Ubraye

Geografia

Lokalizacja

Ubraye i ssiednie miasta ( Kliknij na map, aby uzyska dostp do duej mapy z legend ).

Wioski Ubraye i Rouainette to wioski na wzgórzach .

Jedyna droga dojazdowa do Touyet zostaa zbudowana w 1954 roku, elektryczno dotara dopiero w 1958 roku, telefon w 1934 (kabina finansowana przez Rad Generaln) i telewizja w 1962 (antena Valberga).

Hamlety

• Laval,
• Ruetka,
• Le Touyet,
• Jasiowie.

rodowisko

Miasto posiada 960  ha lasów i lasów.

Geologia i ulga

• Bernardyna (1941  m ),
• Wierzchoek Pene.

• 

  Plateau de La Palud, na zachód od miasta.

• 

  Hameau du Touyet i Picogu (1841 m).

• 

  Hameau de Jaussiers (900m) i szczyt La Pène, 1364m.

Szlaki komunikacyjne i transportowe

Opuszczony most na RD 10.

Miasto obsuguje droga resortowa RD 10 .

Transport publiczny

• Transport w Prowansji-Alpach-Lazurowym Wybrzeu

Zagroenia naturalne i technologiczne

Gmina Ubraye jest naraona na trzy naturalne zagroenia:

• Poar lasu,
• powód,
• ruch naziemny: niektóre zbocza miasta s dotknite zagroeniem od redniego do duego.

Gmina Ubraye nie jest naraona na adne ryzyko pochodzenia technologicznego zidentyfikowane przez prefektur i nie istnieje aden plan zapobiegania przewidywalnym zagroeniom naturalnym (PPR) dla gminy; DICRIM nie istnieje.

Sejsmiczno

adna z 200 gmin w departamencie nie znajduje si w strefie zerowego ryzyka sejsmicznego. Canton z Annot do których naley w Ubraye 1b strefy (niska sejsmicznymi), zgodnie z deterministyczn klasyfikacji 1991, na podstawie historycznych trzsie ziemi , w strefie 4 (redniego ryzyka), zgodnie z prawdopodobiestwa klasyfikacji EC8 2011.

Hydrografia i wody gruntowe

Ciek wodny w miecie lub w dole rzeki:

• potok la galange,
• wwozy farney, chabre mourte, riou, combe garnier, fouent, tuveras, chambre fache, ogrody, bass, saint-jean, paillon,
• strumienie laval, la bernade.

Pogoda

Toponimia

Nazwa wsi, jak po raz pierwszy pojawia si w 1125 ( Bertrannus de Ubraia ), pochodzi od galijskiego imienia osobistego, Eburos lub Eburus, z przyrostkiem -aco , co oznacza krain Eburos . Jest to jeden z bardzo rzadkich przypadków, w których sufiks -aco zosta sfeminizowany.

Gospodarka

Firmy i przedsibiorstwa

Rolnictwo

Dziedzictwo rolnicze  :

• pasieki,
• Chata rolnika znana jako Borie du Fontani.

Sklepy

Dziedzictwo rkodziea i przemysu  :

• Fabryka pytek,
• Myn do mki,
• Piece chlebowe,

Turystyka

Historia

Miejscowo po raz pierwszy pojawia si w statutach w 1125 r. Koció i zaleny od niego dochód przeszy w rce biskupów Entrevaux, a zwierzchnictwo hrabiów Prowansji . Nastpnie przechodzi do Pontevès , a nastpnie do oddziau Clary-Pontevès (1408- Rewolucja ). Dziesicina nastpnie zebrano i 1/13 zbiorów (The XIII ). Saint-Eusèbe d'Apt opactwo byo waciciel Priory w Ubraye.

Wspólnota pierwszy przychodzi pod stróa z Castellane , to od Annot gdy jest on tworzony.

Podczas Rewolucji Francuskiej , zgodnie z dekretem Konwencji z 25 roku Vendémiaire II, zapraszajcym gminy o nazwach, które mog przywoywa wspomnienia o rodzinie królewskiej, feudalizmie lub przesdach, aby zastpi je innymi nazwami, gmina zmienia nazw na Enchastrayes .

