Tzykanisterion

Tzykanisterion (gr τζυκανιστήριον) było boisko, gdzie grając tzykanion (gr τζυκάνιον, od starożytnego perskiego čaukān, čōkān), wersję gry w polo importowanej przez Bizantyjczyków perskiego Sasanidów .

Sport

Sporty jeździeckie były bardzo popularne w Konstantynopolu, gdzie tzykanion przeważał nawet wśród szlachty nad wyścigami rydwanów. Pochodząca z Azji Środkowej polo było uważane w Persji za sport królów, a cesarz Shapour II (r. 309 - 379) został wprowadzony do tego sportu od najwcześniejszego dzieciństwa. W tym czasie został on wprowadzony do Bizancjum, a pierwszy tzykanisterion został zbudowany przez cesarza Teodozjusza II (r. 408–450).

Rozgrywany był na otwartym polu, gdzie kolarze z dwóch drużyn uzbrojeni w długi kij zakończony siatką próbowali wrzucić piłkę wielkości jabłka do bramki drużyny przeciwnej.

Cesarz Bazyli I st. (867 -. 886) osiągnął tam sukces, a jej syn, cesarz Aleksander (r 912 -. 913), zmarłby z wyczerpania podczas ćwiczeń. Cesarz Aleksy I jako pierwszy Komnen został ranny, gdy grał z Tatiuszem, a Jean I er Trebizond zmarł z powodu odniesionych obrażeń, gdy był zaangażowany w tę grę.

Przez wieki ziemia ta była również miejscem publicznych tortur i egzekucji zarówno w Konstantynopolu, jak i Efezie . Według Theophane the Confessor , Michel Lachanodrakôn , strateg tematu Traków, zebrał w latach 769-770 mnichów i mniszki swojego tematu w tzykanisterion w Efezie i zmusił ich do małżeństwa pod groźbą oślepienia i wygnania na Cyprze.

Stadion

Pierwszy tzykanisterion został zbudowany przez cesarza Teodozjusza II na południowy wschód od ówczesnego Wielkiego Pałacu . Został zburzony przez cesarza Bazylego I er , który miał on przebudowany na większą skalę obok nowego kościoła ( Nea ekklesia ) miał zbudowany na miejscu dawnego. Nowy tzykanisterion komunikował się z kościołem dwiema galeriami.

Oprócz Konstantynopola i Trebizondy w innych dużych miastach, takich jak Sparta , Efez i Ateny , istniały czykanisteriony , co świadczy o entuzjazmie arystokracji dla tego sportu.

Bibliografia

Podstawowe źródła

Drugorzędne źródła

Uwagi i odniesienia

Uwaga

Bibliografia

  1. Janin (1964) str.  118-119
  2. Kazhdan (1991) "Sport", vol. 3, s.  1939
  3. Encyklopedia Britannica „Polo”, 1910
  4. Cinnamus, 263,17 - 264,11
  5. Alexiades, XIV, 4
  6. Alexiades, XV, 9
  7. Chronografia Teofanesa Wyznawcy, 445.3-9
  8. Kazdhan „Tzykanisterion”, t. 3, s.  2137
  9. Laiou (2002) str.  643

Powiązane artykuły