Odzyskane

Ewolucja terytorialna rekonkwisty od ewolucji jzykowej Pówyspu Iberyjskiego

Ogólne informacje
Przestarzay	722 - 1492
Lokalizacja	Pówysep Iberyjski
Wynik	Zwycistwo redniowiecznej chrzecijaskiej Hiszpanii

Wojujcy
Królestwo Asturii Królestwo Galicji Królestwo León Królestwo Aragonii Królestwo Kastylii Królestwo Portugalii Królestwo Nawarry Hiszpaska monarchia katolicka	Umajjadów Kalifat Damaszku Emirat Kordoby Kalifat Kordoby Taifas Almorawidów Emirat Almohadów Grenada

Bitwy

Reconquista ( hiszpaski i portugalski sowo w jzyku francuskim : rekonkwista) to nazwa nadana do okresu redniowiecza , podczas której odbya si rekonkwista, przez chrzecijaskich królestw , od terytoriów Pówyspu Iberyjskiego i Balearów zajmowanych przez Muzumanie . Jest powszechnie przyjte, e Reconquista rozpocz podczas pierwszej poowie VIII ^XX wieku ; jednak dokadny rok jego debiutu pozostaje otwarty do dyskusji. Zwycistwo Asturii w bitwie pod Covadonga w 722 jest jedn z dat uznanych za punkt wyjcia do rekonkwisty. Koczy si na2 stycznia 1492 rw dzisiejszej Hiszpanii , kiedy Królowie katoliccy zdobyli ostatni muzumask twierdz w Granadzie .

Okrelenie

Podbój Antequera w16 wrzenia 1410.

Jeli wola rekonkwista pojawia si, gdy 711 wród chrzecijan Iberyjskiego w odpowiedzi na podboju muzumaskiego , pojawienie terminach termin z XIX ^th wieku , jako koncepcja dla historyków do wyznaczenia tego okresu. Chocia odrónienie rekonkwisty od podboju w tak dugim okresie jest skomplikowane, Reconquista nie reprezentuje okresu zjednoczonego i spójnego, poniewa walki nie s cige. Z braku lepszego okrelenia pozostaje on uywany przez historyków pomimo ich niezgody co do tego, co on oznacza. Historycy arabskojzyczni uywaj terminu istirdad, który dokadnie tumaczy Reconquista .

Podczas bitwy pod Las Navas de Tolosa ( 1212 ) papie Innocenty III udziela kombatantom odpuszczenia grzechów, przypisujc Hiszpanii bull witej krucjaty . Powstawanie zakonów rycerskich religijnych i wojskowych zaczyna XII ^th century , w tym z rozkazu Alcántara , z Santiago , etc. inspirowany sukcesami Zakonu wityni powstaego w 1120 roku .

Podczas kryzysu w XIV ^-tego wieku , podbój militarny zostanie przerwany, a przez okres 110 lat pomidzy 1350 i 1460 , granica jest na ogó w pokoju dla 85 lat, pomimo podejmowania Antequera . Królestwa Kastylii nastpnie akceptuje muzumask kontrol nad Gibraltaru i podlego ostatnich terytorium Królestwa Granady , w której sprawy czsto interweniuje.

podbój muzumaski

Skaa Gibraltaru, od której rozpocz si podbój Hispania .

Bitwa pod Guadalete .

Hispania w 721 r. , po podboju przez muzumanów ostatnich wizygockich królestw Narbonne.

Gówny artyku: muzumaski podbój Pówyspu Iberyjskiego .

Od koca Roman Hispania , z Wizygotów , po podbi Suevi podczas tak zwanej Wizygotów Hispania okres, zdominoway Pówysep Iberyjski (Królestwo Wizygotów Toledo).

W 711 r. na Pówyspie Iberyjskim miaa miejsce pierwsza inwazja muzumaska. To jeden przybywa z Afryki Pónocnej przez Cienin Gibraltarsk , która zawdzicza swoj obecn nazw wanie Tariq , ogóln który nakazuje wypraw, i e król Roderic ( Rodrigo w jzyku hiszpaskim ), jeden z ostatnich królów Wizygotów, walczy osobicie. Straci ycie w bitwie pod Guadalete . Tariq zostaje wezwany do Damaszku , ówczesnej stolicy kalifatu , aby poinformowa o swoim zwycistwie i nie wraca. Jego miejsce zajmuje gubernator Abd al-Aziz , który polubia Egilon , wdow po królu Rodericku i organizuje te terytoria w formie emiratu zalenego od kalifatu.

Muzumaski podbój pówyspu od 711 do 718.

Jeli inwazja islamska jest szybka i silna, powrót do stabilnoci politycznej i militarnej trwa dugo. Emirat natychmiast wdroy polityk traktatów z szlacht wizygock, która pozwolia mu kontrolowa reszt pówyspu. W 716 Arabowie zaczli kierowa swoje siy w kierunku Pirenejów, aby spróbowa wej do królestwa Franków, podczas gdy Abd al-Aziz zosta zamordowany w Sewilli, wywoujc kryzys tak, e w cigu nastpnych czterdziestu lat dwudziestu gubernatorów zastpio siebie nawzajem. szef Emiratu, który stoi w obliczu wielu powsta. Niestabilno trwaa nadal poza burzliwym przejciem Abd al-Rahmana na czele Emiratu, co jednak pozostawio jego synowi niezalene i stosunkowo stabilne terytorium w 788 roku.

Oprócz czynników endogenicznych, które prowadz do globalnej ekspansji islamu , ten szybki rozwój tumaczy si saboci Wizygotów, poniewa ich dominacja na pówyspie jest krucha i niepena: w 711 król Rodrigo nadal prowadzi kampani militarn przeciwko Baskom w pónoc. Ponadto elity Wizygotów dziel starcia zwizane z sukcesj na tronie monarchii, która ma charakter elekcyjny, a nie dziedziczny. Partyzanci Rodrigo, ksicia Betiki , sprzeciwiaj si partyzantom Agili II w Tarragonie . Arystokracja ziemska, póno nawrócona na katolicyzm, jest poczona z woln lub niewolnicz ludnoci, której trudne warunki ycia powoduj jej niezadowolenie. Wielu postrzega podbój arabski jako popraw swojej sytuacji. Wreszcie spadek dziaalnoci handlowej doprowadzi do niedoszacowania ludnoci ydowskiej , która w duej mierze uczestniczya w tym najedzie. ydzi, le traktowani podczas poprzednich rzdów, zwaszcza przymusowym nawróceniem w 617 r., przychylnie witali muzumanów, znajdujc równie przewag w sytuacji mniejszoci hebrajskich chronionych przez jurysdykcj islamsk, a nie wizygock. Wreszcie królestwo Wizygotów szczególnie dotkno klski godu po suszach i epidemie plaga Justyniana tworzc silny deficyt ludnoci, który przyczynia si do jego osabienia i jego upadku.

Wysoki redni wiek

Po inwazji chrzecijaski opór skrystalizowa si wokó dwóch orodków, które na trzy stulecia miay scali si w róne królestwa.

Asturia

Królestwo Asturii , okoo 910 , podczas panowania Alfonsa III Asturii ( 848 - 910 ).

Posg Pelagiusza Zdobywcy w Covadonga .

Gówny artyku: Królestwo Asturii , Pelayo i Alfonso I ^st Asturii .

W 718 zbuntowa si wizygocki szlachcic znany jako Pelagiusz ( Pelayo el Conquistador ). Jednak nie udaje mu si, zostaje wzity do niewoli i wysany do Kordoby (termin Cordoba (Cordoba) oznacza wtedy cay kalifat Kordoby ).

Ucieka i organizuje w górach Asturii drug rewolt, która zmaterializowaa si w 722 r. w bitwie pod Covadonga . To wydarzenie jest uwaane za pocztek Odbicia. Owosienie z Astures pochodzenia celtyckiego, niektóre szlachetnych Wizygotów i Wizygotów uciekajc ludno pónocy do przyczenia si do oporu w 720s byby zada klsk muzumanów w Covadonga. Jest to pocztek królestwa Asturii , którego wadcy uznaj si póniej za nastpców królów Wizygotów i fundament przyszej rekonkwisty. Interpretacja bitwy pod Covadonga jest kontrowersyjna: podczas gdy w kronikach chrzecijaskich jawi si jako wielkie zwycistwo nad niewiernymi z pomoc Boga, kronikarze arabscy opisuj konfrontacj z niewielk grup chrzecijan, któr podbili i odmówili ciga po tym, jak uznano je za nieszkodliwe. Jest to prawdopodobnie zwycistwo chrzecijan nad maym kontyngentem eksploracji. Ta bitwa pod Covadonga, pomimo obecnoci minimalnych si, wywara taki wpyw, e spolaryzowaa wokó Don Pelayo centrum oporu wobec muzumanów. Chrzecijanie z Asturii uznaj Pelagiusza za króla, prowadzi on walk z Maurami od 718 do 737 .

Arabowie wycofuj si, by kontrolowa najbardziej wysunit na poudnie cz pówyspu. Z ich punktu widzenia dominacja górzystego regionu z ograniczonymi zasobami i wyjtkowo ostrymi zimami nie jest interesujca, a kontrolowanie tych marginalnych terytoriów wie si z wikszymi kosztami ni korzyciami, zwaszcza e chrzecijanie w tym regionie nie stanowi zagroenia. Co wicej, pilne jest wówczas zarzdzanie kontrofensyw Pépin le Bref na pónocy Pirenejów. Jednak szybka ekspansja maego królestwa szybko zaniepokoia wadze. Od 740 , za panowania Alfonsa I ^st ( 739 - 757 ), nastpca Pelagiusz, na rzecz pomyli walk midzy wataków, którzy odmawiaj autorytet Córdoba kalifa i brak zainteresowania muzumanów na ziemiach Galicji i Douro , miast od Astorga i León s podejmowane. Alphonse I ^{po raz pierwszy} przeniós stolic monarchii Asturio Leone do León i organizuje wyprawy, które prowadz do zdobycia miast Braga , Porto , Viseu i Chaves . S to podboje krótkotrwae, poniewa król nie ma wystarczajcych si, aby je chroni i ponownie zaludnia. Jeszcze zanim wszystkie te ziemie zostay ponownie podbite, w królestwie León istniej cztery gówne podziay administracyjne: Asturia , Leon , Galicja i Kastylia .

Hiszpania w 757.

Terytoria te s nastpnie wykorzystywane do nkania Al-Andalus i przyczania nowych ziem. Kalifat Kordoby organizuje kolejne najazdy. W czasach Alfonsa II na terytorium Asturii jest jeden rocznie. Ale królestwo przetrwao i nadal si rozwija. Douro zostao przekroczone w 878 roku z wanymi zwycistwami, takimi jak bitwa pod Lutos i Polvoraria (es) . Kampania w Lizbonie , przypisywana Alfonsowi II, zostaa ogoszona w 809 roku .

Królestwo Asturii , która pocztkowo ma Asturii charakter zmian w zwizku z przybyciem imigrantów Hispano-gotyckim kultury ucieczki do tego chrzecijaskiego królestwa Pónocy. Królestwo byo jednak w tym okresie cile zwizane z Imperium Karolingów , w szczególnoci po odkryciu rzekomego grobu apostoa w . Jakuba . Dziki temu odkryciu uda si poczy chrzecijask Europ z królestwem Asturii przeciwko islamizowanej okupacji poudnia pówyspu.

Królestwo Asturii przeszo kilka podziaów, pierwszy mia miejsce w 910 r. wraz ze mierci króla Alfonsa III Asturii . Królestwo jest po raz pierwszy dzielone midzy troje z jego piciorga dzieci: García , Ordoño i Fruela . Terytoria te obejmuj, oprócz Asturii, hrabstwo León, hrabstwo Kastylii , Galicji, marsze Alawy i Portugalii, a nastpnie na poudniowej granicy Galicji. García otrzymuje Leona, Kastyli i Alaw, zakadajc królestwo Leona . Ordoño przyjmuje Galicj i Portugali, a Fruela strzee Asturii.

Dom pirenejski

Gówny artyku: Marzec Hiszpanii .

