Ua Huka
Informacje, które udało nam się zgromadzić na temat Ua Huka, zostały starannie sprawdzone i uporządkowane, aby były jak najbardziej przydatne. Prawdopodobnie trafiłeś tutaj, aby dowiedzieć się więcej na temat Ua Huka. W Internecie łatwo zgubić się w gąszczu stron, które mówią o Ua Huka, a jednocześnie nie podają tego, co chcemy wiedzieć o Ua Huka. Mamy nadzieję, że dasz nam znać w komentarzach, czy podoba Ci się to, co przeczytałeś o Ua Huka poniżej. Jeśli informacje o Ua Huka, które podajemy, nie są tym, czego szukałeś, daj nam znać, abyśmy mogli codziennie ulepszać tę stronę.
.
| Ua Huka | |||
 Lokalizacja na mapie Markizy | |||
| Geografia | |||
|---|---|---|---|
| Kraj |
 Francja
|
||
| Lokalizacja | Pacyfik | ||
| Informacje kontaktowe | 8 ° 54 S, 139 ° 33 W. | ||
| Powierzchnia | 83,4 km 2 | ||
| Punkt kulminacyjny | Góra Hitikau (857 m ) | ||
| Administracja | |||
| Zbiorowo zamorska | Polinezja Francuska | ||
| Poddzia | Markizy | ||
| Demografia | |||
| Populacja | 678 mieszk. (2017) | ||
| Gsto | 8,13 mieszk./km 2 | ||
| Najwiksze miasto | Vaipaee | ||
| Inne informacje | |||
| Strefa czasowa | UTC - 09:30 | ||
| Geolokalizacja na mapie: Markizy
Geolokalizacja na mapie: Polinezja Francuska
| |||
| Wyspy we Francji | |||
edytowa 
|
|||
Ua Huka to wyspa w pónocnej grupie Markizów , w Polinezji Francuskiej .
Geografia
Ua Huka znajduje si 42 km na wschód od Nuku Hiva i 98 km na pónocny zachód od Hiva Oa . Ma czternacie kilometrów dugoci i dziesi szerokoci i ma ksztat duego póksiyca otwartego na poudnie.
Nisza ni inne gówne wyspy archipelagu, zatrzymuje mniej chmur, a zatem ma znacznie bardziej suchy klimat ni jej ssiedzi. Wikszo wyspy skada si z rozlegych suchych paskowyów i wzgórz, poprzecinanych gbokimi yznymi dolinami, na których skupia si ludno.
Geologia
Ua Huka skada si z pónocnej poowy dwóch nachodzcych na siebie wulkanów .
Pierwsza kaldera o rednicy okoo 10 km zawiera dolin Vaipaee. Drugi, znajdujcy si we wschodniej poowie pierwszej, osiga kulminacj na wysokoci 857 metrów na górze Hitikau, najwyszym punkcie wyspy. Jego rednica wynosi okoo 5 km , a wiek szacuje si na okoo 2,9 do 2,8 miliona lat. Zawiera doliny Hane i Hokatu.
Nastpnie wyspa dowiadczya kolejnego okresu wulkanicznego na poudniowym zachodzie ( skorywisty wulkan Tepeopo i hawajski wulkan Tahoatikihau), którego okres wynosi okoo 1,6 - 1,4 mA. wiadczy to o dugiej aktywnoci geologicznej w porównaniu z innymi wyspami, wynoszcej co najmniej 1,5 mA.
Krater Tahoatikihau zawiera jezioro lawy kopalnej. Na zachodnim kracu wyspy znajduje si kilka jaski morskich.
Flora i fauna
.JPG)
Rolinno na paskowyach Ua Huka jest ubosza ni na innych wyspach Marquesan. Przede wszystkim pónocno-zachodnia cz wyspy, odpowiadajca zewntrznemu stokowi duego krateru.
