Informacje, które udało nam się zgromadzić na temat Metafizyczny, zostały starannie sprawdzone i uporządkowane, aby były jak najbardziej przydatne. Prawdopodobnie trafiłeś tutaj, aby dowiedzieć się więcej na temat Metafizyczny. W Internecie łatwo zgubić się w gąszczu stron, które mówią o Metafizyczny, a jednocześnie nie podają tego, co chcemy wiedzieć o Metafizyczny. Mamy nadzieję, że dasz nam znać w komentarzach, czy podoba Ci się to, co przeczytałeś o Metafizyczny poniżej. Jeśli informacje o Metafizyczny, które podajemy, nie są tym, czego szukałeś, daj nam znać, abyśmy mogli codziennie ulepszać tę stronę.
.
W filozofii , metafizyka oznacza wiedz o wiecie, rzeczy lub procesów, o ile istnieje poza i niezalenie od wraliwej dowiadczenia, e mamy z nimi, ale ma róne znaczenia w zalenoci od autorów i wedug autorów , wieku. Daleko od nauk normatywnych , takich jak etyka , metafizyka jest nauk filozoficzn, która najpierw kwestionuje istnienie rzeczy lub zdarze tak, jak si nam wydaj, a nastpnie próbuje opisa i wyjani, co naprawd istnieje.
Arystoteles po raz pierwszy definiuje t nauk, która nie ma jeszcze nazwy, okrelajc j jako pierwsza filozofia , przede wszystkim pod wzgldem wanoci i godnoci. Dotyczy poj ogólnych i abstrakcyjnych, takich jak substancja rzeczy i ich predykaty (jako, ilo, relacja). Dla Kanta Metafizyka jest nauk, która zawiera pierwsze podstawy tego, co opanowaa ludzka wiedza. To nauka o zasadach bytu, a nie o zasadach poznania . Ma na celu dojcie do wiedzy o tym, co nadzmysowe, w którym przecina dziedzin teologii .
W dzisiejszych czasach metafizyka jest pojciem dwuznacznym, obejmujcym zarówno nauk o rzeczywistoci, która wymyka si zmysom, jak i wiedz o tym, czym rzeczy s same w sobie, niezalenie od naszych reprezentacji . Definiowana jako nauka o tym, co istnieje poza wraliwym dowiadczeniem, metafizyka przeciwstawia si fizyce i dotyczy bytów lub procesów uwaanych za niematerialne i niewidzialne (dusza, Bóg, sia yciowa itp.). Zdefiniowana jako wiedza o tym, czym rzeczy s same w sobie, metafizyka przeciwstawia si empirycznej wiedzy o zjawiskach, jakie nam si jawi i moe obejmowa cz dziedziny nauki. W tym przypadku wie si to z tzw. Realistyczn koncepcj wiedzy i kwalifikuje ontologiczny zakres teorii (filozoficznych lub naukowych).
Pod wzgldem naukowym rozróniamy te dwie wersje metafizyki. Pierwsza rozwina si od staroytnoci i redniowiecza , druga od czasów nowoytnych .
Etymologicznie sowo to skada si z i ( meta-phusika ), natura i jej nauka, fizyka; oraz z greckiego przyimka metá w nieprecyzyjnym znaczeniu, poniewa moe oznacza: porodku, poród, pomidzy, poza, po. To ostatnie znaczenie wyjania wygld tego sowa.
Zbiór pism Arystotelesa ( -384 , -322 ) opracowany przez Andronicosa z Rodos okoo 60 roku pne. J. - C. oddzieli ksiki phusikè achroasis (Lekcje fizyki ), o naturze i te, które pojawiy si póniej , meta ta phusika , Metaphysics . Sowo metafizyka miao wic znaczenie czysto redakcyjne: ksiki Arystotelesa, które s nastpstwem tych, które powici fizyce ( meta ta Phusika ). Ale platonicy chcieli zobaczy w nim dyscyplin, która odnosi si do rzeczywistoci poza fizyk. Tak wic Simplicius okoo 535:
Scholastyczna redniowieczny uku termin w nastpstwie uywania, dajc poczucie poza fizyki , pod któr jest obecnie uznawane metafizyk. Jeli metafizyka zawdzicza swoj struktur temu wyjciu z bycia w kierunku bytu, mówi nam Martin Heidegger, to natychmiast zakrywa ten korze, transponujc go w byt i przeksztaca si w poszukiwanie pierwszego z nich, czyli Boga. .