Królestwo Pampeluny , póniej nazywany Królestwo Nawarry , pochodzi z Banu Qasi rodziny , który podpisa umow z muladies z Tudela . Jej pierwszym królem jest Eneko Arista (po hiszpasku Iñigo Arista). Wczesnym X ^-go wieku, rodzina Jimena zastpuje rodzin Arista i Sancho Garcés I ^er , który jest pierwszy król, wygra wielki sukces wojskowy. Pampelunie udaje si kontrolowa swoj pierwotn Nawarr , La Rioja , nazywan wówczas królestwem Nájer (es) i tym, co póniej zostanie nazwane Krajem Basków . Z maestw dynastycznych przejmoway kontrol nad hrabstwami Kastylii , zalene León cho bardzo niezalene, a Aragon po przeksztaceniu w dziedziczn dynasti z hrabi Aznar Galindez , Sobrarbe i Ribagorza w Pirenejach za panowania Sancho III Wielkiego . Po mierci przekaza królestwo Pampeluny García IV z Nawarry , któremu podporzdkowani musz by przywódcy innych czci jego królestwa: Fernando, który otrzymuje hrabstwo Kastylii i Ramiro, który otrzymuje hrabstwo Aragon, stajc si jednak niezaleny po aneksji w 1045 r. Sobrarbe i Ribagorza, hrabstwa odziedziczone przez jego modszego brata, Gonzalo.

Mapa Pówyspu Iberyjskiego w 814 roku z kampaniami Karola Wielkiego i utworzeniem Marszu Hiszpaskiego.

Dom pirenejski, to znaczy królestwo Pampeluny, wszystkie hrabstwa kataloskie oraz Aragonii, Sobrarbe i Ribagorza, powstay z karoliskiego ruchu oporu kierowanego przez Karola Martela, który w 732 r. dopuci do inwazji muzumaskiej odpyw w Akwitanii . Marsz Hiszpaski zosta stworzony przez Karolingów po tym, jak Pépin le Bref, a nastpnie Karol Wielki, odbi Septymani , czynic z niej militarn stref przechowawcz, aby powstrzyma najazdy Saracenów . Jest to granica wojskowa na poudniu Królestwa Franków, która pozwala innym chrzecijanom osiedla si na pówyspie. Terytorium midzy wschodni Nawarr a Morzem ródziemnym jest nastpnie podzielone na hrabstwa. Wschodni Hiszpani zajmuj hrabstwa kataloskie i hrabstwa aragoskie, Sobrarbe i Ribagorza tworzce stref poredni. Podczas gdy pierwotnym zamiarem Franków byo doprowadzenie tych granic do rzeki Ebro , marsz jest ograniczony Pirenejami na pónocy i Llobregatem na poudniu podczas zdobywania Barcelony przez Ludwika Pobonego .2 kwietnia 801. Z biegiem czasu, a szczególnie po zdobyciu Barcelony w 985 przez Almanzor , hrabstwo uzyskao niepodlego za panowania hrabiów Guifreda Wochatego i Aznara Galíndeza.

Hrabstwo Aragonii równie naley do powiatów Franków marca Hiszpanii. czy si w 943 z tym w Pampelunie, po unii dynastycznej midzy Andregoto Galíndez i García II z Nawarry . Sancho III Wielki przekaza hrabstwo swojemu synowi Ramiro po jego mierci w 1035 roku . Ten ostatni uwolni si spod frankoskiego nadzoru i zaanektowa hrabstwa Sobrarbe i Ribagorza. Ramiro I ^{po raz pierwszy} zaoy królestwo de facto obejmujce trzy hrabstwa zajmujce rodkowe Pireneje. W 1076, po mierci Sancho IV z Nawarry , udao mu si zaanektowa Nawarr. Ale po mierci Alphonse'a le Batailleura ta unia traci spójno.

Ocena wczesnego redniowiecza

Kampanie Almanzora .

Dokonany w cigu zaledwie 5 lat ( 711 - 716 ) podbój arabski pozostawia tylko kilka górzystych obrzey na pónocy. Gówne wysiki, nieuporzdkowane, a X ^th century wykorzystywane do budowania i konsolidowa politycznych i instytucjonalnych struktur spoeczno-ekonomicznych realiów w szybkiej ewolucji. Poddajc si masowemu napywowi ludnoci uciekajcej przed naporem muzumanów, kad podwaliny pod feudalizm na pówyspie .

Na zachodzie zbudowano Królestwo Asturii i rozszerzono je na Galicj . Na wschodzie karoliski marsz obronny przeksztaci si w róne rdzenie chrzecijaskie i autonomiczne królestwa pirenejów. Po szybkich pocztkowych zdobyczach terytorialnych przez chrzecijan, presja na królestwa pónocne znacznie wzrasta. Nadejcie Abd al-Rahmana III ( 912 ) i przywrócenie potnej wadzy muzumaskiej, przeksztacenie emiratu Kordoby w kalifat ( 929 ), a nastpnie przejcie wadzy przez Almanzor uczyniy sytuacj tych ludzi niepewn. X ^th stulecia hod kalifatu uznaj suwerenno, czynic z nich stany zalene od emiratu.

XI ^p i XII ^TH wieku

Salamanka , miasto zaatakowane przez Almanzor w 977 w odpowiedzi na atak królów chrzecijaskich.

Madinat al-Zahra na obrzeach Kordoby. Siedziba kalifatu, miasto zostao zniszczone w 1010 roku, na pocztku wojny domowej w Al-Andalus.

Posiadoci i podboje Alfonso I ^st .

Widok na Toledo ; miasto byo w czasach Al-Andalus najwaniejszym miastem mozarabskim .

Panowanie Almanzor znana jego zwolnieniu na koniec X ^XX wieku, promuje wznowienie rekonkwisty. Capture of Barcelona (985) przyspieszy autonomii Katalonii powiatów Cesarstwa Franków. Grabie Santiago de Compostela w 999 jest uwaana za afront w caym chrzecijastwie. Wraz ze mierci Almanzoru w 1009 r. rozpoczyna si w zrujnowanym królestwie wojna domowa, której rezultatem jest upadek kalifatu w 1031 r. i rozdrobnienie jego domeny terytorialnej w wielu niezalenych i czsto rywalizujcych emiratach ( taifas ). Chrzecijaskie królestwa aktywnie wspieraj bunty toczce si w rónych miastach, zwaszcza w Kordobie, sprzymierzajc si z separatystycznymi klanami, co pozwala im odzyska miejsca utracone za panowania Almanzoru.

W 1063 roku w bulli Eos qui in Ispaniam papie Aleksander II udzieli specjalnego odpustu kademu, kto wyruszy na walk z muzumanami w Hiszpanii . Rycerze Francji, Akwitanii , Normanowie , w szczególnoci Szampanii , przybywaj licznie, aby doczy do swoich rówieników zza gór. To podczas pomieszanych walk midzy chrzecijanami, Maurami i Taifas rekonkwista zyskaa na popularnoci.

Przemieszczenie kalifatu na czsto rywalizujce ze sob taifas uatwia powolny postp chrzecijan na pónocy Mesety iw dolinie rzeki Ebro . W tym czasie, po cikiej walce z taifami Saragossy, królestwo aragoskie dotaro do rzeki Ebro i podbio jej stolic w 1118 roku . Te postpy umoliwiy instytucjonaln konsolidacj królestw. Podczas rozpadu kalifatu gra zwizków dynastycznych umacnia królestwa chrzecijaskie. W 1137 maestwo Pétronille, jedynej córki króla Aragonii, i Ramona Berenguera IV , hrabiego Barcelony , rodzi koron Aragonii , jednoczc królestwo i hrabstwa, chocia kade terytorium zachowuje swoje zwyczaje i zwyczaje. Korona, potwierdzajc swoj niezaleno od królestwa Francji, posuwa si do rzeki Ebro. W kocu odbierze Arabom terytoria, które tworz wspóczesn Kataloni. Odwracajc sytuacj z poprzednich stuleci, to chrzecijaskie królestwa nakadaj hody pastwom muzumaskim, wyrzutkom (in) , zamieniajc je w praktycznie protektoraty.

W Kastylii i León postp doprowadzi w szczególnoci do podboju królestwa Toledo on6 maja 1085. W tym czasie prawie poowa ówczesnej Hiszpanii znajdowaa si pod zwierzchnictwem chrzecijaskim.

Kontratak Almanzora, 967-1002.
Rozpad kalifatu Kordoby na taifas, 1002-1037.
Unia królestw pod Ferdinand I ^er , 1037-1065.
Zdobycie Toledo w 1085 roku.

To zwycistwo prowokuje kolejne fale posików. Ibn Tachfin zgromadzi w Ceucie armi zoon z onierzy z caego imperium Almorawidów , Sahary, Maghrebu oraz rónych plemion, takich jak Sanhadja .

le zarabowani, le zislamizowani, Berberowie w rzeczywistoci nigdy nie zaakceptowali arabskiego podboju, zaciekle przeciwstawiajc si tym, których uwaaj za najedców. Po ich klsce i nawróceniu ich zacieke umiowanie niepodlegoci nie wygaso. "

Po raz pierwszy wezwany jako posiki, jego armia przekroczya cienin 30 lipca 1086 r . W 1090 r. szybko podbi kraj; z okoo trzydziestu taif, mniej ni dziesi ma rzeczywist si militarn i zdolno do oporu. onierze Ibn Tachfina pracuj nad zdetronizowaniem maych emirów, których taifa znikaj jeden po drugim, ich przybycie jest wiwatowany przez tum, który zmczony cigym stanem wojny midzy taifami jest wcieky na krucho Al-Andalus w obliczu chrzecijaskich królów . Ten podbój oznacza koniec zotego wieku kultury i koniec Convivencia . Almorawidowie, surowi i surowi Saharyjczycy , faworyzuj zakonników kosztem poetów i filozofów. Deportuj chrzecijan na ich terytoria w Afryce Pónocnej. Gboko pobony i bezkompromisowy charakter nowego pana kraju skutkuje rygorystycznym stosowaniem w kraju prawa islamskiego. Kocioy s niszczone, a ydzi skazani na pacenie wysokich podatków. Almorawidowie szybko s znienawidzeni przez ludno, zarówno z powodu podwyek podatków, jak i zachowania ich onierzy, którzy spldrowali kraj. Korupcja pastwowa przybiera niepokojce rozmiary. Almorawidowie unikaj cakowitego upadku muzumaskiej Hiszpanii, ale tylko spowalniaj postp chrzecijan, blokujc Kastylijczyków w Sagrajas . W Valence, okupowanej przez Le Cid od 1094 do 1102, napotykaj trudnoci , nie wygrywaj adnej decydujcej bitwy i nie zdobywaj wanych miast, takich jak Toledo.

Almoravid podbija od 1085 do 1115.

Trzydzieci pi lat póniej, w 1121 r. , kraj pad ofiar godu iw kilku miastach wybuch bunt, który zosta zmiadony we krwi, zwaszcza w Kordobie. To sygnalizuje koniec obecnoci Almoravidów na pówyspie. Przywódcy rebeliantów apeluj do Almohadów z Afryki Pónocnej, którzy wanie podbili Maroko. Przybycie Almohadów jest w równym stopniu wzmocnieniem, co nowym podbojem; wypierajc Almorawidów i radykalnie zmieniajc sytuacj polityczn. W 1147 zdominowali Maghreb i Al-Andalus po zadaniu Kastylijczykom powanej klski w bitwie pod Alarcos . Praktykujc swoj religi z ekstremalnym rygorem, Almohadzi s szczególnie nietolerancyjni wobec ydów i mozarabskich chrzecijan mówicych po arabsku i arabizowanych, czasem zbuntowanych, których wypdzaj.

Aby zakoczy dzieo dekadencji, wybuch fanatyzmu zasia wszdzie ruin i spustoszenie. Almorawidowie, Almohadzi, w kolejnych falach, berberyjski fundamentalizm podsycany iluminacj przetoczy si przez kraj palc i zabijajc. Oskareni o zdrad zasad islamu, o oddawanie si najgorszej rozpucie, uleganie pokusom, o zgubny synkretyzm, zamordowano ksit, podpalono ich biblioteki, zrównano z ziemi paace. "

- Michel del Castillo , Sownik zakochany w Hiszpanii , Al Andalus, s. 47.

