Losowy balthazar

Kluczowe dane

Produkcja	Robert Bresson
Scenariusz	Robert Bresson
Główni aktorzy	Anne Wiazemsky Francois Lafarge
Firmy produkcyjne	Argos Films Film Park Athos Films Szwedzki Instytut Filmowy Svensk Filmindustri
Ojczyźnie	Francja Szwecja
Uprzejmy	Fikcja
Trwanie	95 minut
Wyjście	1966

Losowe Balthazar to francusko - szwedzki film przez Roberta Bressona wykonany w 1966 roku .

Streszczenie

Trudności z osłem w Pirenejach w 1960 roku , pretekst do malowania ludzkich wad.

Pierwsze lata osła Balthazara były szczęśliwe w towarzystwie Marie ( Anne Wiazemsky ), małej dziewczynki z Kraju Basków i Jacquesa ( Walter Green ), jej paryskiego towarzysza wakacji. Później pojawiły się problemy między rodzicami dwójki dzieci i wszyscy cierpią, w tym osioł, którego porzuca Marie. Piekarz kupuje Balthazara, aby niósł chleb dostarczony przez Gérarda ( François Lafarge ), młodego bandytę, który nie ma problemów z uwiedzeniem Marie. Balthazar jest maltretowany przez Gérarda, a następnie przez Arnolda ( Jean-Claude Guilbert ), włóczęgę podejrzanego o zabójstwo, w które mógł być zamieszany Gérard i jego gang. Osioł ucieka i schroni się w cyrku, gdzie jest szkolony. Wracając do Arnolda, nadużycia trwają aż do śmierci tego nałogowego alkoholika. Wracając do Maryi, jego cierpienia łączą się z cierpieniami tej ostatniej, która znika. Zabrany z powrotem przez Gérarda, który używa go do przemytu, zostaje ranny w wyniku wymiany strzałów, ucieka i ginie w górach, otoczony przez stado owiec.

Karta techniczna

• Tytuł: Losowy Balthazar
• Reżyser: Robert Bresson , w asyście Jacquesa Kébadiana i Claude'a Millera
• Scenariusz: Robert Bresson
• Fotografia: Ghislain Cloquet
• Muzyka: Jean Wiener
• Montaż: Raymond Lamy
• Dźwięk: Antoine Archimbaud
• Produkcja: Mag Bodard dla Parc Films , Athos Films , Argos Films , Szwedzki Instytut Filmowy
• Dystrybucja: Athos Films
• Format: czarno-biały - 35 mm
• Czas trwania: 90 minut
• Data wydania :
  • Francja , 25 maja 1966

Dystrybucja

• Anna Wiazemsky  : Marie
• François Lafarge  : Gérard
• Philippe Asselin  : ojciec Marie
• Nathalie Joyaut  : matka Marii
• Walter Green  : Jacques
• Jean-Claude Guilbert  : Arnold
• Pierre Klossowski  : kupiec
• François Sullerot  : piekarz
• Marie-Claire Fremont  : żona piekarza
• Jean Rémignard  : notariusz

Nagrody

• Nagroda Mélièsa w 1966 r.
• Festiwal Filmowy w Wenecji 1966:

Wokół filmu

• Bresson mówi, że tytuł filmu nadała mu księżniczka Bibesco , jego sąsiadka Quai de Bourbon. „Losowy Baltazar” to motto hrabiów Baux de Provence, którzy twierdzili, że są bezpośrednimi potomkami króla Maga Baltazara.
• Bresson na próżno szukał producenta przez pięć lat, aż spotkał Anatola Daumana , producenta Hiroshima mon amour, który nie wahał się ani chwili w obliczu tej historii: „Miałem poczucie arcydzieła. Bez najmniejszych obaw zaprosiłem na pierwszy pokaz kilku moich przyjaciół i znajomych, w tym Marguerite Duras , Rogera Stéphane'a i Jean-Luca Godarda , którzy krzyczeli o arcydzieło”. Godard zakochał się w bohaterce Anne Wiazemsky do tego stopnia, że ​​poślubił ją kilka dni po premierze filmu.
• Specjalny numer programu ORTF „Pour le plaisir” wyprodukowany przez Rogera Stéphane'a i Rolanda Darbois jest poświęcony premierze filmu i wyemitowany 11 maja 1966 roku. W tym programie Jean-Luc Godard , Louis Malle , François Reichenbach i Marguerite Duras przedstawić film jako dzieło wyjątkowe, które wyznaczyło punkt zwrotny w sztuce kinematograficznej.
• W 2007 roku Anne Wiazemsky opublikowała swoją książkę Jeune Fille z wydaniami Gallimarda , w której opowiada o swoim spotkaniu z Robertem Bressonem i ich związku podczas kręcenia filmu Random Balthazar .
• W filmie pojawia się andantino z 20 Sonaty fortepianowej Schuberta .
• Piosenkarka Clara Luciani w swojej wersji La Fille du Père Noël z 2020 roku (piosenka stworzona w 1966 roku przez Jacquesa Dutronca ) cytuje Randoma Balthazara .

Uwagi i referencje