Informacje, które udało nam się zgromadzić na temat Przy fortepianie, zostały starannie sprawdzone i uporządkowane, aby były jak najbardziej przydatne. Prawdopodobnie trafiłeś tutaj, aby dowiedzieć się więcej na temat Przy fortepianie. W Internecie łatwo zgubić się w gąszczu stron, które mówią o Przy fortepianie, a jednocześnie nie podają tego, co chcemy wiedzieć o Przy fortepianie. Mamy nadzieję, że dasz nam znać w komentarzach, czy podoba Ci się to, co przeczytałeś o Przy fortepianie poniżej. Jeśli informacje o Przy fortepianie, które podajemy, nie są tym, czego szukałeś, daj nam znać, abyśmy mogli codziennie ulepszać tę stronę.
.
| Przy fortepianie | |
| Autor | Jean Echenoz |
|---|---|
| Kraj | Francja |
| Uprzejmy | Powieść |
| Redaktor | Północ |
| Data wydania | |
| Numer stron | 224 |
| ISBN | 978-2707318121 |
Przy fortepianie jest powieść przez Jean Echenoz opublikowanydo wersji Midnight .
„Przy fortepianie” okazuje się akcją: grą na pianinie. Rzeczywiście, człowiek, pianista, byłby przed swoim fortepianem, aby na nim grać, a nie patrzeć na niego .
Max to wspaniały człowiek, wielki pianista wirtuoz. Jednak jest sam, ofiarą alkoholizmu, samotny , niespokojny. To pokazuje jego kiepskie życie. Max to pseudonim Maxime; lub Maxime pochodzi od łacińskiego słowa „ superlative maximus ”, oznaczającego „największy”.
W chwili śmierci, w drugiej części powieści, zmienia swoją osobę, swoją tożsamość: nie nazywa się już Max, ale Paul. A po łacinie Paweł pochodzi od słowa paulus, które oznacza „słaby”. Możemy zatem wywnioskować, że jest słabym, nieszczęśliwym człowiekiem.
Niemniej jednak był już słaby w swoim poprzednim życiu: Max był mały w swoim codziennym życiu. Dlatego Paweł jest obrazem swojego cienia, Max; Paul jest duchem Maxa. Możemy zatem pamiętać, że Jean Echenoz bawi się imionami: Max (duży) jest w opozycji do Paula (mały).
W tym imieniu jest też opozycja. „Beliar” to imię nadane diabłu w tekstach na początku ery chrześcijańskiej. Ponadto Béliard ma również pochodzenie germańskie, które w ten sposób wyraża „brutalnego człowieka”.
Jednak Christian to imię pochodzenia greckiego: krystos, które określa „Mesjasza”. Ten znak jest więc podwójny; czasami może być miły, czasami może być zły. Nadal istnieje dysonans między Christianem (Chrystusem) a Béliardem (diabłem).
Pod koniec powieści wiemy, że szuka Rose, tak jak Max; tam pojawia się wspólny punkt między Christianem Béliardem i Maxem. Choć postrzegany jako diabeł, który ukradł miłość Maxa.
Róża to łacińska nazwa, która oczywiście oznacza różę. Ona jest symbolem ukochanej kobiety, idealnej miłości , a nie cielesnej miłości . I dokładnie, Max kocha tę kobietę; dlatego Jean Echenoz zdecydował się nazwać ją Różą.
Mamy nadzieję, że informacje, które zgromadziliśmy na temat Przy fortepianie, były dla Ciebie przydatne. Jeśli tak, nie zapomnij polecić nas swoim przyjaciołom i rodzinie oraz pamiętaj, że zawsze możesz się z nami skontaktować, jeśli będziesz nas potrzebować. Jeśli mimo naszych starań uznasz, że informacje podane na temat _title nie są całkowicie poprawne lub że powinniśmy coś dodać lub poprawić, będziemy wdzięczni za poinformowanie nas o tym. Dostarczanie najlepszych i najbardziej wyczerpujących informacji na temat Przy fortepianie i każdego innego tematu jest istotą tej strony internetowej; kierujemy się tym samym duchem, który inspirował twórców Encyclopedia Project, i z tego powodu mamy nadzieję, że to, co znalazłeś o Przy fortepianie na tej stronie pomogło Ci poszerzyć swoją wiedzę.