Rozpad Almorawidów od 1115 do 1144
Upadek Almoravid i taifas drugiego okresu od 1144 do 1148
Almohadzi i Al-Andalus od 1148 do 1157
Apogeum Almohadów w 1195

W 1179 r. chrzecijascy ksita podzielili si ziemi, która miaa zosta podbita na mocy traktatu z Cazoli . Kastylia korzysta zatem z dostpu do Morza ródziemnego przez Kartagen , co powstrzymuje ekspansj Aragoczyków na poudnie.

Na wybrzeu Atlantyku rekonkwista postpuje szybciej ni w Estremadurze . Na poudnie od Douro , odzyskane terytoria tworz kolejne hrabstwo, hrabstwo Coimbra , miasto, które zostao ostatecznie przejte w 1063 lub 1064 roku . Po wygraniu bitwy pod Ourique w 1139 , a nastpnie przejciu Lizbony w 1147, Alfonso Henriques zosta królem Portugalii , niepodlego Kastylii zostaa uznana przez papiea w 1179. Stolica osiada w Guimarães .

Jest to okres intensywnych wpywów europejskich, z otwarciem kontynentalnych prdów kulturowych ( Cluny , Cîteaux ) i akceptacj religijnej supremacji Rzymu. Ponowne zaludnienie midzy Douro i Tag opiera si na wolnych osadnikach i radach o duej autonomii, forsach , podczas gdy w Ebro chrzecijaskie zwierzchnoci wyzyskuj muzumask ludno rolnicz.

XIII ^th i XIV ^th stulecia

Bitwa pod Las Navas de Tolosa w16 lipca 1212 r.

Sojusz midzy królestwami chrzecijaskimi pozwala na definitywny upadek Al-Andalus, z wielkim zwycistwem Las Navas de Tolosa ( 1212 ) i szybkim podbojem caego poudnia pówyspu (z wyjtkiem Granady). Podczas pierwszej poowy XIII ^-go wieku, midzy 1217 i 1249 , chrzecijanie podbili poow Pówyspu Iberyjskiego. Okres ten jest znany jako Gran Reconquista , od wyraenia Dereka Lomaxa. Szczególnie znana jest bitwa o cienin, w której walcz ostatni mieszkacy pónocnoafrykaskiego pówyspu, Benimeryni .

W 1229 roku , Jacques I ^st Aragon usuwa Baleary , z podboju Majorki , której kapita, Palma , spada31 grudnia 1229. Zdobycie wysp miao decydujce znaczenie dla kontroli nad Morzem ródziemnym , pozbawiajc Maurów centralnej bazy do kontroli handlu morskiego. Zdobycie Kordoby w 1236 i Sewilli w 1248 ( oblenie Sewilli ) przez Kastylijczyków zakoczyo si ostatnimi kampaniami rekonkwisty aragoskiej w Walencji . W 1249 roku Alfonso III Portugalczyk wkroczy do Faro , koczc rekonkwist portugalsk. Pod koniec XIII ^-go wieku, portugalski chrzecijanie oceniajc sytuacj wystarczajco bezpieczny do podjcia jako stolica lizboskiej. Muzumanie dominuj obecnie tylko w abenchant królestwa w Granadzie, co stanowi mniej ni jedn dziesit pówyspu. Almohadzi wygnani wczeniej przez andaluzyjskich muzumanów stracili Ifrikij oraz centralny Maghreb i zostali zastpieni w 1269 roku przez now dynasti, dynasti Merinidów .

Przetrwanie królestwa Granady mona wyjani kilkoma czynnikami. Sprzymierzony z Afryk Pónocn, górzysty i korzystajcy z wielkiej spójnoci populacji (nie mozarabskiej), jego podbój byby trudny dla Kastylii bez sojusznika z Aragoczyków. Ponadto królestwo Granady staje si uytecznym wasalem królestwa Kastylii, suc jako schronienie dla muzumaskich populacji Pónocy. W latach 1350 i 1460 , granica bya na ogó w pokoju mimo zdobyciu Antequera . Królestwo Kastylii nastpnie przejmuje kontrol nad Gibraltarem i wasalem ostatnich terytoriów królestwa Granady, w których sprawy czsto interweniuje Kastylia.

Rekonkwista midzy bitwami pod Alarcos i Navas de Tolosa (1195-1224)
La Reconquista od 1224 do 1230
La Reconquista od 1230 do 1240
Podbój Sewilli i Murcji w 1250
Wtargnicie Marinidów w 1275 r

Ocena redniowiecza

Patio de Banderas (Dziedziniec Flag) w Sewilli, gdzie znajduj si pozostaoci z czasów rzymskich, wizygockich, muzumaskich i chrzecijaskich. Zasadniczo Giralda .

Wojny tocz korony Kastylii i Aragonii , czasami przy szerszym wsparciu europejskim. Generuj powane problemy. W latach nastpujcych po ich podbojach królowie chrzecijascy stosuj na korzy chrzecijan polityk separacji i wspóistnienia religii. Pocztkow tolerancj wobec podbitych populacji rozwija si gwatownie, wywoujc powsta. W ten sposób Kastylia dowiadczya pierwszego powanego buntu w 1264 roku po aneksji Sewilli ( 1246 ), która doprowadzia do wypdzenia Mudejarów . Jednoczenie, seria wielkich buntów koysaa Aragon po zdobyciu Murcia od 1244 roku , intensyfikujc w 1276 roku i a do 1304 roku .

Z ekonomicznego punktu widzenia absorpcja ogromnych rozmiarów terytorialnych i ludnociowych stwarza znaczne trudnoci. W Andaluzji i Murcji narzucenie wadzy wielkich lordów szlachetnych wojowników i zakonów wojskowych oraz wypdzenie rdzennej ludnoci rolników i rzemielników spowodowao powan recesj na tym terytorium. Bardzo szybkim przyrostom terytorialnym towarzysz intensywne wysiki na rzecz repopulacji, które podwaaj stabilno gospodarcz i produkcj roln. W Walencji i Alicante mniejsze chrzecijaskie zwierzchnoci nakadaj si na populacj muzumask, która utrzymuje dobrobyt gospodarczy. Te przebiege problemy przeradzaj si w powany kryzys feudalizmu : wojny o sukcesj w Kastylii i wreszcie kryzys midzy 1383 a 1385 rokiem, który prowadzi do gwatownych walk midzy Kastyli i Portugali z odpowiednim udziaem Francji i Anglii .

Okres XIV ^th century hiszpaski jest zakócony, Reconquest koców terytorium: od 1350 do 1460 roku , istnieje tylko 25 lat wojny za 85 lat pokoju.

Rekonkwista w 1314 r
Opór Granady od 1314 do 1350
La Reconquista od 1350 do 1369
La Reconquista od 1369 do 1410
La Reconquista stoi w miejscu w 1450
Wojna domowa w Grenadynie 1450-1464

Zdobycie Granady

Ostateczne zwycistwo: przeomowy rok . Obraz Francisco Bayeu .

Pochodzcy z XIX ^th century, ten obraz Francisco Pradilla oznacza kapitulacj króla wasala Granada Muhammad XII Abu Abd Allah powiedzia Boabdil .

Gówny artyku: Zdobycie Grenady .

W XV ^-go wieku, terytorium Hiszpanii jest podzielony na trzy chrzecijaskich królestw, Kastylii, Nawarry (teraz zjednoczonych do Królestwa León) i Aragonii. Ostatnie królestwo, to Granada, jest muzumaninem i wasalem królestwa Kastylii.

Koniec redniowiecza i pocztek ery nowoytnej odzwierciedlaj w Hiszpanii maestwo królów katolickich, Ferdynanda II Aragoskiego i Izabeli Kastylii , co pozwala na uni królestw Aragonii i Kastylii, która sama ma na celu na zjednoczeniu terytorialnym, politycznym i spoecznym caej Hiszpanii. Chrzecijaskie królestwa s teraz zjednoczone: Aragonia, Kastylia i Leon, zjednoczone w jednym pastwie, sygnalizuj powstanie nowej wielkiej potgi.

Królestwo Granady , a nastpnie w formie Emirat Grenady , jest uznawany za wasala Kastylii od 1246 i musi zapaci mu hod. Od czasu do czasu pojawiaj si konflikty z powodu odmowy zapaty, które kocz si now równowag midzy emiratem Maurów a królestwem katolickim. W 1483 roku Muhammad XII (Boabdil) zosta emirem, wywaszczajc wasnego ojca, co wywoao wojn w Granadzie . Nowa umowa z Kastyli prowokuje bunt w rodzinie emira i region Malagi oddziela si od Emiratu. Malaga zostaje przejta przez Kastyli, a 15 000 jej mieszkaców staje si winiami, co przeraa Mahometa.

Ci ostatni, naciskani przez godujc ludno i przed zwierzchnictwem katolickich królów, którzy maj artyleri, poddali si 2 stycznia 1492 r, koczc tym samym jedenacie lat wrogoci wobec Granady i siedem wieków obecnoci wadzy islamskiej w Hiszpanii. Pokonany Mahomet podpisuje traktat i przekazuje miasto królowi Ferdynandowi Aragonii i królowej Izabeli Kastylii. Kapitulacja Boabdila kadzie kres muzumaskiemu królestwu Granady. Obecno ludnoci muzumaskiej, Mudejarów (muzumanów pod panowaniem chrzecijaskim), zakoczya si w 1609 r. , kiedy to zostali cakowicie wygnani z Hiszpanii przez Filipa III .

Walki toczyy od VIII ^XX wieku wobec muzumanów, aby podbi ziemie Pówyspu Iberyjskiego, wic koczy si na zdobyciu Granady. To wanie po tym zwycistwie Izabela i Ferdynand otrzymali od (hiszpaskiego) papiea Aleksandra VI Borgii tytu Królów Katolickich.

We wspóczesnej Hiszpanii festiwale Moros y Cristianos (Maurowie i Chrzecijanie) upamitniaj zwycistwo chrzecijan w barwnych paradach.

Koniec rekonkwisty w 1492 roku.

Tymczasowa kontynuacja rekonkwisty w Afryce Pónocnej

Po upadku ostatniej twierdzy Maurów na Pówyspie Iberyjskim, Ferdynand II Aragonii kontynuowa walk z muzumanami, poniewa byli oni dawnymi prowincjami rzymskimi. Henryk eglarz próbowa ju zdoby Tanger w 1437 roku. Testament Izabeli Katolickiej z 1504 roku definitywnie kieruje polityk zagraniczn Hiszpanii w kierunku witej wojny przeciwko islamowi i militarnej kontroli Afryki Pónocnej. 17 wrzenia 1497, miasto Melilla zostao zdobyte, nastpnie w 1505 przysza kolej na Mers-el Khébir i Peñón de Vélez de la Gomera w 1508. Zdobycie Oranu interweniowao w 1509, tych Bougie i Trypolisu, na drugim kocu wybrzee Barbary , w nastpnym roku w 1510. Khayr ad-Din Barbarossa bdzie przej Penon d'Alger w 1529 roku w imieniu Regency Algieru . Trypolis, podarowany Szpitalnikom przez Karola V w 1530 r., zostanie przejty przez Turków w 1551 r., Oran i Mers el-Kébir pozostan hiszpaskie do 1792 r .

Przemieszczanie populacji

Uzupenianie zapasów

Alphonse I ^st Asturii, powiedzia, e katolicki posg w parku Retiro w Madrycie .

Równolegle z postpami militarnymi nastpuje proces wysiedlania ludnoci, który jest przychylnie odbierany przez ludy chrzecijaskie. Znany jako ponowne zaludnienie obejmuje dwa aspekty. Z jednej strony ponowne zaludnienie ziem opuszczonych przez wojny i masowe spadki demograficzne, które nastpiy po nich (dolina Duero), z drugiej strony odzyskanie podbitych terytoriów dotknitych dezorganizacj administracyjn i zuboeniem gospodarczym zwizanym z umiarkowanym spadkiem ludnoci. Pierwszy aspekt ponownego zaludnienia jest odrzucany przez autorów takich jak Menéndez Pidal. W kadym razie celem tego procesu jest ponowne zajcie i skolonizowanie ziem podbitych przez muzumanów oraz zapewnienie lojalnoci mieszkaców anektowanych ziem.