Wynika to z dwóch gównych czynników: bardziej suchego klimatu oraz duej liczby kóz i koni wypasanych na wolnoci, przyczyniajcych si do wylesiania . Ua Huka jest równie nazywana wysp koni i zwyczajowo mówi si, e zamieszkuje j wicej koni ni mieszkaców. Mówi si, e liczba koni i kóz wynosi okoo 3000.
ycie na wyspie jest bogatsze: gigantyczne ówie z zatoki Haavei, rekiny , delfiny , paszczki i tysice ptaków morskich yjcych na wysepkach. Szczególnie te z Hemeni i Teuaua, znane równie jako Wyspy Ptasie, s domem dla duej kolonii rybitw . Polinezyjskie Towarzystwo Ornitologiczne MANU wymienia 35 gatunków ptaków na Ua Huka, 16 morskich i 17 ldowych, w tym 8 gatunków endemicznych .
W jej lasach wystpuj równie ostatnie okazy Monarque iphis .
W przeciwiestwie do paskowyów i wzgórz, doliny maj znacznie bardziej bujn rolinno, podobnie jak na innych wyspach archipelagu. Ta rónorodno zostaa dodatkowo wzmocniona przez utworzenie arboretum Papuakeikaa w pobliu Vaipaee . To wyjtkowe osignicie w Polinezji skupia ponad tysic gatunków drzew z caego wiata, w tym zbiór owoców cytrusowych wród najwaniejszych na wiecie (blisko trzysta odmian). Powinien suy jako rezerwa do ponownego zalesiania wyspy.
Wyspa daa równie nazw dwóm endemicznym gatunkom maych pajków z rodzaju Uahuka .
Historia
Markizy s obecni w Ua Huka od bardzo dawna. Miejsce Meiaute, niedaleko Hane, jest najstarsz znan osad ludzk w Polinezji. Niektóre obiekty, które zostay znalezione s datowane III th century .
Na wyspie znajduje si wiele innych stanowisk archeologicznych, takich jak me'ae Tehavea, Hanaei, Hotaku, Vaipaee i Hiniaehi. Tikis obecne w tych miejscach czsto s wykute w czerwonych tufu z Hane Valley. Miejsce Vaikivi, w pobliu Vaipaee, skada si z okoo pidziesiciu petroglifów wyrzebionych w szarym kamieniu, w tym z kajaka aglowego, który jest wyjtkowy w caej Polinezji.
Z zachodniego punktu widzenia pierwszym odkrywc, który zobaczy wysp, by amerykaski nawigator Joseph Ingraham w kwietniu 1791 roku . Dwa miesice póniej to Francuz Marchand i Chanal zadokowali tam na pokadzie Solide.
Demografia
Mieszkacy Ua Huka mieszkaj na poudniowym wybrzeu, w wioskach Vaipaee , Hane i Hokatu . Te trzy wioski s czci gminy Ua Huka . W 2017 roku wyspa liczy 678 mieszkaców, mieszkajcych gównie w wioskach Vaipae i Hane; jego ewolucja jest nastpujca:
| 1983 | 1988 | 1996 | 2002 | 2007 | 2012 | 2017 | ||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 476 | 539 | 571 | 582 | 570 | 621 | 678 | ||
| róda ISPF i rzd Polinezji Francuskiej . | ||||||||
Wzrost liczby ludnoci jest jednym z najsabszych na Markizach, gównie z powodu emigracji. Nie majc szkoy na wyspie, modzi ludzie s zmuszeni do bardzo wczesnego wyjazdu, najpierw do Nuku-Hiva, a nastpnie do Papeete, aby pój do liceum. Wielu nie wraca póniej do Ua Huka.
Jzyki
Jzyki, którymi mówi si w Ua Huka to gównie francuski i markecki , z jedn cech szczególn: dialekt uywany tutaj zawiera oba elementy jzyka markizów z pónocy i poudnia (w mniejszej liczbie). Elementy poudniowe s bardzo zblione do dialektu uywanego przez mieszkaców wyspy Tahuata, co dowodzi, e przed przybyciem mieszkaców Zachodu dochodzio do czstych wymian midzy tymi dwoma wyspami.
