Quetzalcoatlus
Quetzalcoatlus northropi
Quetzalcoatlus
Rekonstrukcja szkieletu Quetzalcoatlus northopi w Muzeum Nauk Przyrodniczych w Houston (Teksas, Stany Zjednoczone).
| Królować | Animalia |
|---|---|
| Klasa | Archosauria |
| Zamówienie | † Pterosauria |
| Zamówienie podrzędne | † Pterodactyloidea |
| Świetna rodzina | † Azhdarchoidea |
| Rodzina | † Azhdarchidae |
Lawson , 1975 † Quetzalcoatlus northropi
Lawson , 1975
Quetzalcoatlus (nazwany na cześć boga Azteków Quetzalcoatl ) to gatunek out of pterozaury z rodziną z azhdarchidés . Żył w końcu górnej kredy ( Górna mastrycht ) w Ameryce Północnej ( Montana , Texas ), w przybliżeniu między 70 a 66 Ma (milionów lat temu).
Opisano tylko jeden gatunek , gatunek typowy : Quetzalcoatlus northropi .
Drugi możliwy gatunek, mniejszy rozmiar, odkryty w Teksasie, nie otrzymał jeszcze nazwy Quetzalcoatlus sp., W oczekiwaniu na odkrycie bardziej diagnostycznych szczątków kopalnych.
Odkrycia
Wczesne niekompletne skamieniałości Quetzalcoatlus zostały znalezione w 1971 roku przez Douglasa A. Lawsona w Parku Narodowym Big Bend w Teksasie i zawierały kilka kości ramion.
Natura tych skamieniałości jest przedmiotem dyskusji: w rzeczywistości znalezione okazy zostały znalezione w pobliżu innych okazów Quetzalcoatlus mniejszych niż oryginały, ale bardziej kompletnych niż te ostatnie, dlatego trudno jest określić, czy są to młode okazy Quetzalcoatlus, czy też odrębne i mniejsze gatunki niż Quetzalcoatlus northropi .
Opis
Skaleczenie
Quetzalcoatlus to jeden z największych znanych pterozaurów, obok Arambourgiania i Hatzegopteryx . Jego wielkość jest trudna do oszacowania przy braku kompletnych skamieniałości i obecnych zwierząt, które mogą służyć jako punkt odniesienia dla takich szacunków.
Kiedy został odkryty i opisany w 1975 roku, pierwsze szacunki jego rozpiętości sięgały prawie 16 metrów, uśredniając trzy hipotezy na 11, 15,5 i 21 metrach. W 1981 roku wynalazca gatunku, Douglas A. Lawson , ostro obniżył swoją ocenę rozpiętością skrzydeł od 11 do 12 metrów. Rzeczywiście, okazało się, że Azhdarchidae mają znacznie krótsze skrzydła niż oczekiwano. W 2010 roku Mark Witton i jego współpracownicy szacują, że jest to od 10 do 11 metrów. Na tylnych łapach jego wysokość na poziomie ramion byłaby większa niż 3 metry.
Masa zwierzęcia była początkowo uważana za bardzo skromną, biorąc pod uwagę wielkość zwierzęcia, rzędu 70 kg . Paul Gregory w 2002 roku i większość szacunków opublikowanych od 2000 roku podaje znacznie wyższe wartości między 200 a 250 kg .
Czaszka
Szczątki czaszki znane są tylko z niewielkich okazów Quetzalcoatlus sp. odkryte w Teksasie, które mogą należeć do innego gatunku. Pokazują, że zwierzę miało długi, spiczasty i ostry dziób. Czaszkę zwieńczono kościstym grzebieniem, którego kształt i rozmiar nie są dobrze znane. W przypadku Q. sp czaszka była noszona przez szyję mierzącą 1,5 metra, co sugeruje długą szyję wynoszącą prawie 3 metry w przypadku Q. northropi.
Ciało
Jak wszystkie pterozaury, Quetzalcoatlus z pewnością miał „futro” z piknowłókien.
jedzenie
Zwierzę charakteryzuje się również zwężającym się i bezzębnym pyskiem, który pozostawia nieco zakłopotany. Nadal można się zastanawiać nad jego dietą, zwłaszcza że jego skamieniałe szczątki znaleziono na lądzie, a nie w pobliżu morza. Możliwe, że wykorzystał prąd wstępujący, aby wzbić się nad lądem, aby znaleźć zwłoki, takie jak obecne sępy. Inni uważają, że może złapać zdobycz w słodkiej wodzie, złapać małe kręgowce na lądzie lub przedstawić mieszaną dietę ofiara i tusze.
Mobilność
Obecnie uważa się, że był w stanie oderwać się od ziemi (i niekoniecznie z klifu, jak wcześniej sądzono), że mógł rozwinąć trzepoczący lot i że czołgał się na czworakach po suchym lądzie, jednak ciało raczej podniesiony. Hipotezę chodu czworonożnego potwierdza w szczególności odkrycie serii śladów pterozaurów.
Klasyfikacja
Poniższy kladogram , ustanowiony przez Andresa i Myersa w 2013 roku, pokazuje pozycję Quetzalcoatlusa wśród neoazhdarchii :
| Neoazhdarchia |
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Galeria
-
Porównanie wielkości Quetzalcoatlus northopi , małego Quetzalcoatlus sp. i człowieka.
-
Wizja artysty przedstawiająca grupę Quetzalcoatlus northopi żerującą na lądzie.
-
Schemat szkieletu i sylwetki Quetzalcoatlus sp.
-
Rekonstrukcja czaszki na podstawie artykułu MP Wittona i Naisha D. (2008).