Populacje pochodz z rdzeni pónocnych (obszary górzyste, biedne, przeludnione), z poudniowych spoecznoci mozarabskich, które migruj na pónoc w nastpstwie nasilenia si represji religijnych . Populacje te przenosz si do stref frankoskich na pónocy Pirenejów. Sposoby wyraania zgody przez te populacje zale od ich cech charakterystycznych, sposobu podboju, rytmu okupacji oraz liczby ludnoci muzumaskiej zaoonej na obszarze, który ma zosta ponownie zaludniony. Na terenach, które kolejno granicz midzy chrzecijanami a muzumanami, nigdy nie ma pustki demograficznej, wyludnionych obszarów.

Kwestia wyludnienia regionu na pónoc od Douro midzy 750 a 850 rokiem bya przedmiotem kontrowersji wród historyków. Teza Alexandre Herculano , portugalskiego historyka XIX ^th wieku, mówi, e jak Maurów, Alphonso I ^pierwszy bdzie nastpnie praktykowa spalonej ziemi , tworzc pas pustyni, aby zapobiec muzumaskich przywódców wykorzysta go jako punkt wyjciowy do ich ataki . W ten sposób król przeniós populacje chrzecijask, aby przegrupowa je na pónocy na swoich ziemiach, zwaszcza wokó Astorgi . Teoria ta zostaa zakwestionowana w pierwszej poowie XX ^-go wieku przez historyków jak Alberto Sampaio i Petera Davida. Wrcz przeciwnie, historyk Sanchez Abornoz broni punktu widzenia Herculana, a ostatnio take Torquato de Sousa Soares w Sowniku Historii Portugalii .

Koegzystencja w redniowieczu

Gówny artyku: Convivencia .

Synagoga w Toledo .

Po ich podboju, na podbitych terytoriach przewaaj muzumanie. Ich wadcy stosuj polityk kolonialn : zmieniaj nazwy miast i rzek, przeksztacajc miejsca kultu chrzecijaskiego w meczety . Chrzecijanie i ydzi podlegaj prawnemu reimowi dhimmi : ich prawa s ograniczone i cierpi z powodu wielu wad w porównaniu z muzumanami.

Jednak al-Andalus skupia najwiksze spoecznoci ydowskie w Europie i jest to zoty wiek kultury ydowskiej w Hiszpanii . Ale sytuacja ydów pogarsza one poddane ubojowi w 1066 roku w Granadzie i koczy si przed wywiezieniem do XII ^-tego wieku. Wielu znajduje schronienie na pónocy pówyspu.

Kiedy taifas zostay przejte przez chrzecijaskie królestwa, muzumascy ksita negocjowali warunki ycia korzystne dla muzumanów, ledzc status Mudejar na dhimmi . Kada spoeczno ma swoje wasne prawa, ograniczenia i podatki. Nawet jeli traktat jest daleko od swoich tekstach, spoecznoci nadal wspóistnie do koca XIII ^-go wieku przed muzumaski przestrzeni kulturowej ograniczy masowo.

Wysoki redni wiek

VIII ^th do XI ^XX wieku pomidzy góry Kantabryjskich i Duero osiad prawdziwej kultury granicy. Król przydziela ziemi bez pana, aby uwolni ludzi, którzy musz broni si w niebezpiecznym rodowisku i zaj ziemi, do której sami id pracowa ( Aprision ). Jest to proces zwizany z presurami jder pirenejskich. Po przywróceniu bezpieczestwa populacja gwatownie wzrosa, a chrzecijanie zajli opuszczone ziemie. W 856 r. miasto León zostao ponownie zajte przez chrzecijan.

W miar przesuwania si granicy na poudnie, pocztkowa niepodlego, która charakteryzowaa hrabstwo Kastylii, przeksztacia si w form zblion do feudalizmu europejskiego, z monastycznymi i szlacheckimi zwierzchnictwem.

Condado Portucalense

Król Alfons III Asturii .

Pod koniec IX ^th wieku jednostka terytorialna pomidzy Lima do pónocy i Douro poudnie zostaje powierzone Dux który ustanawia siedzib w Portucale w ustach Douro. Za panowania Alfonsa III Asturii , szlachta, która osiedlia si tam i ponownie zaludnia region, jest ródem Condado Portucalense ( hrabstwo Portugalii ).

XI ^p i XII ^TH wieku

Alfonso VI (malowanie XII ^th century , Cathedral of St. Jacques de Compostela ).

Midzy Douro oraz systemu centralnego , w XI ^TH i XII ^th stulecia ustanowienia rady, które przycigaj ludzi przeznaczajc znaczne przywileje zbiorowych zabezpieczonych czartery osiedlenia si Fors . Miasta te korzystaj z praw porównywalnych z prawami wasnoci do otaczajcych je obszarów rolniczych ( alfoz ), z którymi tworz wspólnoty miejskie i ziemskie: Salamanca , Ávila , Arévalo , Segovia , Cuéllar , Sepulveda czy Soria .

W Kastylii , w dolinie Tagu , wkad nowej populacji jest mniejszy. Wikszo rdzennej ludnoci Taifa Toledo , gsto zaludnionego obszaru, utrzymuje si sama. Rok po zdobyciu Toledo w 1086 , król Alfons VI rozpocz starania o ponowne zaludnienie obszarów pooonych dalej na pónoc, w szczególnoci Talevera , Madryt , Guadalajara , Talamanca czy Alcalá de Henares . Kada spoeczno ma okrelone pochodzenie etniczno-religijne (ydzi, Muzumanie, Mozarabowie, Kastylijczycy) i posiada okrelony status prawny. Po inwazji Almorawidów muzumanie zostali wygnani, aby utworzy kastylijsk jednostk spoeczn. Siedziba arcybiskupa Toledo wzbogacia si o zajte dobra (meczety) i zakupia wiele dóbr od rodzin mozarabskich . Na terenach pooonych dalej na poudnie, zwaszcza w Estremadura , w La Mancha i Maestrazgo , król ^[Kto] Nadaje hiszpaskim wojskowym rozkazy duych zwierzchnictwa. Wokó swoich zamków osiedlaj si chopi z bardzo ma wolnoci, niezaleni od rad i fortów .

W Aragonii , w trakcie pierwszej poowy XII ^th wieku, w dolinie rzeki Ebro , due rdzenie miejskie Tudela , Saragossie i Tortosa utrzymania ludnoci muzumaskiej wraz qu'entrent fale territory mozarabowie i Franks Catalans, którzy osiedlaj si tam wedug do systemu dystrybucji ^[Który] I poprzez zajmowanie opuszczonych domów.

XIII ^th century

Wypdzenie morysków , Vincenzo Carducci , 1627 , Muzeum Prado , Madryt .

W dolinach Gwadalkiwiru , na wybrzeu Walencji i na Balearach , ponowne zasiedlanie odbywa si zgodnie z systemem dystrybucji donadios i heredamientos .

W Kastylii ludno muzumaska pozostaje na obszarach z dominacj kastylijsk. Ponowne zaludnienie postpuje w postaci ufortyfikowanych siedlisk kolonialnych, które anektoway ziemie muzumanów, gównie chopów. Ponadto niezadowolenie w miastach jest systematycznie skierowane przeciwko mudejarom . Ludno ta zbuntowaa si w 1264 roku w Andaluzji i Kastylii, co doprowadzio do ich wypdzenia i sprzyjao wzrostowi liczby wielkich zwierzchnictwa.

Po zdobyciu królestwa Walencji w 1238 r. i pomimo buntów w 1248 i 1275 r. ludno muzumaska pozostaa na terenach wiejskich a do wygnania Maurów w 1609 r .

XIV ^th century

Ta sekcja jest pusta, niewystarczajco szczegóowa lub niekompletna. Twoja pomoc jest mile widziana! Jak zrobi

Przemoc z koca XIV ^XX wieku , midzy feudalnych kryzysu i wojny towarzysz na Pówyspie Iberyjskim etniczno-religijne przeladowania skierowane przeciwko muzumanów i ydów.

XV ^th wieku

Marranos. Tajna ceremonia w Hiszpanii w czasach inkwizycji . Obraz Moshe Maimona (w) , 1893 .

Ewolucja polityczna, której sprzyjay kryzysy ubiegego wieku, pooya kres hiszpaskiemu redniowieczu i otworzya drog do nowoczesnych pastw. Przemoc religijna na wikszoci pówyspu stopniowo przeradza si w polityk czystoci krwi i chrystianizacj spoeczestwa. Wadcy nie majcy jeszcze penych uprawnie, polityka ta bya prowadzona niezalenie przez wane instytucje cywilne lub kocielne.

Od 1449 do poowy XVI ^-tego wieku, to ogosi, ich odrbne, tzw dekrety czystoci krwi majce na celu wyeliminowanie hiszpaskiego muzumaninem i dziedzictwa ydowskiego. Te sdy Inkwizycji pojawi si w 1478 roku w Hiszpanii i Portugalii. Ich ofiarami s przede wszystkim ydzi nawróceni na katolicyzm, podejrzani o potajemne judaizowanie. Nazywamy je marranos , czyli winie .

Ta polityka osigna swój paroksyzm w Hiszpanii po 1492 r. , kiedy królowie ju teraz bardzo katoliccy , na czele zjednoczonego królestwa, chcc narzuci wiar chrzecijask caemu królestwu, ogosili wypdzenie nienawróconych ydów z Hiszpanii, powodujc tym samym wygnanie. Nienawróceni muzumanie zostali wygnani w 1502 roku . W Hiszpanii pozostali tylko nowi nawróceni zwani Maurami . Po rónych przygodach, sto lat póniej, w 1609 r. , zostan definitywnie wygnani za to, e nie asymiluj si i s podejrzewani o pomoc swoim wspówyznawcom z Maghrebu podczas ataków morskich piratów berberyjskich . To naprawd koniec ducha Convivencia , pokojowego wspóistnienia trzech monoteizmów .

Katolicyzm w tych okolicznociach nie jest ju tylko religi, ale staje si wyaniajc si ideologi pastwa narodowego, mówi Ella Shohat . Istnieje coraz wiksza nietolerancja kulturowego i etno - rasowe wymiar . ydzi i muzumanie nie s ju okrelani jako religijnie róni, ale ich tosamo kulturowa i jzykowa jest uwaana za niezgodn z hiszpask kultur chrzecijask i musi zosta wykorzeniona twierdzi Adnan Husain, specjalista od europejskiego redniowiecza. Wypdzenie ydów i muzumanów z Hiszpanii pomogo stworzy nowoczesn tosamo Europy, której wielu ludzi do dzi broni, tosamo chrzecijask. To jest dzisiejsza Europa, ale wczeniej tak nie byo mówi historyk Tariq Ali .

Tradycja literacka Rekonkwisty

Okadka romansów Libro de los cincuenta (1525), najwczeniejszego znanego zbioru romansów .

La Reconquista to jeden z najbardziej znanych i najmniej znanych rozdziaów w historii Hiszpanii . Daje pocztek wielu dyskusjom, w których z braku solidnych róde ideologia ma pierwszestwo przed obiektywizmem .

Jeli pierwszy przewleke obiektywnie opisa muzumaskiej okupacji, odbywa si stopniowo, pod koniec IX ^th wieku , poprzez przewlekych, piosenek gesty (w tym Poemat o Cydzie ), a póniej romanceros , prezentacja rekonkwisty jako boski projekt. Podbój muzumaski i zniknicie królestwa Wizygotów s interpretowane jako kara dla ludzi, którzy nie przestrzegaliby przykaza Boych. Król Wittiza, a nastpnie król Rodéric przedstawiani s jako skorumpowani królowie. Jednemu lub drugiemu przypisuje si gwat na córce hrabiego Juliena , co tumaczy jego zdrad i sprowadzenie do Saracenów. Ale wedug tych kronik Bóg nie chciaby cakowitego zniszczenia swego ludu i chroniby centrum oporu, które osiedlio si w Asturii, wokó wodza Pelagiusza Zdobywcy . Std narodzi si mit o bitwie pod Covadonga, w której strzay wysane przez Maurów obróciyby si przeciwko nim i pod koniec której pochonaby ich sama góra. W tym nurcie myli pojawia si boska interwencja w. Jakuba Wikszego w decydujcych bitwach Rekonkwisty.