Mniejszo uywa jzyka Tahitian ; bardzo niewielu rozumie i mówi po angielsku .
Gospodarka
.JPG)
Gospodarka Ua Huka obraca si wokó trzech gównych osi: rolnictwa, rzemiosa i turystyki.
Rolnictwo opiera si na hodowli koni i kóz na wolnoci, ale take na ryboówstwie, koprze , a od niedawna uprawie owoców cytrusowych. Uzupenieniem diety s polowania na dzikie kozy, zbieranie muszelek, ptasich jaj i owoców.
Rkodzieo skada si gównie z rzebienia w drewnie, z którego syn mieszkacy Ua Huka, co jest do paradoksalne, biorc pod uwag niewielki obszar zajmowany przez drzewa. Niektórzy rzemielnicy wybieraj si równie na inne wyspy, aby atwiej wykonywa swój zawód. Najczciej rzebionymi przedmiotami s puzzle, wócznie, naczynia i bransoletki. Najczciej uywanymi gatunkami s miro (drzewo róane ), tou ( Cordia subcordata ), toa (drewno elazne, do ukadania puzzli) i drzewo sandaowe . Inne czynnoci rzemielnicze to rzebienie w kamieniu ( tiki , podudzia) lub koci (kije do wosów, haczyki) , robienie tapas oraz produkcja oleju monoi , demów i innych produktów owocowych. Równie w tej krainie koni rzemielnicy zajmuj si skór, w tym siodami, które zastpiy stare drewniane sioda.
Turystyka pozwala mieszkacom sprzedawa wyroby rzemielnicze, w szczególnoci podczas regularnych przejazdów przez Aranui . Zwiedzajcy mog oczywicie pojedzi konno; po wyspie mona te opyn odzi. Turyci mog równie odwiedzi arboretum i sze muzeów na wyspie. Niektóre schroniska oferuj zakwaterowanie w pensjonacie rodzinnym.
Infrastruktura
- Ratusz (Vaipaee), komisja ds. Turystyki
- Poczta, ambulatorium. Brak banku; karta bankowa nie jest uywana na wyspie.
- Szkoy, muzea
- Pó tuzina pensjonatów , restauracji, brak hotelu
- Droga asfaltowa: jedyna droga na wyspie, która czy trzy wioski z lotniskiem, jest w bardzo dobrym stanie.
- Lotnisko , otwarty w 1972 roku (najstarszy w Markizy), ponownie w 1995 roku, pooony w pobliu klifów midzy Vaipaee i Hane. Jest dostpny dla lekkich samolotów, umoliwiajc poczenie z lotniskami innych wysp i jest poczony z Tahiti dwoma regularnymi tygodniowymi lotami na Twin Otter. Obsuguje rednio okoo 600 lotów i 4000 pasaerów rocznie, z czego jedna czwarta jest w tranzycie.
- Moliwe jest równie dotarcie tam odzi lub odzi motorow bonitier (motorówki dalekomorskie).
Kultura
Aby odwiedzi, oczywicie, siedemnacie hektarów arboretum Papuakeikaa i setki jego gatunków .
Ponadto wspomniane ju stanowiska archeologiczne, a take interesujce miejsca przyrodnicze (Niewidzialna zatoka Vaipaee, zatoki Haavei i Hatuana, Grotte aux Pas, na której znajduje si plaa, na której po kadym przypywie pojawiaj si lady stóp itp.) .
Pomimo maej populacji Ua Huka ma nie mniej ni sze muzeów:
- Muzeum Archeologiczne Vaipaee: otwarte w 1989 roku , zawiera wiele znanych tradycyjnych i rcznie wykonanych obiektów, z których wiele zostao podarowanych przez samych mieszkaców. Posiada równie dokumenty etnograficzne, cenne wiadectwa kultury markizów.
- Hane Sea Museum: mona zobaczy wystaw tradycyjnych technik wdkarskich, kolekcj kajaków ze wszystkich epok, wykonan przez Josepha Vaatete, kustosza muzeum.