Rewolucja i Imperium przyniosy wiele ulepsze, w tym podatek gruntowy równy dla wszystkich i proporcjonalny do wartoci majtku kadej osoby. Aby postawi go na precyzyjnych podstawach, decyduje si na zniesienie katastru . Prawo finanse od15 wrzenia 1807okrela jego warunki, ale jego realizacja zajmuje duo czasu, urzdnicy katastru traktuj gminy wedug kolejnych grup geograficznych. Dopiero w 1830 r . ukoczono tzw. kataster napoleoski Ubraye.

Heraldyka

Herbu  : Torn, 1 st i 4 th , Azure zespó zoto, w towarzystwie dwóch gwiazd tego samego, wodza i szczyt na 2 e czerwony most z dwoma ukami zotym piasku Brick i 3 e , zota wilk rozkoszne lazurowe, uzbrojone i ospae usta.

Polityka i administracja

Ratusz w Ubraye.

Ubraye by czci, od 2004 do 2016 roku, spoecznoci gmin Terres de Lumière  ; to poczyo si z innymi spoecznociami gmin w poudniowo-wschodniej czci departamentu, tworzc1 ^st stycze 2017, wspólnota gmin Alpes Provence Verdon - Sources de Lumière .

Planowanie miasta

Typologia

Ubraye to wiejskie miasteczko. W rzeczywistoci jest to cz gmin o maej lub bardzo maej gstoci w rozumieniu miejskiej siatki gstoci INSEE . Gmina jest równie poza atrakcj miast.

Spoeczno gmin Alpes Provence Verdon - Sources de Lumière , stworzony na24 listopada 2016 z efektem na 1 ^st stycze 2017, obecnie obejmuje 41 gmin. Ta publiczna instytucja wspópracy midzygminnej (EPCI) rozpocza proces sporzdzania lokalnego midzygminnego planu urbanistycznego (PLUi).

Zagospodarowanie terenu

Mapa zagospodarowania terenu na terenie gminy w 2018 roku ( CLC ).

Teren miasta, jak wynika z bazy danych europejska okupacja biofizyczna gleba Corine Land Cover (CLC), charakteryzuje si znaczeniem pónaturalnych lasów i rodowiska (97,6% w 2018 r.), w proporcji identycznej jak w 1990 r. (97,5 %). Szczegóowy podzia w 2018 r. przedstawia si nastpujco: lasy (57,1%), tereny z rolinnoci krzewiast i/lub zieln (31%), tereny otwarte, bez lub z ma rolinnoci (9,5%), ki (2,5%).

IGN take udostpnia narzdzie online do porównywania zmian w czasie uytkowania gruntów w miejscowoci (lub obszarów w rónych skalach). Kilka epok s dostpne jako map lub zdj lotniczych: na mapie Cassini ( XVIII ^th  wieku), na mapie Staff (1820-1866) oraz w biecym okresie (1950 do chwili obecnej).

Ludno i spoeczestwo

Demografia

Ewolucja demograficzna

Powizane artykuy: Historia spisu ludnoci we Francji i Demografia Francji .

W 2018 roku Ubraye liczyo 96 mieszkaców. Z XXI ^th  wieku, rzeczywiste miast spisu z mniej ni 10 000 mieszkaców odbywaj si co pi lat (2004, 2009, 2014, itd. Do Ubraye). Od 2004 r. inne dane s szacunkami.

Ewolucja populacji   [ edytuj ]

1765	1793	1800	1806	1821	1831	1836	1841	1846
637	628	530	558	599	566	590	609	639

Ewolucja populacji   [ edytuj ] , cig dalszy (1)

1851	1856	1861	1866	1872	1876	1881	1886	1891
606	666	657	605	538	522	509	507	444

Ewolucja populacji   [ edytuj ] , cig dalszy (2)

1896	1901	1906	1911	1921	1926	1931	1936	1946
423	357	332	330	280	248	218	179	152

Ewolucja populacji   [ edytuj ] , cig dalszy (3)

1954	1962	1968	1975	1982	1990	1999	2004	2009
111	89	77	59	43	104	85	110	104

Ewolucja populacji   [ edytuj ] , cig dalszy (4)

2014	2018	-	-	-	-	-	-	-
89	96	-	-	-	-	-	-	-

Od 1962 do 1999: ludno bez podwójnego liczenia  ; dla nastpujcych dat: ludno gminna .
(róda: Ldh / EHESS / Cassini do 1999 r., nastpnie Insee od 2006 r.)