Jest to zasada jednoczca wszystkich wadz, e pojcie duszy zostao wprowadzone do filozofii, czemu towarzysz specyficzne dla niej problemy zwizane z jej funkcjami, umiejscowieniem (sercem lub gow), jej natur (cielesna). lub nie), istoty, które j posiadaj (wszystkie ywe istoty, roliny i zwierzta lub tylko czowiek).
Daleki od kontrowersji co do natury cielesnej czy kwestii jej lokalizacji, mobilizujc pierwszych mylicieli duszy, takich jak Tales , Heraklit czy Platon , Arystoteles jako pierwszy racjonalnie wczy j do swojego systemu metafizycznego. Poprzez zrozumienie duszy jako formy substancjalnej ciaa, czyni z niego posta naturalnym ciaem posiadajcym potencjalnie ycie, rozszerzajc w ten sposób koncepcj duszy do wszystkich ywych istot . Nawiasem mówic, tak pojmowana jako forma ciaa, kwestia jego przetrwania po mierci jest rozstrzygnita negatywnie, dusza jej nie przeyje i dlatego nie jest niemiertelna. Tomasz z Akwinu , cho by arystotelesowcem, zwalcza ten wniosek, czynic z rozumnej duszy substancj sam w sobie, któr w. Bonawentura okreli jako materi duchow .
Póniej rewolucja kartezjaska spowoduje nowe zerwanie midzy dusz a ciaem, zmuszajc do ponownego przemylenia problemu ich zjednoczenia. Podkrelajc rónic midzy materialnej sferze rozbudowy i sfery intelektualnej myli, Kartezjusz sprawia adnej formy poredniej nie do pomylenia . Teraz pozostaje wyjani, w jaki sposób ruchy w porzdku materialnym wpywaj bezporednio na nas i moliwo swobodnego i dobrowolnego dziaania. Kady z filozofów XVII -tego wieku wczeniej wasne rozwizanie: równolego w Spinozy , w okazjonalizmu dla Malebranche , w uprzednio ustalonych punktach harmonii do Leibniza .
W zasadzie Bóg osobowy i stwórca wiary monoteistycznej nie dotyczy metafizyki; Jest bogiem samej teologii naturalnej, zdefiniowanym przez Arystotelesa jako ostateczna przyczyna, pierwszy motor i pierwsza zasada wszystkiego. redniowieczna interpretacja tekstu Wyjcia , w którym Bóg mówi do Mojesza Jestem Tym, który Jestem , przeksztaca tego osobowego Boga w podmiot metafizyki i myli go z samym Istnieniem.
Kartezjusz w swoich Rozwaaniach metafizycznych moe zatem potwierdzi istnienie osobowego Boga, ostatecznego gwaranta zgodnoci myli z rzeczami. W tym celu stosuje metodyczn argumentacj (porzdek racji), w której eksponuje nastpujc ide: Bóg, który jest stwórc wszystkich rzeczy, samych esencji, bytów i bytów, których wiedza, wiedza jest nieograniczone jest nie do pomylenia dla ludzkiego rozumu, który jest ograniczony, istnieje jednak, poniewa przynioso nam potwierdzenie w prostym fakcie, e idea jego istnienia moga kiekowa w moim umyle. Co wicej, skoro istnieje u Kartezjusza hierarchia idei, w której przyczyna czego musi by doskonalsza ni to, co pochodzi, nasza idea Boga, wci niedoskonaa i ograniczona, jasno pokazuje, e On sam jest posiadaczem nieskoczonej doskonaoci. Wreszcie kartezjaska teoria prawd wiecznych opiera si na fakcie, e Bóg jest twórc absolutnie wszystkich rzeczy, w tym prawd natury, fizycznych i materialnych przyczyn wiata, esencji bytów oywionych lub nieoywionych, porzdku uniwersalnego.
Stajc si bogiem filozofów, bóg teologii naturalnej i metafizyki traci swoje podstawowe cechy, stajc si teoretycznym i abstrakcyjnym.
Jest to oczywicie niemiertelno duszy, która ze cile metafizycznego punktu widzenia zaley od wiedzy, jak wida powyej, czy duszy jest dana substancjalno. Ten problem jest obecnie kwesti teologiczn.
Aspekt, forma lub struktura, która uwidacznia, pozwala ujrze rzeczywisto rzeczy, stanowi dla filozofów platoskich form zrozumia, oderwan od stawania si. Arystoteles, który kwestionuje swój status ontologiczny, sprzeciwia si odrbnoci idei, któr wyznawa Platon. Kartezjusz uporzdkuje idee i rozróni te, które najlepiej pozwalaj mu pozna jego umys i wiat. Wyrónia:
Idea prawdy, podobnie jak idea rzeczy lub wolnoci, naley do grupy idei wrodzonych wedug wrodzonej doktryny . Na pocztku metafizyki i przez dugi okres jej historii prawd definiowano jako adekwatno myli do rzeczywistoci. Dopiero w XX th wieku , a zwaszcza Husserl i Martin Heidegger (patrz Heideggera i kwesti prawdy ), aby to podejcie zosta wydany powanie zaangaowany. Heidegger podejmuje t kwesti z greckiego rozumienia Prawdy jako aletheia , to znaczy jako zachowania Daseina, a nie zasaniania bytu, sprowadzajc adekwatno rzeczy do intelektu do instancji pochodnej.
Wedug Sownika poj . Wolno oznacza w metafizyce wadz absolutn jako pierwsz przyczyn aktu, a take dowiadczenie tej wadzy, o ile konstytuuje podmiot . Filozofowie dobrze zauwayli, e to poczucie wolnoci moe by mask niezauwaalnego podporzdkowania si naturze rzeczy. Wolno przeciwstawia si generalnie (a wic nie zawsze) determinizmowi , fatalizmowi i jakiejkolwiek doktrynie, która wspiera tez o koniecznoci stawania si. Pojcie wolnoci bardzo schematycznie dzieli filozofów na dwa obozy: tych, którzy czyni z niej fundament ludzkiego dziaania i moralnoci ( Epikur , Kartezjusz , Kant ) oraz tych, którzy zaprzeczaj wszelkiej transcendencji woli w stosunku do determinizmów, takich jak wraliwo ( Demokryt , Spinoza , Nietzsche ). Rozum zostaje wprowadzony do filozofii z greckiej koncepcji Logosu, która z prostego dyskursu przeksztaci si w sztuk czenia poj lub zda, a skoczy jako zdolno rozumienia. Sia prawdy u Spinozy , rozum staje si zasad lub podstaw Leibniza .
Czasem mylony z pomysem , koncepcja jest ogóln reprezentacj tego, co jest wspólne dla kilku obiektów. Metafizyka, jako nauka uniwersalistyczna i abstrakcyjna, w istotny sposób wykorzystuje wiedz za pomoc poj (zobacz wszystkie pojcia metafizyczne w dedykowanej im palecie). Nauki, które zajmuj si tylko wraliwoci i zjawiskami, zakadaj, e tradycyjne pojcie ( przestrze , czas , prawda, rzeczywisto itp.) Ma zdecydowane i niepodwaalne znaczenie, powiedzia a priori , co unika ich ponownego kwestionowania. Metafizyka opiera si równie na swoich wasnych operatorach, takich jak pojcia substancji i przypadku, wadzy i aktu.
Podczas gdy niektórzy, jak David Hume , znajduj w dowiadczeniu i wraenie, e pozostawia nam to wyjtkowe pochodzenie naszych koncepcji, kantowska analiza naszych zdolnoci wiedzy zakada, e mog one by albo empiryczne, albo czyste (patrz Krytyka czystego rozumu ), e to znaczy cakowicie niezalene od jakiegokolwiek dowiadczenia.
Termin kategoria pojawia si u Arystotelesa , okrela w oskarycielskiej formie, co jest czci logiki kwestionujcej znaczenie: co ile Jak Lub Co które stan si w sowniku metafizycznym: substancja, ilo, jako i to, co wzgldne. Nawet jeli Arystoteles róni si liczb kategorii, kategoria substancji pozostaje najwaniejsza, poniewa w stosunku do niej wszystkie inne s odrzucane.
Substancja , pierwsza z kategorii bytu dla Arystotelesa , oznacza zarówno podpor, jak i solidn podstaw kadej rzeczy . Wypadki to niepotrzebne modyfikacje, które wpywaj na niego mniej lub bardziej tymczasowo.
Wadza i czyn (patrz: Moc i czyn ) s zdefiniowane w odniesieniu do siebie nawzajem, wic mono jest moliwoci lub zdolnoci do dziaania. Akt odpowiada realizacji przez byt jego istoty lub formy, w przeciwiestwie do tego, co jest potencjalne. Pojcia te oka si kluczowe dla zrozumienia stawania si i ruchu .
Orzeczenie jest analityczne, gdy wystarcza mu wyjanienie treci pojcia. Kiedy mówi, e wszystkie ciaa s rozcignite, jest to osd analityczny, poniewa nie musz wychodzi poza koncepcj, któr odnosz si do sowa ciao, aby znale przestrze zjednoczon z nim; Musz to tylko rozbi, to znaczy uwiadomi sobie róne elementy, o których zawsze myl, aby znale ten predykat .
W przeciwiestwie do sdów analitycznych, które s z koniecznoci a priori (poniewa nie jest konieczne odwoywanie si do dowiadczenia, aby je sformuowa, wyjanianie implicite jest jedyn operacj, na jak pozwalaj), sdy syntetyczne wi ze sob dwa pojcia, które nie s w oczywisty sposób powizane ( przyczyn ze skutkiem). Sd, w którym predykat dodaje co do pojcia podmiotu, bdzie syntetyczny.
Kant przypuszcza, e istnieje trzeci rodzaj sdów, ten, który daje peny zakres jego rewolucji kopernikaskiej , sdy syntetyczne a priori . Uwaa, e s to uniwersalne i konieczne, jak wzory matematyczne , ale co wicej, pozwoliyby nam poszerzy wiedz, podczas gdy sdy analityczne mogyby je tylko wyjani lub wyjani. Jednak ten typ osdu zostanie zakwestionowany przez Krg Wiedeski i wydaje si by dzi porzucony przez znaczn cz filozofów.
Przez przyczyn metafizyka rozumie co wikszego ni zdrowy rozsdek, zbiór wszystkich zasad lecych u róda bytu bytu, do którego dy si . Z tej perspektywy Arystoteles, a za nim Tomasz z Akwinu rozwija teori czterech przyczyn (materialnej, formalnej, sprawczej i ostatecznej).
Dwuznaczna rzeczywisto , jednoczenie mierzalna wielko fizyczna i wymiar wewntrzny naszej wiadomoci, kwestia czasu , jego pochodzenia, natury i definicji przecina ca histori metafizyki. Ze swej strony przestrze jest obiektywnym pojemnikiem, zbiornikiem lub, jak mówi Kant , poznawczym warunkiem moliwoci jakiejkolwiek reprezentacji , idealnoci, czy wrcz, jak Kartezjusz, materialn przestrzeni, z której istnienie próni jest wykluczony
Jeden ze sposobów bycia w wiecie. Ta najbardziej oczywista rzecz jest wanie najtrudniejsza do zdefiniowania. Mówimy o byciu prawdziwym, ale o tym, co jest rzeczywiste, jeli nie istnieje. Dla scholastyków istnienie oznaczao akt, przez który podmiot uzyskuje dostp do bytu ze wzgldu na swoje pochodzenie . Gilson mówi o dewaluacji czasownika by na korzy czasownika istnie. W klasycznej perspektywie chodzi o odrónienie tego, co istnieje, od tego, co proste, moliwe. U Heideggera termin istnienia jest zarezerwowany dla czowieka , inne rzeczy wiata bd po prostu tam, pod mask, zgodnie z dosownym tumaczeniem wyraenia niemieckiego.
Immanuel Kant we wstpie do swojej Prolegomena stwierdza : od pocztku metafizyki, bez wzgldu na to, jak daleko siga jej historia, nie wydarzyo si nic bardziej decydujcego o losach tej nauki ni atak. od Davida Hume'a , tego samego Davida Hume'a któr póniej mówi, e obudzi go z dogmatycznego snu. Hume opar si na niemonoci rozumu do mylenia a priori i za pomoc poj, midzy innymi relacji przyczyny i skutku, e relacja ta bya jedynie córk wyobrani zapodnionej dowiadczeniem. Kto myli, e jest uprawniony przekazywanie nawyku jako obiektywnej koniecznoci. Podwaajc to stanowisko, Kant powici si w szczególnoci swemu wanemu dzieu, Krytyce czystego rozumu .
Podczas gdy w innych dyscyplinach, takich jak logika, matematyka czy fizyka, uznajemy prawo wykraczania poza granice dowiadczenia, jak to si dzieje, zastanawia si Kant, e z metafizyk nie moemy nigdy osign tego samego stopnia pewnoci, jeli dotyczy ona najbardziej przedmiotów. wane dla naszej ciekawoci, Boga, duszy, ycia wiecznego
Rozumienie bytu, który posiadamy w sposób naturalny, nie jest samo w sobie wiedz, lecz zadaniem metafizyki jest pomóc nam przej od rozumienia przed ontologicznego do wyranego poznania bytu.
Na wyszym poziomie metafizyka, badajc podstawowe pojcia, uprawomocnia pierwsze zasady, na podstawie których kada pozytywna nauka moe prowadzi swoje badania (zasada sprzecznoci, przyczynowo, rzeczywisto). Odgrywa równie, poprzez systematyzowanie i koordynacj naszej wiedzy, rol normatywn, a odkrywajc ostatni przyczyn rzeczy, rol wyjaniajc . To wanie metafizyka ustala powszechne pojcia, które cz róne systemy wiedzy, tak jak metafizyka, która idzie, tak pisa V. Ermoni, nawet w to, co niewidzialne, szukajc racji bytu tego, co widzialne.
Zatem Heidegger konkluduje: metafizyka jest tak istotna, e nie mona si jej pozby, tak jak pozbywa si opinii. W aden sposób nie moemy tego pomin, jak doktryna, w któr ju nie wierzymy i której ju nie bronimy .
Ontoteologia i analogia jako wewntrzne prawo konstytucji metafizyki. Z historycznego punktu widzenia ontoteologia konstytuuje si [] w tym samym czasie, gdy pojawia si problematyka analogii jako Analogia entis . Metafizyka jest budowana historycznie poprzez dodawanie nowych elementów do systemu, który chce by harmonijny i spójny . André Hayen posuwa si nawet do tego, e pisze w poruszajcych si falach historii myli, w rónych systemach filozoficznych, jedno nadrzdna w stosunku do historii, jedno prawdy ponadhistorycznej jest immanentna .
W metafizyce, u Arystotelesa, a potem u Kartezjusza, rol fundamentu peni substancja . Ale ogólnie rzecz biorc, szukanie podstawy lub zasady jest pytaniem samego siebie o to, co ostatecznie spoczywa na rzeczach, a zatem krok po kroku, aby powróci do pierwszej przyczyny lub pierwszej nieuzasadnionej zasady. W porzdku wiedzy poszukiwanie fundamentu polega na odkryciu, na czym (element stay) mona polega, aby zacz myle, jak Kartezjusz, który cae swoje rozumowanie opiera na cogito , czy Heidegger, który chwilowo opar si na Byciu i Czas na metafizyce Dasein .
W 1957 roku Heidegger wygosi wykad zatytuowany Onto-teologiczna konstytucja metafizyki, w którym uwypukla fakt, e wszelka metafizyka bada cao bytów (w ich bycie) i pod tym hierarchicznym porzdkiem, który determinuje ich istnienie. Rozum (Bóg, pierwsza przyczyna), nawet gdy odwraca si od teologii. Heidegger mówi o tej na-teologicznej strukturze cechy przeznaczenia wszelkiej myli metafizycznej.
Czy to ta sama rzeczywisto, kiedy mówi stó jest, jestem, Bóg jest Wydaje si niemoliwe, aby przypisa to samo znaczenie przypadkowemu bytowi, którym jestemy, byciu stou i bytowi bezwarunkowemu i absolutnemu, od którego zale wszystkie inne. Podobnie na poziomie cile metafizycznym ilo, która nie jest jakoci, która nie jest ani dziaaniem, ani relacj czy maj tak sam pojemno Dla scholastycyzmu , aby da moliwo racjonalnego dyskursu na temat bytu najwyszego, konieczne byo ustanowienie metafizyki jako nauki o byciu jako byt, std rozwój nauki, która nie bdzie ani jednoznaczna, ani dwuznaczna, mianowicie analogiczna nauka lub analogia atrybucji rozumiana jako hierarchiczny sposób stopniowego udziau bytów w byciu zgodnie z ich godnoci .
Wprowadzajc rozrónienie midzy tym, co zmysowe, a tym, co zrozumiae, Platon zakada bez nazywania tego, co póniej nazwiemy, metafizyk, jako nauk o byciu takim, jakim jest jest i e jest tym, czym jest. rozwinie si w historii myli zachodniej w wielu formach i syntezach, z których najwaniejsze przypisywane s Arystotelesowi, Tomaszowi z Akwinu, Kartezjuszowi, Kantowi, Hegelowi, Nietzsche'owi. Jeli historia jest przerywana okrelonymi syntezami, które kocz si epokami, które je nios, metafizyczne kwestionowanie pozostaje dzieem umysu w nieustannym poszukiwaniu syntezy i tego, co uniwersalne, które pozostaje na zawsze.
Jeli chodzi o Arystotelesa, najbardziej [nie-neutralnego] znanego z metafizyków, Pierre Aubenque konstruuje swój obszerny tom powicony problemowi bycia w Arystotelesie wokó jego niepowodzenia w stworzeniu Jednej nauki o bycie (któr nazwa najpierw filozofi), innymi sowy , aby ustanowi pewn podstaw dla swojej Metafizyki. Dla ludzi redniowiecza: Metafizyka musi znale swój fundament poza sob, w teologii, która staa si królow nauk . Wyróniaj ogóln metafizyk, która zajmuje si dyskursem o bycie i która stanie si ontologi, i specjaln metafizyk, której przedmiotem jest dusza, Bóg lub wiat. Metafizyka naley do nauk spekulatywnych (fizyka, matematyka i metafizyka) funkcjonuje w tym samym gatunku co filozofia pierwsza i teologia pierwsza filozofia zajmujca si przyczynami pierwszymi, metafizyka bada to, co ma najwyszy stopie uniwersalnoci (transcendentalnoci), a teologia co jest oddzielne, Bóg .
Pozbywajc si swojej teologicznej zalenoci, metafizyka kartezjaska bdzie opiera si rozumowo na pewnoci cogito ; dziki niemu nastpi rozwój nauk, a zwaszcza fizyki Newtona. Immanuel Kant w odpowiedzi próbuje ustanowi metafizyk mniej ambitn, ale bardziej zgodn z ludzk natur, pisze François Jaran. U Kanta metafizyka nie aspiruje ju do wydawania sdów o ideach transcendentalnych, które s jedynie iluzjami, chocia s uytecznymi iluzjami, poniewa umoliwiaj ujednolicenie pola dowiadczenia i odgrywanie roli regulacyjnej dla myli. Po Kanta dogmatyczna metafizyka zostaa na jaki czas zdyskredytowana, zauwaa Jean Grondin do tego stopnia, e twórcy najbardziej zoonych systemów, takich jak te opracowane przez mylicieli niemieckiego idealizmu (Fichte, Schelling i Hegel), wszyscy unikali sowa metafizyka.
Wspóczesna metafizyka widziaa róne nurty: podczas gdy Kant próbowa ponownie odnale metafizyk, pozytywizm ( Auguste Comte , Cercle de Vienne ) i ideologie temu zaprzecza, inne cieki otwieraa fenomenologia ( Edmund Husserl i Heidegger ), francuski spirytyzm (z Louisem Lavelle , Jacques Maritain ) i filozofia analityczna . Zauwa, e w tymczasowym procesie odpowiadajcym kreleniu Bycia i Czasu, którego Heidegger szuka w latach dwudziestych XX wieku, aby zapewni bezpieczniejszy fundament dla metafizyki, bdzie to metafizyka Dasein. Wreszcie filozofia procesu - lub procesu, stawania si, zdarzenia - stara si by alternatyw dla metafizyki substancji. Alfred North Whitehead jest chyba najwaniejszym autorem w tej dziedzinie.
Ze wzgldu na swoj "on-teologiczn" struktur, metafizyka na dugo przed wprowadzeniem chrzecijastwa od pocztku miaa obsesj na punkcie fundamentu, który zmierza do bytu najwyszego, któremu, zdaniem Heideggera, towarzyszy Zapominanie o tym, co nie jest ani bytem, ani bytem samym w sobie, ale bytem samym w sobie inaczej nazwano rónic ontologiczn . W przedmowie Alain Boutot podkrela, e w Bycie i czasie Heidegger podejmuje kwesti bycia, wychodzc od pitnowania zapomnienia, w którym tradycja pozostawia to pytanie od czasów Platona i Arystotelesa. To zapomnienie byoby tylko uwydatnione przez kolejne etapy, by osign kulminacj w epoce nowoytnej w niekwestionowanym panowaniu technologii .
Zdefiniowana u swoich pocztków jako nauka, która ma do czynienia z bytem, metafizyka szybko pochona zadanie mówienia prawdy - podsumowuje Jacques Taminiaux . Zdaniem tego autora, wraz z teori orzeczników Arystotelesa, metafizyka startuje jako logika bytu w caoci, kwestionujc najbardziej fundamentaln z nich, najwybitniejsz, dajc tym samym pocztek teologii.
Jeli metafizyka nieustannie poszukuje syntezy, to nie wszystko, jak zauwaa Martin Heidegger cig idei unoszcych si ponad histori, ale pociga za sob istotne decyzje co do prawdy o istocie , która zakada wiek czy epoka, nadaje jej konfiguracj i reguluje wszystkie zjawiska, które j charakteryzuj. Historia metafizyki staje si z Heideggerem, historia samego bytu, byt jest tym, co objawia si i jednoczenie ukrywa si w historii - pisze Pierre Aubenque .
Martin Heidegger ca histori zachodniej metafizyki rozumie pod tym samym wspólnym wtkiem, cigym pogbianiem si zapominania o byciu, a do cakowitego zapomnienia w erze technologii, jak Przeznaczenie bytu . Odtd, w myli filozofa, bdzie historia bytu i historia jego prawdy poprzez kolejne epoki.
Wszystko zaczoby si od platoskiego okrelenia bytu jako idei , z którego wynika pomieszanie bytu i fuzji , co doprowadzio do interpretacji bytu jako idei , pisze Françoise Dastur. Ta interpretacja, w której skutek lub rezultat istnienia zajmuje miejsce samego bycia, zostaa zinterpretowana przez Heideggera jako pocztek dugiego okresu upadku, który otwiera drog do tego, co okreli jako histori zapominania o byciu . .
Postrzeganie prawdy, jako zgodnoci myli z rzecz, kiedy ju wyranie wyonio si z Arystotelesa , bdzie historycznie ulega wielu odmianom. Z scholastycznej prawdy, adekwatnoci ludzkiego umysu do rzeczy opierao si na adekwatnoci rzecz twórczego mylenia Boga . Martina Roesner zauwaa, e kiedy pierwotna prawda fenomenalna zostaa zastpiona przez t transcendentn prawd, jzykowy wymiar prawdy zosta zredukowany do ustalonej przez intelekt zgodnoci midzy zdaniem a stanem rzeczy.
Immanuel Kant, przyznajc z jednomylnoci tradycji, e sd jest miejscem prawdy i e w zwizku z tym poznanie (poszukiwanie prawdy) osiga punkt kulminacyjny w sdzie , i nie zmieniajc niczego w równowadze tej twarz w twarz, przyszed okreli zjawisko jako moliwy przedmiot intuicji podmiotu, zaznaczajc tym samym, e to przedmioty musz podlega naszej wiedzy, a nie odwrotnie .
To wanie ta permutacja jest zasug Kanta, któr powszechnie okrela si mianem rewolucji kopernikaskiej . Jednak zdaniem Heideggera, zwracajc uwag na tumaczy i interpretatorów w dziele Kant oraz problem metafizyki , ta permutacja znacznie bardziej wyraa fakt, e aby przedmiot mona byo uchwyci jako przedmiot, naley go najpierw uchwyci jako byt. W ten sposób staje si oczywiste, e wiedza o przedmiocie empirycznym zaley od wiedzy ontologicznej, która bdzie stanowi dla Heideggera autentyczny sens rewolucji kopernikaskiej.
Prawdziwie decydujcy odmian epoce nowoytnej i nastaniem panowania Technique , ostatni etap tej dugiej historii, zosta ju sformuowany w pracach Kartezjusza bezwzgldn czsto wystpowania, e nadaje si do prawdy i pewnoci. , Co zmusza rzeczy do poddania si okrelonemu typowi wiedzy, matezie . Poznanie nie jest ju prostym odsoniciem, ale sposobem na zapewnienie wadzy nad bytem.
W swoim dalszym rozwoju metafizyka prowadzi do imperializmu myli kalkulacyjnej, tak e midzy ego cogito a nietzscheaskim pojciem woli wadzy powstaa nowa i ostateczna figura prawdy wiata ', nie ma fundamentalnej niecigoci (patrz Heidegger i kwestia techniki ). Jean Beaufret zauwaa, e ostateczna posta takiego przeznaczenia jest przedstawiana jako cakowita mutacja prawdy w system wartoci . Ze swej strony Jean Greisch zauwaa, e pomimo epokowego zerwania, które ma reprezentowa nadejcie nowoczesnych filozofii, Heidegger by w stanie utrzymywa, e z ontologicznego punktu widzenia nie wnosz one nic nowego.
W notatkach zebranych pod tytuem przewyszajca metafizyk w esejach i konferencjach Heidegger mówi wprost, e metafizyka jest skoczona, poniewa dokonaa rundy swoich moliwoci, a ostatnia z nich to era technologii, przypomina Françoise Dastur. Ukoczona metafizyka, która jest podstaw planetarnego sposobu mylenia, zapewnia ramy dla ziemskiego porzdku, który prawdopodobnie bdzie trwa dugo. Ten porzdek nie potrzebuje ju filozofii, poniewa ma j ju u podstaw. Ale koniec filozofii nie jest kocem myli, która przechodzi w inny pocztek. . Franco Volpi precyzuje, e w ostatniej fazie swojej myli Heidegger doszed do tezy o kocu metafizyki, która odtd przeszaby do istoty wspóczesnej techniki : byoby to spenieniem metafizyki, metafizyka jako prehistoria techniki . Jeli chodzi o ten temat, zauwaa Michel Haar, jeli epoka techniki jest jej ostateczn form, wci nie wiemy, co czeka nas dopenienie metafizyki i trudno sobie wyobrazi, co wymyli bezwarunkowa dominacja. Totalna mobilizacja [], która dopiero si zaczynaj .
Przez to wyraenie wyjcia poza nie naley rozumie, e metafizyka przeszaby i umaraby, a wrcz przeciwnie, e osiga swój wynik, to znaczy absolutn dominacj techniki w wiecie. To za pomoc innego niemieckiego wyraenia Machenschaft , nieprzekadalnego na jzyk francuski, Heidegger charakteryzuje wspóczesn nadmiern wol wadzy ( Überwindung der Metaphysik ). Podejmujc w szczególnoci Nietzsche II , Nietzscheask analiz nihilizmu , sytuuje go w globalnej historii zapominania o byciu ( Seinverlassenheit ). Wszystkie afekty wymienione w zwizku z odczarowaniem wiata, niepokojem, wykorzenieniem, desakralizacj, s wedug Heideggera tak wieloma oznakami porzucenia bytu i manifestacj Machenschaft, do której moemy doda smak gigantyzmu, rozszerzenie obliczalnoci na wszystkie istoty, w tym zarzdzanie zasobami ludzkimi, które stan si tutaj, stamtd, podstawowym tematem, który bdzie odtd podstaw caej jego krytyki nowoczesnoci, techniki, pracowitoci i dyktatury wykonalnoci, przez które konieczne jest w szczególnoci zrozumienie, e wszystko, co moe by technicznie wykonane, zostanie dokonane bez wzgldu na cen ludzkoci. Mczyzna aresztowany przez Urzdzenie zajmuje si teraz rzeczami, które zawsze uwaa za fundusze lub dostpne zapasy (po niemiecku, Bestände) - pisze Jean-François Courtine .
Mamy nadzieję, że informacje, które zgromadziliśmy na temat Metafizyczny, były dla Ciebie przydatne. Jeśli tak, nie zapomnij polecić nas swoim przyjaciołom i rodzinie oraz pamiętaj, że zawsze możesz się z nami skontaktować, jeśli będziesz nas potrzebować. Jeśli mimo naszych starań uznasz, że informacje podane na temat _title nie są całkowicie poprawne lub że powinniśmy coś dodać lub poprawić, będziemy wdzięczni za poinformowanie nas o tym. Dostarczanie najlepszych i najbardziej wyczerpujących informacji na temat Metafizyczny i każdego innego tematu jest istotą tej strony internetowej; kierujemy się tym samym duchem, który inspirował twórców Encyclopedia Project, i z tego powodu mamy nadzieję, że to, co znalazłeś o Metafizyczny na tej stronie pomogło Ci poszerzyć swoją wiedzę.