Táborský svaz Taborites | |
flaga | |
kreacja | 1420 |
---|---|
Rozpuszczenie | 1452 |
Kraj | cyganeria |
Garnizon | Bębenek |
Wojny | Krucjaty przeciwko husytom |
Bitwy |
Bitwa pod Sudoměřem Bitwa pod Ústí nad Labem Bitwa pod Lipanami |
oficer dowodzący |
Jan Žižka Prokopius Wielki |
W Taborites (w czeskim : Táborský svaz lub Taboryci mnogiej Táborita ) stanowią sekcie prototypy protestanckich z ruchem Husyckiego w XV p wieku.
Swoją nazwę zawdzięczają miejscowości Tábor w Czechach . Jan Žižka był ich dowódcą wojskowym aż do swojej śmierci w 1424 r. Ale od trzeciej krucjaty (1425 - 1426) to głównie Prokopius Łysy (lub Prokopius Wielki ) dowodził zjednoczoną armią husytów.
Ruch ten wywodzi się z kazań Mikuláša Biskupca de Pelhřimova i Prokopa Wielkiego. Społeczność istniała około trzydziestu lat, po czym rozwiązała się po klęsce Taborytów w bitwie pod Lipanami .30 maja 1434, kiedy zginęło od trzynastu do osiemnastu tysięcy ludzi, a także Prokopiusz Wielki. Podpisali traktat z Zygmuntem I, pierwszym cesarzem rzymskim , także królem Czech.
Taboryci są często postrzegani jako wyraz żakerii, a wojna wewnętrzna przeciwstawia ich Utrakwistom , husytom związanym z czeską szlachtą i elitami miejskimi.
Odrzucają czyściec , spowiedź uszną , bierzmowanie itp.
Taboryci odwołują się do czterech artykułów Jana Husa :
Taboryci wyróżniają się radykalnie od umiarkowanych husytów ( Utrakwistów ) przez:
Nazywają się „braćmi” i „siostrami”.
Większość ekstremistów żąda zniesienia państwa, równości i całkowitej dystrybucji dóbr i stosuje ją między sobą aż do najmniejszego kawałka żywności.
Grupa podobna do Taborytów, Horebitów (nazwana na cześć góry Horeb cytowanej w Biblii ), podziela ich poszukiwanie. Te dwa sekciarskie ruchy uważały się za niezwyciężone w walce.