Zmiany demograficzne przed 1793 r.

1302	1315	1471
85 poarów	75 poarów	21 poarów

(róda: Baratier , Duby & Hildesheimer dla Ancien Regime)

Dzieje demograficzna Ubraye po odpowietrzania XIV ^y i XV ^th  wieków wzdu ruchu a do pocztku wzrostu XIX ^p  wieku zosta oznaczony przez okres luz, w którym pozostaje stosunkowo stabilny populacji o wysokim standardzie. Okres ten od 1811 do 1866 r. Wyjazd ze wsi powoduje wówczas dugotrway spadek demograficzny, i to do szybki, gdy w 1911 r. miasto odnotowao utrat poowy ludnoci z historycznego maksimum z 1856 r. Ruch spadkowy trwa nadal póno i nie zatrzyma si a do lat 80. . Od tego czasu populacja ustabilizowaa si na poziomie okoo stu mieszkaców.

Histogram rozwoju demograficznego

Edukacja

Podobnie jak wiele gmin w departamencie, Ubraye posiadao szkoy na dugo przed ustawami Jules Ferry  : w 1863 roku posiadao ju trzy szkoy zapewniajce chopcom edukacj podstawow , we wsi, gównym miecie oraz w wioskach Touyet i Jaussiers. Ponadto na granicy gminy istnieje szkoa w wiosce Rouaine, nalecej do gminy Annot . Dziewcztom nie udziela si adnych instrukcji: prawo Falloux (1851) wymaga jedynie otwarcia szkoy dla dziewczt w gminach liczcych ponad 800 mieszkaców i nie dotyczy Ubraye. Pierwsze prawo Duruy (1867), które obnia ten próg do 500 mieszkaców, nie jest stosowane. Dopiero dziki ustawom promowym dziewczta w Ubraye ksztaciy si.

Ta sekcja jest pusta, niewystarczajco szczegóowa lub niekompletna. Twoja pomoc jest mile widziana! Jak zrobi

Zdrowie

Ta sekcja jest pusta, niewystarczajco szczegóowa lub niekompletna. Twoja pomoc jest mile widziana! Jak zrobi

Kulty

Ta sekcja jest pusta, niewystarczajco szczegóowa lub niekompletna. Twoja pomoc jest mile widziana! Jak zrobi

Miejsca i zabytki

Wie, aby broni si przed atakami rki i improwizowanymi atakami, zbudowana jest naprzeciwko centralnego placu, a zewntrzne fasady tworz obronn ogrodzenie.

Koció Saint-Julien d'Ubraye.

Koció Saint-Pons du Touyet.

Parafia koció , umieszczone pod wezwaniem w Julien, w miejscowoci Ubraye jest od architektury romaskiej  ; zbudowany w drugiej poowie XIII ^th  wieku, zostaa podjta wiele razy, a do ostatniej renowacji w 1970 nawy , skadajcy si z trzech zatok ze sklepienia kolebkowe, kocówki z absyd w lepej - piec . Pónoc nawa jest sklepiony z grzbietów. Koció posiada dzwonnic z dzwonem z 1764 roku na planie kwadratu. W swoich meblach trzymaa:

• elementy widowiska noszonego przez czonków bractw , w tym halabardy  ;
• otarz w Józefa w rzebione, zocone i malowane drewno, sklasyfikowany jako zabytek jako przedmiot;
• dwa kielichy ze srebra, jeden z Draguignan w 1753 r., drugi z Aix w 1779 r., sklasyfikowane;
• popiersie relikwiarz w Julien, srebro, mied i zocone drewno rzebione i malowane, XVII ^th  century , sklasyfikowany w 1909 roku.

Wreszcie koció mia wytoczone miedzi w poszukiwaniu jedzenia, XV ^th i XVI ^th  wieku niejawnych tytule tematu, ale znikn.

W Touyet jest jeszcze jeden koció pod tytuem Saint-Pons: w jego meblach pojawiaj si dwa popiersia relikwiarzowe i naiwny Chrystus ; koció Saint-Sébastien de Rouainette, pod patronatem w. Ludwika, by fili Rouaine (gmina Annot).

