Na żaglówce hals to manewr polegający na skręceniu łodzi pod wiatr w celu zmiany strony łodzi, która odbiera wiatr . Nazywa się to również halsem z wiatrem czołowym („pod wiatr”).
Bardzo często używanym w żeglarstwie angielskim określeniem jest halsowanie .
Ten manewr jest typowy dla żaglówki, która chce płynąć pod wiatr przez halsowanie : nie może nawigować pod wiatr, łączy halsy, tworząc zygzakowatą ścieżkę.
Odwrotny manewr halsowania z wiatrem nazywa się zwrotem lub „lik likiem przednim dla liku przedniego”.
Hals składa się z:
Po halsie zawietrzna strona łodzi skręca na nawietrzną i odwrotnie.
Sukces tego manewru wymaga dobrej koordynacji członków załogi, z których każdy będzie miał inne zadanie:
W małej załodze lub w pontonie sportowym ta sama osoba kolejno wykonuje kilka z tych czynności.
Poniższy opis dotyczy łodzi kilowej z olinowaniem konwencjonalnym (Marconi). Na pontonie sportowym, desce windsurfingowej lub wyścigowym wielokadłubowcu , żaglówce takielunku z późnym żaglem do trzeciego itd. kluczowe momenty i techniczne gesty mogą być inne.
Podejdź bliżejDo przeprowadzenia przyczepność, korzystne jest, aby być blisko pociągnął tak, że żaglówka może przekroczyć ° sektor 90, gdzie żagle nie są już skuteczne: jeśli jachtu rozpoczyna manewr w szybszym tempie (na przykład pełny ), łódź muszą przebyć dłuższy dystans na brzegu (gdy żaglówka jest pod wiatr, żagle nie będą dostatecznie wyłożone ) i ryzykuje brak halsu : zawodzi hals, jacht stoi nieruchomo, brak manewrów w niewygodnej sytuacji (łódź jest uderzany falami napływającymi z przodu), stopniowo nabiera prędkości, wracając naturalnie do początkowego halsu, ale stracił dużo czasu. Brak z kolei zagraża żaglówkę szczególnie jeśli wiatr jest niska (łódź ma trochę rozpędu), jeśli morze jest wzburzone i krótkie (łódź szybko zatrzymany przez fale) lub gdy obroty statkiem z trudem przez brak inercji ( wielokadłubowy ).
Przygotuj tackęEkipa odpowiedzialna za udostępnianie arkuszy z wiatrem o sztaksel trafia na pozycję. Te wózki odsłuchowe z grota i foka na wietrze są ustawione w pozycji zajmą po halsie; do słuchania karetki do grota to ustawienie przed przeniesieniem może nie być możliwe. Członkowie załogi odpowiedzialni za chowając sztaksel pod nowym halsie dostać się do nawietrznej pozycję i zająć wolny koniec swojego arkusza . Do sternika stawia łódź pod wiatr , jeśli nie zostało już zrobione. Jeśli łódź jest wyposażona w kabinę, zapewnia, że wszystkie przedmioty (naczynia, butelki, instrumenty ...), które mogą spaść po zmianie strony domu, są dobrze skalibrowane, zawory są teraz zamknięte. Śpiący leżący po nawietrznej na koi bez płótna antypoślizgowego proszeni są o przygotowanie się do zmiany stron.
Takt wyzwalaniaSkipper - rola ta jest na ogół przypisane do niego - po upewnieniu się, że wszyscy członkowie zespołu są w położeniu i że preparaty są kompletne, kwestie jest „gotowy, aby włączyć” porządek, do którego wszyscy członkowie zespołu muszą odpowiedzieć "gotowy„... jeśli więc. Kiedy wszyscy członkowie zespołu są już gotowi, kapitan uruchamia transfer, ogłaszając „skręcamy” lub bardziej konwencjonalnie „wyślij”. Szyper może trochę opóźnić wykonanie halsu ze względów taktycznych (w regatach ), aby jak najlepiej wykorzystać bieżący hals (w wąskim przejściu) lub odeprzeć przeszkodę (łódź, boja).
OgieńSekwencja manewrów jest inicjowana przez sternika, który prowadzi żaglówkę. Sztakslem stopniowo odwijana ; Kolega z drużyny, który słuchał wiatru, rzucił go, szczerze mówiąc, za wcześnie lub za późno. Jeśli wypuści go zbyt wcześnie, żagiel przedni nie pomoże w zawróceniu łodzi. Ponadto będzie ona już bić się z ryzykiem uszkodzenia lub męczy się żagla przedniego i zagłuszania arkusz w przeszkodę na dziobie. Jeśli żagiel zostanie wypuszczony zbyt późno, szot pod drugim halsem będzie w złym stanie, gdy żagiel jest już napompowany na drugim halsie .
