Tutsi

Zdaniem pierwszych osadników przyjedzie Rwandzie i Burundi , Niemcy , a nastpnie Belgów populacje Rwandy i Burundi podzielono na trzy grupy etniczne: Hutu, Tutsi i Twa . Ta analiza nie opiera si na kryteriach, które zwykle charakteryzuj grupy etniczne  : wszyscy Ruandyjczycy i Burundi posuguj si tym samym jzykiem, z niewielkimi rónicami w kadym kraju - Kinyarwanda i Kirundi - i dziel t sam kultur. Ponadto yj mieszane, akceptuj maestwa midzy grupami w wielu rodzinach i maj te same wierzenia, rodowe lub wynikajce z kolonizacji. Wreszcie przed kolonizacj mona byo przenosi si z jednej grupy do drugiej.

Historycznie Tutsi to przede wszystkim hodowca byda . Wedug Jean-Pierre'a Chrétiena Tutsi nie s grup etniczn, ale tradycyjnym spoeczno-zawodowym skadnikiem spoeczestwa Banyarwanda , do którego przywizane s struktury polityczne. Ta interpretacja jest przedmiotem dyskusji. Inni specjalici, tacy jak Filip Reyntjens czy Bernard Lugan, twierdz, e jeli podzia etniczny midzy Hutu i Tutsi zosta zaostrzony przez kolonizacj, to przynajmniej czciowo istnia wczeniej.

Badania genetyczne

Y-DNA (linie ojcowskie)

Aktualne badania genetyczne chromosomu Y sugeruj, e Tutsi, podobnie jak Hutu, pochodz gównie z ekstrakcji Bantu (80% E1b1a, 15% B, 4% E3). Wpywy genetyczne ojcowskie zwizane z Rogiem Afryki i Afryk Pónocn s rzadkie (1% E1b1b) i przypisywane s pierwszym mieszkacom, którzy zostali zasymilowani. Jednak Tutsi maj nieco wicej nilo-saharyjskich linii ojcowskich (14,9% B) ni Hutu (4,3% B).

Autosomalne DNA (globalne pochodzenie)

Ogólnie rzecz biorc, Tutsi wydaj si dzieli bliskie pokrewiestwo genetyczne z ssiednimi populacjami Bantu, w szczególnoci Hutu. Nie jest jednak jasne, czy to podobiestwo wynika gównie z ogromnej wymiany genetycznej midzy tymi spoecznociami poprzez maestwa, czy ostatecznie wynika ze wspólnego pochodzenia:

Tak wic wedug Josepha C. Millera [] pokolenia przepywu genów zatary wszelkie wyrane rónice fizyczne, które mogy istnie midzy tymi dwoma ludami Bantu znane jako wzrost, budowa i rysy twarzy. Przy szerokim spektrum fizycznych rónic midzy ludmi, belgijskie wadze prawnie narzuciy pochodzenie etniczne w latach dwudziestych XX wieku, opierajc si na kryteriach ekonomicznych. Formalne i wyrane podziay spoeczne narzucay si wic ponad niejednoznacznymi podziaami biologicznymi. Do pewnego stopnia przepuszczalno tych kategorii w cigu ostatnich dziesicioleci pomoga zredefiniowa biologiczne rozrónienia, tworzc wiksz elit i mniejsz podklas, ale z niewielkim powizaniem z pulami genów, które istniay tam kilka wieków temu. Kategorie spoeczne s zatem prawdziwe, ale istnieje niewielkie lub adne wykrywalne zrónicowanie genetyczne midzy Hutu i Tutsi .

Podzia wedug kraju

w rwandzie

Monarchia rwandyjska wywodzia si z czci skadowej Tutsi.

Kolonizatorzy byli przekonani o wyszoci Tutsi, w których widzieli biaych Murzynów po jakoci ustanowionych przez nich struktur politycznych. W Belgowie wzmocni monarchi Tutsi do punktu czynic go monolityczny caej Rwandzie. Tam, gdzie byli królowie Hutu (roitelets) , Belgowie narzucili administratorów kolonialnych Tutsi. Tutsi widzieli w tej uznanej supremacji sposób na utrzymanie monarchicznej dominacji nad krajem. Ale kiedy Tutsi zaczli domaga si niepodlegoci, belgijscy kolonizatorzy odwrócili swój sojusz na korzy Hutu , w imi demokracji, odrzucajc roszczenia niepodlegociowe przeciwko Tutsi. Z Hutu u wadzy, z Grégoire Kayibanda jako prezydentem, Rwanda staje si republik. Niektórzy czonkowie monarchii, w wikszoci Tutsi, majcy kilka tysicy zwolenników króla, udali si na wygnanie do ssiednich krajów. To potomkowie tego ostatniego wypdzili reim Hutu z drugiej republiki kierowanej przez Juvenala Habyariman . Reim ten by odpowiedzialny za ludobójstwo Tutsi w Rwandzie , które pochono ycie prawie miliona ofiar, gównie Tutsi, ale take demokratów Hutu sprzeciwiajcych si dyktaturze .

Od czasu dojcia do wadzy Rwandyjskiego Frontu Patriotycznego (RPF) po ludobójstwie w 1994 r. wadze rwandy staraj si zniszczy podstawy tej etnicznoci w spoeczestwie rwandyjskim. Konstytucja przyjta w referendum w 2003 r. bardzo wyranie potwierdzia to zobowizanie prawnie. Ale na poziomie politycznym siy starego reimu i siy obecnej opozycji spieraj si z t wol polityczn, któr uwaaj za fasad, która sprytnie ukrywaaby pragnienie dominacji grupy mniejszociowej.