Istnieje wiele kaplice: Joseph Rouainette (w gruzach, druga poowa XVII ^-tego  wieku), Saint Barthelemy w Laval, Our Lady of the River wschód od Ubraye, odrestaurowany w 2008 roku, Notre Boej nienej w górach ( w ruinach), klasztor Saint-Martin w Jaussiers (w ruinie lub zagin), romaski w Ubraye i Le Touyet, kaplica Sainte-Anne, obecnie dom.

• Kaplice Ubraye.
• 

  Kaplica w. Sebastiena de Rouainette.

• 

  Romaska kaplica w Ubraye.

Pomnik polegych z I wojny wiatowej.

• Pomniki pamitkowe:
  • Pomnik polegych I wojny wiatowej ,
  • Tablica pamitkowa.
• Oratoria (Marie Reine du Monde, w Le Touyet), Kalwaria w Rouainette i krzy przydrony.
• Kana irygacyjny.
• Fontanny i umywalnie: Lavoir de Fournas, w Le Touyet, opacone podczas kampanii wyborczej przez hrabiego Bonifacego de Castellane (1899) itp.

Osobowoci zwizane z gmin

• Claude Roustan , Prezes Narodowej Federacji Rybackiej we Francji , czonek Rady Gospodarczej, Spoecznej i Ekologicznej

róda

Bibliografia

• Roger Autheman, Le Touyet d'Ubraye: wysoka wioska naszych poudniowych Alp, kanton Annot , wydania Lou Sourgentin , Nicea, 1991.
• Raymond Collier , Monumentalna i artystyczna Haute-Provence , Digne, Imprimerie Louis Jean,1986, 559  s.
• Studia i badania Regionalnej Suby Inwentaryzacji
• Pod redakcj Édouarda Baratiera , Georgesa Duby i Ernesta Hildesheimera , Atlas historique. Prowansja, Comtat Venaissin, ksistwo Orange, hrabstwo Nicei, ksistwo Monako , Pary, Librairie Armand Colin ,1969(zauwa BNF n ^O  FRBNF35450017 )
• Ubraye na Archeoprovence
• Ubraye autorstwa Daniela Thiéry
• Ubraye na stronie Dignois
• Kluczowe dane opublikowane przez Narodowy Instytut Statystyki i Studiów Ekonomicznych (INSEE). Kompletny plik
• Krajowy spis dziedzictwa przyrodniczego gminy
• Inwentaryzacja historyczna dawnych terenów przemysowych i dziaalnoci usugowej: Ubraye

Aby wej gbiej

Powizane artykuy

• Lista dawnych gmin Alpes-de-Haute-Provence
• Lista gmin w Alpes-de-Haute-Provence

Linki zewntrzne

• Ubraye na stronie National Geographic Institute (archiwum)
• Dziedzictwo architektoniczne i ruchome gmin na oficjalnej stronie francuskiego Ministerstwa Kultury (Bases Mérimée, Palissy, Palissy, Mémoire, ArchiDoc), Mediateka architektury i dziedzictwa (archiwa fotograficzne) dystrybucja RMN i regionalna suba '' inwentarz ogólny Wydziau Kultury i Dziedzictwa Regionu PACA
• Teren Regionalnej Dyrekcji rodowiska, Planowania i Mieszkalnictwa (DREAL) oraz Inwentaryzacja i regulacyjna ochrona rodowiska gmin

Uwagi

1. Zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego opublikowanym w listopadzie 2020 r., zgodnie z now definicj wsi zatwierdzon w dniu14 listopada 2020 r. w midzyresortowym komitecie wsi.