- Muzeum Geologiczne, Muzeum Petroglifów, Muzeum Kamienia, wszystkie trzy w Hakatu
- Ogród muzeum drewna: znajduje si na terenie arboretum
W kadej wiosce znajduje si równie centrum wystawiennicze rzemiosa. Co roku w czerwcu midzy rzemielnikami z Ua Huka organizowany jest konkurs kopii starych przedmiotów. Dziki temu nie mona zgubi dawnych technik rzebiarskich i grawerskich.
Nazwy
- W Marquesan Ua Huka oznacza dwie dziury, nawizujc do legendy o budowie Markizów, zgodnie z któr kada wyspa archipelagu jest czci domu bogów. Po wybudowaniu domu Bóg wykopaby dwa doy, aby zdeponowa nadwyki lici i upiny kokosowe. Te dwie dziury utworzyyby Ua Huka.
- Ua Huna w Marquesan z poudnia i Markizowie od samych mieszkaców wyspy (znikn na rzecz sowa Ua Huka, pocztkowo w Marquesan wycznie z Ua Pou i Nuku Hiva)
- Horse Island to czsto nadawany jej przydomek
- Roahonga w jzyku Tahitian
- Jerzego Waszyngtona w 1791 roku , przez Josepha Ingrahama, w odniesieniu do pierwszego prezydenta Stanów Zjednoczonych .
- Île du Solide w 1791 roku , autorstwa Étienne Marchand, po nazwie jego statku.
- Wyspa Riou w 1792 roku , autorstwa Hergesta
- Massachusetts w 1793 roku przez Josuah Roberts
- Hooahooga w 1798 roku przez Edmunda Fanninga
- Houa-Houna w 1838 roku przez Jules Dumont d'Urville
Uwagi i odniesienia
- Rozkad populacji Polinezji Francuskiej wedug wysp w 2017 r. , Konsultacja Instytutu Statystyki Polinezji Francuskiej (ISPF) w dniu 27 lutego 2019 r.
- [PDF] R. Brousse, HG Barsczus, H. Bellon, JM Cantagrel, C. Diraison, H. Guillou, C. Léotot, Les Marquises (Polinezja Francuska): wulkanologia, geochronologia, omówienie modelu gorcego punktu , W Bulletin of the Geological Society of France, 1990, 6 (6), s. 933-949 , na http://www.ird.fr/ , Research Institute for Development (IRD),(dostp 16 czerwca 2007 )
- nieweryfikowalne, ale czsto zaawansowane.
- Birds of Ua Huka , na http://www.manu.pf/ , MANU Ornithological Society of Polynesia (dostp: 16 czerwca 2007 )
- (w) Odniesienie IUCN : gatunek Pomarea Iphis (dostp)
- Populacja, urodzenia i zgony midzy dwoma spisami powszechnymi (PR) , Statystyczny Instytut Polinezji Francuskiej (ISPF), konsultacja odbya si 27 lutego 2019 r.
- Statystyki lotnisk Ua Huka , French Airports Union, przegldano w dniu 28 lutego 2019 r.
Zaczniki
Powizany artyku
- Léon Lichtlé , byy burmistrz
Linki zewntrzne
Mamy nadzieję, że informacje, które zgromadziliśmy na temat Ua Huka, były dla Ciebie przydatne. Jeśli tak, nie zapomnij polecić nas swoim przyjaciołom i rodzinie oraz pamiętaj, że zawsze możesz się z nami skontaktować, jeśli będziesz nas potrzebować. Jeśli mimo naszych starań uznasz, że informacje podane na temat _title nie są całkowicie poprawne lub że powinniśmy coś dodać lub poprawić, będziemy wdzięczni za poinformowanie nas o tym. Dostarczanie najlepszych i najbardziej wyczerpujących informacji na temat Ua Huka i każdego innego tematu jest istotą tej strony internetowej; kierujemy się tym samym duchem, który inspirował twórców Encyclopedia Project, i z tego powodu mamy nadzieję, że to, co znalazłeś o Ua Huka na tej stronie pomogło Ci poszerzyć swoją wiedzę.