| Valinor | |
| Opis | Kraina Valarów |
|---|---|
| Lokalizacja | Mężczyzna |
| Założyciel | Valar |
| Królowie | Manwe |
| Źródła | Silmarillion |
Valinor ( „kraina Valarów ” w quenyi ) jest regionem fikcyjne należący do legendarnego pisarza brytyjskiego J. RR Tolkien , opisane w Silmarillionie . To jest dom Valarów .
Valinor znajduje się w królestwie Amanu . Aby się bronić, Valarowie zbudowali pasmo górskie Pelóri, najwyższe góry w Ardzie , wzdłuż większości wschodniego wybrzeża. Poza Pelóri Valarowie stworzyli Valinor. Ten region miał wiele bogactw i cudów. Na szczycie Taniquetilu , najwyższej góry Pelori, Manwe ustanawia tron wraz ze swoją żoną Vardą .
Jaskinie Mandos to miejsce, do którego po śmierci udają się elfy i krasnoludy , czekając na osądzenie przeciwko Nàmo, który następnie przyjął nazwę tych jaskiń, podczas gdy ludzie przechodzą przez nie na krótko, zanim wyruszą w nieznane dla wszystkich z wyjątkiem Manwego i Mandosa.
Nienna , siostra Mandosa, mieszkała na dalekim zachodzie Valinoru, w pobliżu Morza Ekkaia .
Formenos , miasto elfów Fëanora podczas jego wygnania z Tirionu, z rozkazu Valarów, zostało zbudowane na północy.
Ogrody Lórien były miejscem spoczynku Valarów, Maiarów i Elfów. Pilnował ich Irmo . Schronili się nad jeziorem Lorelin, którego wyspa pośrodku służyła jako dom Estë , żony Irmo.
W centrum Valinoru zbudowano miasto Valmar, ze wzgórzem dwóch Drzew Valinoru i Máhanaxar, gdzie siedzą Valarowie .
Na wschód od miasta było wyłom w paśmie Pelóri: Calacirya pozwoliła Światłu Dwóch Drzew dotrzeć do Tol Eressea , wyspy zamieszkałej przez elfy w Zatoce Eldamar . To w Calacirya, na wzgórzu Túna, zbudowano elfickie miasto Tirion . W centrum tego miasta stała wieża Mindona Eldaliéva.
„Zaczarowane Wyspy” utworzyły duży archipelag, który zablokował przejście do Valinoru przez Morze Belegaer .
Kiedy Melkor zniszczył Lampy Valarów , zniszczono Almaren, pierwszą siedzibę Ainurów . Valarowie szukali nowego miejsca do życia i osiedlili się w Amanie .
Kiedy Eldarowie przebudzili się w pobliżu brzegów Jeziora Kuivienen w roku 1050 Ery Drzew , Valarowie zaprosili ich do przyłączenia się do nich w Valinorze. Jednak trzech elfich emisariuszy zostało wybranych, aby reprezentować trzy plemiona Quendi : Ingwe, Finwë i Elwe. Orome zaprowadził ich do Amanu , a dzieła Valarów zrobiły na trzech elfach wielkie wrażenie. Po powrocie do Śródziemia zachęcili swoich ludzi do przyłączenia się do Valarów. Tak rozpoczął się Marsz Eldarów do Valinoru. Ale niektórzy zignorowali wezwanie Valarów: Avari, ci odmowy. Podróż była długa i trudna, niektórzy porzuceni po drodze (zwłaszcza Nandorowie , Sindarowie i Laiquendi , zwani również Úmanyarami , którzy wraz z Avari utworzyli Moriquendi), ale ostatecznie tylko trzy narody tworzyły Amanyarów. lub Calaquendi (elfy światła, ci, którzy widzieli wielkie drzewa), ci, którzy byli w Amanie : Vanyarowie , Noldorowie i część Teleri z Amanu (lub Falmari ).
Vanyarowie i Noldorowie osiedlili się w Tirionie. Ale pierwsi opuszczali je stopniowo, woląc mieszkać na zboczach Taniquetilu . Teleri założyli port Alqualondë na północ od Tirionu lub mieszkali w Tol Eressea . Twierdza Formenos została zbudowana podczas wygnania Fëanora z miasta Tiriona przez Valarów.
Valinor był początkowo związany z Ardą, ale podczas pierwszego buntu Wielkich Elfów, dowodzonych przez Fëanora w Śródziemiu, Valarowie zdecydowali, że ci ostatni mogą powrócić tylko wtedy, gdy dokonają pokuty. Dlatego zarzucili zaczarowane sieci na morze i okoliczne wyspy, aby chronić Valinor i inne Nieśmiertelne Krainy przed wtargnięciem elfów, ludzi lub innych stworzeń. Ale Eärendilowi udało się, dzięki Silmarilowi , dotrzeć do Amanu i poprosić o pomoc Valarów . Wybuchła wojna Wielkiego Gniewu i stworzenie wyspy Numenor jako daru dla Edainów , ludzi.
Ale kiedy ostatni król Numenoru, Ar-Pharazôn Złoty, miał szaleństwo, by zaatakować Valinor (za złą radą Saurona ), Manwe zaapelował do twórcy świata, Eru Iluvatara , który oddzielił Valinor od Ardy w celu wysłania ukrytego rzeczy do królestwa i przytłoczyły wyspę Numenor (por. Akallabêth ).
Następnie tylko Prostą Ścieżką, która omija zakręt Ardy, Elfy mogły udać się do Valinoru. Kilku nieelfów również mogło odejść: Eärendil Półelf, a także jego żona Elwing. W Drugiej Erze, Amandil, ojciec Elendila z linii Elrosa Tar-Minyatura, próbował dotrzeć do Valinoru, by przedstawić Manwemu sprawę Numenoru. Nigdy nie wiadomo było, czy mu się uda, ale w każdym razie jego rodzina została oszczędzona przed zatopieniem Numenoru.
W Trzeciej Erze Słońca tylko elfie statki mogły wciąż dotrzeć do Valinoru, ponieważ Valarowie udzielili przebaczenia Noldorom i oni i wszystkie inne elfy mogli, jeśli chcieli, przybyć do Amanu . Valarowie wysłali Istari, by pomogli Śródziemiu w walce z Sauronem.
Tylko kilka osób nie będących elfami mogło, po Wojnie o Pierścień , przybyć do Amanu : Frodo i Bilbo Baggins , nosiciele Jedynego Pierścienia, Gandalf , a później Sam Gamgee . Elf Legolas i krasnolud Gimli wziąć również morza na Zachodzie podczas Czwartej Ery.