Po uwolnieniu nasłuchiwania wiatru członkowie zespołu odpowiedzialni za nasłuchiwanie na drugim halsie rozpoczynają haftowanie. Tutaj również musimy działać we właściwym czasie. Jeśli szot zostanie wznowiony zbyt wcześnie, żagiel może puchnąć na grzbiecie i spowodować brak halsu; zbyt późno, żagiel jest napompowany podczas manewrowania i wymaga dużego wysiłku, aby zaczepić dużą część szotu; w regatach zbyt długi manewr straci miejsca. Dla embraquer do słuchania na żaglówce pewnej wielkości (również zależy od wiatru), słuchanie poprowadzony jest wokół słuchania wyciągarki: na początku, kiedy to embraquer ręczne wielkie długości, 1. runda wystarczająco (unikać, aby uruchomić z powodu ), a następnie, gdy słuchania twardnieje pod uchwytu żagla 3 lub 4 obroty są przekazywane i korby wciągarki jest używany. Przez cały manewr sternik stopniowo się odwracał. Jeśli żaglówka nie ściga się, sternik może pomóc załodze na żaglu przednim, utrzymując kierunek, który sprawia, że jest lekko zdyszany (ale ten manewr wymaga dobrego sternika, ponieważ istnieje duże ryzyko braku skrętu ).
Jeśli żaglówka posiada, zawietrzny sztag został zwolniony w tym samym czasie, co szot, a wiatrochron jest wyłożony przed całkowitym załadowaniem czaszy. Wózek odsłuchu z grota jest regulowana, jeśli jest to konieczne, korzystnie w czasie grota nie, a zatem działanie jest, aby przesunąć wózek słyszenia w położeniu symetrycznym w stosunku do osi zbiornika.
Wracaj na drogęPo zakończeniu halsu jacht straci prędkość, sternik często musi ponownie ruszyć w dół poza kurs, którym należy się kierować w przypadku zwrotu na wiatr (pod kątem 45 ° do wiatru). Po ponownym uruchomieniu łodzi sternik wraca na nawietrzną .
W Wielokadłubowce mają trudności z kolei ze względu na ich szerokości powłoki , ich brak bezwładności, a także różnicy odległości przebytej między skorupą wewnętrzną a zewnętrzną zakrętu. Aby ułatwić halsowanie, szot żagla przedniego może zostać później wstrząśnięty : napompowany żagiel pomoże wtedy obrócić żaglówkę we właściwym kierunku. Brak z kolei może mieć wpływ na dziwne tego typu łodzi. Kiedy ten utknie twarzą do wiatru, ze względu na niską wilgotną powierzchnię (zanurzoną powierzchnię kadłuba), zaczyna się cofać (cofać) z prędkością, która może osiągnąć kilka węzłów na konkurencyjnych wielokadłubowcach. Te stery mogą cierpieć z tego trybu nawigacji Unorthodox.
Na lekkich katamaranach sportowych ( Hobie Cat , Dart, Nacra) można jednak użyć kilku wskazówek, aby dość bezpiecznie pokonywać hals: wychylenie steru musi być niskie na początku manewru, a następnie mocniej zaakcentowane (aby uniknąć hydrodynamicznego zwolnienia płetwy steru i odpowiedniego skoku hamulca), załoga musi trochę obciążyć tył łodzi (aby dzióbki nie „popychały wody”). Fok może pozostać na starym halsie (fok „przeciw”), pomagając w ten sposób obracać się łodzi. z drugiej strony grot musi być wstrząśnięty w momencie przejścia przez koryto wiatru (bez którego atakuje i zawraca łódkę pod wiatr). Będzie on halsowany tylko wtedy, gdy jacht jest prawidłowo zamocowany na nowym halsie, a kliwer przejdzie przez nowy hals. Podczas tej fazy wyprowadzania przydatne może być rozpoczęcie od chodu nieco bardziej w dół (bliższy „pełny”) i wyniesienie tylko wtedy, gdy łódź odzyska prędkość.
W przeciwieństwie do jednokadłubowca, praktycznie nie ma sensu "wiosłowania" za pomocą sterów, gdy łódź jest zatrzymana: ze względu na dużą prędkość osiąganą przez katamarany, stery są „kompensowane” lub „częściowo kompensowane”, co powoduje „nieefektywne działanie łódki”.
