Scholastyczny

To na formalistycznym aspekcie sporu skoncentruje si racjonalistyczna i nowoczesna krytyka scholastyki. Jego metoda jest w istocie czyst spekulacj intelektualn , opart wycznie na komentarzach tekstów lub komentarzach komentarzy, zabraniajcych bezporedniego spojrzenia na rzeczywisto. Ta logika formalna nie moe roci sobie prawa do zrozumienia i rozszerzenia predykatu. To jest postawa, któr Platon walczy z sofistami.

Myl arystotelesowska i scholastyka

Rozwój scholastyki podporzdkowany by w istocie przenikaniu Arystotelesa do Europy, a take przekadom filozofów ydowskich i arabskich (m.in. Awicenny , Awerroesa , Majmonidesa ). Stopniowe odkrywanie Fizyki i Metafizyki Arystotelesa na Zachodzie spowodowao prawdziw rewolucj. O czasu mona ustali w nastpujcy sposób:

• Przez cae redniowiecze Arystoteles jest postrzegany tylko jako logik, a zna si o nim tylko Organon , potem Kategorie i Peri Ermenias , na podstawie których doda si jakie róda porednie, co da zbiór zwany star logik . To jest wersja, której uywa Abelard .
• Nadchodzi moment, w którym za porednictwem Toledo Rycerze Rekonkwisty przynosz trubadurom echa poezji islamu. Arystoteles odkry duchom przede wszystkim natur . Zasadniczo to Gérard de Cremona , od 1134 w Toledo , majcy na swoim koncie 86 przekadów z jzyka arabskiego (dziea o matematyce, astrologii, hermetyzmie), przetumaczy wersj analityki póniejszej , fizyki , traktatu nieba i wiata. , o pokoleniu i korupcji , oraz o pierwszych ksigach pogody  . Wedug Jeauneau te pierwsze przekady s nadal przesiknite neoplatonizmem i mieszaj autentyczne dziea Arystotelesa z dzieami inspirowanymi neoplatonizmem, takimi jak Liber de Causis (Ksiga przyczyn lub Ksiga dobra czystego).
• Dokadne daty przybycia rónych przekadów do Francji nie s znane, cho jest wysoce prawdopodobne, e ich rozpowszechnianie odbywao si stopniowo. Jednak Etienne Gilson daje nastpujce wskazania: Wydaje si, e co fizyka Arystotelesa jest znana od koca XII ^th  wieku.
• W 1210 roku w Paryu zakazano ksiek o filozofii przyrody.
• W 1215 r. kilka szkó poczyo si i przeksztacio si w Uniwersytet Paryski , samodzieln instytucj z wasnym statutem. Naukowiec opar na niej swoj metod, scholastyk, która dowiadczy pierwszych niepowodze z powodu niemonoci pogodzenia kultury importowanej z kultur ustalon. Na Wydziale Sztuk Piknych w Paryu tolerowana jest logika Arystotelesa, ale nie fizyka i metafizyka.
• W 1231 papie Grzegorz IX przypomina zakaz Soboru z 1210 roku, ale dodaje, e Fizyka Arystotelesa zostanie poddana badaniu komisji i oczyszczona z jej bdów.
• Od 1230 do 1255 bariery stopniowo przeamyway si, pod przywództwem Alberta Wielkiego i Rogera Bacona w 1244, nastpnie Roberta Grossetête , kanclerza Uniwersytetu Oksfordzkiego, który ukoczy tumaczenie Etyki w Nikomaque w 1247, a wreszcie w. Tomasza z Akwinu w 1252 r., gdzie w. Tomasz szczerze opowiedzia si za Arystotelesem.
• To przerzedzenie bdzie tylko krótkotrwae. W 1270 r. Étienne Tempier , biskup Parya, potpi arystotelizm po odkryciu w niektórych scholastykach stanowisk sprzecznych z dogmatami chrzecijaskimi (takich jak Boecjusz z Dacji i Siger z Brabancji ), w szczególnoci awerroizm, który rozwin si na wydziale sztuk paryskich , potpienie wzmocniony w 1277 r.; te stanowiska moemy przegrupowa pod czterema hasami: wieczno wiata, negacja uniwersalnej opatrznoci Boej, jedyno duszy intelektualnej dla wszystkich ludzi (monopsychizm), determinizm.

Data ta odpowiada, wedug Pierre'a Duhema , narodzinom wspóczesnej nauki. Tempier, w imi teologicznej koniecznoci, otworzy ziejc wyrw, z której wyoni si podstawy nowoczesnej myli: Jeli nowoczesna nauka nie narodzia si w 1277 roku, to jest to data, w której moliwe stay si narodziny kosmologii wspóczesne czasy w rodowisku chrzecijaskim.

