Scriptorium

Słowo scriptorium (w liczbie mnogiej, scriptoria lub scriptorium ) jest łacińskim słowem pochodzącym od czasownika scribere, które oznacza „pisać”. Nazwa ta odnosi się do warsztatu, w którym mnisi kopistów wytwarzali książki kopiowane ręcznie przed wprowadzeniem druku na Zachodzie . Niekiedy terminem tym określa się obecnie pomieszczenie przeznaczone na prace pisarskie.

Zarówno relacje, jak i istniejące jeszcze budynki czy wykopaliska archeologiczne wskazują, że wbrew powszechnej opinii takie egzemplarze rzadko istniały w klasztorach; większość pism zakonnych powstała w małych pomieszczeniach wewnątrz klasztoru lub w celach mnichów. Odniesienia we współczesnych publikacjach akademickich do skrypttorii są zwykle ukierunkowane na zbiorową pisemną produkcję klasztoru, a nie na konkretny fizyczny utwór.

W każdym razie skryptorium było niezbędnym dodatkiem do biblioteki. W konwencjonalnym sensie konkretnej sztuki skryptoria istniała prawdopodobnie tylko przez ograniczony czas, kiedy instytucja lub jednostka życzyła sobie skopiowania dużej liczby tekstów, aby zapełnić bibliotekę; po zapełnieniu nie było już potrzeby rezerwowania pokoju. Na początku XIII -go  wieku, świeckie sklepy kopiowania rosła; zawodowi skrybowie mogli mieć specjalne pokoje do pisania, ale w większości przypadków prawdopodobnie mieli tylko biurko w pobliżu okna we własnym domu.

Wiwarium

Klasztor Vivarium w południowych Włoszech można uznać za prototyp na Zachodzie w skryptorium, ponieważ został zbudowany z myślą o gromadzeniu, kopiowanie i konserwowanie rękopisy. Zbudowany na polecenie Kasjodora klasztor zawierał lampy naftowe z własnym zasilaniem, zegar słoneczny, zegar wodny, a także niezbędne przybory do pisania, takie jak pióra, kalmary, kałamarz czy skrobaczki.

Celem Kasjodora, który napisał instrukcje, było zachowanie literatury sakralnej i świeckiej, zarówno po łacinie, jak i po grecku. To centrum redakcyjne istniało mniej niż sto lat, mniej więcej od 550 do 630 ne . J.-C.

Miejsca, w których istniały skryptoria

W średniowieczu w każdym opactwie znajdowało się skryptorium o różnym znaczeniu. W najmniejszych zakładach było to po prostu miejsce, w którym powstawały i aktualizowane książki niezbędne do życia zakonnego. W większych były prawdziwymi ośrodkami produkcyjnymi, przeznaczonymi do dostarczania wszelkiego rodzaju tekstów do biblioteki samego zakładu lub jego filii.

Najbardziej znane skrypttoria to z jednej strony te, które rozwinęły się w okresie karolińskim i umożliwiły transmisję tekstów z klasycznej starożytności; az drugiej strony ci, którzy rozwinęli szczególnie dopracowany styl kaligrafii lub iluminacji . Znajdowano je w klasztorach, arcybiskupstwach lub biskupstwach. Wśród głównych możemy wymienić:

Klasztory

Arcybiskupstwa

Biskupstwa

W kulturze

W skryptorium opactwa rozgrywa się kilka scen z powieści Umberto Eco The Name of the Rose . Jean-Jacques Annaud w filmowej adaptacji powieści wybrał do tych scen dawną dormitorium klasztoru Eberbach w Niemczech.

Odniesienie

Linki zewnętrzne