Tabarca

Tabarca
Isla Plana o Nueva Tabarca  (es)
Wieża Saint-Joseph.
Wieża Saint-Joseph.
Geografia
Kraj Hiszpania
Lokalizacja Morze Śródziemne
Informacje kontaktowe 38 ° 09 ′ 54 ″ N, 0 ° 28 ′ 31 ″ W.
Powierzchnia 0,3  km 2
Punkt kulminacyjny 15 m
Administracja
Wspólnota autonomiczna  Wspólnota Walencka
Województwo Escut de la Província d'Alacant.svg Prowincja Alicante
Demografia
Populacja 57  mieszk.  (2016)
Gęstość 190 mieszk./km 2
Miły Tabarquino, na
Geolokalizacja na mapie: Wspólnota Walencji
(Zobacz lokalizację na mapie: Walencja) Tabarca Tabarca
Geolokalizacja na mapie: Hiszpania
(Zobacz sytuację na mapie: Hiszpania) Tabarca Tabarca

Tabarca to wyspa na Morzu Śródziemnym, położona około pięciu kilometrów od wybrzeża Hiszpanii, dwadzieścia kilometrów od Alicante .

Znany jest w języku hiszpańskim pod nazwami Tabarca , Nueva Tabarca lub Plana (co pochodzi z mieszkania, bez reliefu), aw Walencji pod nazwą Nova Tabarca .

Jest to największa wyspa we Wspólnocie Walenckiej i jedyna zamieszkana.

Historia

Przed 1700 rokiem wyspa nosiła nazwę Isla de Sant Pau („Wyspa Świętego Pawła”) lub Illa Plana („Płaska Wyspa”) i służyła jako schronienie dla piratów berberyjskich .

Aby pozbawić piratów działających z Algieru tej bazy wsparcia dla ich ataków na hiszpańskie wybrzeża, została ona ufortyfikowana w 1760 roku na rozkaz Karola III Hiszpanii . Został zaludniony przez Tabarquin Genoese , zredukowany do niewolnictwa po zdobyciu Tabarque przez Bey of Tunis w 1741 roku i odkupiony przez hiszpańską koronę. Wtedy to przyjął nazwę Nova Tabarca („Nowa Tabarca”), a następnie Nueva Tabarca od 1770 roku .

Odkupieni Tabarkini osiedlili się najpierw w Alicante , gdzie zajmowali kolegium jezuickie , a następnie wraz z hiszpańskim garnizonem przenieśli się na wyspę. Fortyfikacje zostały zbudowane przez inżyniera Fernando Méndeza Rasa.

W 1850 roku , gubernator i garnizon zostały stłumione, a pod koniec XIX -go  wieku , liczba ludności wynosiła około 1000 mieszkańców żyjących głównie z rybołówstwa.

Obecnie jego ludność całkowicie wtopiła się w kulturę latynoską. Nadal można zobaczyć bramy cytadeli, dom namiestnika i kościół świętych Piotra i Pawła, zbudowany w 1779 roku .

Wyspa jest połączona z wyspą San Pietro na Sardynii , zamieszkałą również przez uchodźców tabarquins .

Wyspa jest również rezerwatem morskim (Tabarca) .

Latarnia morska

Uwagi i odniesienia

  1. Reserva marina de Tabarca

Zobacz też

Powiązane artykuły