Cztery okresy

Rozwój scholastyki jest cile powizany z rozwojem uniwersytetów. Scholastyka jest wic wytworem uczelni, zarówno instytucjonalnym, jak i spoecznym. Ucisk scholastyki dzieli si na cztery gówne okresy, nawet jeli wpyw tego okresu wykracza poza.

Scholastic prymitywne: pocztek XI ^XX  wieku do koca XII ^th  wieku

Pierwszy okres, który wydaje si rozpoczyna zwaszcza od postaci Anzelma z Canterbury , naznaczony jest Sprzecznoci uniwersaliów , przeciwstawiajc si realistom pod przewodnictwem Guillaume de Champeaux , nominalistom reprezentowanym przez Roscelina i konceptualistom ( Pierre). Abelarda ). Ale prawdziwie przygotowujc do scholastyki form bdzie szkoa w Chartres, która na nowo odkryje Arystotelesa.

Okres ten wyznacza równie apogeum redniowiecznej egzegezy . Interpretowali oni Pismo wite metod scholastyczn, która ujawniaa swoje cztery znaczenia: dosowne , alegoryczne , tropologiczne i anagogiczne . Kady z czterech zmysów by znany i praktykowany przez dugi czas, ale ta doktryna czterech zmysów Pisma witego wymagaa mnogiej interpretacji tekstu Biblii . Zatrudni go Hugues de Saint-Victor ( De Scripturis ).

Dziea Arystotelesa s tumaczone (wraz z greckimi i arabsko-muzumaskimi traktatami naukowymi) przez zespoy filozofów chrzecijaskich, ydowskich i arabskich. S one naznaczone wpywem Platona i Plotyna .

Wielki scholastyczna: koniec XII ^th  wieku do koca XIII ^th  wieku

Ten drugi okres uwaany jest za apogeum scholastyki. Z tego powodu nazywa si to wielk scholastyk. Od 1230 r. dziea Arystotelesa, gównych przedstawicieli scholastyki, byy tumaczone z greki na acin przez Alberta Wielkiego , prawdziwego inicjatora myli filozofa, oraz Guillaume de Moerbeke , sekretarza Tomasza z Akwinu , i wprowadzane na uniwersytety .

Wyraono wówczas kilka wraliwoci. Zauwaamy na przykad, e Robert Grossetête w Lincoln (Wielka Brytania) i Roger Bacon w Oksfordzie , bardziej skaniajcy si ku dowiadczeniu ni czystej spekulacji , zidentyfikowali pewne bdy Arystotelesa w zwizku ze zjawiskami naturalnymi, które w aden sposób nie uniemoliwi im uznanie wagi filozofii Arystotelesa . Jednak pod koniec XIII ^-go  wieku, najwikszy koncern akademicki jest radykalnie odmówiono niezbdnej wszechwiat Greków i Arabów.

Scholastic póno: the XIV ^th  century

Trzeci okres to faza odstawienia. Ostatni wielki przedstawiciel scholastyki, Jan Duns Szkot , popiera ide, zgodnie z któr Bóg jest nieskoczony, a stworzenie skoczone, na tym samym poziomie ontologicznym. Widzimy, jak myliciel Guillaume d'Occam zajmuje stanowisko nominalistów i tworzy via moderna, która jest przeciwna tomizmowi , bardziej odróniajc filozofi od teologii ni Tomasz z Akwinu.

Od XV ^-go  wieku

Od XV ^-go  wieku , scholastyka jest kwestionowana przez humanizmu i reformacji w XVI ^-tego  wieku  : Scholastic zostanie oskarony o zrujnowanie doktryn chrzecijask poprzez ustanowienie przewag filozofii staroytnej . Erasmus krytykuje jego barbarzyski jzyk, nieznajomo listów i jzyków. Mistrzowie scholastyki w rzeczywistoci ignoruj grek i maj jedynie tumaczenia z drugiej lub trzeciej rki. Ale mistrzowie scholastyki Jean Bessarion (ok. 1402-1472), Pietro Pomponazzi (1462-1525) ^{[ref. konieczne]} i mistrzów Padwy ^{[ref. konieczne]} sprzeciwia si ideaom humanizmu. Teologowie sprzeciwiaj si take przekadowi Nowego Testamentu przez Erazma z greki na acin , przekadowi znacznie wierniejszemu tekstowi. Erazm szczególnie krytykuje skaenie scholastyki przez filozofi pogask: Jakie mog istnie relacje midzy Chrystusem a Arystotelesem .