W Demokratycznej Republice Konga

Istota tego artykuu na temat antropologii jest zosta zweryfikowane (padziernik 2016).

Popraw to lub przedyskutuj rzeczy do sprawdzenia . Jeli wanie umiecie baner, wska punkty do sprawdzenia tutaj .

Populacje posugujce si jzykiem Kinyarwanda s obecne we wschodnim Kongu w Kivu . Obecne granice Rwandy odpowiadaj kolonialnemu podziaowi granic i s bardziej ograniczone ni rzeczywiste wpywy terytorialne monarchii rwandyjskiej przed kolonizacj. Niektóre z tych populacji, Banyamulenge, s okrelane jako Tutsi.

Wedug strony internetowej Obserwatorium Afryki rodkowej Banyamulenge ma cztery pochodzenie:

• pierwsza grupa z Królestwa Rwandy  ;
• drugi z Burundi;
• jedna trzecia z Tanzanii;
• czwarta grupa skadaa si z niewolników z lokalnych plemion (Bashi, Bafulero i Batetela), których stopniowo wczano jako penoprawnych czonków.

Nie wszyscy zatem uznaj si za Tutsi i generalnie nie przywizuj takiej wagi do politycznego znaczenia tego sowa, jak w Rwandzie czy Burundi. Ale to nie to samo z ich rodowiskiem kongijskim, które widzi w nich sojuszników z Rwandy, a zatem potencjalnych lub sprawdzonych zdrajców.

Uwagi i referencje

Zobacz równie

Bibliografia

• (en) Alan P. Merriam, Gra Kubuguza wród Abatutsi z pónocno-wschodniej Ruandy , w Man (Londyn), 53 (artyku 262),Listopad 1953, s. 169-172
• Jean-Pierre Chrétien , Hutu i Tutsi w Rwandzie i Burundi , w W sercu etnicznoci: etnicznoci, plemienno i pastwo w Afryce , Éditions la Découverte, Pary 1985, s. 129-165
• Georges Gerkens, Les Batutsi et les Bahutu: wkad w antropologi Ruandy i Urundi, zgodnie z pomiarami zebranymi przez misj G. Smetsa , Królewski Belgijski Instytut Nauk Przyrodniczych, Bruksela, 1949, str. 112.
• Bernard Lugan, Historia Rwandy: Od prehistorii do wspóczesnoci , Pary, Éditions Bartillat ,1997, 606  s. , 23 cm ( ISBN  978-2-84100-108-8 , informacja BNF n ^O  FRBNF36179959 , prezentacja online ).
• Médecins du monde , Ludobójstwo Tutsi w Rwandzie: upokorzenie ludzkoci, poraka humanitarystów , Médecins du monde, Institut de l'humanitaire, Pary 2004, s. 202.
• Alfred Ndahiro i Privat Rutazibwa, Hotel Rwanda, czyli ludobójstwo Tutsi widziane przez Hollywood , L'Harmattan, 2008, 111 s. ( ISBN  978-2-2960-5045-7 )
• Benjamin Sehene , Etniczna puapka , Pary, Editions Dagorno , 1999, s. 222. ( ISBN  2-910019-54-3 )
• Benjamin Sehene, Ogie pod sutann . Ksidz w sercu ludobójstwa w Rwandzie , Pary, Éditions L'Esprit strieur , 2005, s. 148. ( ISBN  2-84405-222-3 )
• Luc Zangrie, Niektóre etnologiczne lady egipskiego pochodzenia Batutsi , w Jeune Afrique (Elizabethville), 5 (15), 1951, s. 9-15
• (nl) Francis L. van Noten, Tutsi koningsgraven , w Africa-Tervuren , 14 (3), 1968, s. 57-62

Dyskografia

• (pl) Pieni Watutsi (wstp i uwagi Leo A. Verwilghen), Folkways records, 1952, 39 min.

Filmografia

• Hôtel Rwanda , film historyczny o ludobójstwie Tutsi w 1994 roku. Opowie o ludobójstwie Tutsi w Rwandzie w interpretacji Paula Rusesabagina, hotelarza Hutu oenionego z Tutsi, odpowiedzialnego za ratowanie tysicy ludzi.
• Wewntrz Hotelu Rwanda: The Surprising True Story ... i Why It Matters ..., zeznania ocalaych, którzy schronili si w Hotel des Mille Collines , demaskujce Paula Rusesabagin jako spekulanta i sympatyka Hutu Power .
• Shooting Dogs , brytyjski i niemiecki film Michaela Catona-Jonesa we wspópracy z ocalaymi z masakrykwiecie 1994. Gdzie szkoa rwandyjska bya miejscem masakry Tutsi przez Hutu.

Powizane artykuy

• Lista grup etnicznych w Afryce
• Demografia w Burundi
• Demografia Demokratycznej Republiki Konga
• Demografia w Rwandzie

Linki zewntrzne

• (pl) Chronologia dla Tutsi w Burundi Akta Wysokiego Komisarza Narodów Zjednoczonych ds. Uchodców (UNHCR), 2004
• (pl) Chronologia dla Tutsi w Demokratycznej Republice Konga - Fiche du UNHCR, 2004
• (pl) Chronologia dla Tutsi w Rwandzie arkusz informacyjny UNHCR, 2004 r.
• Ewidencja organów  :

  • Biblioteka Narodowa Francji ( dane )
  • Uczelniany system dokumentacji
  • Biblioteka Kongresu