Valangin

Valangin
Valangin
Herb Valangin
Heraldyka
Administracja
Kraj szwajcarski
Kanton Neuchâtel
Region Wybrzeże
Gmina Neuchâtel
Kod pocztowy 2042
OFS No. 6485
Demografia
Miły Valanginese

Stała populacja
509  mieszk. (przed połączeniem)
Gęstość 135  mieszk./km 2
Geografia
Informacje kontaktowe 47 ° 01 ′ 00 ″ na północ, 6 ° 54 ′ 25 ″ na wschód
Wysokość 724  m
Min. 595  m
Maks. 789  m
Powierzchnia 3,76  km 2
Różnorodny
Język Francuski
Lokalizacja
Geolokalizacja na mapie: kanton Neuchâtel
Zobacz na mapie administracyjnej kantonu Neuchâtel Lokalizator miasta 14.svg Valangin
Geolokalizacja na mapie: Szwajcaria
Zobacz na mapie administracyjnej Szwajcarii Lokalizator miasta 14.svg Valangin
Geolokalizacja na mapie: Szwajcaria
Zobacz na mapie topograficznej Szwajcarii Lokalizator miasta 14.svg Valangin
Źródła
Odniesienie do populacji Szwajcarii
Oznaczenie obszaru Szwajcarii

Valangin jest byłym szwajcarski gmina w tym kantonie Neuchatel , znajduje się w regionie Val-de-Ruz , u wejścia do wąwozów Tsyjonu . W1 st styczeń 2021połączyła się z gminami Corcelles-Cormondrèche , Neuchâtel i Peseux , dając początek nowej gminie Neuchâtel.

Geografia

Według Federalnego Urzędu Statystycznego Valangin ma powierzchnię 3,76  km 2 . 9,2% z tego obszaru stanowią tereny mieszkalne lub infrastrukturalne, 40,0% tereny rolnicze, 50,5% tereny leśne, a 0,3% tereny nieprodukcyjne.

Geologia

To właśnie w Valangin w 1853 roku Édouard Desor opisał stratotyp wieku geologicznego Walanginianu (część dolnej kredy ), który badał dziedzictwo geologiczne Valangin.

Historia

Panowaniem Valangin (od Vallis angina bo miasto wznosi się w uduszenia doliny), która aż do X th  century została podzielona pomiędzy hrabstwie Vaud i Bargen, rozciąga się na Val-de -Ruz do najważniejszej części, dolina La Sagne i dolina La Chaux-de-Fonds.

Plik 13 września 1973, budowany wiadukt drogowy ślizga się i rozbija, rannych jest 7. Został odbudowany i zainaugurowany w 1975 roku, przejeżdżają nad nim 4 czołgi wojskowe o masie 50 ton, aby sprawdzić jego odporność.

Jest to jedyna gmina w dawnym powiecie Val-de-Ruz, która nie połączyła się z nową gminą Val-de-Ruz w 2013 roku .

W 2016 r. Jego ludność przyjęła w głosowaniu powszechnym połączenie z gminami Corcelles-Cormondrèche, Peseux i Neuchâtel, dając początek 1 st styczeń 2021 do dużego miasta liczącego 45 000 mieszkańców.

Valangin jest również częścią stowarzyszenia Les plus beaux villages de Suisse.

Demografia

Według Federalnego Urzędu Statystycznego Valangin liczył na koniec 2018 roku 509 mieszkańców. Gęstość zaludnienia wynosiła 135 osób / km 2 .

Poniższy wykres podsumowuje ewolucję populacji Valangin w latach 1850-2008:

Pomniki

Kościół kolegiacki

Wioska jest częścią stowarzyszenia Les Plus Beaux Villages de Suisse .

Zamek

Zbudowany na skale u ujścia wąwozu Tsyjonu The zamek Valangin jest rezydencją władców tej samej nazwie z XII TH do XVI -tego  wieku. Często w konflikcie z hrabiami Neuchâtel , będą one rozwijać to miejsce przez ponad cztery stulecia. W XII, XX  wieku, pierwszy forteca jest znana tylko pozostałościami prostokątnej wieży i komory w górnej części skały. Obecny herb zamku, gotycka wieża potężny kochanką jest zbudowany pod koniec XIII th  wieku jako lochu mieszkalnych i obronnej. Jest to czas, w którym Valangin po raz pierwszy pojawia się w archiwach, to znaczy w 1296 r. Pod koniec średniowiecza nowe wymagania dotyczące komfortu i rozwoju broni palnej są źródłem głębokiej mutacji zamek. Przed starym donżonem zbudowano skrzydło mieszkalne , które zostało zreorganizowane, a dzięki jedenastu półkolistym wieżom, dużym murom i zwodzonemu mostowi nowa obudowa fałszywego ryku daje wrażenie siły specyficznej dla zniechęcenia do ataków.

Oprócz komfortu i bezpieczeństwa, panowie starali się promować działalność gospodarczą ich panowania. Około 1330 roku pod bezpośrednim nadzorem zamku założyli ufortyfikowane miasto Valangin. Dużo później miasto powiększy się o przedmieście i konsekrowaną w 1505 roku kolegiatę.

Po przyłączeniu seigneury do hrabstwa Neuchâtel w 1592 r. Twierdza straciła na znaczeniu i przeżyła dwa i pół wieku upadku. W 1747 r. Pożar zniszczył większość budynków, z wyjątkiem dużej gotyckiej wieży. Zamek służy jako sąd i więzienie, aż do połowy XIX th  century, co jeszcze pokazać kilka lochy. W 1893 r. Państwo próbowało sprzedać zamek i była to grupa wybitnych miłośników historii - członków Towarzystwa Historii i Archeologii kantonu Neuchâtel (SHAN) - która podjęła się odbudowy tego miejsca z 1894 r. I przekształcenia go w muzeum, funkcja, która trwa do dziś.

Od 1905 r. Miejsce to cieszy się ochroną jako zabytek historyczny .

Osobowości

Zobacz też

Bibliografia

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne

Uwagi i odniesienia

  1. „  Populacja osób zamieszkałych na stałe i tymczasowo według instytucjonalnych poziomów geograficznych, płci, stanu cywilnego i miejsca urodzenia, w 2018 r.  ” , Z Federalnego Urzędu Statystycznego .
  2. „  Statystyki dotyczące powierzchni 2004/09: dane gminne  ” , Federalny Urząd Statystyczny (przegląd 26 sierpnia 2017 r. )
  3. „  Drama in Valangin  ” , na rts.ch ,1 st listopad 1973(dostęp 5 sierpnia 2020 ) .
  4. [zip] „  Ewolucja populacji gmin miejskich 1850–2000  ” , Federalny Urząd Statystyczny (przegląd 13 stycznia 2009 r. )
  5. Christian de Reynier, „  Villae, castri i warowne zamki: siedziby średniowiecznej władzy w Neuchâtel w drugim królestwie Burgundii  ”, Mittelalter, Moyen-Age, Medievo, Temp medieval , n o  2,2006, s.  69-89 ( czytaj online )
  6. Jean Courvoisier, Pomniki sztuki i historii kantonu Neuchâtel: Dzielnice Val-de-Travers, Val-de-Ruz, Locle i La Chaux-de-Fonds , t.  3, wydania Bazylea, Birkhäuser,1968, 470  s. ( czytaj online ) , s.  157-168
  7. Claire Piguet, „  Valangin, a historyczne towarzystwo panowania  ”, Mittelalter, Moyen-Age, Medievo, Temp medieval , n o  4,2013, s.  125 ( czytaj online )