Radès

Radès
Radès
Widok z lotu ptaka na port w Radès.
Administracja
Kraj Tunezja
Governorate Ben Arous
Delegacje Radès
Burmistrz Jawher Sammari ( Ennahdha )
Demografia
Miły Radesien
Populacja 59 794 mieszk  . ( 2014 )
Geografia
Informacje kontaktowe 36 ° 46 ′ szerokości geograficznej północnej, 10 ° 17 ′ długości geograficznej wschodniej
Lokalizacja
Geolokalizacja na mapie: Tunezja
Zobacz na mapie administracyjnej Tunezji Lokalizator miasta 14.svg Radès
Geolokalizacja na mapie: Tunezja
Zobacz na mapie topograficznej Tunezji Lokalizator miasta 14.svg Radès
Znajomości
Stronie internetowej www.commune-rades.gov.tn

Radès ( arab  . رادس ) to miasto na południowych przedmieściach Tunisu , położone około dziesięciu kilometrów od stolicy Tunezji.

Administracyjnie przyłączona do gubernatorstwa Ben Arous , w 2014 r . Stanowi gminę o liczbie mieszkańców 59 794 .

Geografia

Miasto zostało pierwotnie zbudowane na wzgórzu obejmującym również las o powierzchni 350 hektarów . Następnie rozciąga się na otaczającą równinę w kierunku rzeki Miliane i Morza Śródziemnego .

Radès, zwłaszcza na poziomie swojego starego jądra, charakteryzuje się krętymi uliczkami. To wokół tego jądra, prawdziwej medynalnej tkaniny zajmującej wzgórze, jest zbudowane całe miasto. W jego przedłużeniu odnajdujemy dzielnice Bir Tarraz i Mongil. Inne, nowsze dzielnice rozszerzyły się później: Radès Forêt, Radès Plage, Radès Méliane, Maxula, Mohamed-Ali, Taïeb-Mehiri, Noubou itd.

Jest w bezpośrednim sąsiedztwie miasta i poza wadi Miliane że jest największym sportowy kompleks w Tunezji, w tym w szczególności stadionu olimpijskiego RADES (dawniej 7 listopada) wyposażonego w 60.000 krzeseł, zbudowany w związku z organizacją Igrzyska Śródziemnomorskie 2001 .

Historia

Antyk i średniowiecze

RADES bierze swoją nazwę od łacińskiego wyrażenia Maxula jednej stopy (Maxula przez promy ), Maxula to nazwa Libyco-Berber pochodzenia miejscowości w pobliżu którego znajduje się w starożytności , stacja łodzi mających na funkcję connect, morski, koniec nadmorskiej drogi z Kartaginą . W arabski przechowywane tylko z tego oznaczenia toponimicznego czary które są przekształcane w RADES .

Od początku muzułmańskiego podboju Maghrebu wzgórze Radès było zaopatrzone w wysoki ribat . Było to około Ribat, dawno już minęły, że powstała wieś mówionego z XI -tego  wieku i wydaje się, że zostały wyposażone w porcie w tym czasie.

Pod Hafsids , że winorośl rozłożone na wzgórzach

Panowanie husseinów

Pod panowania Husseinite bejs , RADES była zamieszkana przez rolników i poszukiwane przez zauważalną tunezyjskim mieszczan. Miasto następnie gwałtownie rośnie i rozciąga się na plaży i okolicznych wzgórz podczas XIX -tego  wieku .

Wysocy dostojnicy mają tam zbudowane rezydencje, takie jak domy w stylu hiszpańsko -arabskim ozdobione ogrodami, jak te należące do gubernatora Kaidy Mokhtara Bena Zida i generała brygady Allali Ben Frija, który zbudował bardzo rozległy w 1862 roku .

Od końca XIX TH i na początku XX th  wieku , członkowie rodziny Djellouli budują piękne domy w stylu Hispano-arabskiej, w tym ministrów m'hamed djellouli i Taieb djellouli i sworzniem Gubernator Sadok Djellouli.

Mieszkańcy Francji mają tu również wybudowane w stylu europejskim wille mieszczańskie. Możemy przytoczyć kolonialną willę zbudowaną w 1905 roku i kupioną przez wielkiego wezyra M'hameda Chenika , który nadaje jej styl hiszpańsko -mauretański i włoski; jego brat Hassen, znaczna ziemianin mieszka w willi Vacherot stał się jego miejsce zamieszkania w połowie XX th  wieku.

Gospodarka

W Radès znajduje się pierwszy w kraju port handlowy, którego rozwój sięga 1987 roku i który przeszedł ogromny rozwój, przechwytując na swoją korzyść działalność portu w Tunisie, a następnie portu La Goulette . Specjalizuje się w ruchu kontenerowym (700 000 TEU rocznie) i operacjach typu roll-off, aw jego bezpośrednim sąsiedztwie rozwija się ważna strefa portowo-przemysłowa.

Niedaleko portu Radès znajduje się elektrownia gazowo-parowa , zbudowana przez Alstom dla STEG  ; został oddany do użytku w 2001 roku . Ta elektrownia, wraz z elektrowniami La Goulette, zaopatruje Wielki Tunis i znaczną część północy kraju.

Miasto jest wezwane do doświadczenia głębokich zmian dzięki:

Osobowości

Bibliografia

  1. „  Jawher Sammari, a Nahdhaoui przejmuje głowę gminy Radès  ” , na kapitalis.com ,23 kwietnia 2019 roku(dostęp 4 maja 2019 ) .
  2. (ar) „  Populations, Dwellings and Homes by Administrative units and area  ” [PDF] , na census.ins.tn (dostęp 19 listopada 2017 ) .
  3. Jacques Revault , pałace i rezydencje letnie regionu Tunis (XVI TH- XIX th wiek) , Paryż, Éditions du Centre national de la recherche scientifique, coll.  „Studia starożytności afrykańskich”,1974, 628  s. ( ISBN  2-222-01622-3 , czytaj online ) , str.  432.
  4. Jacques Revault, op. cit. , s.  433 .
  5. Grupa badawczo-naukowa ds. Bliskiego Wschodu, tradycyjnych siedlisk w krajach muzułmańskich wokół Morza Śródziemnego: Spotkanie w Aix-en-Provence, 6-8 czerwca 1984 , vol.  II: Historia i środowisko , Kair, Francuski Instytut Archeologii Orientalnej,1990, 944  s. ( ISBN  978-2-724-70062-6 ) , str.  597.

Zobacz też