Bibliografia

1. Roger Brunet,   Canton d'Annot   Le Trésor des regiony , konsultowane w dniu 8 czerwca 2013 r.
2. Autheman, op. cyt. , s.   4.
3. Michel de La Torre, Alpes-de-Haute-Provence: kompletny przewodnik po 200 gminach , Pary, Deslogis-Lacoste, coll. "Miasta i wsie Francji", 1989, Relié, 72 s. (bez stronicowania) ( ISBN  2-7399-5004-7 ) .
4. Autheman, s.  19.
5. Roger Autheman, Le Touyet d'Ubraye: wysoka wioska naszych Alp Poudniowych, kanton Annot , wydania Lou Sourgentin , Nicea, 1991, s.  32.
6. "  most  " , zawiadomienie n ^o  IA04001522, baza Mérimée , francuski Ministerstwo Kultury
7. Zakadu Ekologii, Zrównowaonego Rozwoju, Transportu i Mieszkalnictwa, Instrukcje komunalne na bazie Gaspar, zaktualizowane w dniu 27 maja 2011, dostpny na 1 ^st wrzenia 2012 r.
8. Prefektura Alpes-de-Haute-Provence, DDRM , s.  37.
9. prefekturze Alpy Górnej Prowansji, DDRM , op. cyt. , s.  98.
10. Formularz wyszukiwania "zarchiwizowana kopia" (wersja z dnia 25 maja 2012 roku w sprawie Internet Archive ) , baza DICRIM , obejrzano 1 ^st wrzesie 2012.
11. Prefektura Alpes-de-Haute-Provence, akta departamentu dotyczce gównych zagroe w Alpes-de-Haute-Provence (DDRM), 2008, s.  39.
12. Woda w miecie
13. Charles Rostaing, Esej o nazw geograficznych Prowansji (od pocztków do barbarzyskich najazdów , Laffite Przedruki, Marsylia, 1973 ( 1 ^st  edycja 1950), s 358
14. Ernest Nègre , Ogólne Toponimia Francji  : Etymologia 35 000 nazw miejsc , tom .  1: Formacje preceltyckie, celtyckie, romaskie , Genewa, Librairie Droz, coll.  Romaskiego i publikacje francuski ( N ^O  193)1990, 1869  s. ( ISBN  978-2-600-02884-4 , czytaj online )., § 3198, s.  204.
15. Bénédicte i Jean-Jacques Fénié , Toponimy of Provence , Éditions Sud-Ouest, coll.  "Uniwersytet Poudniowo-Zachodni",2002, 128  pkt. ( ISBN  978-2-87901-442-5 ) , s.  48.
16. "  Pasieka  " , zawiadomienie n ^o  IA04001345, baza Mérimée , francuski Ministerstwo Kultury
17. "  pasieka powiedzia Lou Rouchas  " , zawiadomienie n ^o  IA04001344, baza Mérimée , francuski Ministerstwo Kultury
18. "  Borie du Fontani  " , zawiadomienie n ^o  PA00081562, bazy Merimee , francuskiego Ministerstwa Kultury
19.   pytki   , zawiadomienie n ^o  IA04001346, baza Merimee , francuskie Ministerstwo Kultury
20. Myn do mki
21. "  myna lieu-dit Touyet (le)  " , zawiadomienie n ^o  IA04000812, podstawy Mérimée , francuskiego Ministerstwa Kultury
22.   piec chlebowy   , zawiadomienie n ^o  IA04001325, podstawy Mérimée , francuskiego Ministerstwa Kultury
23. "  piec chlebowy lieu-dit Rouainette  " , zawiadomienie n ^o  IA04001324, baza Mérimée , francuski Ministerstwo Kultury
24. edytowany przez Édouard Baratier , Georges Duby i Ernest Hildesheimer , Atlas Historique. Prowansja, Comtat Venaissin, ksistwo Orange, hrabstwo Nicei, ksistwo Monako , Pary, Librairie Armand Colin ,1969(zauwa BNF n ^O  FRBNF35450017 ), s.  204.
25. Daniel Thiery "  Ubraye  " The Pocztki kocioów wiejskich i kaplic w Alpy Górnej Prowansji , opublikowane 23 grudnia 2011, zaktualizowany 24 grudnia 2011, konsultacji z 1 ^st wrzenia 2012.
26. Autheman, op. cyt. , s.  10.
27. Jean-François Boué,   Ustanowienie regularnych zakonów w redniowieczu  , CG 06 .
28. Hubert-Alexis Jaillot, Prowansja podzielona na Vigueries i ssiednie ziemie .