W ten sposób przez Asturii kronikach , zwaszcza Kronice Alfonso III ( X ^p wieku ), i Historia Silensis ( XII ^p wieku ), wyania si denie do ustalenia cigoci pomidzy Brytania Visigoth , katolicyzm w panowania Recarede I w 599 i znikn z Rodéric w 711, a królestwo León.

Nastpnie Chronica naiarensis (1190) wprowadzia zmian w dziedziczeniu. Prawdziwym spadkobierc królestwa Wizygotów nie jest ju królestwo León, ale królestwo Kastylii . Wedug tej kroniki, podobnie jak dwa wieki wczeniej za panowania Rodérica, boska zemsta spada na zego króla Vermude'a Goutteux , poprzez najazdy na Almanzor . Ochron królestwa Wizygotów zapewnia wówczas hrabia Sanche Garcia, a nowym przedstawicielem zostaje królestwo Kastylii. Chronica naiarensis jest pierwszym prawdziwie kastylijskim kronika. Rozwija twierdzenie o dominacji Kastylii, gdzie wtpliwa koncepcja Hispania opiera si na odrodzeniu etnicznym i dynastycznym .

Taka wizja historii jest nadal bardzo obecny w XVI ^TH do XIX ^-tego wieku i kilku publicystów prezentujcych niecigo midzy królestwa Wizygotów i nowych królestw hiszpaskich.

Chronologia

Gówny artyku: Lista bitew Rekonkwisty .

Bitwa pod Poitiers , padziernik 732.

Miniaturowy reprezentujcy mierci Rolanda w walce z Roncesvalles w 778 : Jean Fouquet , Tours , okoo 1455 - 1460 .

Iluminacja na pergaminie z 1086 roku bitwy pod Sagrajas . Czterej Jedcy .

Rycerz Calatravy w walce.

Rodrigo Diaz de Vivar znany jako Le Cid .

Alfonsa IX Leona. Owietlenie z XIII ^th wieku.

Mural z zamku Alcañiz , który reprezentuje wejcie króla Jacques I ^st w Walencji.

Obraz przedstawiajcy zdobycie Sewilli przez Ferdynanda III, namalowany przez Francisco Pacheco .

W katolickich królów .

718 (lub 722): Wizygocki szlachcic Pelagiusz Zdobywca ( Pelayo ) pokonuje muzumaskiego generaa Ibn al-Qama al-Lakhmi podczas - prawdopodobnie legendarnej - bitwy pod Covadonga. Stanowi wic pierwsze jdro chrzecijaskiego oporu przeciwko islamowi i lokuje swoj stolic w Cangas de Onis .
719 : muzumanie zdobywaj Narbonne i wypdzaj Ardo, ostatniego gubernatora Wizygotów.
721 : bitwa pod Tuluz wygrana przez Eudesa, ksicia Akwitanii i Vasconii , nad muzumaskim emirem Al-Samh ibn Malik al-Khawlani .
725 : maksymalne rozszerzenie muzumaskiego podboju w Europie Zachodniej : muzumaski emir Anbasa ibn Suhaym Al kalbi przejmuje Autun i Luxeuil-les-Bains i oblega Sens , który znajduje si zaledwie 100 km od Parya .
732 :
- Muzumaski emir Abd al-Rahman ibn Abd Allah al-Rhafiqi wygrywa bitw pod Garonn nad Eudes, ksiciem Akwitanii i Vasconii oraz zdobywa Bordeaux .
- Bitwa pod Poitiers , Charles Martel definitywnie amie muzumaski projekt podboju Galii .
737 : Bitwa pod Berre , wojska Karola Martela i Wizygotów niszcz armi saracesk w drodze do dzisiejszej Francji i kad kres muzumaskiej kolonizacji w Langwedocji , jednak wyzwolenie Septymanii napotyka na niepowodzenie oblenia Narbonne .
742 : Lugo zostanie podjta do muzumanów przez Alfonsa I ^st katolika .
743 : Astorga zostaje zabrana przez Alfonsa I, ^pierwszego katolika, ale w 795 zostaje odzyskana przez muzumanów .
750 : wojska Alfonsa I, ^pierwszego katolickiego króla Asturii, zajmuj opuszczon przez Berberów Galicj .

759 : Frankowie zdobywaj Narbonne, ostatni bastion muzumaski we Francji.

778 : cz armii Karola Wielkiego zostaje pokonana w bitwie pod Roncesvalles przez Vasconów ; mier Rolanda .

785 : Frankowie zdobywaj Girona .

801 : Frankowie zdobywaj Barcelon , przejt w 985. Patrz poniej .

824 : Pampeluna zostaje zabrana przez Franków od muzumanów.

854 : Tuy zostaje zajte i zamieszkane przez Galicjan .

856 : Leon zostaje zabrany przez króla Ordoño I ^st z Oviedo .

860 : zdobycie Amayi .

868 : Porto zostaje odebrane muzumanom przez galicyjskiego szlachcica Vimar Pereza, który zakada portugalskie hrabstwo .

902 - 903 : Muzumanie osiedlaj si na Majorce , a nastpnie na wszystkich Balearach .

929 : the Emir z Cordoba wykonuje tytu Kalif .

985 : Barcelona jest ponownie krótko zajta przez muzumanów w 985. Ta bitwa oznacza niezaleno hrabstwa Barcelona od Cesarstwa Franków . Zobacz Zdobycie Barcelony (985) .

997 : Santiago de Compostela , symbol europejskiego chrzecijastwa , zostaje spustoszone przez Almanzor .

1002 : mier al-Mansura .

1009 : Rozpoczyna si wojna domowa w muzumaskim Al-Andalus ( fitna ).

1031 : podzia kalifatu Kordoby na 22 królestwa.

1045 : Narodziny El Cida powiedzia El Cid , jeden z najbardziej wpywowych chrzecijaskich dowódców Rekonkwisty.

1064 : Wyprawa Barbastro : oddziay z Francji - dowodzone przez Wilhelma VIII Akwitanii - i Woch interweniuj na wezwanie papiea; miasto Barbastro zostao zdobyte w czerwcu, ale w nastpnym roku zostao ponownie muzumaskie.

25 maja 1085 : Alfons VI z Leonu zdobywa Toledo . Odzyskanie dawnej stolicy Wizygotów miao niebagatelny wpyw.

1086 : posiki Berberów Almorawidów umoliwiaj pokonanie Alfonsa VI z Leonu w bitwie pod Sagrajas .

1094 - 1099 : Rodrigo Díaz de Vivar zostaje królem Walencji .

19 listopada 1096 : Pierre I ^er Aragon wygra bitw pod Alcoraz (prawdopodobnie legendarn), która otworzya drzwi Huesca uczyni swoj now stolic.

1102 : Barbastro zostaje ostatecznie przejty przez chrzecijan z Królestwa Aragonii , Walencja ponownie zostaje podbita przez muzumanów.

30 maja 1108 : Bitwa pod Uclès , wojska kastylijskie (chrzecijaskie) zostaj rozerwane na kawaki, Infante Sancho, jedyny spadkobierca, ginie.

24 stycznia 1110 : armia muzumaska zostaje zmiadona w bitwie pod Valtierr .

1117 - 1118 : podbój królestwa Saragossy przez Aragoczyków i ich frankoskich sojuszników.

1118: zdobycie przez chrzecijan Alcalá de Henarés .

1119 : zdobycie Tudèle , Borji , Tarazony i Sorii .

1120 : Bitwa pod Cutand wygrana przez Aragoczyków i ich frankoskich sojuszników przeciwko bardzo silnej armii muzumaskiej.

1125 - 1127 : wyprawa króla Aragonii na pomoc Mozarabom z Granady, którzy oblegaj miasto, ale musi si wycofa, przynoszc ze sob okoo 10 000 Mozarabów.

1137 : Alfons VII Kastylii i León nazywa siebie Cesarzem Hiszpanii.

1147 : Alfonso I ^st Portugalii zajmuje Santarém i Lizbon .

1151 : Traktat z Tudilén midzy Alfonsem VII z Kastylii , królem Galicji, León i Kastylii, a Raimond-Bérengerem IV z Barcelony o podziale stref wpywów i podboju Poudnia i Lewantu .

1156 : utworzenie Zakonu Alcántara .

1158 : powstanie Zakonu Calatrava .

1170 : powstanie Zakonu Santiago .

1177 : Alfons VIII z Kastylii zdobywa Cuenca .

1179 : Traktat z Cazoli midzy Kastyli i Aragoni.

1180 : Alfons VIII z Kastylii zdobywa Plasencia ( Estremadura ).

1195 : zwycistwo wojsk kalifatu Almohadów w bitwie pod Alarcos nad królestwem Kastylii.

16 lipca 1212 r : gówne wydarzenie Rekonkwisty: bitwa pod Las Navas de Tolosa zostaje wygrana przez chrzecijask koalicj pod wodz królów Kastylii, Aragonii i Nawarry oraz ochotników z królestwa León , Portugalii i Francji, i wyznacza pocztek koniec muzumaskiej obecnoci na Pówyspie Iberyjskim.

1217 : zdobycie Alcácer do Sal przez królestwo Portugalii, rozpoczynajc w ten sposób wielk rekonkwist, która zakoczy si w 1248 r. wraz z zdobyciem Sewilli.

1229 :

Alfonso IX de León zdobywa Cáceres .
Jacques I ^st Aragonii podbili Baleary , z podbój Majorki .

1230 : Alfonso IX de León zdobywa Badajoz i Mérida ( Estremadura ). Zmar wkrótce potem, pozwalajc swojemu synowi, Ferdynandowi III Kastylii , na trwae zjednoczenie obu królestw.

+1.231 - 1288 : Aragoski protektorat nad Menorca .

1236 : Kastylijczycy i Leonejczycy zdobywaj Kordob .

1237 : Aragoczycy wygrywaj bitw pod Puig de Cebolla .

1238 : Podbój Królestwa Walencji przez Jacquesa I ^st Aragonii .

1243 : Ferdynand III z Kastylii nakada protektorat na królestwo Murcji .

1246 : Kastylijczycy i Leonejczycy zdobywaj Jaén .

1248 : Kastylijczycy i Leonejczycy zdobywaj Sewill ( oblenie Sewilli (1248)).

1248 : powstanie w Walencji .

1249 : Alfons III Portugalii zdobywa Faro , koniec rekonkwisty w Portugalii .

1262 : zdobycie Kadyksu .

1264 : wielki bunt mudejarów w Andaluzji .

1275 :

powstanie w Walencji .
bitwa pod Ecij , muzumaskie zwycistwo Merynów Maroka nad królestwem Kastylii.

1287 : zakoczenie podboju Balearów wraz ze zdobyciem Minorki.

1292 : Zdobycie Tarify .

1309 : porozumienie obronne midzy Zianides z centralnego Maghrebu i Nasrides z Granady.

1340 : bitwa pod Rio Salado ( Tarifa ), zwycistwo kastylijsko-portugalskiej koalicji chrzecijaskiej nad koalicj muzumask Merino-Nasrydów, co oznacza koniec interwencji Berberów z Maghrebu na Pówyspie Iberyjskim.

1343 : zdobycie Algeciras .

1410 : zdobycie Antequery .

1469 : zdobycie Gibraltaru przez chrzecijan.

1487 : zdobycie Malagi .

1489 : zdobycie Almerii .

2 stycznia 1492 r : królowie katoliccy zdobywaj Granad , koniec rekonkwisty.

Zagraniczni uczestnicy rekonkwisty

Wyimaginowany portret Karola Wielkiego, autorstwa Albrechta Dürera . Na paszczu i herbie nad jego gow widnieje orze niemiecki i lilia francuska.

Reconquista nie tylko przypadek hiszpaskim lub portugalskim, wielu rycerzy z caej Europy uczestniczyo a Portugalia zostaa jeszcze zaoona przez czonka Izby Burgundii , Henry Burgundii , 1 ^st hrabiego Portugalii; Ksistwo Andory , która istnieje do dzisiaj znajduje swoje korzenie w otulinie zwanym hiszpaski marca i stworzonej przez Karola ochrona królestwa Franków od ewentualnej inwazji muzumaskiej.

Roger I ^st Tosny (Normand) (okoo 1020).
Wilhelm VIII z Akwitanii podczas wyprawy wojskowej Barbastro (1064).
Robert Crispin (Normand), podczas wyprawy wojskowej Barbastro (1064).
Guillaume de Montreuil (Normand), podczas wyprawy wojskowej Barbastro (1064).
Ebles de Roucy (1064).
Raymond de Saint-Gilles podczas wyprawy na Tudel (1087).
Rotrou du Perche w 1114 roku .
Gaston IV de Béarn powiedzia Crusader od 1105 .
Wilhelm IX z Akwitanii w 1117 roku .
Bernard de Sédirac w 1118 roku wyróni si w zdobyciu Alcala de Henares .
Raymond Burgunda ( 1059 - 1107 ), drugi syn ksicia Burgundii . Hrabia Galicji polubi dziedziczk Kastylii i Leona Urraque z Kastylii , córk Alfonsa VI z Kastylii .
Henry Burgunda ( 1066 - 1112 ), grand-syn Roberta I ^st Burgundii . Hrabia Portugalii , polubi Teres de León , córk Alfonsa VI z Kastylii i mia Alfonsa Henriquesa, zaoyciela Portugalii.
Robert Burdet (Normand) tworzy ksistwo wokó Tarragony ( 1128 - 1161 ).
Hervey de Glanvill (en) , Arnold III d'Aerschot , Christian de Ghistelles , Simon de Dover , André de Londres (en) , Saher d'Archelle uczestnicz w obleniu i zdobyciu Lizbony w 1147 r.
Arnaud Amaury bierze udzia w bitwie pod Las Navas de Tolosa w poniedziaek16 lipca 1212 r.
Nuno Sancho towarzyszy królowi Jacques I ^st Aragonii w podboju Majorki (1229).
Olivier de Termes jest towarzyszem Nuno Sanche na Majorce .
Chabert de Barbaira bra równie udzia w podboju Majorki .
Jakub Dobry uczestniczy wraz z królem Alfonsem XI w wojnie przeciwko Maurom i zgin w bitwie pod Teba (w) w 1330 roku.
Francuski ksi Filip III z Nawarry bra udzia wraz z królem Alfonsem XI z Kastylii w obleniu Algeciras w 1342 roku, ale zgin w akcji.

Uwagi i referencje

Uwagi

Imi nadane mu z moc wsteczn. W redniowieczu wspóistniao kilka konkurencyjnych terminów.
Przed konwersji na katolicyzm, Wizygoci byli z Arian chrzecijaskiej wiary .

Omówiono dokadne znaczenie baki. Zdecydowana wikszo historyków rozumie to w kontekcie walki z islamem w Hiszpanii. Peny tekst dymka: Eos qui in Ispaniam proficisci destinarunt paternitate karitate hortamur ut, that divinitus admoniti cogitaverunt ad effectum perducere, summa cum sollicitudine procures; qui iuxta qualitatem peccaminum suorum unusquisque suo episcopo vel spirituali patri confiteatur, eisque, ne diabolus accusare de inpenitentia possit, modus penitentie imponatur. Nasze vero auctoritate sanctorum apostolorum Petri et Pauli et penitentiam eis levamus et remissionem peccatorum facimus, oratione prosequente. "

Od aciskiego prendere , wykorzysta.

Król w tradycji rzymskiej lub wizygockiej powierzy zarzdzanie podziaami administracyjnymi królestwa hrabiemu ( Comes ), czasami nazywanemu ksiciem ( dux ).

Due majtki ziemskie przyznawane szlachcie, urzdnikom, zakonom wojskowym i instytucjom kocielnym.

mae i rednie oferowane rycerzom rodu, rycerzom i subie ( peon ).

Bibliografia

Éditions Larousse , Larousse encyclopedia online the Reconquest or the Reconquista , na stronie www.larousse.fr (dostp 15 stycznia 2017 r . ) .

Alan J. Verskin 2015 , s. Wprowadzenie.

(w) William Godfrey Fothergill Jackson, Skaa Gibraltarian , Associated University Presses,1986, s. 46.

Béatrice Leroy, ydzi w chrzecijaskiej Hiszpanii przed 1492 , Albin Michel , coll. Obecnoci judaizmu,1993, 137 s. ( ISBN 978-2-226-06299-4 , przeczytaj online ).

Angel Sâenz-Badillos, Badania nad ydami z al-Andalus w cigu ostatnich dwudziestu piciu lat , Revue du monde mullam et de la Méditerranée , tom. 63, n ^o 1,1992, s. 63-79 ( DOI 10.3406 / remmm.1992.1539 , czytanie online , dostp 24 lutego 2017 ).

(Es) Juan Ignacio Ruiz de la Peña Solar, Pelayo [niedosowne cytowanie tekstu (poparcie argumentu)], Royal Academy of History , Hiszpania (dostp 19 kwietnia 2020 r. )

(Es) F. Navarro Villoslada, Covadonga , na wikiródach (dostp 19 kwietnia 2020 r .).

Jean François Labourdette 2000 , s. 23-24.

Romain Parmentier 2015 , s. 16.

Romain Parmentier 2015 , s. 17.

Charles Romey 1838 , s. 537.

Alfonso III: Chronicle ad Sebastianum , na remacle.org (dostp 14 stycznia 2017 ) .

(en) i (de) Peter Truhart, Regents of Nations , K. G Saur Münich, 1984 - 1988 ( ISBN 359810491X ) , art. Europa / Europa Poudniowa Europa / Südeuropa.

Philippe Josserand, Koció i wadza na Pówyspie Iberyjskim: Rozkazy wojskowe w królestwie Kastylii (1252-1369) ( czytaj online ) , s. 581.

Messier 2010 , s. 77.

Sownik Mioci , Al Andalus, s. 46.

Cyrille Aillet , Sophie Makariou , Emmanuelle Tixier-Caceres , Philippe Gourdin ( re. ) Et al. , Kraj islamu i wiata aciskiego: 950-1250 , Neuilly-sur-Seine, Atlande, coll. Klucze konkursowe. Historia redniowiecza ,2001, 383 s. , 383 s. : mapy; 18 cm ( ISBN 2-912232-23-6 , ISSN 1281-4415 , informacja BNF n ^O FRBNF37211715 ) , str. 60-61.

Eugeen Rgiest , Ku ródom jzyków romaskich: podró jzykowa przez Rumuni , Louvain, Acco,2009( OCLC 500528168 ) , s . 243.

Derek William Lomax 1978 .

[PDF] Josep Torró, El problema del habitat fortificado en el sur del Reino de Valencia después de la segunda revuelta Mudejar (12761304) s. 53-81 , na rua.ua.es (dostp 12 stycznia 2017 ) .

[PDF] Les Rois Catholiques , na blog.crdp-versailles.fr (dostp 8 stycznia 2017 r . ) .

" 2 stycznia 1492; Upadek Granady i koniec rekonkwisty , na stronie www.herodote.net (dostp 8 stycznia 2017 r . ) .

Dzie po dniu, rok 1492 , na www.linternaute.com (dostp 8 stycznia 2017 r . ) .

(es) Rodrigo Sánchez de Arévalo, Hiszpanie Hiszpanie ,1469

"y ruego y mando a la princesa mi hija, y al zasada su marido, que como catolicos zasady tengan mucho cuidado de las cosas de la honra de Dios y de su Santa Fe (...) y que no cesen de la conquista de Africa y de pugnar por la Fe contra los Infieles .

[1] .

https://image.slidesharecdn.com/presentacionesedadmedia-cristianos-091027094156-phpapp02/95/edad-media-los-reinos-cristianos-15-728.jpgcb=1258192710 .

[2] .

[3] .

" Desmontando mitos: la tolerancia de la Ál-Andalus multicultural " , na Profeaventuras ,13 grudnia 2013 r.(dostp 21 stycznia 2017 r . ) .

Ortega Perez , str. 10-11.

Ortega i Perez , s. 88.

Jean François Labourdette 2000 , s. 25-27.

ydów i muzumanie (DVD), K. Miské E. Blanchard wydanie zbiorcze, 2013, 2 ^nd odcinek (w DVD 1).

José Luis Martin, Repoblacion y reconquista; acta III, curso de historia redniowiecza. La Perdida y Reconquista de Espana a la luz de las cronicas y del Romancero .

Béatrice Leroy, Triumf katolickiej Hiszpanii u schyku redniowiecza: pisma i wiadectwa , Presses Universitaires de Limoge,2004( prezentacja online ), s. 18

Leroy 2004 , s. 20.

Leroy 2004 , s. 17.

George Martin E-spania n ^O 14 .

Gaël Le Morvan, " La Chronica naiarensis : z Astur-Leon neo-gotycyzmu do kastylijskiego neo-gotycyzmu ", Interdyscyplinarne czasopimie redniowiecznych i wspóczesnych latynoskich bada , n ^o 7,czerwiec 2009( przeczytaj online , skonsultowano 27 stycznia 2017 r. ), streszczenie

Naiarensis , ust. 35.

Naiarensis , ust. 33.

Naiarensis , ust. 39.

Martin F. Ríos Saloma, La reconquista, une construcción historiográfica (siglos XVI-XIX) , Marcial Pons Historia, 2011, podgld online

Pierre Chastang , Przeszo wystawiona na prób teraniejszoci: zapoyczenia i zastosowania przeszoci od redniowiecza do renesansu , Pary, Presses Paris Sorbonne,1 ^st stycze 2008, 523 s. ( ISBN 978-2-84050-545-7 , czytaj online )
Przeszo wystawiona na prób teraniejszoci w Ksikach Google .

(w) Frank Riess , Narbonne i jej terytorium w pónej staroytnoci: od Wizygotów do Arabów , Farnham, Burlington, VT: Ashgate,2013, 288 stron: ilustracje, mapy; 24 cm ( ISBN 978-1-4094-5534-9 , zawiadomienie BNF n ^O FRBNF43577612 )
Narbonne i jej terytorium w pónej staroytnoci w Google Books .

9 czerwca 721 Eudes d'Aquitaine zmiadya muzumanów w Tuluzie na www.lepoint.fr (dostp 8 stycznia 2017 ) .

Claude Devic , Joseph Vaissette i Alexandre Du Mège , Historia ogólna Langwedocji: z notatkami i dokumentami uzupeniajcymi , Toulouse, J.-B. Paya, 1840-1846, 10 tom. : pl., mapy, portret; w-8 (zawiadomienie BNF n ^O FRBNF36384293 )
Historia ogólna Langwedocji, t. 2 na Gallicy .

(w) Edward Shepherd Creasy , Pitnacie decydujcych bitew wiata, od Maratonu do Waterloo w Londynie, R. Bentley,1871, w 16 , XIX-407 s. (zauwa BNF n ^O FRBNF30285145 )
Pitnacie decydujcych bitew wiata w internetowym archiwum .

Abel Hugo , Historyczna i monumentalna Francja: Ogólna historia Francji, od czasów najdalszych do wspóczesnoci , Pary, H.-L. Delloye, 1836-1843, 5 tomów. w -4 ° , pl. wygrawerowanego karty (zawiadomienie BNF n ^O FRBNF30624935 )
Ogólna historia Francji w Ksikach Google .

Kolekcja Dzie , Librairie Droz ,1969( ISBN 978-2-600-04521-6 , przeczytaj online )
Zbiór dzie w Ksikach Google .

(es) Philippe-Paul hrabia Ségur , Historia moderna: Historia de España , Imprenta de la Real Compañia,1835
Historia de España w Ksikach Google .

(es) Enrique Martínez Ruiz , Consuelo Maqueda , Emilio de Diego Garcia et al. , Atlas histórico de España. 2 , Madryt, Istmo, kol. "Colección Fundamentos" ( N ^O 156)1999, 1 tom. (245 s.): il., Mapy; 18 cm ( ISBN 84-7090-350-0 , zawiadomienie BNF n ^O FRBNF40176444 )
Atlas histórico de España w Google Books .

(Es) José Luis Ortigosa , La cuestión vasca desde la prehistoria hasta la muerte autorstwa Sabino Arana: historia, etnografía, mitos, leyendas y mentiras , Madrid, Vision Libros,2013, 534 s. , 25 cm ( ISBN 978-84-9011-425-4 , OCLC 935157284 , czytaj online )
La cuestión vasca desde la prehistoria hasta la muerte autorstwa Sabino Arana w Google Books .

Éric Dellong , Dominique Moulis i Josy Farré , Narbonne et le Narbonnais , Pary, Akademia Inskrypcji i Literatury piknej , coll. Archeologiczna mapa Galii. Nowa seria. ",2002, 704 s. , 704 s. : chory. w kolorze czarnym i kol., okadka. chory. w kolorze. ; 30 cm ( ISBN 2-87754-079-0 , materiaach informacyjnych BNF n ^O FRBNF38993996 )
Narbonne et le Narbonnais w Ksikach Google .

Charles Leselbaum " Guia Judía de Mallorca - Josep Francesc Lopez Bonet " la lettre Sépharade , n ^o 54,1 ^st czerwiec 2005( przeczytaj online , skonsultowano 9 stycznia 2017 r. ).

Historia Chemin de Compostelle , na stronie www.chemindecompostelle.com (dostp 8 stycznia 2017 r . ) .

Philippe Conrad 1998 .

(Es) José Fernando González , Cronica de la Provincia de Huesca (Faks wydania: Cronica de la Provincia de Huesca, Madryt: Ronchi y compañía, 1866), Valladolid, Maxtor, coll. "Crónica general de España",2010, 80 pkt. , 290x210 ( ISBN 978-84-9761-808-3 , OCLC 868822012 , czytaj online )
Cronica de la provincia de Huesca w Google Books .

Reinhart Dozy 1861 .

Latynoska Ameryka i Pacyfik: Hod dla Hugo Neiry, Karthala Éditions,1 ^st listopad 2005( ISBN 978-2-8111-4014-4 , przeczytaj online ).

Adrien Lemercier , Podbój Granady: wedug Washington Irving , Mame & Ciè,1 ^st stycze 1840( przeczytaj online ).

Droga do Waszyngtonu Irving , Fundación El legado andalusì,1 ^st stycze 2000, 199 s. ( ISBN 978-84-8176-352-2 , czytaj online ).

André de Mandach , Narodziny i rozwój pieni gestu w Europie , Librairie Droz ,1 ^st stycze 1975, 97 s. ( ISBN 978-2-600-02892-9 , czytaj online ).

Zobacz równie

Bibliografia

Pracuje

XIX ^th wieku :

Charles Romey , General History of Spain , Pary, F. Malteste,1838, 1 tom. (645 str.); w-4 ( BNF Wskazówki n ^O FRBNF31241183 ).
Ogólna historia Hiszpanii na Gallicy .
Reinhart Dozy , Historia muzumanów Hiszpanii: do podboju Andaluzji przez Almorawidów (711-1110) , Leiden, EJ Brill,1861, 4 tom. w-16 (zauwa BNF n ^O FRBNF30352859 )
Historia muzumanów Hiszpanii, obj. 1 w archiwum internetowym .
Historia muzumanów Hiszpanii, obj. 2 w archiwum internetowym .
Historia muzumanów Hiszpanii, obj. 3 w Internetowym Archiwum .
Historia muzumanów Hiszpanii, obj. 4 w Internetowym Archiwum .
Gustave Le Bon , Cywilizacja Arabów , Pary, Firmin-Didot et Cie,1884, 1 tom. (4-XV-705 s.-, 14 pl.), ryc., pl., mapa; w-4 (30 cm) ( BNF Wskazówki n ^O FRBNF30761298 ).
Cywilizacja Arabów w internetowym archiwum .

XX ^th i XXI ^th stulecia :

(en) Derek William Lomax , The Reconquest of Spain , Londyn; Nowy Jork, Longman,1978, 212 s. , XII-212 s. : chory. ; 23 cm ( ISBN 0-582-50209-8 , zawiadomienie BNF n ^O FRBNF35332953 ).
Adeline Rucquoi , Historia redniowiecza Pówyspu Iberyjskiego , Pary, Wyd. du Seuil , kol. "Zwrotnica. Historia ( N ^O 180),1993, 442 s. , 442 s. : karty, okadka. chory. w kolorze. ; 18 cm ( ISBN 2-02-012935-3 , ISSN 0768-0457 , informacja BNF n ^O FRBNF35611500 ).
Philippe Conrad , Historia Rekonkwisty , Pary, Wydawnictwo Uniwersyteckie Francji , coll. "Co ja wiem ( N ^O 3287),1998, 1 tom. (127 s.): il. w kolorze czarnym i kol. ; 18 cm ( ISBN 2-13-048597-9 , ISSN 0768-0066 , informacja BNF n ^O FRBNF36700877 ).
Historia rekonkwisty na Gallicy .
(ca) Jesús Mestre i Campi ( red. ) i Flocel Sabaté i Curull (redaktor), Atlas Reconquista: la frontera peninsular entre los siglos VIII y XV , Barcelona, ed. Pówysep,1998, 64 pkt. , 64 pkt. : wielu chorych. pl, mapy, okadka chory. w kolorze. ; 24 cm ( ISBN 84-8307-078-2 , zawiadomienie BNF n ^O FRBNF37548569 ).
Jean-François Labourdette , Historia Portugalii , Pary, Fayard ,2000, 703 s. , 703 s. : chory, okadka chory. w kolorze. ; 24 cm ( ISBN 2-213-60590-4 , zawiadomienie BNF n ^O FRBNF37100686 ).
Beatrice Leroy , w chrzecijaskiej Hiszpanii XI ^th do XV ^th wieku Reconquista , Pau, Ed. Kopiec,2006, 172 pkt. , 1 tom. (172 s.): Mapa, okadka. chory. w kolorze. ; 21 cm ( ISBN 2-35068-060-6 , materiaach informacyjnych BNF n ^O FRBNF40926071 ).
Pierre Chastang ( re. ), Przeszo wystawiona na prób teraniejszoci: zapoyczenia i wykorzystanie przeszoci od redniowiecza do renesansu , Pary, Presses de l'Université Paris-Sorbonne , coll. Mity, krytyka i historia,2008, 523 s. , 1 tom. (523 s.-IV s. De pl.): Ill. en coul., okadka chory. w kolorze. ; 24 cm ( ISBN 978-2-84050-545-7 , ISSN 0298-7910 , zawiadomienie BNF n ^o FRBNF41285036 , czyta online ).
(en) Frank Riess , Narbonne i jej terytorium w pónej staroytnoci: od Wizygotów do Arabów , Farnham, Burlington, VT: Ashgate,2013, 288 stron: ilustracje, mapy; 24 cm ( ISBN 978-1-4094-5534-9 , zawiadomienie BNF n ^O FRBNF43577612 ).
Romain Parmentier , La reconquista, od Al-Andalus do katolickiej Hiszpanii: Siedem wieków rekonkwisty na Pówyspie Iberyjskim , Cork, 50 Minut, coll. Powane zdarzenia ( N ^O 11)2015, 36 pkt. , 21x13 ( ISBN 978-2-8062-5931-8 , OCLC 910446462 ).
Alan J. Verskin , Prawo islamskie a kryzys rekonkwisty: debata na temat statusu spoecznoci muzumaskich w chrzecijastwie , Leiden; Boston (msza), Brill, coll. Studia z zakresu prawa islamskiego i Spoeczestwo ( n ^O 39)2015, 202 pkt. , 1 tom. (X-202 str.); 24 cm ( ISBN 978-90-04-28319-0 , ISSN 1384/30 , informacja BNF n ^O FRBNF44394668 ).
André Clot , Hiszpania muzumaska: VIII-XI wiek , Pary, Perrin ,2004, 429 s. ( ISBN 2-262-02301-8 ).

Skrzep 2004 , s. 198.

Skrzep 2004 , s. 199.

Skrzep 2004 , s. 200.

(en) Ronald A. Messier , The Almoravids and the Meanings of Jihad , Santa Barbara, Kalifornia, Praeger,2010, 248 s. ( ISBN 978-0-313-38589-6 i 0-313-38589-0 , czytaj online ).

Artykuy i czasopisma

Cahiers d'Études Hispaniques Medieval , czasopismo wydawane przez Seminar of Medieval Hispanic Studies Uniwersytetu Paris-XIII i dystrybuowane przez Klincksieck, nastpnie przejte przez ENS Éditions (Lyon), dawne Cahiers de Linguistics Medieval Hispanique , zaoone w 1976 przez Jeana Roudil nastpnie Georges Martin otwiera czasopismo na studia nad cywilizacj i histori literatury na redniowiecznym Pówyspie Iberyjskim.
49 numerów online z Persée w 2012 r., tj. 584 wpisy, 1976-2011 , na stronie www.persee.fr (konsultacja 8 stycznia 2017 r . ) .

Powizane artykuy

Linki zewntrzne

Podboju arabskiego w Hiszpanii: mit czy rzeczywisto » , W www.historia-nostra.com (konsultacje na 8 stycznia, 2017 ) na historia-nostra.com.
Reconquête , na meticebeta.univ-montp3.fr (dostp 8 stycznia 2017 r . ) . Leksykon wspóczesnej Hiszpanii , Michel Boeglin - Vicent Parello, UOH, 2009.

Chrzecijaskie królestwa redniowiecznej Hiszpanii .

Islamska Hiszpania i rekonkwista .

Al-Andalus (1/4): od podboju do kalifatu .

[3] Imi nadane mu z moc wsteczn. W redniowieczu wspóistniao kilka konkurencyjnych terminów.

[5] Przed konwersji na katolicyzm, Wizygoci byli z Arian chrzecijaskiej wiary .

[17] Omówiono dokadne znaczenie baki. Zdecydowana wikszo historyków rozumie to w kontekcie walki z islamem w Hiszpanii. Peny tekst dymka: Eos qui in Ispaniam proficisci destinarunt paternitate karitate hortamur ut, that divinitus admoniti cogitaverunt ad effectum perducere, summa cum sollicitudine procures; qui iuxta qualitatem peccaminum suorum unusquisque suo episcopo vel spirituali patri confiteatur, eisque, ne diabolus accusare de inpenitentia possit, modus penitentie imponatur. Nasze vero auctoritate sanctorum apostolorum Petri et Pauli et penitentiam eis levamus et remissionem peccatorum facimus, oratione prosequente. "

[39] Od aciskiego prendere , wykorzysta.

[40] Król w tradycji rzymskiej lub wizygockiej powierzy zarzdzanie podziaami administracyjnymi królestwa hrabiemu ( Comes ), czasami nazywanemu ksiciem ( dux ).

[42] Due majtki ziemskie przyznawane szlachcie, urzdnikom, zakonom wojskowym i instytucjom kocielnym.

[43] rednie oferowane rycerzom rodu, rycerzom i subie ( peon ).

[1] Éditions Larousse , Larousse encyclopedia online the Reconquest or the Reconquista , na stronie www.larousse.fr (dostp 15 stycznia 2017 r . ) .

[2] Alan J. Verskin 2015 , s. Wprowadzenie.

[4] (w) William Godfrey Fothergill Jackson, Skaa Gibraltarian , Associated University Presses,1986, s. 46.

[6] Béatrice Leroy, ydzi w chrzecijaskiej Hiszpanii przed 1492 , Albin Michel , coll. Obecnoci judaizmu,1993, 137 s. ( ISBN 978-2-226-06299-4 , przeczytaj online ).

[7] Angel Sâenz-Badillos, Badania nad ydami z al-Andalus w cigu ostatnich dwudziestu piciu lat , Revue du monde mullam et de la Méditerranée , tom. 63, n ^o 1,1992, s. 63-79 ( DOI 10.3406 / remmm.1992.1539 , czytanie online , dostp 24 lutego 2017 ).

