalność w kierunku amatorskiego statusu zawodników i obniżenia kosztów operacyjnych, dołączając do Women's Premier Soccer League (WPSL). Mówiąc bardziej ogólnie, były zespoły W-Leaque to:

Osiągnięcia w mistrzostwach ligowych

Pora roku Mistrz
1995 Long Island Lady Riders
1996 Duma Maryland
1997 Long Island Lady Riders
1998 W-1 Raleigh Wings
1998 W-2 Fort Collins Force
1999 W-1 Raleigh Wings
1999 W-2 North Texas FC
2000 W-1 Chicago Cobras
2000 W-2 Syreny Springfield
2001 W-1 Bostońscy renegaci
2001 W-2 Charlotte Lady Eagles
2002 Bostońscy renegaci
2003 Hampton Roads Piranhas
2004 Vancouver Whitecaps
2005 New Jersey Wildcats
2006 Vancouver Whitecaps
2007 Wolność Waszyngtonu
2008 Pali Blues
2009 Pali Blues
2010 Buffalo flash
2011 Atlanta Silverbacks
2012 Ottawa Fury
2013 Pali Blues

Uwagi i odniesienia

  1. „  Women's Professional Soccer przestaje działać  ” , w CBCsport ,18 maja 2012(dostęp 16 czerwca 2012 )
  2. „  WPS zawiesza grę na sezon 2012  ” , na womensprosoccer.com ,30 stycznia 2012(dostęp 16 czerwca 2012 )
  3. W-League, „  Gwiazdy USA chętne na sezon W-League  ” ,27 kwietnia 2012(dostęp 3 maja 2012 )
  4. (w) Jenna Pel, „  Onwards and Upwards: A Conversation With the W-League's Melanie Fitzgerald Part 1  ” na allwhitekit.com ,6 maja 2010(dostęp 30 kwietnia 2012 )
  5. (in) „  United Soccer Leagues (USL)  ” na wleague.uslsoccer.com (dostęp 30 kwietnia 2012 )
  6. (w) „  Women's Soccer Division I - NCAA.com  ” na ncaa.com (dostęp 30 kwietnia 2012 )
  7. „  Canadian Interuniversity Sport  ” , na francais.cis-sic.ca (dostęp 30 kwietnia 2012 )
  8. (w) „  Regulamin  ” na uslsoccer.com , 2011(dostęp 30 kwietnia 2012 )

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne