Mikoaj Kopernik

Kopernik przekierowuje tutaj. Inne znaczenia zob. Kopernik (ujednoznacznienie) .

Mikoaj Kopernik

Mikoaj Kopernik

Kluczowe dane

Imi urodzenia	Mikoaja Kopernika
Narodziny	19 lutego 1473 Cier ( Prusy Królewskie )
mier	24 maja 1543 Frauenburg ( Prusy Królewskie )
Narodowo	polski (patrz Kontrowersje wokó narodowoci )
Trening	Uniwersytet Krakowski Uniwersytet Boloski Uniwersytet Padewski Uniwersytet Ferrara
Znany z	Heliocentryzm

Podpis

Mikoaj Kopernik ( Polski  : Mikoaj Kopernik / mikwaj kprnik / , niemiecki  : Nikolaus Kopernikus , aciski  : Nicolaus Copernicus Torinensis / Thorunensis / Torunensis ) to polski astronom , take kanon , lekarz i matematyk , urodzony19 lutego 1473w Toruniu w Prusach Królewskich ( Królestwo Pol. ) i zmar dnia24 maja 1543we Frauenburgu (take w Prusach Królewskich, Królestwie Polskim; dzi Frombork).

Synie z rozwinicia i obrony teorii heliocentryzmu , wedug której Ziemia kry wokó Soca , zakadanej w centrum Wszechwiata , wbrew panujcej wówczas opinii, e Ziemia jest centralna i nieruchoma. Konsekwencje tej teorii w gbokiej zmianie naukowego, filozoficznego i religijnego punktu widzenia , jaki narzuca, nazywane s rewolucj kopernikask .

Biografia

Narodziny i studia

Fasada domu Kopernika , w którym ten ostatni spdzi modo.

Mikoaj Kopernik urodzi si 19 lutego 1473 roku w zamonej rodzinie w hanzeatyckiego miasta w Toruniu (Thorn), na Pomorzu . Jego ojciec, równie Mikoaj, zamony kupiec miedzi, by mieszczaninem z Krakowa, który osiedli si w Toruniu na krótko przed wcieleniem tego regionu do Królestwa Polskiego i by na tyle zintegrowany, e zosta tam radnym . Zajmowa si sprawami politycznymi i wraz z innymi obywatelami Torunia sfinansowa wojn Kazimierza IV z Zakonem Krzyackim , która zakoczya si w 1466 r. zwycistwem króla polskiego. Jego matka, Barbara Watzenrode (lub Watzelrode), pochodzi ze starej toruskiej rodziny, prawdopodobnie ze lska .

Mody Mikoaj spdzi dziecistwo w Toruniu, najpierw przy rue Sainte-Anne 17 (obecnie rue Copernic). Gdy mia siedem lat, rodzina przeniosa si na Rynek 36 w tej samej miejscowoci. Bardzo wczenie mody Kopernik zapozna si ze sztuk , muzyk i literatur . Uczszcza do szkoy parafialnej kocioa Saint-Jean. Ma trzech starszych braci i siostry: Andrzej (ur. ok. 1465) zosta kanonikiem augustianów we Fromborku (Frauenburg); Barbara (ur. ok. 1469), benedyktynka, a nastpnie, w ostatnich latach, przeorysza klasztoru w Chemnie (Kulm), zmara po 1517 r.; Katarzyna (ur. ok. 1471) wysza za m za Barthela Gertnera, biznesmena i radnego miejskiego toruskiego, pozostawiajc picioro dzieci, którymi Kopernik opiekowa si do koca ycia.

Toru ( niem  . "Cier"), miasto, w którym urodzi si Mikoaj Kopernik

Po mierci ojca (ok. 1483 r. ) opiekowa si nim wuj ze strony matki, przyszy biskup warmiski Lukas Watzelrode (lub Lucas Watzenrode ). Ten czuwa nad swoim siostrzecem i pilnuje, aby uczszcza do najlepszych szkó i uniwersytetów; w 1491 zosta studentem na Uniwersytecie Krakowskim (obecnie Uniwersytet Jagielloski w Krakowie ), gdzie studiowa matematyk i astronomi ( kwadrywium ), ale take medycyn i prawo, biorc prawdopodobnie udzia w trivium , zwyczajowym kursie na Wydziale Filozoficznym (scentrowanym z dialektyki i filozofii). Opuszcza t uczelni po trzech, czterech latach, za wczenie na ukoczenie studiów. Nastpnie wróci do swojego wuja, który stara si, aby zosta wybrany kanonikiem na kapitu katedry we Frauenburgu . Bez czekania na potwierdzenie jego wyboru (w 1497 roku), uda si w 1496 roku we Woszech , gdzie studiowa na Uniwersytecie w Bolonii na kanonicznego prawa i prawa cywilnego, ale take w medycynie i filozofii. Tam nauczy si greki, która byaby dla niego bardzo przydatna w zgbianiu róde staroytnej nauki. W Bolonii przebywa u astronoma Domenico Marii Novary , który jako jeden z pierwszych kwestionowa autorytet Ptolemeusza .

Wedug Retyka by mniej uczniem ni pomocnikiem i wiadkiem obserwacji bardzo uczonego Dominika Marii. Jest to, jak Kopernik dokona pierwszego obserwacji znanego nam o przesanianie z gwiazdy Aldebaran przez Ksiyc,9 marca 1497.

W 1500 r. wygosi, wedug Retyka, konferencj astronomiczn w Rzymie i obserwowa czciowe zamienie Ksiyca. W nastpnym roku kanonik Kopernik uda si na kapitu katedraln we Frauenburgu , gdzie otrzyma dodatkow dwuletni nieobecno na studiach medycznych. W zwizku z tym kontynuowa studia medyczne i prawnicze na Uniwersytecie w Padwie , syncym z wyksztacenia medycznego. Ale to wanie w Ferrarze 31 maja 1503 r. uzyska tytu doktora prawa kanonicznego (doktorat medycyny wymagaby trzech lat studiów).

Pod koniec studiów, w 1503 r. , opuci na stae Wochy i powróci do swojej diecezji.

Humanista o wielu dziaaniach i rewolucyjny astronom

Po powrocie do Polski Kopernik przebywa u wuja w paacu biskupim w Heilsbergu (Lidzbark Warmiski). Wspomaga biskupa w administrowaniu diecezj (która miaa autonomi polityczn w stosunku do króla polskiego), a take zostaje jego osobistym lekarzem. Reputacja doktora Kopernika wydaje si by wietna, gdy po mierci ukasza Watzelrode leczy on dwóch swoich nastpców (biskupów Maurycego Ferbera i Johannesa Dantiscusa), ale take inne osobistoci i zwykli ludzie.

Mikoaj Kopernik trzymajcy drozda, atrybut lekarza.

Dobry humanista Kopernik stara si równie przetumaczy jzyk grecki  : jego pierwsza ksika wydrukowana w 1509 roku, jest tumaczeniem aciski greckich liter, których autorem jest bizantyjski z VII ^th  wieku, Teofilakt Symokatta . Kopernik staje si w ten sposób pierwszym Polakiem, który publikuje w Polsce przekad greckiego autora.

Kopernik nie zastpi swojego wuja, jak by sobie tego yczy, ale nie rezygnuje z obowizków kanonika warmiskiego biskupstwa (instytucji politycznej i religijnej). Tym samym wielokrotnie piastowa wane stanowisko zarzdcy majtku kapitulnego w Olsztynie ( Allenstein ). Najazd Krzyaków na Warmi w 1520 r. doprowadzi go nawet do objcia stanowiska dowódcy wojskowego Olsztyna do koca dziaa wojennych. Jeszcze w Olsztynie skomponowa Esej o bicie monety z okazji kryzysu monetarnego, który dotkn jego kraj, a gospodarka bya dziaalnoci, która interesowaa go najbardziej poza astronomi.

Przez te lata i prawdopodobnie po powrocie z Woch, Kopernik kontynuowa swoje badania astronomiczne i dokona kilku obserwacji gwiazd z wiey katedry we Frauenburgu , któr zorganizowa w tym celu i gdzie mieszka. . Szybko przekona si o koniecznoci porzucenia Ptolemeuszowskiego modelu Wszechwiata na rzecz systemu heliocentrycznego . Tak napisa w latach 1511-1513 De Hypothesibus Motuum Coelestium a se Contitutis Commentariolus (znany pod tytuem Commentariolus ), krótki traktat eksponujcy system heliocentryczny, który potajemnie przekazuje w formie odrcznej swoim przyjaciele.

Paac Biskupi Heilsberg ( Lidzbark Warmiski ) gdzie mieszka Kopernik

Jest to ten sam okres, e Kopernik, astronomiczne umiejtnoci s wyranie rozpoznane, jest poszukiwany w V ^-go Soboru Lateraskiego w sprawie reformy kalendarza.

Przez 36 lat, jak sam przyzna, Kopernik zachowywa swoje myli, nie ujawniajc ich. Zapewne chodzi tu bardziej o rygor naukowy ni o wiadomo niebezpieczestw takiej publikacji. Bo Kopernik, angaujc si w obserwacje i obliczenia, które musz potwierdzi jego System, napotyka na trudnoci nie do pokonania. Jak wszyscy jego poprzednicy, ma pocztkow sabo w odniesieniu do ruchu koowego i jednostajnego, jednak ruchy planetarne s w rzeczywistoci nieco eliptyczne. To Kepler dokona tego odkrycia prawie sto lat póniej (1609), dziki systemowi Kopernika. W midzyczasie tym ostatnim nigdy nie udao si idealnie pogodzi rzeczywistoci z bdnym wyobraeniem o ruchu koowym. Kolejna napotkana trudno, mgliste niebo nad Wis czsto uniemoliwia astronomowi prowadzenie obserwacji i dlatego musi on wykorzysta wtpliwe materiay zgromadzone od Ptolemeusza, dajc im absolutn pewno. Kopernik spdzi wiele lat psujc prostot swojego Systemu, wypeniajc go epicyklami i ekscentrykami, a do zniechcenia.

Zwolennicy Kopernika, w tym Retyk , mniej przejmuj si szczegóami i s olnieni szlachetnymi liniami systemu kopernikaskiego. Entuzjazm naukowców nie pozwala ju na zagubienie rzeczywistoci.

Rkopis De Revolutionibus Orbium Coelestium (Z obrotów sfer niebieskich) zosta ukoczony okoo 1530 roku . W 1533 r. heliocentryczna hipoteza Kopernika dotara ju do papiea Klemensa VII, a kilku praatów namawiao Kopernika do jej opublikowania. Okoo 1540 egzemplarzy moe ju by w obiegu; przynajmniej Georg Joachim Rheticus opublikowa tego dnia w Gdasku analiz, która okazaa si bardzo udana.

Ale dopiero w 1543 roku niemiertelne dzieo ukazao si wreszcie u drukarza luteraskiego w Norymberdze , w chwili mierci jego autora. Podobno Kopernik mia okazj obsuy kopi w godzinach swojej agonii.

Chocia by kanonikiem, za ycia Kopernik nigdy nie martwi si swoimi teoriami przez wadze kocielne i swoj ksik zadedykowa papieowi Pawowi III. Ale w 1616 r. , wraz z cenzur tezy Galileusza , De Revolutionibus Orbium Coelestium zostaje ostatecznie umieszczony na indeksie ksig zakazanych przez Koció katolicki (bdzie to trwao do 1835 r.), a do korekty. Poprawki te, w liczbie dziesiciu, ogoszono w 1620 r. Dotycz one fragmentów potwierdzajcych realno modelu heliocentrycznego. Kady waciciel dziea musia wymaza zakazane fragmenty lub przepisa je wedug dokadnych instrukcji. W rzeczywistoci poprawki te zostay wykonane we Woszech (okoo dwóch trzecich egzemplarzy, które do nas dotary), ale nie w pozostaej czci Europy.

System i teorie Kopernika

System heliocentryczny Kopernika ( De Revolutionibus orbium coelestium ).

Kopernik proponuje radykalne zerwanie z dotychczasow organizacj kosmosu: dopuszczone w jego czasach systemy wiata miay jeden wspólny punkt, ich geocentryzm  : Ziemia bya nieruchoma w centrum wszechwiata, wszystkie gwiazdy kryy wokó niej . Wrcz przeciwnie, Kopernik umieszcza Soce w centrum wszechwiata, Ziemia staje si planet obracajc si wokó tego staego punktu; to jest heliocentryzm .

Motywacje

Aby uzasadni to cakowite zakwestionowanie, Kopernik uwypukla wady istniejcych systemów astronomicznych: przede wszystkim ich wielo, od Eudoksusa do Ptolemeusza, poprzez liczne korekty dokonane w jego teoriach przez astronomów, którzy go nauczyli. Nastpnie ich niezdolno do dokadnego opisania obserwowanych zjawisk. Brak porzdku i harmonii w tych niezwykle skomplikowanych systemach. W odniesieniu do teorii Ptolemeusza dodaje ostr krytyk sprytnego wynalazku tego ostatniego , equant , który narusza zasad jednolitoci ruchów okrnych wzgldem ich rodka, co czyni go nierealistycznym w oczach Kopernika.

W odpowiedzi na te niedocignicia zaproponowa system oparty na kilku rewolucyjnych aksjomatach (przedstawionych w Commentariolus ) i wsparty drobiazgow demonstracj matematyczn (przedstawion w De Revolutionibus ).

Aksjomaty ukadu heliocentrycznego

Po umieci Soce w centrum Wszechwiata, to dlatego nadaje Ziemi z dwóch gównych czci: jego obrotu (obraca si Ziemia na siebie i sprawia, e jeden obrót wokó wasnej osi w cigu jednego dnia) pocztkowo wyjania dobowy ruch. Na sferze niebieskiej za dnia kula gwiazd pozostaje nieruchoma; jego coroczna rewolucja wokó Soca czyni Ziemi planet, wszystkie planety kr wokó Soca. Ziemia jest niczym wicej ni centrum ruchów Ksiyca.

Dla Kopernika sam ruch Ziemi wystarcza zatem do wyjanienia znacznej liczby pozornych nieregularnoci na niebie, w szczególnoci ruchu wstecznego planet, zjawiska, którego nie da si wyjani za pomoc systemów geocentrycznych. Aby usprawiedliwi, e nie postrzegamy skutków rocznego obrotu Ziemi przez efekt paralaksy na gwiazdy, Kopernik w kocu postuluje, e sfera gwiazd znajduje si w znacznej odlegoci, znacznie wikszej ni gwiazdy. dopóki.

Zalety systemu Kopernika

Dla jego autora wielk si tego heliocentrycznego systemu jest to, e wprowadza on ad i harmoni do kosmosu. W szczególnoci istnieje logiczna korelacja midzy odlegociami planet od centrum ukadu a okresem ich rewolucji . Rzeczywicie, im wiksza orbita planety, tym duej zajmie wykonanie penego obrotu wokó Soca (co nie miao miejsca w przypadku Merkurego i Wenus w ukadzie Ptolemeusza, te dwie planety maj ten sam okres obrotu co Soce). ). Kopernik nie potrzebuje ju monstrualnych epicykli planet, które wprowadzi Ptolemeusz, aby wyjani ich retrogradacje. Eliminuje równie niesamowit zbieno, która daa np. Marsowi, Jowiszowi i Saturnowi ten sam okres jednego roku na tych epicyklach (jednake nierównych rozmiarów). Jego teoria dalej wyjania, dlaczego planety wewntrzne , Wenus i Merkury , nigdy nie odbiegaj zbytnio od Soca i nigdy nie znajduj si w jego opozycji.

System Kopernika umoliwia nawet pomiar odlegoci kadej planety od Soca, co byo niemoliwe w ukadzie geocentrycznym. To wanie pozwoli póniej Johannesowi Keplerowi obliczy trajektorie tych gwiazd i ustali prawa ruchu w Ukadzie Sonecznym, na których Izaak Newton bdzie si opiera, aby rozwin swoj teori grawitacji.

Wszechwiat Kopernika: prostszy i nowoczeniejszy ni ten Ptolemeusza

Mimo rewolucyjnej nowoczesnoci swojego systemu Kopernik zachowuje pewne archaiczne elementy systemów starego wiata: std arystotelesowska idea (porzucona jednak przez Ptolemeusza, a nawet prawdopodobnie ju przez Hipparcha) o sferach staych, czy wrcz sferze staych , zawierajcych gwiazdy i wyznaczanie granic skoczonego wszechwiata.

Zoono systemu Ptolemeusza i jego pochodnych czsto przeciwstawia si prostocie systemu Kopernika. Rzeczywicie, pierwszy ma wiele okrgów (ekscentrycy i epicykle), podczas gdy klasyczne przedstawienie drugiego pokazuje tylko sze okrgów planet i Ksiyca (patrz ilustracja). I prawd jest, jak mówi nam Kopernik, e jego model umoliwi usunicie ogromnych, nieestetycznych krgów (epicykli lub ekscentryków) majcych usprawiedliwia nierównoci w ruchach gwiazd (retrogradacje). Jednak ten schemat ukadu heliocentrycznego jest mylcy, poniewa jest niezwykle uproszczony. Istotnie, Kopernik uwaa, e jednostajny ruch koowy jest podstawow zasad astronomii. Jednak obserwacje przecz jednolitoci ruchów niebieskich. Aby pogodzi t zasad z rzeczywistoci, Kopernik, który odrzuci ekwanty Ptolemeusza, zmuszony jest doda do swojego systemu mnóstwo maych epicykli i ekscentryków, których efektem jest modulacja prdkoci kadej planety na jej kursie.

W imi staroytnej zasady jednolitoci ruchów okrnych Kopernik uczyni wic swój system tak samo zoonym, jak system Ptolemeusza. Wielu komentatorów prac kanonika-astronomów utrzymuje jednak, e wprowadzi on uproszczenie, poniewa epicykle Kopernika, znacznie mniejsze ni koa deferencyjne, su jedynie korekcie niewielkich waha prdkoci i pooenia planet (które w rzeczywistoci poruszaj si zmienna prdko na orbitach eliptycznych) w stosunku do jednorodnej trajektorii koowej i na pierwszy rzut oka nie jest konieczne opisywanie najwaniejszych pozornych nieregularnoci ich trajektorii (retrogradacje). Wrcz przeciwnie, epicykle Ptolemeusza, o znacznie wikszych rozmiarach (i porównywalne z epicyklami deferenów), s niezbdne do wyjanienia tych nieprawidowoci i dlatego nie mona ich pomin, nawet jako pierwsze przyblienie.

Wpywy

Inspiratorzy, wedug Kopernika, jego teorii

Kopernik nie jest wynalazc teorii heliocentrycznej. Wedug Archimedesa i Plutarcha , grecki astronom Arystarch z Samos bya na korzy heliocentryzmu, od III ^th  century BC. Kopernik wspomina ponadto o swoim poprzedniku, a take o staroytnych ródach, które zainspiroway go do postawienia hipotezy o ruchu Ziemi. Poniewa, wedug wasnego wiadectwa, jako dobry humanista rozpocz badania od lektury tekstów Staroytnych:

Dlatego zadaem sobie trud, aby przeczyta ksiki wszystkich filozofów, których udao mi si zdoby, aby dowiedzie si, czy którykolwiek z nich kiedykolwiek myla, e ruchy sfer wiata s inne ni przyznane. szkoy. I po raz pierwszy odkryem u Cycerona, e Nicetus myla, e Ziemia si porusza. Póniej dowiedziaem si równie u Plutarcha, e niektórzy inni równie mieli tak opini. "

- Nicolas Copernic, De Revolutionibus orbium coelestium

Nastpnie wymienia, w cytacie z [pseudo] Plutarcha, Filolaosa Pitagorasa (dla którego Ziemia obracaa si, jak Soce i wszystkie gwiazdy, wokó centralnego ognia), Heraklidesa du Pont i Ekphantusa Pitagorasa (który przyzna si do rotacji Ziemia na swojej osi). I kontynuuje: Stamtd te zaczem myle o mobilnoci Ziemi .

Naley zauway, e chocia przyznaje, e ci staroytni astronomowie mieli ide ruchu Ziemi, nie wskazuje, e Heraklides wyobraa sobie, oprócz obracania si Ziemi na sobie, e Merkury i Wenus obraca si wokó Soca, ani e Arystarch by pocztkiem systemu heliocentrycznego: z zadowoleniem pisze, e wedug niektórych Arystarch, podobnie jak Filolaos, przyzna mobilno Ziemi. Co wicej, ta pojedyncza wzmianka o Arystarchu zostanie przekrelona w rkopisie i nie pojawi si w drukowanej wersji De Revolutionibus .

W kocu odnosi si do Martianus Capella , a take do niektórych innych acinników, którzy uwaali w rzeczywistoci, e Wenus i Merkury kr wokó Soca, które jest w centrum, i z tego powodu nie mog si od niego oddali dalej ni pozwalaj na to wypukoci ich kul . System Capella (który ten ostatni nazywa systemem egipskim i który jest równie systemem Heraklidesa), w którym tylko Wenus i Merkury kr wokó Soca, ta ostatnia i inne planety krce wokó Ziemi, móg sprowadzi Kopernika na cieka heliocentryzmu.

Reprezentacja przez Valentina Nabotha w 1576 roku klasycznego modelu geocentrycznego (po lewej), modelu geoheliocentrycznego przekazanego przez Martianusa Capella (w rodku) oraz modelu heliocentrycznego Kopernika.

Moliwe lub prawdopodobne wpywy

Oprócz wpywów greckich, jak twierdzi, Kopernik móg by pod wpywem astronomów arabskich i perskich w redniowieczu. Nie wspomnia w swojej pracy, ale niektóre modele matematyczne stosowane do opisu ruchu gwiazdy s podobne do tych ustanowionych przez astronomów szkolnego Maragh XIII ^TH i XIV ^th  wieku. W ten sposób rozkada ruch liniowy na ruchy okrne t sam metod, co perski astronom Nasir al-Din al-Tusi .

Podobnie, wzór ruchu Ksiyca jest niemal identyczna z Ibn al-Shatir , który równie opracowa XIV ^th  century planetarne teorie podobne do opisanych przez Kopernika. Czy Kopernik mia jakkolwiek wiedz o tekstach szkoy Maragha Nie wiemy, ale nie moemy nie uderza tymi podobiestwami.

Co ciekawe, niektórzy astronomowie w wiecie muzumaskim podnieli przeciwko Ptolemeuszowi moliwo ruchu Ziemi, idc w lad za cytowanymi przez nas Grekami i acinnikami. Zatem obrót Ziemi na sam by omawiany na X ^XX  wieku, zwaszcza przez Biruni (który ostatecznie zwolniony z tych samych powodów, które Arystotelesa i Ptolemeusza ). Póniej astronomowie z Maragha, w tym Ibn al-Shatir, kontynuowali i pogbiali t refleksj.

Równie w Europie system Ptolemeusza i fizyka Arystotelesa byy kwestionowane przez znanych Kopernikowi filozofów i astronomów, którzy potrafili wprowadzi go na drog heliocentryzmu . Zatem, filozofowie Mikoaj z Kuzy ( XV ^th  wieku), w Docte ignorancji polowania Ziemi od centrum wiata i sprawia, e telefon komórkowy lub Jan Szkot Eriugena ( IX ^th  century), który poszed dalej, e Heraclides i Marcjanus Kapella , krci si wokó Soce nie tylko Merkury i Wenus, ale take Mars i Jowisz. W XIV ^-tego  wieku, dyskusje odbyway si na Uniwersytecie w Paryu, przy zaoeniu ruchu obrotowego Ziemi, jak donosi Pierre Duhem, powoujc si w tym wzgldzie Nicole Oresme , zrobi prekursor Kopernika. Astronom z XV ^-go  wieku Peurbach i jego ucze Regiomontanus Kopernik studiowa, mogo by, wedug Ernst Zinner , wpywaj na przemian Kopernika heliocentryzmu. Pierwszy omawia ruch Ziemi i zauway korelacj midzy ruchami planet i Soca; drugi napisaby pod koniec swego ycia: Musimy nieco zmodyfikowa ruch gwiazd ze wzgldu na ruch Ziemi.

Mona stwierdzi, e refleksje na temat ruchu Ziemi i miejsca Soca nie byy nowe w czasach Kopernika i, wbrew pozorom, miay miejsce w duej mierze w redniowieczu. w chrzecijaskiej Europie iw wiecie muzumaskim. Pisze o tym Thomas Samuel Kuhn :

Poniewa Kopernik rozpocz si tam, gdzie zakoczy Ptolemeusz, wiele osób stwierdzio, e nauka nie istniaa w cigu wieków midzy yciami tych dwóch mczyzn. W rzeczywistoci dziaalno naukowa, cho przerywana, bya bardzo intensywna i odegraa istotn rol w przygotowaniu gruntu, który pozwoli na rozpoczcie i narzucenie si rewolucji kopernikaskiej. "

Nie powinno to jednak oznacza, jak robi to Arthur Koestler, minimalizowania osobistego wkadu Kopernika w heliocentryczn rewolucj. Od tego czasu podjta zostaa opinia synnego autora Somnambulistów , a ostatnie badania arabsko-perskich prekursorów polskiego astronoma d do jej umocnienia. Ale sam Koestler przyznaje, e Kopernik mia ogromn zasug rozwinicia idei heliocentryzmu, rozwaanej przez innych przed nim, w kompletny system, podobny do systemu Ptolemeusza. Nikt przed nim nie zbudowa takiego systemu, w caej jego zoonoci, ani nie broni heliocentryzmu z tak duym zastosowaniem i przekonaniem. I nikt nie kwestionuje, e jest to De Revolutionibus , pomylany jako nowy Almagest , który przez swoje znaczce znaczenie historyczne wyznacza pocztek tego, co susznie nazwano rewolucj kopernikask .

Rewolucja Kopernikaska

Gówny artyku: Rewolucja Kopernikaska .

Przed Kopernikiem sposób widzenia kosmosu opiera si na tezie Arystotelesa, e Ziemia jest w centrum wszechwiata i e wszystko krci si wokó niej: geocentryczny wszechwiat. Opis ruchów gwiazd oparto na tzw.  systemie Ptolemeuszowym i teorii epicykli . Ta wizja wszechwiata ( geocentryzm ) pozostaa ustalon doktryn do koca Renesansu i nie zostaa cakowicie porzucona przez uczonych i przez Koció a do okoo 1750 roku.

Niech

Ta sekcja musi zosta poddana recyklingowi  (3 kwietnia 2012) .
Konieczna jest reorganizacja i doprecyzowanie treci. lub omów obszary wymagajce poprawy .

Portret Kopernika Jana Matejki  : Rozmowa z Bogiem .

W XVI ^-tego  wieku, uwaa, e Ziemia jest nieruchoma, a teoria geocentrycznego jest uniwersalna zasada. Trudno zaakceptowa, e Ziemia jest mobilna. Badacze i naukowcy z XVI ^E  wieku akceptowa pewne elementy teorii, z drugiej strony podstaw heliocentryzmu zostanie odrzucony na.

Przyjcie nowej teorii stanie si stawk walki o wpywy na granicach Uczelni, polityki i religii. Ju w 1533 papie Klemens VII wiedzia o pracach Kopernika bez krytykowania ich, aw 1536 kardyna arcybiskup Kapui Nikolaus von Schönberg zachca go do przekazywania swoich bada. Zachcony tym przyjciem Kopernik wysa papieowi Pawowi III podpisan kopi pierwszej wersji jego ksiki De revolutionibus coelestium . Za jego ycia Koció nigdy nie przeszkadza Kopernikowi.

Jednak tylko kilkunastu ówczesnych duchownych udzielio mu wsparcia. Ale ci badacze czsto pracuj poza (dotowanymi) uniwersytetami, na dworach królewskich lub cesarskich, a nawet bardzo blisko Kocioa. Najbardziej znani to Giordano Bruno i niemiecki astronom Johannes Kepler (1571-1630). W 1582 roku , podczas wielkiej reformy kalendarzowej dokonanej przez papiea Grzegorza XIII, wykorzystano dziea Kopernika dotyczce heliocentryzmu . Dopiero potem zacita walka akademików wywoa kontrowersje, które doprowadz do potpienia dziea Kopernika, mimo wysików zmierzajcych do znalezienia kompromisu.

Prawie sto lat po opublikowaniu ksiki Rewolucje sfer niebieskich wci istniej niech i wahanie. Jeli niektórzy filozofowie jezuiccy s gboko przekonani, niektórzy s nawet uczniami Kopernika, inni raczej akceptuj system Tycho Brahe . Duski astronom Tycho Brahe popiera teori, która utrzymuje Ziemi nieruchomo, ale przewiduje, e wszystkie inne planety kr wokó Soca, podczas gdy Soce kry wokó Ziemi, co w cisych kategoriach matematycznych odpowiada systemowi Kopernika.

Galileusz broni dzie Kopernika i prowadzi zaciek wojn o wpywy z kolegami z woskiego uniwersytetu, którzy przeciwstawiaj mu dominikanów. Galileusz jest przyjacielem Papiea i nie mona go bezporednio atakowa. Jego przeciwnicy bd zatem dy do umieszczenia na Indeksie dziea Kopernika, bdcego jego punktem odniesienia. Papie odmawia ogoszenia Kopernika heretykiem, ale nie moe zapobiec potpieniu tego, co mogoby przela si na teologi. System kopernikaski zosta ostatecznie potpiony w 1616 roku . Galileusz pozostaje zagorzaym obroc teorii kopernikaskiej, a jego postawa prowadzi do synnego procesu z 1633 r., w którym zostaje skazany przez sd kocielny.

Od 1664 roku , Kopernika autorzy s usuwane z indeksu, ale nie a do koca XVII ^-tego  wieku, e Reconcile wikszo uczonych z Europy , poprzez ustanowienie mechaniki nieba od Isaaca Newtona . Poza Angli , Francj , Holandi i Dani reszta Europy zachowaa swoje antykopernikaskie stanowisko przez kolejne stulecie. Pierwszy naukowy dowód na rotacj Ziemi wokó Soca przedstawi w 1728 roku James Bradley , wyjaniajc aberracj wiata  .

Od 1741 roku pod wpywem Rogera Boscovicha papie Benedykt XIV stopniowo porzuca system geocentryczny. W 1757 r. jezuita uzyska skrelenie ksig Kopernika i Galileusza z Indeksu . Galileusz zosta zrehabilitowany w 1784 roku , ale dopiero w latach 1820 - 1830 , e Koció ostatecznie i cakowicie zaakceptowa pomys, e krci si Ziemia wokó Soca ^{[ref. konieczne]} .

Jego wpyw

Pomnik ku czci Mikoaja Kopernika autorstwa Bertela Thorvaldsena w Warszawie .

Popiersie (1807) Schadow w Walhalla , w Donaustauf , Niemcy

Kopernik zwleka z publikacj dziea swojego ycia o kilka lat. Jego przekonania i obawa przed reakcj Kocioa i Wittenbergi s tego gównymi przyczynami. Tekst ten zostanie opublikowany dopiero w dniu jego mierci.

Nie zapomnia o dedykacji dla papiea Pawa III w swoim dziele napisanym po acinie, w którym domaga si prawa do wolnoci wypowiedzi.

Kopernik umia uwolni naukowców i badaczy od ich uprzedze (system kosmologiczny Arystotelesa i Ptolemeusza przez dugi czas pozostawa punktem odniesienia). Póniej skoni take teologów do kwestionowania interpretacji witych tekstów. Dopiero w XIX ^-tego  wieku, e teologowie zaj troch vis-a-vis Odlego zbyt dosownej interpretacji witych tekstów, które wymusiy nadal odnowienie studiów biblijnych ( egzegezy i hermeneutyka ).

Wpyw Kopernika by odczuwalny nawet na polu filozoficznym: Kartezjusz , który napisa Traktat o wiecie i wietle , by zdumiony decyzj Inkwizycji, gdy dowiedzia si o potpieniu Galileusza (prokopernika) w 1633 roku . Z tego powodu Kartezjusz zwróci si w stron filozofii i napisa synny Dyskurs o metodzie oraz kilka innych prac filozoficznych, które stanowiy projekt badawczy dla nauki uniwersalnej.

Nie bez powodu mówimy o rewolucji kopernikaskiej , bo wpyw systemu kopernikaskiego by gboko odczuwalny we wszystkich dziedzinach ludzkiej wiedzy.

Kontrowersje wokó narodowoci

Wedug Konrada Rudnickiego , narodowo Kopernika bya kontrowersyjna od drugiej poowy XIX ^th  wieku, kiedy wzrost nacjonalizmu, poniewa jego ojciec by Niemcem matka Polski i urodzi si na terytorium Polski, ale w hanzeatyckiego miasta o populacji gównie niemieckim . Jednak Luter powiedzia, e w swoim czasie by uwaany za Polaka, przynajmniej przez Niemców.

Dzi jest powszechnie uznawany za Polaka.

Dochodzenie w sprawie jego grobu

Dokadne miejsce pochówku Kopernika przez dugi czas pozostawao nieznane, jednak w 2005 roku koci odnaleziono w katedrze we Fromborku (Polska), w pobliu otarza, za który by odpowiedzialny.

20 listopada 2008Naukowcy z Sdowej Instytutu w Krakowie oraz Uniwersytetu w Uppsali potwierdzaj, e czaszka i koci udowej Found nale do Kopernika, dziki dwóm wosy znalezione w kopii z Johannes Stoeffler za Kalendarium Romanum Magnum, w tym Kopernik zosta uywajc go przez cae ycie.

22 maja 2010, Dzie po 467 ^XX  -lecie jego mierci Kopernika, którego szcztki zostay zidentyfikowane, zostanie ponownie pochowany w katedrze we Fromborku , w pónocnej Polsce. Podczas ceremonii religijnych, trumna Kopernika ponownie pochowany pod posadzk katedry zbudowany w XIV ^th  century, u stóp grobu nowego czarnego granitu hit reprezentacji modelu ukadu sonecznego. W swoim przemówieniu abp Józef yciski ubolewa nad nadmiarem gorliwoci samozwaczych obroców Kocioa. Przypomina potpienie w 1616 roku przez papiea Pawa V dziea astronoma, uwaanego wówczas za sprzeczne z Pismem witym.

Hody

Obserwatorium Kopernika w prowincji Namur koo Dinant w 2020 roku.

Artyku Copernicus zawiera list artykuów Wikipedii, których nazwisko jest powizane z Mikoajem Kopernikiem.

• 

  Republika Federalna Niemiec, 5 srebrnych monet znaki wydane w 1973 roku z okazji 500 ^th  rocznic urodzin Mikoaja Kopernika.

• 

  Pomnik Kopernika, w pobliu Stadionu Olimpijskiego w Montrealu .

• Kopernik jest ksiycowy wpyw krater .
• Na jego cze nazwano asteroid (1322) Coppernicus ( Coppernicus to jedna z niemieckich nazw).
• Copernicium to pierwiastek , symbolem Cn i liczbie atomowej 112 .
• La Rue Copernic jest cieka 16 ^th  arrondissement z Parya .
• W synnych filmach Powrót do przyszoci (po angielsku Back to the Future ) Roberta Zemeckisa pies doktora Emmetta Browna (w tej roli Christopher Lloyd ) nosi imi Kopernik (tylko w 1955, a nastpnie Einstein w 1985).
• W siedzibie Narodowej Agencji Bezpieczestwa ywnoci, rodowiska i Higieny Pracy ( Anses ) w Maisons-Alfort budynek administracyjny nosi nazw Copernicus.
• Christopher Tin wykorzystuje cz tekstu Revolutions of the Heavenly Orbs jako tekst w swojej muzyce Astronomy .

Pracuje

Stare wydania

• (la) De revolutionibus orbium coelestium , Amsterdam, Willem Jansz Blaeu,1617( przeczytaj online )
• la) De revolutionibus orbium coelestium , Norymberga, Johann Petreius,1543( przeczytaj online )

Nowoczesne edycje

Prace kompletne, publikowane w Berlinie od 1974 r.: Nicolaus Copernicus-Gesamtausgabe  :

• Lot. 1, De Revolutionibus: Faksimile des Manuskriptes  ; godz. von Heribert M. Nobis. Hildesheim: A. Gerstenberg, 1974. ( ISBN  978-3-8067-0331-3 ) .
• Lot. 2, De Revolutionibus libri sex [Tekst kritischer]; godz. von Heribert Maria Nobis und Bernhard Naklejka . Hildesheim: Gerstenberg, 1984. ( ISBN  978-3-527-28326-2 ) .
• Lot. 3-1, Komentarz zu De revolutionibus  ; godz. von Heribert Maria Nobis und Felix Schmeidel. Berlin: Akademie Verlag, 1998. ( ISBN  978-3-05-003123-1 ) .
• Lot. 5, Opera minora  ; godz. von Stefan Kirschner i Andreas Kühne. Berlin: Akademie Verlag, 1994. ( ISBN  978-3-05-003498-0 ) .
• Lot. 6-1, Documenta copernicana. Briefe  ; godz. Andreas Kühne, z Friederike Boockmann i Stefan Kirschner. Berlin: Akademie Verlag, 1994. ( ISBN  978-3-05-002594-0 ) .
• Lot. 6-2, Documenta copernicana. Urkunden, Akten und Nachrichten  ; godz. Andreas Kühne i Stefan Kirschner. Berlin: Akademie Verlag, 1996. ( ISBN  978-3-05-00309-8 ) .
• Lot. 8-1, Receptio copernicana  ; godz. Heribert Maria Nobis i Anna Maria Pastori. Berlin: Akademie Verlag, 2002. ( ISBN  978-3-05-003433-1 ) .
• Lot. 9, Biografia kopernikaska  ; godz. Andreas Kühne, Stefan Kirschner, z einem Katalog der Frühen Kopernik-Porträts von Gudula Metze. Berlin: Akademie Verlag, 2004. ( ISBN  978-3-05-003848-3 ) .

Tumaczenia francuskie:

• Mikoaj Kopernik, De revolutionibus orbium coelestium / Obroty cia niebieskich  ; wyd. krytyk dwujzyczny pod re. Michel-Pierre Lerner, Alain-Philippe Segonds , Jean-Pierre Verdet. 3 obj. Pary: Les Belles Lettres, 2015. (Nauki cise i humanizm). ( ISBN  9782251345147 ) .
• Nicolas Copernicus, Commentariolus i Joachim Rheticus, Narratio prima, w Wstp do astronomii Kopernika (tum., Wstp i komentarz H. Hugonnard-Roche, E. Rosen i J.-P. Verdet, wyd. Albert Blanchard, Pary, 1975).
• Nicolas Copernic, Revolutions des orbes celestes (tumaczenie ksigi I , rozdziay od I do XI , Alexandre Koyré, redaktor Diderot, sztuka i nauki (zbiór Pergame), 1998). ( ISBN  2-84352-086-X ) .
• Monete cudende ratio per Nicolaum, tekst aciski i tumaczenie francuskie, ML Wolowski, Librairie de Guillaumin et Cie, Pary, 1864 ( https://books.google.fr/booksid=8VsHAuMCTGsC&printsec=frontcover&dq=nicole+d%27oresme&hl= fr & sa = X & ved = 0ahUKEwiktM-Y2pnnAhUM8BoKHZcmA-AQ6AEIKDAA # v = onepage & q = nicole% 20d'oresme & f = false )

Bibliografia

• Paul Couderc , Historia astronomii , tom.  165, Pary, University Press of France , coll.  "  Co ja wiem  ",1966( Rozrod.  6 ^th ed. 1974) ( 1 ^st  ed. 1945), 128  , str.

Studia nad osob i prac

• Philippe Decourt, Niechciane prawdy , tom. 1, pierwsza cz: Czy powinnimy zrehabilitowa Galileusza ( ISBN  2-903279-15-2 ) .
• Owen Gingerich ( tum.  Jean-Jacques Szczeciniarz), Ksika, której nikt nie czyta: w pogoni za De Revolutionibus Kopernika , Pary, Dunod, coll.  "Quai des sciences",2008( ISBN  978-2-10-049611-2 , prezentacja online ).
• (en) Owen Gingerich i James MacLachlan, Nicolaus Copernicus: Making the Earth a planet , Oxford University Press US,2005, 128  pkt. ( ISBN  978-0-19-516173-1 , prezentacja online )
• Fernand Hallyn , Poetycka struktura wiata. Kopernik, Kepler . Pary, Seuil, 1987. (Prace). ( ISBN  978-2-02-009802-1 ) .
• Pierre Kerszberg,   Kosmologia Kopernika i pocztki fizyki matematycznej  , Revue d'histoire des sciences , t.  34, n ^o  1,Dziewitnacie osiemdziesit jeden, s.  3-23 ( czytaj online ).
• Alexandre Koyré , Rewolucja astronomiczna: Kopernik, Kepler, Borelli , Paris, Hermann , coll.  "Historia myli" ( N ^O  III)1961( przedruk  1974), 525  s. ( ISBN  2-7056-5199-3 ).
• Arthur Koestler (upr Georges Fradier.), The Lunatycy  : (al. "Taste of Ideas") Esej o Historii koncepcji wszechwiata, Paris, Les Belles Lettres, 2010 ( 1 ^st . Ed francuskiej Calmann-Levy, 1960 ). ( ISBN  978-2-251-20001-9 ) .
• Thomas Kuhn , Rewolucja kopernikaska , prze. Awram Hayli. Pary, Livre de Poche, 1992. ( ISBN  978-2-253-05933-2 ) .
• Jean-Pierre Luminet, Sekret Kopernika , historyczna powie o yciu i twórczoci Mikoaja Kopernika ( 1 ^st  odcinku budowniczych niebie ): Pary, Livre de Poche, 2008 ( 1 ^st ed Lattes 2006). ( ISBN  978 -2-253-12028-5 )
• Gérard Simon, astronom Kepler, astrolog . Gallimard, 1979. (Biblioteka Nauk Humanistycznych).
• Wanda M. Stachiewicz, Kopernik i nowe czasy , Montreal, Oddzia Kanadyjski Polskiego Instytutu Sztuki i Nauki w Ameryce, 1974.
• Jean-Jacques Szczeciniarz , Kopernik a ruch ziemi . Pary, Flammarion, 1998. ( ISBN  978-2-08-211567-4 ) .
• Jean-Jacques Szczeciniarz, Kopernik i przewrót kopernikaski , 1998, Nowa Biblioteka Naukowa, Flammarion. ( ISBN  2-08-211567-4 ) .

Uwagi i referencje

Uwagi

1. Teofilakte Simocatta , Listy Moralne, duszpasterskie i miosne: aciskie tumaczenie Kopernika (uwaane za niezbyt genialne) znajduje si w ksice Leopolda Prowe, Nicolaus Coppernicus , Berlin, 1883-1884, tom II , s.  124-127 (zob. z pracy Arthura Koestlera, Les Somnambules , Les Belles Lettres, 2010, s.  135  ; czytaj take s.  134-138 tego eseju, w którym znajduje si fragment i dedykacja Kopernika jego wujowi na czele jego twórczoci i sytuowa t prac w kontekcie humanistycznego renesansu.).
2. Wedug H. Hugonnard-Roche, E. Rosen i JP Verdet ( op. Cit. , P.  21 ), tym praca jestnajstarszy empiryczna badanie dezorganizacji ekonomicznych spowodowanych zaburzeniami metaliczny pieninej system . Udoskonalona wersja 1528, De Monetae cudendae stosunek , zostaa przetumaczona na jzyk francuski: N. Kopernika Kazania na monety ... w znaczcych pismach waluty: XVI ^th  wieku , tom I , Pary, 1934.
3. Kopernik, genialny teoretyk, od staroytnoci korzysta gównie z obserwacji swoich znakomitych poprzedników, ale sam dokona bardzo niewielu obserwacji astronomicznych: wymieniono tylko szedziesit trzy (za Alexandre Koyré, The Astronomical Revolution , op. Cit. , P.  23  , por. nota 31 s.  82 , w której przytacza si róda tego inwentarza).
4. Traktat ten nie zostanie opublikowany przed XIX ^th  wieku.
5. Zaczynajc od pozycji Soca i Ksiyca: Astronomowie s tak niepewni ruchów Soca i Ksiyca, e nie mog ani wydedukowa, ani zaobserwowa wiecznej wielkoci przez cay rok. Tame , P.  35 .
6. "I moemy porówna prac [astronomów] do pracy czowieka, który przyniós z rónych miejsc rce, stopy, gow i inne czonki - bardzo pikne same w sobie, ale nie uformowane jako funkcja jednego ciaa i nie odpowiadajc w aden sposób - zjednoczyaby ich, tworzc raczej potwora ni czowieka . Tame , P.  36 .
7. Ptolemeusz zda sobie spraw, e epicykl planety nie obraca si ze sta prdkoci na swoim okrgu deferens. Aby wyjani t zmienno, wprowadzi fikcyjny punkt w pobliu rodka Ziemi, punkt równorzdny , i postulowa, e epicykl obraca si ze sta prdkoci ktow wokó tego ekscentrycznego punktu. Ruch obrotowy nie by wic ju równomierny wzgldem rodka koa, ale wzgldem ekwantu.
8. Wedug Alexandre Koyré rednica kuli gwiazd Kopernika jest co najmniej 2000 razy wiksza ni rednica redniowiecznego wszechwiata. Wedug Alexandre Koyré (tum. Raissa Tarr), Od zamknitego wiata do nieskoczonego wszechwiata , Gallimard, 2009 (wznowienie), rozdz. II , s.  54 .
9. Odnajdujemy zatem w tym godnym podziwu porzdku harmoni wiata, a take pewien zwizek midzy ruchem a wielkoci kul, tak e nie moemy tego znale w aden inny sposób. »(Nicolas Copernic, przekad Alexandre Koyré): De Revolutionibus orbium coelestium , op. cit., rozdz. X , s.  75 .
10. Zob. np. Alexandre Koyré, Rewolucja astronomiczna , op. cit., 1 ^st  cz, p.  69  : A wokó Soca wznosz si kule (które podtrzymuj i przenosz planety), kule tak realne jak krystaliczne kule redniowiecznej kosmologii. Jednak H. Hugonnard-Roche, E. Rosen i J.-P. Verdet, powoujc si na sowa Ch. Frischa, moderuj ten argument: Kepler rozumia, e Kopernik zaakceptowa istnienie staych kul (staych kul  ; zob. Astronomia nova pars prima, rozdz . IV , Joannis Kepleri astronomi opera omnia , red. Ch. FRISCH, Frankfurt nad Menem, 1858-71, III , 181 [...]). Ale Frisch ma bezsporn racj, gdy wskazuje, e nigdzie w swojej pracy sam Kopernik nie potwierdza ani nie odrzuca rzeczywistoci sfer ( op. Cit. , Wyd. FRISCH, III , 464). (H. Hugonnard-Roche, E. Rosen i J.-P. Verdet, Introductions à l'astronomie de Copernic , op. Cit., Wstp, przypis 31, s.  40 ).
11. Aby zorientowa si w zoonoci systemu Ptolemeusza, zobacz animacj oferowan na nastpujcej stronie: (en)   Ptolemeusz   , na fsu.edu (dostp 31 marca 2017 r . ) .
12. Sam Kopernik prowokuje to obelywe porównanie: uznajc, e jego system obejmuje ogromn odlego od sfery gwiazd, pisze, e atwiej jest przyj t hipotez ni rozdziera rozum przez niemal nieskoczon liczb kul, jak ci, którzy utrzyma ziemi w centrum wiata s zmuszeni zrobi . (Nicolas Copernic (tum. Alexandre Koyré) Des obrotach na des Orbes celestes , op. Cit., Str  73. )
13. W Commentariolus koczy si tymi sowami: porusza wic Mercury z siedmiu okrgów w ogóle, pi Wenus, Ziemia trzy, a wokó niego, ksiyc z czterech okrgów; Wreszcie Mars, Jowisz i Saturn poruszaj si po pi okrgów. Tak wic w sumie trzydzieci cztery krgi wystarcz, aby wyjani cay system wiata i cay taniec planet. (Nicolas Kopernik Commentariolus .., Cytowane powyej, P.  91. ) System kocu przyjte w obrotach jest jeszcze bardziej zoone i zawiera wicej koa A. Koestler liczone Czterdzieci osiem w kadym (A. Koestler w Somnambules , . . supra , uwaga 1 c. II ( 3 ^e  cz), str.  556-557 ); Z drugiej strony wskazuje w tej samej notatce, e Zinner znalaz bd w liczbie kó commentariolus , która powinna wynosi trzydzieci osiem, a nie trzydzieci cztery.
14. Dla Alexandre Koyré system Kopernika pozwala ocali tylko sze krgów w porównaniu z systemem Ptolemeusza czy Peurbacha ( Des Révolutions des orbes celestes , op. Cit., przypis 18, s.  100 ). I znowu ta rónica jest oparta na liczeniu trzydziestu czterech krgów Commentariolus  ; Dla A. Koestlera wbrew powszechnemu (i akademickiemu) przekonaniu Kopernik nie zmniejszy liczby kó, zwikszy j z czterdziestu do czterdziestu omiu (A. Koestler, Les Somnambules , op. Cit. , rozdz. II w 3 ^e  strony, str.  190 ). Czytaj te Owen Gingerich, Ksika, której nikt nie czyta , op. cit., s.  63-68 , gdzie autor demistyfikuje legend, która chce, aby stopniowo komplikowa system Ptolemeusza, dodajc do niego z biegiem czasu epicykle epicykli, system Kopernika okaza si wówczas znacznie prostszy; Owen Gingerich, opierajc si na obliczeniach i na tablicach Alphonsine (i przeciwstawiajc si Edwardowi Rosenowi ), twierdzi, e system geocentryczny by znacznie prostszy ni wczeniej sdzono, a system Kopernika nie zosta wniesiony do adnych uproszcze.
15. Kepler, którego nie odrzucia zoono oblicze, pisze w swoim Mysterium cosmographicum (Jean Kepler (tumacz Alain Segonds), Le secret du monde , Pary, Gallimard pocket, 1993 ( ISBN  9782070734498 ) ), s.  46  :

    Natura kocha prostot, kocha jedno. W nim nigdy nie ma niczego niepotrzebnego ani zbdnego; wrcz przeciwnie, czsto chce, aby jedna rzecz wywoaa kilka efektów. Otó w zwykych hipotezach [ptolemeuszowych] nie ma granic w wymylaniu nowych kul: przeciwnie, u Kopernika dua liczba ruchów wynika z bardzo maej liczby kul. [...] I tak ten czowiek [...] uwolni natur od cikiego i niepotrzebnego ciaru tylu ogromnych kul. "

16. Jean-Pierre Verdet jest jednym z tych, którzy nalegaj na uproszczenie systemu kopernikaskiego: pisze w artykule Copernicus w Dictionary of Astronomy of the Encyclopædia Universalis (Albin Michel, 1999) ( s.  185-186). ): A przede wszystkim, cokolwiek Arthur Koestler myli w Les Somnambules , co za uproszczenie wiata! Liczba krgów nie ma tu nic wspólnego; licz si ich funkcje. [...] W pierwszym podejciu wiat jest rozszyfrowywany bez wnoszenia pierwszego epicyklu; deferencje wystarcz. Jak wiemy, pierwszy epicykl, skromnych rozmiarów, istnieje tylko po to, by wyjani rónice midzy ruchem koowym, który ma spada na gwiazdy, a rzeczywistym ruchem eliptycznym. Nieco wczeniej w artykule ( s.  183 ), podkrelajc historyczn wag innowacji kopernikaskich, przywouje nawet najsynniejszych nastpców Kopernika w projekcji przeciwko A. Koestlerowi: Prosta obiektywno zobowizuje t obserwacj, e 'z [Kopernikiem] i tylko z nim rozpocz si wielki wstrzs, z którego wyoni si wspóczesna astronomia i fizyka. Osdy i wybory Galileusza i Keplera wa bardziej na szali ni sprzeczki epicykli! "
17. Alexandre Koyré pisze, e Nicetus faktycznie nazywa si Hicetas, po Diogenes Laërce. (uwaga 8 , str.  90 o obrotach niebieskiej Kule , op. cit).
18. Nie móg jednak zignorowa tego faktu: w De placitis philosophorum pseudo-Plutarcha, które cytuje w De Revolutionibus (por. powyej), znajdujemy w ksidze II rozdz. XXIV , op. cyt. , s.  307 ( tekst online ): Arystarch umieszcza soce wród liczby gwiazd staych; sprawia, e Ziemia porusza si po krgu sonecznym .
19. Ostatnie trzy strony rozdz. XI pierwszej ksigi s skrelone w rkopisie . To wanie na stronie 11 verso pojawia si wzmianka o Arystarchu, której zatem nie ma w druku z przekrelonym caym fragmentem,
20. Alexandre Koyré, w jego tumaczeniu, przepisuje usunitego fragmentu ( op.cit.. , Str  82 ):

    Teraz, jeli uznamy, e ruchy Soca i Ksiyca mona wywnioskowa z [hipotezy] bezruchu Ziemi, ta nie zgadza si zbytnio z [te] z innych planet. Moemy zatem sdzi, e Filolaus przyzna ruchomo Ziemi z takich lub podobnych powodów opinia, która wedug niektórych bya równie opini Arystarcha z Samos a nie z powodów rzekomych i kwestionowanych przez Arystotelesa. "

21. Al Battani (Albategnius) i Al-Zarqali (Arzahel) s nazwane w obrotach , w szczególnoci o ich pomiarów precesji równonocy (co Copernicus znajduje w Epitome z Regiomontanusa ). Nie ma jednak zwizku midzy tymi astronomami (których obserwacje i pomiary Kopernik wykorzystuje w taki sam sposób, jak Hipparcha , Ptolemeusza czy Profacjusza Judeusza) z genez idei heliocentrycznej.
22. Znajdujemy wic w pismach Polaka synn par al-Tusi, z dokadnie tymi samymi zapisami: punkt nazwany przez Persów alef odpowiada A w Koperniku! Lemat al-Urdi równie pojawia si tam bez dowodu. »( Yaël Nazé , L'Astronomie des Anciens , coll. Scientific Library, Belin, 2009, s.  133  ; ( ISBN  978-2-7011-4900-4 ) .
23. Yaël Nazé ( op. Cit. ) Idzie dalej ( s.  133 ):

    Modele, do których dociera Kopernik, s we wszystkich punktach zblione do tych z al-Shatir, z wyjtkiem wartoci kilku parametrów, które s nieco zmodyfikowane w porównaniu do damasceskich. Dopiero w swoim ostatnim kroku, sprowadzajc Soce do centrum systemu, Polak odchodzi od muzumaskich prac. "

24. Yael Naze ( op.cit.. , Str  133 ) informuje, e dwa rkopisy dotyczce teorie al-Tusi zostay niedawno znalezione: jeden bizantyjska, przyniós do Woch po upadku Konstantynopola , drugi po arabsku, ale odnotowany w jzyku aciskim przez Guillaume Postel. Dodaje jednak, e nie mamy ladów tumacze ani adnotacji dotyczcych pracy al-Shatira. Konkluduje w ten sposób: Transmisja nie jest zatem udowodniona, ale jest cakowicie moliwa. "
25. Historyk staroytnej astronomii Otto Neugebauer , podkrelajc matematyczn cigo midzy astronomi arabsk (szko Maraghi) a astronomi Kopernika, nazywa go ostatnim czonkiem szkoy Maragha.
26. W swoim artykule na temat redniowiecznej nauki arabskiego w historii Ogólnego PAN , R. Arnaldez, L. Massignon i AP Youschkevitch zapisu [René Tato (pod kierunkiem), La Science et antyczne Medieval (tom I o Historia General nauki ), Pary, Prasy Universitaires de France, 2 ^th ed. 1966 ( 1 ^st ed. 1957), 3 ^th  cz, rozdz. II , s.  496 ]:

    Ju w X ^XX  wieku Biruni przyj [o hipotezie Ptolemeuszy w bezruchu Ziemi do centrum Wszechwiata] to do oczywiste, krytyczny stosunek. Ale to jest XIII ^th  century, e ta fundamentalna zasada zostaa omówiona w najbardziej otwarty sposób przez dwa perskich uczonych: al-Umar i Katibi Qutb al-Din al-Shirazi [astronomowie Maragh] oraz judeo-syryjskie Bar Hebraeus (Abu- l-Faraja). Jednak autorzy ci ostatecznie odrzucili hipotez obrotu Ziemi, opierajc si w szczególnoci na twierdzeniu, e ruchy podksiycowe nie mog by koowe. W XIV ^-tego  wieku, Ibn al-Shatir Damaszek wydaje si mie pozycj odwaniejsze; zatem jego wysiek jest zgodny z tymi, którzy przygotowuj reform kopernikask (por. ES Kenedy i V. Roberts, w Isis , t. 48, 1957 i t. 50, 1959). "

27. Jeli dodamy Saturna, otrzymalibymy przyszy system Tycho Brahe . Por. Pierre Duhem, który cytuje Jana Szkota w Le Système du Monde , tom III , s.  61 ( tekst online ):

    Jeli chodzi o planety, które kr wokó Soca, przybieraj róne kolory w zalenoci od jakoci regionów, które przecinaj; Mam na myli Jowisza, Marsa, Wenus i Merkurego, które nieustannie kr wokó Soca, jak naucza Platon w Timaeus . "

28. Nazwy model Arystotelesa i system Ptolemeusza sigaj redniowiecza, kiedy ci dwaj autorzy byli istotnymi odniesieniami w sprawach naukowych. S klasyczne, ale zwodnicze. W rzeczywistoci idea geocentryzmu jako systemu, znacznie wczeniejsza ni Arystoteles, siga co najmniej Anaksymandra . Jeli chodzi o teori epicykli, Ptolemeusz wzi j od Hipparcha .
29. W Kociele to papie Benedykt XIV zwróci uwag na ten postp w nauce. Zobacz poniej , Niech.
30. Tu wreszcie niepodwaalny dowód, cho spóniony i nieoczekiwany, e Ziemia kry wokó Soca. LM Celnikier, Histoire de l'astronomie , Technika i dokumentacja-Lavoisier, Pary, 1986.

Bibliografia

1. Simone Mazauric , Historia nauki w czasach nowoytnych , Pary, Armand Colin ,2009, 344  s. ( ISBN  978-2-200-34521-1 , przeczytaj online )
2. Koyré 1961 , s.  19.
3. Gingerich MacLachlan , s.  17.
4. Wanda M. Stachiewicz, Kopernik i nowe czasy , Montreal, Oddzia Kanadyjski Polskiego Instytutu Naukowego w Ameryce, 1974, s. 13
5. W jzyku niemieckim  : Ermland , w jzyku polskim: Warmia .
6. Alexandre Koyré, wstp do przekadu Mikoaja Kopernika, Rewolucje cia niebieskich , redaktor Diderot, coll. Pergamon, 1998, s.  7 .
7. Alexandre Koyré, Rewolucja astronomiczna  : Kopernik Kepler Borelli, Hermann, 1974, Kopernik, rozdz. ja , s.  21 .
8. H. Hugonnard-Roche, E. Rosen i J.-P. Verdet, we wstpie do swojej ksiki Wprowadzenie do astronomii de Copernic , wyd. Albert Blanchard, 1975, s.  11 .
9. Tame. , s.  11-12 .
10. Tame. , s.  12 .
11. Tame. , s.  14
12. Alexandre Koyré, Rewolucja astronomiczna , Hermann, s.  12 .
13. Georg Joachim Rheticus (tum. H. Hugonnard-Roche, E. Rosen i J.-P. Verdet), Narratio prima , we Wstpach do astronomii de Copernic , op. cyt. , s.  101 .
14. H. Hugonnard-Roche, E. Rosen i J.-P. Verdet, op. cyt. , wprowadzenie, s.  13 .
15. GJ Rheticus, Narratio prima , op. cyt. , s.  101 .
16. H. Hugonnard-Roche, E. Rosen i J.-P. Verdet, op. cyt. , wprowadzenie, s.  16-17 .
17. H. Hugonnard-Roche, E. Rosen i J.-P. Verdet, op. cyt. , wprowadzenie, s.  17-20 .
18. H. Hugonnard-Roche, E. Rosen i J.-P. Verdet, op. cyt. , wprowadzenie, s.  23 .
19. Tame , s.  26-27 oraz Alexandre Koyré, Rewolucja astronomiczna , op. cyt. , s.  23 i przypis 27 s.  82 .
20. Encyclopaedia Universalis , Dictionary of the Renaissance: (The Dictionaries of Universalis) , Encyclopaedia Universalis,27 padziernika 2015, 2566  s. ( ISBN  978-2-85229-144-7 , czytaj online ) , s.  666
21. Jean-Pierre Woods Europa w czasach nowoytnych XVI ^th - XVIII ^th  century , Armand Colin , 2003, Pary, ( ISBN  2200266170 ) , pp.  276
22. Paul Couderc, W polu sonecznym , Pary, Encyclopédie Gauthier-Villars,1932, 236  s. , s.  11 do 14
23. Gingericha 2008 , rozdz. 9.
24. Mikoaj Kopernik (tum. Alexandre Koyré), Rewolucje cia niebieskich , przedmowa, s.  35-36 .
25. Nicolas Copernic (przetumaczone H. Hugonnard-Roche, E. Rosen i J.-P. Verdet), Commentariolus , w Wprowadzenie do astronomii de Copernic , op. cit., s.  72-73 .
26. Mikoaj Kopernik, Commentariolus , przekad H. Hugonnard-Roche i J.-P. Verdet, op. cit., s.  73 .
27. Couderc 1966 , s.  83
28. Alexandre Koyré, Rewolucja astronomiczna , op. cit., 1 ^st  cz, przypis 24, s.  106-107 .
29. por. Alexandre Koyré (tum. Raissa Tarr), Od zamknitego wiata do nieskoczonego wszechwiata , op. cit., rozdz. II .
30. Por. Mikoaj Kopernik (tum. Alexandre Koyré), Rewolucje cia niebieskich , op. cit., rozdzia IV  : e ruch cia niebieskich jest jednostajny i koowy, cigy lub zoony z koowych [ruchów], s.  50-52 .
31. Archimède ( tum.  F. Peyrard), L'Arénaire  : Works of Archimedes , Pary, redaktor François Buisson,1807( przeczytaj online ) :

    Zgodnie z tym, co powiedzia Arystarch z Samos, wiat byby znacznie wikszy ni przed chwil powiedzielimy; przypuszcza bowiem, e gwiazdy i soce s nieruchome; e Ziemia kry wokó Soca jako jej rodka; i e rozmiar kuli gwiazd staych, której rodek stanowi rodek Soca, jest taki, e obwód koa, który przypuszczalnie opisuje Ziemia, znajduje si w odlegoci gwiazd staych, poniewa rodek kuli jest w powierzchnia . "

32. Plutarque (przekad Abbe Ricard), Dziea moralne , Z twarzy, która pojawia si na ksiycu , Pary, redaktor Lefevre, 1844, tom IV , s.  424 [922f-923a] (tekst online)  :

    Chtnie rzek Lucjusz z umiechem pod warunkiem, e nie wniesiesz przeciwko nam aktu bezbonoci, gdy Kleantes Samianin chcia, by Grecy oskaryli Arystarcha o to, e mu przeszkadzali. Westy i larów bogów, obroców wszechwiata, gdy sdzi, rozumujc z pozorów, e niebo jest nieruchome, e ziemia wykonuje skony obrót wzdu zodiaku, a ponadto obraca si wokó wasnej osi. "

33. Pseudo-Plutarch (przekad Abbe Ricarda), Dziea moralne , De placitis philosophorum ( Les Opinions des philosophes ), Pary, redaktor Lefevre, 1844, tom IV , ksiga III , rozdz. XIII , s.  322 ( tekst online ):

    ROZDZIA XIII . Ruchu Ziemi. Wszyscy inni filozofowie uwaaj, e Ziemia jest nieruchoma, ale pitagorejski Filolaus mówi, e porusza si ona wokó obszaru ognia, opisujc ukony krg, jak soce i ksiyc. Heraklides Pontus i pitagorejski ekfantus sprawiaj, e Ziemia porusza si nie dlatego, e przechodzi z jednego miejsca w drugie, ale jest jak nieruchome koo, które obraca si w swoim centrum, a ruch ten odbywa si z zachodu na wschód. "

34. Mikoaj Kopernik (tum. Alexandre Koyré), Rewolucje cia niebieskich , op. cit., przedmowa, s.  37 .
35. Mikoaj Kopernik (tum. Alexandre Koyré), Rewolucje cia niebieskich , op. cit., rozdz. X , s.  72 .
36. Por. H. Hugonnard-Roche, E. Rosen i J.-P. Verdet, Introductions à l'astronomie de Copernic , op. cit., przypis 3, s.  186 , gdzie opisano ruch ksiyca Commentariolus i Narratio prima  :

    Ten model ruchu ksiyca uywany przez Kopernika jest identyczny z modelem uywanym przez Ibn ash-Shatira, z wyjtkiem parametrów. Teoria Ibn ash-Shatira znajduje si w Roberts, The solar and lunar teoria Ibn ash-Shatir: A pre-copernician model, Isis , 48, s.  428-432 . "

    Animacje przedstawiajce modele matematyczne al-Tusiego i Ibn al-Shatira s widoczne na tej stronie .
37. Por. Ahmed Djebbar, Une histoire de la science arabe  : wywiady z Jeanem Rosmorducem, kol. Punkty / Nauki, Seuil, 2001 ( ISBN  2-02-039549-5 ) , s.  188  :

    Wród uczonych, którzy interesowali si t kwesti lub przywoywali j w swoich pismach, moemy zacytowa filozofów Ibn Sin i Fachra ad-Din ar-Razi (zm. 1210), astronomów as-Sijzi, al-Biruniego i al-Biruni i in. -Hasan al-Murrakushi, nie wspominajc o tych, którzy uczestniczyli w debacie, ale których nazwiska nie dotary do nas. "

    Odnoszc si do najsynniejszego, Ahmed Djebbar dodaje ( s.  190 ): Ale al-Biruni zmieni zdanie póniej, odrzucajc ide obrotu Ziemi po przyjciu go jako hipotezy. "
38. Nicolas de Cusa, De la nauczy si ignorancji , Pary, wyd. de la Maisnie, PUF, 1930, ksiga II , pkt 11 i 12:

    Tak wic Ziemia, która nie moe by centrum, nie moe by cakowicie pozbawiona ruchu; konieczne jest nawet, aby mia ruch [...] Dlatego rozwa, wnikajc jeszcze dalej, e na sposób gwiazd, które poruszaj si wokó hipotetycznych biegunów na ósmej sferze, Ziemia, Ksiyc i gwiazdy. jak gwiazdy, które poruszaj si w pewnej odlegoci i na róne sposoby wokó bieguna; ten biegun jest, przypuszczalnie, w miejscu, gdzie, jak si sdzi, jest centrum [...] Dlatego Ziemia jest gwiazd szlachetn. "

    Nicolas de Cues dodaje argument podjty przez Kopernika, aby uzasadni, e nie czujemy ruchu Ziemi: Ju jest dla nas oczywiste, e ta Ziemia porusza si w prawdzie, chocia na to nie wyglda, poniewa nie uchwymy ruch tylko dziki porównaniu ze staym punktem. "

39. Pierre Duhem, Francuski prekursor Kopernika: Nicole Oresme (1377), w Revue générale des sciences pures et appliqués , XX ^e année, 1909. Zob. równie tego samego autora Le Système du Monde , op. cyt. , tom IX , rozdz. XIX , s.  325-362  : tekst online . Jednak dla Alexandre'a Koyré, poniewa Livre du Ciel et du Monde d'Oresme jest napisany po francusku, jest mao prawdopodobne, by Kopernik j zna (Alexandre Koyré, La Révolution Astronomique , op. Cit., przypis 4, s.  110 ).
40. Ernst Zinner, Entstehung und Ausbreitung der Coppernicanischen Lehre , Erlangen, 1943, s.  97, 129, 132, 133 i 135 . Ten odnonik, jak równie tez Zinnera, przytacza A. Koestler, Les Somnambules , op. cit., s.  205-207 oraz Alexandre Koyré, Rewolucja astronomiczna , op. cit., przyp. 30, s.  102 . Zauwa, e ci dwaj autorzy s cakowicie przeciwni tej tezie: A. Koestler docza do Zinnera, podczas gdy Alexandre Koyré pisze, e Zinner jest niewtpliwie inspirowany pragnieniem zgermanizowania Kopernika i znalezienia za wszelk cen niemieckich prekursorów. Opierajc si na opinii Zinnera, e Regiomontanus naucza ruchu Ziemi i wpyn na Kopernika za porednictwem Brianchiniego i Novary, Alexandre Koyré dodaje: Wtpi, aby ktokolwiek, chyba e zalepiony pasj nacjonalistyczn, zaakceptowa rozumowanie M. Zinnera.
41. Thomas S. Kuhn (tum. Avram Hayli), Rewolucja kopernikaska , Pary, Fayard (zm. Fenomen naukowy), 1973, rozdz. 4, s.  115 .
42. Arthur Koestler, Somnambulici , op. cit., s.  207  :

    Pomys ruchu Ziemi i koncepcja Soca jako prawdziwego mistrza ukadu planetarnego naleay zarówno do staroytnej tradycji kosmologii, jak i [] duo wtedy si o niej mówio. Kopernika. A jednak kanonik Koppernigk by niewtpliwie pierwszym, który rozwin te idee w kompletny system. To jest jego niemiertelna zaleta, pomimo niespójnoci i niedocigni systemu. Nie by oryginalnym mylicielem, ale krystalizatorem myli; a krystalizatorzy czsto maj wiksz saw i wikszy wpyw na histori ni wynalazcy nowych pomysów. "

43. Alexandre Koyré w La Révolution astronomique (op. Cit., cz I , wstp, s.  15 ), przyjmujc przeciwny pogld Arthura Koestlera, pisze: doceni w ich rzeczywistej wielkoci wysiek intelektualny, miao i moralno odwaga reprezentowana przez dzieo Kopernika.
44. Jean Baptiste Noego "  Cz Feature Galileo: Astronomia XVII ^th  century  "
45.   Kopernik Mikoaj (1473-1543)   , Encyklopedia Universalis
46. JLE Dreyer , Historia astronomii od Talesa do Keplera , 1906, s.  371 , czyta w Internecie .
47. potpienia Kopernika ksiek, a jego odwoania w wietle niepublikowanych dokumentów z Kongregacji Indeksu i inkwizycji , Pierre-Noël Mayaud , Papieskim Uniwersytecie Gregoriaskim , 1997 (Google Books)
48. Konrad Rudnicki, The Cosmological Principles , 1995, ( wycig online , przypis nr 2 dotyczcy narodowoci; dobre podsumowanie jego teorii w innym miejscu).
49. Zobacz wasne nazwy Le Petit Larousse i Le Robert . Encyclopaedia Universalis dodaje, e ruch Niemców na wschodzie jecha jego przodków, okoo 1275 roku, do maej miejscowoci na Górnym lsku, do której zawdzicza swoj nazw: Kopernik.
50. Grób Kopernika zidentyfikowany przez jego DNA .
51. Sciences Vie Koci Kopernika ostatecznie zidentyfikowane n ^O  1096, jan. 2009, s.  11 .
52.   Kopernik pochowany w Polsce 467 lat po mierci   , na Le Monde.fr ,22 maja 2010(dostp 31 marca 2017 r . ) .
53. (w)   Nicolaus Copernicus   , o Muzeum Historii Kosmosu w Nowym Meksyku (dostp 31 marca 2017 ) .

Zobacz równie

Powizane artykuy

• Ruch w cigu dnia
• Zasada Kopernika
• Rewolucja Kopernikaska

Linki zewntrzne

• (fr) Wideokonferencja na temat: Budowniczowie nieba: Kopernik, Tycho, Kepler i kilku innych (przemówienie z 17 czerwca 2008 wygosi Jean-Pierre Luminet , astrofizyk w Obserwatorium Paris-Meudon ).
• ( fr ) Dedykacja Papieowi Pawowi III Rewolucji Sfer Niebieskich Heaven
• (pl) Prawdziwa kopernikaska zasada kosmologiczna , Konrad Rudnicki.
• Ewidencja organów  :

  • Plik wirtualnego organu midzynarodowego
  • Midzynarodowy Standardowy Identyfikator Nazwy
  • CiNii
  • Biblioteka Narodowa Francji ( dane )
  • Uczelniany system dokumentacji
  • Biblioteka Kongresu
  • Gemeinsame Normdatei
  • Suba Biblioteki Narodowej
  • Narodowa Biblioteka Dietetyczna
  • Biblioteka Narodowa Hiszpanii
  • Królewska Biblioteka Niderlandów
  • Biblioteka Narodowa
  • Biblioteka Narodowa Izraela
  • Biblioteka Uniwersytecka w Polsce
  • Biblioteka Narodowa Katalonii
  • Biblioteka Narodowa Szwecji
  • Sie Bibliotek Zachodniej Szwajcarii
  • Watykaska Biblioteka Apostolska
  • wiatKot
• Ogoszenia w ogólnych sowników lub encyklopedii  : Brockhaus Encyclopedia   Deutsche Biografia   Enciclopedia De Agostini   Encyclopaedia Britannica   Encyclopaedia Britannica   Gran Enciclopèdia Catalana   Hrvatska enciklopedija   Larousse Encyclopedia   szwedzki Nationalencyklopedin   Polski Sownik Biograficzny   Proleksis enciklopedija   Store Norske leksikon
• Zasoby dzie sztuki  :
  • Biblioteka Sztuki Bridgeman
  • Królewska Akademia Sztuk
  • (pl)  Narodowa Galeria Portretu
• Zasoby badawcze  :
  • (pl)  Projekt Genealogia Matematyki
  • (pl)  Stanford Encyclopedia of Philosophy
• Zasoby zwizane ze zdrowiem  :
  • Midzyuczelniana biblioteka zdrowia
• Zasób komiksu  :
  • (w)  Komiks Winoroli