29. Jean-Bernard Lacroix, "Narodziny dziau", w The Revolution w Basses-Alpes , Annales de Haute-Provence, Biuletyn naukowego i literackiego spoeczestwa Alpy Górnej Prowansji, n ^o  307, 1 ^st  kwarta 1.989 108 ^th  roku, str.  113.
30. Aleksiej Lawrence wiejskiego w pierwszej poowie Krajobrazowego XIX ^th  wieku, w poudniowo-wschodniej czci Dolnego Alp, w Jean-Christophe Labadie (redaktor naczelny), materia i zbudowany w Haute-Provence, XVIII ^th - XXI ^th century , postpowanie z pierwszy dzie studiów w historii Górnej Prowansji, Digne, 13 padziernika 2012. Digne-les-Bains: Departmental Archives of Alpes-de-Haute-Provence, 2013. ( ISBN  978-2 -86004-016-7 ) , s.  10.
31. Bank herbowy
32. Lands of Light  : Ubraye, Vexillologie Provençale, na osobistej stronie internetowej Dominique'a Cureau
33. 1862-1989: Autheman, op. cyt. , s.  45.
34. Claude Roustan jest jednym z 500 wybranych urzdników, którzy sponsorowali François Hollande ( PS ) w wyborach prezydenckich 2012 , Rada Konstytucyjna,   Listy obywateli, którzy przedstawili kandydatów w wyborach Prezydenta Republiki  , Dziennik Urzdowy , 31 marca , 2012.
35. Prefecture of the Alpes-de-Haute-Provence, From Sourribes to Volx (lista 8) , dostp 10 marca 2013 r.
36. Prefektura Alpes-de-Haute-Provence,   Lista burmistrzów Kopia archiwalna (wersja z 22 padziernika 2014 r. w archiwum internetowym )  , 2014 r., konsultacja 20 padziernika 2014 r.
37.   Zonage rural   , na www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (konsultacja 23 marca 2021 r . ) .
38. "  miejska gmina-definition  " , na tej stronie INSEE (konsultacje na 23 marca, 2021 ) .
39.   Zrozumienie siatki gstoci   , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (dostp 23 marca 2021 r . ) .
40. "  Baza obszarów atrakcyjnoci miast 2020 r.  " , na insee.fr ,21 padziernika 2020 r.(dostp 23 marca 2021 r . ) .
41. Marie-Pierre de Bellefon, Pascal Eusebio, Jocelyn Forest, Olivier Pégaz-Blanc i Raymond Warnod (Insee),   We Francji dziewi na dziesi osób mieszka w zlewni miasta   , na insee.fr ,21 padziernika 2020 r.(dostp 23 marca 2021 r . ) .
42. Wspólnota Gmin Alpes Provence Verdon róda wiata: uruchomienie PLUi du Moyen Verdon
43.   CORINE Land Cover (CLC) Podzia obszarów na 15 stanowisk uytkowania gruntów (obszar metropolitalny).  » , W tym miejscu danych oraz bada statystycznych Ministerstwa Ekologicznej Transformacji. (dostp 28 maja 2021 )
44. IGN ,   Ewolucja uytkowania gruntów w miecie na starych mapach i zdjciach lotniczych.  » , Na remorerletemps.ign.fr (dostp 28 maja 2021 r . ) . Aby porówna ewolucj midzy dwiema datami, kliknij na dole pionowej linii podziau i przesu j w prawo lub w lewo. Aby porówna dwie inne karty, wybierz karty w oknach w lewym górnym rogu ekranu.
45. Od wiosek Cassini po dzisiejsze miasta na terenie École des Hautes Etudes en Sciences Sociales .
46. Insee - Legalne populacje gminy za lata 2006 , 2007 , 2008 , 2009 , 2010 , 2011 , 2012 , 2013 , 2014 , 2015 , 2016 , 2017 i 2018 .
47. Edward Baratier, prowansalskim demograficzne XIII ^th do XVI ^th  stulecia, z danymi porównywalnymi za XVIII ^th  century , Pary: SEVPEN / EHESS 1961. Kolekcja "Demografia i spoeczestwo", 5. p.  17.
