Taborites

Táborský svaz
Taborites
Przykładowa ilustracja artykułu Taborites
flaga
kreacja 1420
Rozpuszczenie 1452
Kraj cyganeria
Garnizon Bębenek
Wojny Krucjaty przeciwko husytom
Bitwy Bitwa pod Sudoměřem
Bitwa pod Ústí nad Labem
Bitwa pod Lipanami
oficer dowodzący Jan Žižka
Prokopius Wielki

W Taborites (w czeskim  : Táborský svaz lub Taboryci mnogiej Táborita ) stanowią sekcie prototypy protestanckich z ruchem Husyckiego w XV p  wieku.

Swoją nazwę zawdzięczają miejscowości Tábor w Czechach . Jan Žižka był ich dowódcą wojskowym aż do swojej śmierci w 1424 r. Ale od trzeciej krucjaty (1425 - 1426) to głównie Prokopius Łysy (lub Prokopius Wielki ) dowodził zjednoczoną armią husytów.

Ruch ten wywodzi się z kazań Mikuláša Biskupca de Pelhřimova i Prokopa Wielkiego. Społeczność istniała około trzydziestu lat, po czym rozwiązała się po klęsce Taborytów w bitwie pod Lipanami .30 maja 1434, kiedy zginęło od trzynastu do osiemnastu tysięcy ludzi, a także Prokopiusz Wielki. Podpisali traktat z Zygmuntem I, pierwszym cesarzem rzymskim , także królem Czech.

Taboryci są często postrzegani jako wyraz żakerii, a wojna wewnętrzna przeciwstawia ich Utrakwistom , husytom związanym z czeską szlachtą i elitami miejskimi.

Wiara

Odrzucają czyściec , spowiedź uszną , bierzmowanie itp.

Taboryci odwołują się do czterech artykułów Jana Husa  :

  1. komunia pod obiema postaciami dla świeckich (chleb i wino) z rzeczywistą obecnością Chrystusa,
  2. przymusowe ubóstwo duchowieństwa i zwrot większej części ziem kościelnych świeckim właścicielom,
  3. zakaz prostytucji i karania za grzechy śmiertelne (ten ostatni punkt przeciwstawia się sprzedaży odpustów ),
  4. głoście tylko według Biblii .

Taboryci wyróżniają się radykalnie od umiarkowanych husytów ( Utrakwistów ) przez:

Nazywają się „braćmi” i „siostrami”.

Większość ekstremistów żąda zniesienia państwa, równości i całkowitej dystrybucji dóbr i stosuje ją między sobą aż do najmniejszego kawałka żywności.

Grupa podobna do Taborytów, Horebitów (nazwana na cześć góry Horeb cytowanej w Biblii ), podziela ich poszukiwanie. Te dwa sekciarskie ruchy uważały się za niezwyciężone w walce.

Załączniki

Zobacz też

Bibliografia

Linki zewnętrzne