[8] (Es) Juan Ignacio Ruiz de la Peña Solar, Pelayo [niedosowne cytowanie tekstu (poparcie argumentu)], Royal Academy of History , Hiszpania (dostp 19 kwietnia 2020 r. )

[9] (Es) F. Navarro Villoslada, Covadonga , na wikiródach (dostp 19 kwietnia 2020 r .).

[JFL-10] Jean François Labourdette 2000 , s. 23-24.

[11] Romain Parmentier 2015 , s. 16.

[Req17-12] Romain Parmentier 2015 , s. 17.

[13] Charles Romey 1838 , s. 537.

[14] Alfonso III: Chronicle ad Sebastianum , na remacle.org (dostp 14 stycznia 2017 ) .

[15] (en) i (de) Peter Truhart, Regents of Nations , K. G Saur Münich, 1984 - 1988 ( ISBN 359810491X ) , art. Europa / Europa Poudniowa Europa / Südeuropa.

[16] Philippe Josserand, Koció i wadza na Pówyspie Iberyjskim: Rozkazy wojskowe w królestwie Kastylii (1252-1369) ( czytaj online ) , s. 581.

[Ronald_A._Messier,_p.77-18] Messier 2010 , s. 77.

[Castillo-19] Sownik Mioci , Al Andalus, s. 46.

[23] Cyrille Aillet , Sophie Makariou , Emmanuelle Tixier-Caceres , Philippe Gourdin ( re. ) Et al. , Kraj islamu i wiata aciskiego: 950-1250 , Neuilly-sur-Seine, Atlande, coll. Klucze konkursowe. Historia redniowiecza ,2001, 383 s. , 383 s. : mapy; 18 cm ( ISBN 2-912232-23-6 , ISSN 1281-4415 , informacja BNF n ^O FRBNF37211715 ) , str. 60-61.

[24] Eugeen Rgiest , Ku ródom jzyków romaskich: podró jzykowa przez Rumuni , Louvain, Acco,2009( OCLC 500528168 ) , s . 243.

[25] Derek William Lomax 1978 .

[Torró-26] [PDF] Josep Torró, El problema del habitat fortificado en el sur del Reino de Valencia después de la segunda revuelta Mudejar (12761304) s. 53-81 , na rua.ua.es (dostp 12 stycznia 2017 ) .

[27] [PDF] Les Rois Catholiques , na blog.crdp-versailles.fr (dostp 8 stycznia 2017 r . ) .

[28] " 2 stycznia 1492; Upadek Granady i koniec rekonkwisty , na stronie www.herodote.net (dostp 8 stycznia 2017 r . ) .

[29] Dzie po dniu, rok 1492 , na www.linternaute.com (dostp 8 stycznia 2017 r . ) .

[30] (es) Rodrigo Sánchez de Arévalo, Hiszpanie Hiszpanie ,1469

[31] "y ruego y mando a la princesa mi hija, y al zasada su marido, que como catolicos zasady tengan mucho cuidado de las cosas de la honra de Dios y de su Santa Fe (...) y que no cesen de la conquista de Africa y de pugnar por la Fe contra los Infieles .

[repeuplement-32] [1] .

[33] ttps://image.slidesharecdn.com/presentacionesedadmedia-cristianos-091027094156-phpapp02/95/edad-media-los-reinos-cristianos-15-728.jpgcb=1258192710 .

[Madden2-34] [2] .

[fernandez-morera-35] [3] .

[36] " Desmontando mitos: la tolerancia de la Ál-Andalus multicultural " , na Profeaventuras ,13 grudnia 2013 r.(dostp 21 stycznia 2017 r . ) .

[Perez10-11-37] Ortega Perez , str. 10-11.

[38] Ortega i Perez , s. 88.

[41] Jean François Labourdette 2000 , s. 25-27.

[DVD2-44] ydów i muzumanie (DVD), K. Miské E. Blanchard wydanie zbiorcze, 2013, 2 ^nd odcinek (w DVD 1).

[45] José Luis Martin, Repoblacion y reconquista; acta III, curso de historia redniowiecza. La Perdida y Reconquista de Espana a la luz de las cronicas y del Romancero .

[46] Béatrice Leroy, Triumf katolickiej Hiszpanii u schyku redniowiecza: pisma i wiadectwa , Presses Universitaires de Limoge,2004( prezentacja online ), s. 18

[Leroy200420-47] Leroy 2004 , s. 20.

[Leroy200417-48] Leroy 2004 , s. 17.

[49] George Martin E-spania n ^O 14 .

[50] Gaël Le Morvan, " La Chronica naiarensis : z Astur-Leon neo-gotycyzmu do kastylijskiego neo-gotycyzmu ", Interdyscyplinarne czasopimie redniowiecznych i wspóczesnych latynoskich bada , n ^o 7,czerwiec 2009( przeczytaj online , skonsultowano 27 stycznia 2017 r. ), streszczenie

[par._35Naiarensis-51] Naiarensis , ust. 35.

[par._33Naiarensis-52] Naiarensis , ust. 33.

[par._39Naiarensis-53] Naiarensis , ust. 39.

[54] Martin F. Ríos Saloma, La reconquista, une construcción historiográfica (siglos XVI-XIX) , Marcial Pons Historia, 2011, podgld online

[55] Pierre Chastang , Przeszo wystawiona na prób teraniejszoci: zapoyczenia i zastosowania przeszoci od redniowiecza do renesansu , Pary, Presses Paris Sorbonne,1 ^st stycze 2008, 523 s. ( ISBN 978-2-84050-545-7 , czytaj online )
Przeszo wystawiona na prób teraniejszoci w Ksikach Google .

[56] (w) Frank Riess , Narbonne i jej terytorium w pónej staroytnoci: od Wizygotów do Arabów , Farnham, Burlington, VT: Ashgate,2013, 288 stron: ilustracje, mapy; 24 cm ( ISBN 978-1-4094-5534-9 , zawiadomienie BNF n ^O FRBNF43577612 )
Narbonne i jej terytorium w pónej staroytnoci w Google Books .

[57] 9 czerwca 721 Eudes d'Aquitaine zmiadya muzumanów w Tuluzie na www.lepoint.fr (dostp 8 stycznia 2017 ) .

[58] Claude Devic , Joseph Vaissette i Alexandre Du Mège , Historia ogólna Langwedocji: z notatkami i dokumentami uzupeniajcymi , Toulouse, J.-B. Paya, 1840-1846, 10 tom. : pl., mapy, portret; w-8 (zawiadomienie BNF n ^O FRBNF36384293 )
Historia ogólna Langwedocji, t. 2 na Gallicy .

[59] (w) Edward Shepherd Creasy , Pitnacie decydujcych bitew wiata, od Maratonu do Waterloo w Londynie, R. Bentley,1871, w 16 , XIX-407 s. (zauwa BNF n ^O FRBNF30285145 )
Pitnacie decydujcych bitew wiata w internetowym archiwum .

[60] Abel Hugo , Historyczna i monumentalna Francja: Ogólna historia Francji, od czasów najdalszych do wspóczesnoci , Pary, H.-L. Delloye, 1836-1843, 5 tomów. w -4 ° , pl. wygrawerowanego karty (zawiadomienie BNF n ^O FRBNF30624935 )
Ogólna historia Francji w Ksikach Google .

[61] Kolekcja Dzie , Librairie Droz ,1969( ISBN 978-2-600-04521-6 , przeczytaj online )
Zbiór dzie w Ksikach Google .

[Ségur-62] (es) Philippe-Paul hrabia Ségur , Historia moderna: Historia de España , Imprenta de la Real Compañia,1835
Historia de España w Ksikach Google .

[63] (es) Enrique Martínez Ruiz , Consuelo Maqueda , Emilio de Diego Garcia et al. , Atlas histórico de España. 2 , Madryt, Istmo, kol. "Colección Fundamentos" ( N ^O 156)1999, 1 tom. (245 s.): il., Mapy; 18 cm ( ISBN 84-7090-350-0 , zawiadomienie BNF n ^O FRBNF40176444 )
Atlas histórico de España w Google Books .

[64] (Es) José Luis Ortigosa , La cuestión vasca desde la prehistoria hasta la muerte autorstwa Sabino Arana: historia, etnografía, mitos, leyendas y mentiras , Madrid, Vision Libros,2013, 534 s. , 25 cm ( ISBN 978-84-9011-425-4 , OCLC 935157284 , czytaj online )
La cuestión vasca desde la prehistoria hasta la muerte autorstwa Sabino Arana w Google Books .

[65] Éric Dellong , Dominique Moulis i Josy Farré , Narbonne et le Narbonnais , Pary, Akademia Inskrypcji i Literatury piknej , coll. Archeologiczna mapa Galii. Nowa seria. ",2002, 704 s. , 704 s. : chory. w kolorze czarnym i kol., okadka. chory. w kolorze. ; 30 cm ( ISBN 2-87754-079-0 , materiaach informacyjnych BNF n ^O FRBNF38993996 )
Narbonne et le Narbonnais w Ksikach Google .

[66] Charles Leselbaum " Guia Judía de Mallorca - Josep Francesc Lopez Bonet " la lettre Sépharade , n ^o 54,1 ^st czerwiec 2005( przeczytaj online , skonsultowano 9 stycznia 2017 r. ).

[67] Historia Chemin de Compostelle , na stronie www.chemindecompostelle.com (dostp 8 stycznia 2017 r . ) .

[68] Philippe Conrad 1998 .

[69] (Es) José Fernando González , Cronica de la Provincia de Huesca (Faks wydania: Cronica de la Provincia de Huesca, Madryt: Ronchi y compañía, 1866), Valladolid, Maxtor, coll. "Crónica general de España",2010, 80 pkt. , 290x210 ( ISBN 978-84-9761-808-3 , OCLC 868822012 , czytaj online )
Cronica de la provincia de Huesca w Google Books .

[70] Reinhart Dozy 1861 .

[71] Latynoska Ameryka i Pacyfik: Hod dla Hugo Neiry, Karthala Éditions,1 ^st listopad 2005( ISBN 978-2-8111-4014-4 , przeczytaj online ).

[72] Adrien Lemercier , Podbój Granady: wedug Washington Irving , Mame & Ciè,1 ^st stycze 1840( przeczytaj online ).

[73] Droga do Waszyngtonu Irving , Fundación El legado andalusì,1 ^st stycze 2000, 199 s. ( ISBN 978-84-8176-352-2 , czytaj online ).

[74] André de Mandach , Narodziny i rozwój pieni gestu w Europie , Librairie Droz ,1 ^st stycze 1975, 97 s. ( ISBN 978-2-600-02892-9 , czytaj online ).

[André_Clot_p.198-20] Skrzep 2004 , s. 198.

[André_Clot_p.199-21] Skrzep 2004 , s. 199.

[André_Clot_p.200-22] Skrzep 2004 , s. 200.

Odzyskane

Okrelenie

podbój muzumaski

Wysoki redni wiek

Asturia

Dom pirenejski

Ocena wczesnego redniowiecza

XI p i XII TH wieku

XIII th i XIV th stulecia

Ocena redniowiecza

Zdobycie Granady

Tymczasowa kontynuacja rekonkwisty w Afryce Pónocnej

Przemieszczanie populacji

Uzupenianie zapasów

Koegzystencja w redniowieczu

Wysoki redni wiek

Condado Portucalense

XI p i XII TH wieku

XIII th century

XIV th century

XV th wieku

Tradycja literacka Rekonkwisty

Chronologia

Zagraniczni uczestnicy rekonkwisty

Uwagi i referencje

Uwagi

Bibliografia

Zobacz równie

Bibliografia

Pracuje

Artykuy i czasopisma

Powizane artykuy

Linki zewntrzne

Opiniones de nuestros usuarios

Jolanta Borkowski

Tatiana Matusiak

Kacper Grochowski

Enciclo

Sapientia

Scientia

Boobota

XI ^p i XII ^TH wieku

XIII ^th i XIV ^th stulecia

XI ^p i XII ^TH wieku

XIII ^th century

XIV ^th century

XV ^th wieku