48. Christiane Vidal, "  Chronologia i wyludnienie rytmów w Alpes de Haute-Provence od pocztku XIX ^th  century  " historyczny Provence , tom 21, n ^o  85, 1971, s.  289.
49. Jean-Christophe Labadie (reyser), Les Maisons d'école , Digne-les-Bains, Archiwa Departamentu Alpes-de-Haute-Provence, 2013, ( ISBN  978-2-86-004-015-0 ) , s. .  9.
50. Labadie, op. cyt. , s.  16.
51. Labadie, op. cyt. , s.  18.
52. Raymond Collier , Monumentalna i artystyczna Haute-Provence , Digne, Imprimerie Louis Jean,1986, 559  s., s. 297
53. Dzwon kocioa parafialnego Saint-Julien
54. Raymond Collier, op. cyt. , s.  116.
55. Raymond Collier, op. cyt. , s.  474.
56. Dekret z 30 stycznia 1995 r., zawiadomienie z Base Palissy , konsultowane 3 marca 2009 r.
57. Dekret z 30 stycznia 1995 r., zawiadomienie z Base Palissy , konsultowane 3 marca 2009 r.
58. Dekret z 30 stycznia 1995 r., zawiadomienie z Base Palissy , konsultowane 3 marca 2009 r.
59. Dekret 1 ^st kwietnia 1909 roku zawiadomienia o Palissy Bazy , dostp 03 marca 2009
60. Dekret z 23 marca 1937, zawiadomienie z bazy Palissy , skonsultowane 3 marca 2009
61. "  Saint-Joseph Chapel  " , zawiadomienie n ^o  IA04001338, baza Mérimée , francuski Ministerstwo Kultury
62. por. Ksigi metrykalne w Rouainette, filia Ubraye, w Archiwum Departamentu Alpes-de-Haute-Provence (ref. 1MI5/0184 BMS1727-1793, s.63), Pami Mszy Zaoycielskich w Saint-Sébastien de Rouainette: Kaplica Saint-Joseph jest wymieniona jako zbudowana na mocy testamentu Angelina Goujon dit Mouton (testament z 1669 r.) przez jego spadkobierców Maximina Goujona oraz Honoré i Jacquesa Chalvé na czele ziemi, któr Angelin Goujon zapisa Koció.
63. "  Notre-Dame de la Rivière kaplica  " , zawiadomienie n ^o  IA04001339, bazy Merimee , francuskiego Ministerstwa Kultury
64. "  Notre-Dame des Neiges kaplica  " , zawiadomienie n ^o  IA04001337, bazy Merimee , francuskiego Ministerstwa Kultury
65. "  Sainte-Anne kaplica, obecnie dom  " , zawiadomienie n ^o  IA04001336, baza Mérimée , francuski Ministerstwo Kultury
66. Tablica pamitkowa
67. "  oratorium  " , zawiadomienie n ^o  IA04001332, baza Mérimée , francuski Ministerstwo Kultury
68.  krzye i kaplicach Ubraye   , Ogoszenie N ^O  IA04001376, baza Merimee , francuskie Ministerstwo Kultury
69. "  monumentalny krzy, lieu-dit Touyet (le)  " , zawiadomienie n ^o  IA04001333, podstawy Mérimée , francuskiego Ministerstwa Kultury
70. "  monumentalny krzy, lieu-dit Rouainette  " , zawiadomienie n ^o  IA04001331, bazy Merimee , francuskiego Ministerstwa Kultury
71.   monumentalny krzy, Jaussiers Lokalita   , zawiadomienie n ^o  IA04001330, baza Merimee , francuski Ministerstwo Kultury
72.   kana nawadniania   , zawiadomienie n ^o  IA04001341, baza Mérimée , francuski Ministerstwo Kultury
73. "  lavoir fontanna, miejsce zwane Touyet (le)  " , zawiadomienie n ^o  IA04001328, podstawy Mérimée , francuskiego Ministerstwa Kultury
74.   lavoir fontanna   , zawiadomienie n ^o  IA04001327, bazy Merimee , francuskiego Ministerstwa Kultury
75. "  Lavoir lieu-dit Rouainette  " , zawiadomienie n ^o  IA04001326, baza Mérimée , francuski Ministerstwo Kultury
76. "  Lavoir du Fournas  " , zawiadomienie n ^o  IA04001329, podstawy Mérimée , francuskiego Ministerstwa Kultury
77. Narodowa Federacja Wdkarska we Francji