W kulturze popularnej
Quetzalcoatlus jest najbardziej znany jako jedno z największych zwierząt latających w całej historii Ziemi. Dlatego zwierzę miało prawo do licznych występów w specjalistycznych filmach dokumentalnych o „dinozaurach”, chociaż nie należy do tej grupy.
- Jego pierwszy prawdziwy występ w słynnym programie BBC In the Land of Dinosaurs jest naznaczony błędami, ponieważ pojawia się z bardzo krótką szyją, dużymi skrzydłami, tępym pyskiem, bardzo małym grzbietem z tyłu czaszki, brakiem piknowłókna, a zwłaszcza zęby. Pochodny film animowany Sur la terre des dinosaures (2013) , wydany dekadę później, przedstawia bardziej poprawny naukowo model, pomimo wciąż zbyt krótkiej głowy i szyi, a także braku piknowłókien. W filmie nie został nazwany po imieniu płciowym, ale po nazwie swojej grupy, pterozaurów.
- Quetzalcoatlus jest w centrum filmu Horror nad Nowym Jorkiem z 1982 roku. Jeśli przedstawiane zwierzę jest tak opisane, to istota ta jest w ścisłej sprzeczności z rzeczywistością, nawet w kontekście naukowym tamtych czasów. Jest zatem przedstawiany bardziej jak smok lub gryf bez pióra niż pterozaur, z czterema nogami i parą skrzydeł, masywnym ciałem i długą szyją zwieńczoną małą głową z krótkim dziobem.
- Quetzalcoatlus pojawia się w grze wideo ARK: Survival Evolved, gdzie jest największym zwierzęciem latającym w grze.Można go usiąść okrakiem za pomocą siodła lub platformy zainstalowanej na jego grzbiecie, przekształcając zwierzę w środek transportu pospolitego lub powietrznego baza bojowa. Jest również bardzo rzadki (maksymalnie 4-5 na serwer) i jest przedstawiany jako nigdy nie stawiający stopy na ziemi (w rzeczywistości robi to raz dziennie przez 5 dni w grze), co czyni go niezwykle trudnym do oswojenia.
- Quetzalcoatlus pojawił się jako postać kilkakrotnie w Jurassic Park franczyzy , choć błędnie większość czasu aż do niedawna. Pojawia się także w kilku grach z serii, takich jak „Jurassic World: The Game” na Androida i „Jurassic World Alive” na urządzenia mobilne. Dwóch Quetzalcoatlus pojawia się również w nieoficjalnym krótkim teaserze do filmu Jurassic World z 2015 roku autorstwa Colina Treworrow, jeden z nich łapie jednego surferę, aby dać drugiemu, zanim ponownie wyruszy na polowanie.
Uwagi i odniesienia
- (en) Douglas A. Lawson , „ Pterosaur from the Latest Cretaceous of West Texas: Discovery of the Largest Flying Creature ” , Science , vol. 187 n O 4.18014 marca 1975, s. 947–948 ( DOI 10.1126 / science.187.4180.947 )
- (w) „ Pterozaury: Park Narodowy Big Bend ” , w National Park Service
- (w) Douglas A. Lawson , „ Czy pterozaury mogą latać? ” , Science , vol. 188 n O 4189,16 maja 1975, s. 676–677 ( DOI 10.1126 / science.188.4189.676 )
- (w) Wann Jr. Langston , „ Pterozaury ” , Scientific American , Vol. 244 n O 2Dziewiętnaście osiemdziesiąt jeden, s. 122–137 ( JSTOR 24964287 )
- (en) Mark P. Witton , Michael B. Habib i Vincent Laudet , „ On the Size and Flight Diversity of Giant Pterosaurs, the Use of Birds as Pterosaur Analogues and Comments on Pterosaur Flightlessness ” , PLoS ONE , vol. 5, n O 1115 listopada 2010, e13982 ( DOI 10.1371 / journal.pone.0013982 )
- (w) Mark P. Witton i Darren Naish , „ A Reappraisal of Azhdarchid Pterosaur Functional Morphology and paleoecology ” , PLoS ONE , tom. 3, n O 5,28 maja 2008, e2271 ( DOI 10.1371 / journal.pone.0002271 )
- (w) Gregory S. Paul , Dinosaurs of the Air: evolution and loss of flight in dinosaurs and birds , Baltimore / London, Johns Hopkins University Press ,2002, 460 pkt. ( ISBN 0-8018-6763-0 ) , str. 472
- (w) Alexander WA Kellner and Jr. Wann Langston , „ Czaszkowe szczątki Quetzalcoatlus (Pterosauria, azhdarchidae) z późnokredowych osadów Big Bend National Park, Teksas ” , Journal of Vertebrate Paleontology , vol. 16 N O 25 czerwca 1996, s. 222–231 ( DOI 10.1080 / 02724634.1996.10011310 )
- (en) B. Andres i TS Myers , Lone Star Pterosaurs ,2013, 1 pkt. ( DOI 10.1017 / S1755691013000303 )
Zobacz też
Powiązane artykuły
Odniesienia taksonomiczne
- (en) Referencyjna baza danych paleobiologii : Quetzalcoatlus Lawson, 1975
- (en) Referencyjna baza danych paleobiologii : Quetzalcoatlus northropi Lawson, 1975
Linki zewnętrzne
- (en) „ Quetzalcoatlus Northropi: UAS Advanced Development Center - AeroVironment, Inc. ” (dostęp 8 listopada 2014 )
- (en) „ The Dino Pit Fossils: Quetzalcoatlus northropi ” (dostęp 8 listopada 2014 )