W przypadku, gdy katamaran przewróci się (ruszy do tyłu) bez przekroczenia łoża wiatru, możliwe jest ostateczne rozwiązanie: odwróć ster jak samochód parkujący wstecz, zapewniając w ten sposób zwrot halsu w dwa razy. Możliwe na małym katamaranie plażowym (gdzie stery są proporcjonalnie bardziej wytrzymałe), nie jest zalecane na dużym wielokadłubowcu (poważne zagrożenie dla płetw i trzonu steru).
Przy słabych wiatrach, załóg żeglarskich łódki jednokadłubowców Light ( Laser , 420 ...) czasami praktykować tzw „krytyczny-przelew”, polegające na użyciu ich wagi natychmiast pięty łódkę na nowym halsie, w celu stworzenia bezpośrednio w idealnym położeniu w stosunku do kształtu jego kadłuba ; w ten sposób udaje im się nie stracić prędkości podczas transferu. Wykorzystywana jest w ten sposób asymetria zanurzonego kadłuba, co powoduje, że łódź „rozgrzewa się” po uruchomieniu halsu.
Energiczne doładowanie ze strony załogi w pasach do zjazdu pozwala na użycie płetwy jako swego rodzaju wiosła i skrócenie trajektorii lotu. Załoga musi zmienić strony, gdy wiatr i bom przejdą przez środek kadłuba ... Powstały w ten sposób przeciw-dom staje się chatą pozytywną o nowej krawędzi, a drugie szarpnięcie ułatwia ponowne uruchomienie łodzi. Podczas skrętu wahacza sterem sterowym można sterować energicznie, pełniąc rolę skoku czaszki . W odniesieniu do międzynarodowych przepisów regatowych ISAF, aw szczególności przepisu 42 zabraniającego wykorzystywania energii ciała do napędzania jachtu podczas regat, przerzutka jest praktyką ograniczającą ... przepisy określają, że żaglówka nie może czerpać przewagi w szybkości posługiwać się. Jednak technika ta jest powszechnie stosowana, a granica między działaniem dozwolonym a działaniem niezgodnym z prawem podlega interpretacji arbitrów.
Stare statki z kwadratowymi żaglami miały zły wiatr i najczęściej nie były w stanie zawrócić na nawietrzną, podczas gdy zwrot z wiatrem nie sprawiał większych trudności. Dlatego też typowym rozwiązaniem przy zmianie halsu było ruszyć z pełną siłą, aby wykonać lik liku przedniego na lik przednim i lik przednim na nowym halsie.
Gdy wiatr przylepności był używany, to nie tylko konieczne użycie mizzen żagla w rodzaju steru powietrza, aby wysięgniku prowadzony przed, ale również do „maskowania 3 wszystkie żagle (latarni morskiej) z masztu. , Co został następnie z wielkim trudem przeorientowany (skontrowany) i brutalnie kołysany (rozgromiony) manewrem wykonanym rękami mężczyzn. Pod koniec ery żeglarskiej potężne wciągarki z mieszadłem ułatwiały operację, ale manewr pozostawał niebezpieczny, a chybione zakręty nie należały do rzadkości, dlatego też tradycyjnie poleceniu skierowania się pod wiatr w dużym czasie towarzyszyło wyrażenie: „do Boga Wat ”.
Jednakże, przytacza przypadek żaglowca w Bordes Company , która sparaliżowana prawie wszystkie jego żagle, a których ładunek został zgrane w czasie burzy na początku XX th wieku, mógł rozbić się na skale Tuskar rafy Pod wejścia na Morze Irlandzkie, a następnie stojąc przed wejściem na Kanał z Bristolu , poprosił o holownik, aby wpłynął do tego portu. Kapitan holownika, biorąc pod uwagę, że chodziło o uratowanie statku w niebezpieczeństwie, zażądał wygórowanej kwoty tysiąca funtów szterlingów. Kapitanowi żaglowca udało się, pomimo postrzępionych żagli, wykonać hals, pokazując manewrowanie, na którym właściciel holownika angielskiego z podziwem obniżył swoje roszczenia do zaledwie stu funtów, co zostało zaakceptowane.
Z trzecim żaglem lub żaglem późnym , halsowanie zwykle wymaga naciągnięcia żagla. Na późnym żaglu manewr ten, zwany samochodem dla tego żagla , jest czasami pomijany, a żagiel pozostaje w niewłaściwej ręce .